ေဒါသေျဖနည္း

လူေတြက အေတာ္ေလး ခက္ၾကတာကလား။
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေတြခ်ည္းဘဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အဘြားေျပာခဲ့တာဘဲ အမွတ္ရမိေတာ့တယ္။
ဘုရားရွိခုိးေတာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာ။ လူေတြလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာေပါ့ တဲ့။
အေတာ္ေလးမွန္တဲ့စကားဘဲ။

လူတစ္ေယာက္ စိတ္ဓါတ္တစ္ခု။ ကာရုိက္တာတစ္ခု။
လူေတြရဲ ႔စိတ္အစဥ္မွာ ေန႔စဥ္ အခ်စ္ႏွင့္အမုန္းေတြခ်ည္းျပည့္နက္ေနၾကတယ္။
ခ်စ္တဲ့အခါမွာလဲ ဘယ္သူနဲ႔မွမတူေအာင္ ခ်စ္တတ္ၾကသလုိ မုန္းတဲ့အခါမွာလဲ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ မုိက္ကန္းတတ္ၾကတယ္။

ပုိဆုိးတာက
လူတစ္ေယာက္ကုိ မုန္းၿပီဆုိလုိ႔ရွိရင္ အဲဒီလူ ဘာလုပ္လုပ္ အေကာင္းမျမင္တတ္ၾကေတာ့ဘူး။
ယုတ္စြအဆုံး အလြန္ဟာသေျမာက္တဲ့ ရယ္စရာေျပာရင္ေတာင္ ရယ္ေမာလုိစိတ္မရွိၾကဘူးေလ။
မုန္းတဲ့သူအတြက္ အခ်စ္မ်က္လုံးက စုံလုံးကန္းသြားၿပီကုိး။ ေဒါသကုိ ေဒါသႏွင့္ေပါင္းစပ္လုိက္ေတာ့ အေျဖက ေဒါသဘဲေပါ့။ ဘယ္ေတာ့မွ ၿငိမ္းေအးမႈရၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒါသကုိ ေမတၱာႏွင့္ညွိေပးမွ အမုန္းနယ္လြန္ၿပီး ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘ၀တစ္ခုရႏုိင္မွာပါ။

Hatred cannot be appeased by Hatred, but it can be appeased by Lovingkindness တဲ့။ ဘုရားေဟာက်မ္းဂန္ ဓမၼပဒမွာ ေတြ႔ဖူးတယ္။

က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာေတာ္တစ္ပါးေတြ႔ဖူးတယ္။
သူေျပာတဲ့ေဒါသေျဖနည္းက အရမ္းမွတ္သားစရာေကာင္းပါတယ္။ သူလဲ ေဒါသမၾကာမၾကာ ထြက္တတ္တယ္လုိ႔ေျပာဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ေဒါသကုိ ဘယ္ေတာ့မွ လြန္က်ဴးခြင့္မျပဳဖူးတဲ့။

အရမ္းစိတ္ဆုိးေဒါသထြက္လာၿပီဆုိရင္ နိသီဒုိင္ေလး ပခုံးေပၚတင္ၿပီး ဘုရားခန္းထဲ၀င္ေတာ့တာဘဲ။
ဘုရားေရွ ႔မွာ က်က်နန ေသေသသပ္သပ္ထုိင္ၿပီး ဘုရားရွိခုိးတယ္။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ စိတ္ကမွန္းၿပီး ပြါးမ်ားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေဒါသေတြ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားေရာတဲ့။
ေကာင္းလုိက္တဲ့ ေဒါသေျဖနည္းေနာ္။ စမ္းၾကည့္ၾကပါလား။

ေဒါသကုိ ေမတၱာႏွင့္ဘဲေျဖေျဖ၊ ဂုဏ္ေတာ္ေတြပြါးၿပီးဘဲ ေျဖေျဖ ေျပသြားဖုိ႔က အေရးႀကီးတယ္မဟုတ္လား။

မိတ္ေဆြတုိ႔ေကာ
တစ္ရက္ကုိ ေဒါသ ဘယ္ႏွစ္ခါထြက္သလဲ?
တစ္ခါထြက္ရင္ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခါပြါးလုိက္ပါ။
(သုိ႔မဟုတ္) ေမတၱာတစ္ခါထားေပးလုိက္ပါ။
ဒါဆုိရင္
ေဒါသထြက္တုိင္း ကုသုိလ္ေရးအလုပ္က အလုိလုိ ပါ၀င္ေပးေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။