ေရွးတုန္းက ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး တရားေဟာအၿပီး "ကသလာဓမၼာ အကသလာဓမၼာ" အစခ်ီကာ အဘိဓမၼာသတ္သတဲ့။
ဒါကုိ ေရွ ႔ေဆာင္ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္က "ကုသလာဓမၼာ အကုသလာဓမၼာ" လုိ႔သာ ၾကားဖူးပါတယ္ဘုရား။ "ကသလာဓမၼာ အကသလာဓမၼာ" လုိ႔ မၾကားဖူးပါဘူး ဆုိၿပီး ေလ်ာက္တင္လုိက္သတဲ့။ ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးကလဲ လာမျငင္းနဲ႔၊ က်ဳပ္က မနက္က ေသေသခ်ာခ်ာ စာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္ထားၿပီးသား လုိ႔ေျပာသတဲ့။
"ဘယ္စာအုပ္လဲ ဘုရား"
စာအုပ္ယူၿပီး လာျပသတဲ့။
"ဒီစာအုပ္ဘဲ"
စာအုပ္ကုိ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ တုိက္တုိက္ဆုိင္တုိင္ ကႀကီးေအာက္က တစ္ေခ်ာင္းငင္ေလးေတြကုိ ပုိးကုိက္စားျပတ္ထားတာေတြ႔ရသတဲ့။
ျဖစ္ရေလ ဘုန္းႀကီးရယ္။ ပုိးကုိက္စားထားတဲ့ စာအုပ္ကုိမွ ၾကည့္ရတယ္လုိ႔။
.................
က်ေနာ္ မႏၱေလးမွာ ေနစဥ္တုန္းက အဂၤလိပ္စကား အရူးထၿပီး ႏုိင္ငံျခားသားေတြကုိ မိတ္ဆက္၊ အလည္အပတ္ေခၚ၊ ဟုိလုိက္ပုိ႔ ဒီလုိက္ပုိ႔လုပ္ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အမွတ္ရစရာျဖစ္ခဲ့တာက မင္းကြန္းခရီးစဥ္မွာပါ။
ျပင္သစ္စုံတြဲတစ္တြဲကုိ မႏၱေလးတစ္ဖက္ကမ္း မင္းကြန္းဘက္ လုိက္ပုိ႔စဥ္တုန္းကေပါ့။ အဂၤလိပ္စကားကလဲ Broken။ မီးနင္းကလဲ ေကာင္းေကာင္းမရ။ စကားလုံးကလဲ မၾကြယ္၀။ စကားေျပာခ်င္တာဘဲ သိတာ။ ဘာဆုိ ဘာမွ သိေသးတာမဟုတ္ဘူး။
တိုတုိေျပာရရင္
မင္းကြန္းဘက္ကုိ သေဘၤာအေသးစား (ေမာ္ေတာ္)ေလးႏွင့္ကူးျဖတ္သြားတယ္။ မင္းကြန္းဘက္ကမ္းေရာက္ေတာ့ ေမာ္ေတာ္ေပၚကဆင္းၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ျပင္သစ္မေလးက စကားတစ္ခြန္းေမးလုိက္တယ္။
"Where is toilet?"
က်ေနာ္ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္လုိက္တယ္။
"Now I want to go to toilet"
က်ေနာ္ မ်က္စိလည္သြားတယ္ဗ်ာ။ ရွက္ရွက္နဲ႔ ၀န္ခံရရင္ အဲဒီ Toilet ဆုိတဲ့ မီးနင္းကုိ က်ေနာ္မသိဘူး။ တကယ့္ကုိ ရွက္စရာႀကီးေနာ္။ ဒါမ်ား ႏုိင္ငံျခားသားေတြကုိ Guide လုပ္ေပးခ်င္ေသးတယ္တဲ့။ ရယ္စရာဘဲ။
မင္းကြန္းရြာက ကေလးေတြအေၾကာင္းသိတယ္မဟုတ္လား။ သေဘၤာတစ္စီး ကမ္းဆုိက္ကပ္လာၿပီဆုိရင္ အေျပးအလႊားေရာက္လာတတ္ၾကတယ္။ ၿပီးရင္ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းတုိ႔ ၊ ျမသိန္းတန္ေစတီတုိ႔၊ မင္းကြန္းလူအုိရုံတုိ႔၊ ပုထိုးေတာ္ႀကီးတုိ႔၊ ျခေသၤ့ဖင္ျပတ္ႀကီးတုိ႔ဆီေခၚေဆာင္သြားၿပီး က်က်နန ရွင္းျပတတ္ၾကတယ္ေလ။ တယ္ေတာ္တဲ့ ကေလးေတြ။ ေယာက်္ားေလးေတြေရာ မိန္းခေလးေတြေရာဘဲ။
ႏုိင္ငံျခားသားဆုိရင္ အဂၤလိပ္လုိရွင္းျပၾကတယ္။ ျမန္မာဆုိရင္ ေရႊစကားနဲ႔ေပါ့ေလ။
