ရြာတစ္ရြာမွာ အလြန္ခ်စ္ၾကတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ရွိၾကသတဲ့။
ခ်စ္တာမွ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏုိင္ေအာင္ကုိ ခ်စ္ၾကတာ။
ဒါေပမဲ့
တစ္ေန႔မွာ ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့သူေသဆုံးသြားတယ္။ အေလာင္းကုိ ေတာသဘာ၀အတုိင္း ေျမျမွပ္သၿဂိဳ ၤဟ္ရတယ္။
ေျမႀကီးက ခပ္နက္နက္တူးရတဲ့အတြက္ ေျမစုိင္ေျမခဲေတြက စုိထုိင္းထုိင္းျဖစ္ေနသတဲ့။
ဇနီးျဖစ္တဲ့သူဟာ သုႆာန္ကုိ
ေန႔တုိင္းသြားၿပီး ငုိေၾကြးျမည္တမ္းေနေလ့ရွိတယ္။
"အမေလး အေသေစာလုိ႔ ႏွေျမာလွခ်ည္ရဲ ႔။ က်မတစ္ေယာက္ထဲ ထားခဲ့ေတာ့မွာလား"
ပါးစပ္ကလဲ လြမ္းစရာေတြေျပာၿပီး ငိုတယ္။
လက္ကလဲ ေယာက်္ားအေလာင္း ျမွပ္ထားတဲ့ေျမပုံကုိ ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ခတ္ေနသတဲ့။
လမ္းေဘးျဖတ္ေလ်ာက္သြားတဲ့သူတစ္ေယာက္က အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကုိျမင္ၿပီး သနားသြားတယ္။
"ဒီအမ်ိဳးသမီး ေယာက်္ားကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာဘဲ။ သူမ ေယာက်္ား ေျမေအာက္ထဲမွာ ေနရတဲ့အတြက္ ပူအုိက္ေနမွာစုိးလုိ႔ ယပ္ခတ္လုိ႔ေတာင္ေပးေနေသးတယ္။"
ၾကည့္မေနႏုိင္ေတာ့လုိ႔ သူမကုိေဖ်ာင္းဖ်စကားေျပာလုိက္သတဲ့။
"ငါ့တူမရယ္၊ ေသတဲ့သူလဲ ေသၿပီးၿပီဘဲ။ ငုိမေနပါနဲ႔ေတာ့။ ညီမ ယပ္ခတ္ေပးေနလဲ သူသိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။"
"ဦးေလးထင္သလုိမဟုတ္ပါဘူး။ က်မက က်မေယာက်္ား မေသခင္မွာထားခဲ့တဲ့အတုိင္းလုပ္ေနတာပါ။"
"ဘာေတြ မွာထားခဲ့လုိ႔လဲ"
အဲဒီအမ်ိဳးသမီး ျပန္ေျပာလုိက္တဲ့စကားေၾကာင့္ အဲဒီလူခင္မ်ာမွာ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ေျပာစရာစကားမရွိျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီအမ်ိဳးသမီး ဘာျပန္ေျပာလုိက္သလဲဆုိေတာ့--
"ေနာက္ေယာက်္ားယူခ်င္ရင္ သူ႔ကုိဖုိ႔ထားတဲ့ေျမပုံေျခာက္သြားမွ ယူပါလုိ႔မွာထားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္သူ႔ေျမပုံျမန္ျမန္ေျခာက္သြားေအာင္ ယပ္ခတ္ေပးေနတာပါ" တဲ့။
ကဲ ကဲ ဇနီးမယားကုိ အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ေယာက်္ားမ်ား ဘယ့္ႏွယ္ရွိစ။
က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ယုံရခက္ခက္၊ မယုံရခက္ခက္ႀကီး။ ။
No comments:
Post a Comment