အိပ္မက္ေလးပါးထဲက
ဓါတုေကၡာဘအိပ္မက္ (ဓါတ္ေျခာက္ျခားလုိ႔မက္တဲ့အိပ္မက္)၊ အႏုဘူတပုဗၺအိပ္မက္ (ျဖစ္ခဲ့ၿပီးတာ စိတ္ကူးတာကုိ ျပန္မက္တဲ့အိပ္မက္)၊ ေဒ၀ေတာပသံဟာရအိပ္မက္ (နတ္မက္ေပးတဲ့ အိပ္မက္) တုိ႔ကုိ က်ေနာ္နားလည္သေလာက္ထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီး။ အခု ေနာက္ဆုံး အိပ္မက္ျဖစ္တဲ့ ပုဗၺနိမိတၱအိပ္မက္ (တကယ္ျဖစ္လာမဲ့အရာကုိ နိမိတ္အေနနဲ႔ မက္တဲ့အိပ္မက္) အေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။
ပုဗၺနိမိတၱအိပ္မက္ဟာ အိပ္မက္ရွင္ရဲ ႔ ေကာင္းမႈကံ မေကာင္းမႈကံတုိ႔ႏွင့္ တုိက္ရုိက္သက္ဆုိင္ပါတယ္။ အိပ္မက္နိမိတ္အရ တကယ္ဧကန္စင္စစ္ ျဖစ္ေပၚလာမွာ ေသခ်ာေပမဲ့ အက်ိဳးရွိတဲ့အိပ္မက္လဲျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အက်ိဳးမဲ့တဲ့ အိပ္မက္လဲ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အကုသိုလ္ကံအားႀကီးခုိက္မွာ မေကာင္းတဲ့အိပ္မက္ေတြကုိ နိမိတ္အေနနဲ႔ ျမင္မက္တတ္သလုိ ကုသုိလ္ကံအားႀကီးခုိက္မွာ ေကာင္းတဲ့အိပ္မက္ကုိ
ေရွ ႔ေျပးနိမိတ္အေနနဲ႔ျမင္မက္တတ္ၾကပါတယ္။။
ဥပမာအားျဖင့္
ေသြးေတြကုိ ျမင္မက္တယ္ ဆုိၾကပါစုိ႔။ ျမင္မက္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာလဲ ဓါတ္ေျခာက္ျခားလုိ႔ျမင္မက္တာလဲ မျဖစ္ရဘူး။ ေရွ ႔ကျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အာရုံေတြကုိျပန္မက္တာလဲ မဟုတ္ရဘူး။ နတ္ေတြေဆာင္ေပးလုိ႔မက္တာမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ရဘူးေနာ္။ သူ႔အလုိလုိ ျမင္မက္တာကုိ ေျပာတာပါ။ အဲဒီလုိ ေသြးေခ်ာင္းစီးေနတာကုိ ျမင္မက္ရင္ စစ္မက္ျဖစ္ပြါးတတ္တယ္။ ခုိက္ရန္ေဒါသျဖစ္တတ္တယ္။ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရတတ္တယ္။ ကုိယ္တုိင္မဟုတ္ရင္ ကုိယ္ႏွင့္နီးစပ္ရာေတြမွာ ျဖစ္တတ္တယ္။ အဲဒါ ပုဗၺနိမိတၱအိပ္မက္ရဲ ႔သေဘာပါဘဲ။
လက္ႏွစ္ဖက္ အျဖတ္ခံရတယ္၊ မ်က္လုံးႏွစ္လုံး အေဖာက္ခံရတယ္၊ ႏွလုံးအထုတ္ခံရတယ္လုိ႔ ျမင္မက္ရင္ ေသခ်ာပါတယ္၊ သားသမီး ေျမး ျမစ္ ေတြထဲက က်န္းမာေရး အလြန္ည့ံၿပီး ေသလုေမ်ာပါး (သုိ႔) ေသဆုံးမႈ ျဖစ္တတ္တယ္ (သို႔) ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီလုိ အိပ္မက္ဆုိးေတြမ်ိဳး အမ်ားႀကီးပါဘဲ။