ၿပီးမွ သူတုိ႔လက္ထဲက အေမႊးတုိင္တုိ႔ ဖေယာင္းတုိင္တုိ႔ ပန္းတုိ႔ကုိ ေရာင္းခ်ၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းတုိ႔ ကေလးေလးေတြပါ။ မင္းကြန္းသမုိင္းအေၾကာင္း ႀကိဳက္တာေမး၊ အကုန္လုံး စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ရွင္းျပၾကတယ္။ ရွင္းျပရုံနဲ႔တင္ မုန္႔ဖုိးေပးဖုိ႔ ထုိက္တန္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ေလးေတြ ပုိက္ဆံကို အလကားေတာင္းမယူၾကပါဘူး။ သူတုိ႔လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္၊ ပန္း၊ အေမႊးတုိင္ေလးေတြကုိ ရုိးရုိးသားသား ေရာင္းခ်ေနၾကတာပါ။
"မိဘႏွစ္ပါး ေသဆုံးေနတဲ့ အခ်ိန္ႏွင့္ ပုထုိးေတာ္ႀကီး ၿပိဳၾကတဲ့အခ်ိန္တုိက္ဆုိင္ခဲ့ရင္ မိဘႏွစ္ပါး ေသဆုံးတဲ့ေနရာကုိ အရင္မသြားၾကပါနဲ႔။ ပုထုိးေတာ္ႀကီးဆီဘဲ အရင္ ေျပးသြားၾကပါ။ ဒါမွ ခ်မ္းသာၾကမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပုထုိးေတာ္ႀကီးထဲမွာ ရတနာမ်ိဳးစုံကုိ ဘုိးေတာ္ဘုရား ဌာပနာထားခဲ့လုိ႔ပါဘဲ"
ဒါကေတာ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္က ပုထုိးေတာ္ႀကီးအေၾကာင္း နိဒါန္းပ်ိဳးလုိက္တာပါ။ ၿပီးမွ တစ္ခုခ်င္းစီ လုိက္ရွင္းျပၾကတယ္။ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ အေကာင္းသား။
Toilet ဆုိတဲ့စကားကုိ က်ေနာ္မသိဘဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ ခုနကေျပာခဲ့တဲ့ကေလးေတြထဲက ကေလးတစ္ေယာက္ လာေရာက္ၿပီး ေျပာျပတယ္။
"အကုိႀကီး... သူ အိမ္သာကုိ ေမးေနတာ။ အိမ္သာဘယ္နားမွာရွိတယ္ဆုိတာ သမီးသိတယ္။ သမီးလုိက္ပုိ႔ေပးမယ္။ လာ.. အမ (Please come with me)"
အဲဒီလုိေျပာၿပီး က်ေနာ္ေခၚေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္စုံတြဲနွစ္ေယာက္လုံးကို အိမ္သာရွိတဲ့ေနရာကုိ ေခၚသြားလုိက္တယ္။ ေတာ္ပါေသးရဲ ႔ ကေလးေလး ကယ္ေပလုိ႔။ ႏုိ႔မုိ႔ရင္ တကယ့္အေရးႀကီးတဲ့ မီးနင္းကုိ မသိတဲ့အတြက္ အရွက္ကြဲရခ်ည္ေသးရဲ ႔။
Toilet ဆုိတဲ့ မီးနင္းကုိ မသိလုိ႔ က်ေနာ့္ကုိ အထင္ေတာ့ မေသးလုိက္နဲ႔ဦးေနာ္။ က်ေနာ္က အိမ္သာရဲ ႔ မီးနင္းေတြကုိ က်က္မွတ္ထားပါတယ္။
ဥပမာ Latrine၊ Lavatory စသည္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အခုဟာက တစ္ျခားစီႀကီး။ က်ေနာ္ က်က္ထားတဲ့ အိမ္သာကုိမွ မေမးတာ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ေက်းဇူးပါဘဲကေလးရယ္လုိ႔ စိတ္ထဲေရရြတ္ေနမိလုိက္တယ္။
အခုက်ေနာ္ လန္ဒန္ေရာက္ခဲ့ၿပီ။ လာခဲ့။
Toilet ဆုိတဲ့ စာလုံးျမင္လုိ႔ကေတာ့ အိမ္သာမွန္းေကာင္းေကာင္းသိသြားၿပီ။
မင္းကြန္းက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ႔ေက်းဇူးနဲ႔ေပါ့။
လန္ဒန္ၿမိဳ ႔လယ္ထဲကုိ သြားမလား။ အေပါ့အေလးစြန္႔ခ်င္တယ္ဆုိရင္ Toilet ဆုိတဲ့ စာလုံးႏွင့္ လမ္းညြန္ Arrow ေလးကုိဘဲ ၾကည့္ၿပီး သြားရုံေပါ့။ လြယ္လြယ္ေလး။ တကယ့္ကုိ လြယ္လြယ္ေလး။ အေဟးေဟး။ ႏွိပ္သဗ်ာ။
(Toilet ႏွင့္ To let အမွတ္ ၂ ဆက္ဖတ္ပါ)
No comments:
Post a Comment