ေလာကႏွင့္သဘာ၀

မုိးပ်ံပူစီေဗာင္း ေမတၱာမ်ိဳးနဲ႔
တိမ္တုိက္ေတြကုိျဖားေယာင္းၿပီး
ေရငံေသာက္သုံးေနတဲ့သူေတြ။

ဟစ္တလာဆီက မုိက္မဲမႈေတြငွားရမ္း
သူရဲေကာင္းအေယာင္ေဆာင္
ေျခမပါတဲ့သူႏွင့္အေျပးၿပိဳင္ရတာကုိ
သတၱိလုိ႔ေခၚသတဲ့။

အာကာသႀကီး ႏွာေစးေနတဲ့အခါ
ဥကၠာပ်ံေတြ
အဂၤါၿဂိဳဟ္ခြင္ေပၚ အလည္ေရာက္သြားၾကတယ္။

ပန္းပန္ရတာကုိ
ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းကားၾကည့္ရသေလာက္
သူႏွလုံးေရာဂါမရွိေတာ့ဘူးဆုိဘဲ။

ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ ့ရာဇ၀င္
ေရေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာ သြားရွာ
အေဖာ္ပါသြားရင္
ငွက္ဖ်ားေၾကာက္စရာမလုိဘူး။

ဘိန္းခင္းေတြက
ေမာ္စီတုန္းလူ၀င္စားမဲ့ေန႔ကုိ
ေျမၾသဇာစုေဆာင္းရင္း
သီးခ်င္းတစ္ေၾကာ္ေၾကာ္နဲ႔။

အလက္ဇျႏၵားကေတာ့
အီရတ္ အာဖဂန္ စစ္ပြဲေတြကုိ
ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏႊာရင္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားသတဲ့။

အေမရိကားႏွင့္အာရွအကြာအေ၀း
ရုိက္ညီေနာင္မပါရင္
အာယုကပ္ေတြ
မာတာပိတုမကယ္ႏုိင္ေလာက္ေတာ့ဘူး။

အေရာင္အဆင္းေတြ
မာနတက္ေနခ်ိန္မွာ
ေနမင္းႀကီးက ခပ္ၿပဳံးၿပံဳးနဲ႔
"ငါ မအုိေသးသေရြ ႔ေပါ့" တဲ့။

ေသေနတဲ့ ရုပ္အေလာင္းေပၚက
ယင္ေကာင္ေတြလုိ
အပင္ေပၚကျပဳတ္က်ေသတဲ့ ေမ်ာက္ေသကုိႀကည့္ၿပီး
"အဲဒါ ငါကြ ဘာမွတ္လဲ" ဆုိဘဲ။

အရသာေတြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
လ်ာေပၚစီးေမ်ာသြားခိုက္
အာရုံေၾကာေတြက
"ေျဖးေျဖးေလကြာ" လုိ႔ေျပာတယ္။

ေျပာရရင္ေတာ့
အလင္းေရာင္ဆုိတာ
မ်က္စိမျမင္တဲ့သူေတြအတြက္
ပုပ္သုိးေနတဲ့
ဟင္းလ်ာတစ္ခြက္ပါဘဲေလ။