အတိတ္က မေကာင္းတဲ့ ကံေၾကာင့္လဲ ျမင္မက္တတ္တယ္။ အခုပစၥဳပၸန္တည့္တည့္က မေကာင္းတဲ့ ကံေၾကာင့္လဲ ျမင္မက္တတ္ပါတယ္။
အိမ္တစ္အိမ္မွာႏွစ္ေယာက္ထဲရွိရင္ ပုိၿပီးကုသုိလ္ကံအထုံအားနည္းတဲ့သူက ပုဗၺနိမိတ္အိပ္မက္ဆုိးကို ျမင္မက္တတ္ပါတယ္။ ေ၀ႆႏၱရာဇာတ္ေတာ္ထဲက မဒၵီမိဖုရားႀကီးမက္တဲ့ အိပ္မက္ဟာလဲ ဒီသေဘာပါဘဲ။
ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးရဲ ႔ကုသုိလ္ကံက မဒၵီမိဖုရားထက္ ပုိျမင့္ျမတ္တဲ့အတြက္ အိပ္မက္ဆုိးကုိ မဒၵီမိဖုရားက မက္ရတဲ့ သေဘာပါ။
မဒီၵမိဖုရားက အိပ္မက္ ဒီလုိမက္တယ္။
၀တ္ရုံအနက္ေရာင္ႏွင့္လူႀကီးတစ္ေယာက္ ဓါးကိုင္ၿပီး အိမ္ထဲ၀င္လာတယ္။ သူဆံပင္ကုိဆြဲကုိင္ၿပီး သူ႔ကုိ ေျမႀကီးမွာ ဒရြတ္တုိက္ဆြဲသြားတယ္။ သူ႔မ်က္လုံးႏွစ္လုံး ေဖာက္ထုတ္ခံရတယ္။ သူ႔လက္ရုံးႏွစ္ဖက္ အျဖတ္ခံရတယ္။ သူ႔ အသဲႏွလုံး ဆြဲထုတ္ခံရတယ္။
မနက္မုိးလင္းတဲ့အခါ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးကို ေမးေလ်ာက္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အိပ္မက္ဟာ အိပ္မက္ပါဘဲ၊ ဘာမွ မစုိးရိမ္ပါနဲ႔ လုိ႔ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။ တကယ္ဆုိ အိပ္မက္ကုိ ဖတ္တတ္တဲ့ေနရာမွာ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးကုိ ဘယ္သူမွ လုိက္မမီဘူး။ မဒၵီမိဖုရားစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေျပာလုိက္ေပမဲ့လဲ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးကုိယ္တုိင္ကေတာ့ မၾကာခင္ သားေတာ္ႏွင့္သမီးေတာ္ကုိ အလွဴခံမဲ့လူ ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္တယ္။
တကယ္လဲ ဇူဇကာပုဏၰားႀကီးထံ ဇာလီႏွင့္ကဏွာဇိန္ (သားေတာ္ႏွင့္သမီးေတာ္) တို႔ကုိ လွဴလုိက္ရပါတယ္။
ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးက ပုတၱပရိစၥာဂလုိ႔ေခၚတဲ့ သားေတာ္သမီးေတာ္တုိ႔ကုိ စြန္႔လြတ္လွဴဒါန္းၿပီး ဒါနပါရမီျပည့္စုံသြားၿပီဆုိၿပီး ၀မ္းေျမာက္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ မဒၵီမိဖုရားခမ်ာမွာေတာ့ အရူးတစ္ပုိင္းျဖစ္လုိ႔။
အဲဒါ ပုဗၺနိမိတၱအိပ္မက္ဆုိးဘဲေပါ့။ နိမိတ္အတုိင္း တကယ္ျဖစ္လာတာဘဲ မဟုတ္လား။
(အိပ္မက္ အမွတ္ ၉ ဆက္ဖတ္ပါ)
No comments:
Post a Comment