အလစ္သုတ္သမား

မွန္းစမ္း။
ဟာ ဟုတ္ၿပီ။ ေရွ ႔နားမွာ စတုိးဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္ရွိတယ္။ စတုိးဆုိင္ရဲ ႔မ်က္ႏွာစာကုိ မွန္ျပားႀကီးေတြနဲ႔ ကာရံထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆုိင္ႀကီးထဲကုိ အတုိင္းသားျမင္ေနရတယ္။ စားစရာေတြကေတာ့ စုံေနတာဘဲ။
အာလူးေျခာက္ေၾကာ္၊ ပဲပြေၾကာ္စတဲ့ အေၾကာ္ပါကင္ထုတ္ေတြကအစီအရီ။ ကုိကာကုိလာ ဘီယာစတဲ့ ေသာက္ဖြယ္ရာကလဲ အစုံ။ အားလုံးစားခ်င့္စဖြယ္ ေသာက္ခ်င့္စဖြယ္ေတြခ်ည္း။

ဒါေပမဲ့ ငါစိတ္၀င္စားေနတာက အာလူးေၾကာ္ထုပ္။ အဲဒါေလးက ဆုိင္ရဲ ႔ အေရွ ႔ဘက္ျခမ္းမွာ ရွိတယ္။
စင္ႀကီးရဲ ႔ ေအာက္ဆုံးအဆင့္မွာ ထားတဲ့အတြက္ ငါလက္လွမ္းမီႏုိင္တယ္။ လူအလစ္ကုိ ေစာင့္ေနမွ။ သူမ်ားပစၥည္းအလကားရမွာဆုိေတာ့ စိတ္ကေတာ့ ခပ္ရွည္ရွည္ထားရမယ္။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြကုိလဲ ေမ့ထားလုိ႔မရဘူး။

ဟာ.. အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ ဘယ္သူမွ အနီးအနားမွာ မရွိၾကေတာ့ဘူး။ အေရာင္းစာေရးမေလးေတြလဲ ဘယ္နားသြားက်ဴၾကမွန္းမသိဘူး။ သူတုိ႔က်ဴေကာင္းေလေလ ငါလဲ ယူေကာင္းေလေလဘဲေပါ့။
ေျခသံမၾကားရေအာင္ ဆုိင္ထဲကုိ ေျခေဖာ့ၿပီး အသာေလး၀င္ရမယ္။ ဟုတ္ၿပီ။ ဆုိင္ထဲေရာက္ၿပီ။ အေသအခ်ာျပန္စစ္ၾကည့္လုိက္ဦးမယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ဘယ္သူမွကုိ မရွိၾကဘူး။

ေဟာ... ဟုိေရွ ႔ စင္ေအာက္ထပ္မွာ အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကေလး။ အလစ္သုတ္သမားဆုိေပမဲ့ သစၥာေတာ့ရွိရမယ္။
စားႏုိင္သေလာက္ဘဲ ယူမယ္။ အပုိမယူဘူး။ ေနာက္လဲ ႀကဳံရင္ႀကဳံသလုိ လာဦးမွာဘဲ။ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့။
ငါ့မွာ သားေကၽြးမႈ မယားေကၽြးမႈလဲမရွိဘူး။ ငါ့ဗုိက္ျပည့္ရုံေလာက္ဆုိ ေတာ္ၿပီ။

ကဲ.. ေျပာေနတာ ၾကာတယ္။ လာေလေရာ့... အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကေလး။ ရၿပီ။ ခုိးရတာလဲ လြယ္လုိက္တာ။ ဒီလုိလြယ္တဲ့ဆုိင္ႀကီးအေၾကာင္း ဘယ္သူ႔ကုိမွ မေျပာထားမွ ေတာ္ကာက်မယ္။ ၾကာၾကာ၀ါးမဲ့သြား အရုိးၾကည့္ေရွာင္ပါလား ဆုိသလုိေပါ့။ ေရရွည္ၾကည့္ရမယ္ေလ။ ဗုိက္ဆာတဲ့အခ်ိန္ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးေဆးေဆး လာယူၿပီး ၀င္ဆြဲလုိက္ရုံေလးဘဲ။ ဟန္က်လုိက္တာ။

အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကေလးေတာ့ ရၿပီ။ ဒီထဲမွာ ေဖာက္စားလုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ အျပင္ေရာက္မွဘဲ ဖီလင္အျပည့္နဲ႔ ေဖာက္စားေတာ့မယ္။ အျပင္ေရာက္ရင္ ငါ့ကုိ တရားစြဲလုိ႔ မရေတာ့ဘူး။ ငါကလဲ မယူဘူးလုိ႔ ဇြတ္ျငင္းမွာေပါ့။
ဒါေတြက ပုိင္ၿပီးသား။ အျပင္ကုိေရာက္ၿပီးရင္ ငါ့နယ္ပယ္ဘဲေလ။

ကဲ.. အျပင္ေရာက္ၿပီ။ ဒီမွာဘဲ ေဖာက္စားေတာ့မယ္။ လာထားစမ္း။ ကဲ.. ။ ဟာ.. မစားခင္ေတာင္ သြားရည္က်တယ္။ အရသာ အရမ္းရွိမဲ့ပုံဘဲ။ ျမည္းၾကည့္လုိက္ဦးမယ္။ က်လြတ္.. က်လြတ္။ ဟုိက္.. ရွားဘား.. အရမ္းေကာင္းပါလား။ ဒီတံဆိပ္ကေလး မွတ္ထားမွ။ ေနာက္က်ရင္.. ဟဲ ဟဲ။ သိတယ္မဟုတ္လား။ လုပ္စားလာတာ ၾကာၿပီေလ။

စားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ စားလုိက္တာ။ ဗုိက္ေတာင္ တင္းသြားၿပီ။ တစ္၀က္ေလာက္ႀကီး က်န္ေသးတယ္။
ကဲပါေလ။ မုတၱစာဂီ လြတ္လြတ္စြန္႔ႀကဲလုိက္တာဘဲေကာင္းပါတယ္။ စားခ်င္တဲ့သူ လာစားၾကေပေရာ့။
ငါကေတာ့ အစာ၀လုိ႔ ဌာနကုိ အျမန္ဆုံးနည္းနဲ႔ ပုဂံလုံးစီးၿပီး... အဲ.. အဲ... ေတာင္ပံျဖန္႔ၿပီး ခဏျပန္လုိက္ဦးမယ္။ တာ့ တာ။

မွတ္ခ်က္။ ။
http://uk.youtube.com/watch?v=BYpdJRbWX34&feature=related ထဲက ဆုိင္ထဲ ၀င္ေရာက္ၿပီး အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကေလးကုိ အလစ္သုတ္ယူသြားတဲ့ စင္ေရာင္တစ္ေကာင္ရဲ ႔ ေနရာမွာ ခဏေနၿပီး ခံစားတင္ျပျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။