သူ႔နာမည္က ေက်ာ္ေက်ာ္
မရမ္းကုန္းမွာေနတယ္။ လက္လုပ္လက္စားဘ၀ပါဘဲ။ ပညာအရည္အခ်င္းကေတာ့ ေရးတတ္ဖတ္တတ္အဆင့္။ တစ္ေန႔လုံး ဟုိေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ေလ်ာက္သြားေနတဲ့အတြက္ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ လုိ႔ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြက နာမည္ေျပာင္ေပးထားၾကေသးတယ္။
သူမနာမည္က ေအးမီ
ေျမာက္ဥကၠလာပမွာေနတယ္။ အသုပ္စုံေရာင္းတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ မုန္႔ဟင္းခါးေလးပါတဲြၿပီးေရာင္းတယ္။
သာမန္ဆုိင္ေပါက္စေလးပါဘဲ။ ၁၀ တန္းခဏခဏက်လုိ႔ သူမရဲ ႔အေမက အသုပ္ဆိုင္မွာ အကူအညီအျဖစ္ေခၚထားရင္းနဲ႔ အသုပ္စုံေလာကထဲေရာက္ခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ။
................................
တစ္ေန႔မွာ
ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေျမာက္ဥကၠလာပဘက္ေလ်ာက္လည္ရင္း ဗုိက္ဆာလာတဲ့အတြက္ ေအးမီရဲ ႔ အသုပ္စုံဆုိင္ေလးဘက္ ေရာက္သြားတယ္။ အသုပ္စုံကေလးတစ္ပြဲစားၿပီး စကားေပါရင္းက ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ေအးမီ ခင္မင္သြားတယ္။ စားက်က္ ေတြ႔သြားတဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ အသုပ္စုံဆုိင္ဘက္ မၾကာမၾကာေရာက္လာေလ့ရွိတယ္။ ေအးမီကလဲ ေက်ာ္ေက်ာ္အလာကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္တယ္။
အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေအးမီဆုိင္မွာ အသုပ္လာစားရင္ ပုိက္ဆံေပးစရာ မလုိေတာ့ဘူး။
လူငယ္ေတြသဘာ၀အတုိင္း သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြအျဖစ္ေရာက္သြားတယ္။ ခ်စ္သူေတြပီပီ အတူတူ ေလ်ာက္လည္ၾကတယ္။ ရုပ္ရွင္ အတူၾကည့္ၾကတယ္။ ဘုရားေတြကုိ အတူသြားတယ္။ အင္းယားကန္ တိရစၦာန္ဥယ်ာဥ္ ကန္ေတာ္ႀကီး စတဲ့ ခ်စ္သူတုိ႔ သြားတဲ့ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
သူတုိ႔ရဲ ႔ေျခရာေတြထပ္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ စိတ္မထိန္းႏုိင္ၾကလုိ႔ ေျခလြန္လက္လြန္ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။
ေအးမီမွာ ကုိယ္၀န္ရလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူအိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ကုိယ္၀န္ကုိ ဖ်က္ခ်ခုိင္းလုိက္တယ္။ ေအးမီလဲ ေက်ာ္ေက်ာ့္ဆႏၵအတုိင္းဘဲ ဖ်က္ခ်လုိက္တယ္။
ဒါေပမဲ့ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ျဖစ္မသြားဘဲ လူသိရွင္ၾကားျဖစ္သြားတယ္။ အေျခအေနအရ သူတုိ႔ အိမ္ေထာင္မျပဳလုိ႔ မရေတာ့ဘူး။
"ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ငါတုိ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကေအာင္"
"ငါ့မွာ ဘာမွမျပည့္စုံေသးဘူး"
"ငါဘဲ တာ၀န္ယူပါ့မယ္ဟာ။ ငါေစ်းေရာင္းေကၽြးမွာေပါ့"
ကုိယ္၀န္ပ်က္ၾကသြားေပမဲ့လဲ မယူလုိ႔မျဖစ္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ သူတုိ႔လက္ထပ္လုိက္ၾကတယ္။
ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေအးမီတုိ႔အိမ္မွာ တက္ေနၿပီး ဇိမ္က်ေနတယ္။
စားခ်င္တဲ့အခ်ိန္စား ေသာက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေသာက္။ အလုပ္လုပ္စရာမလုိ။ ေအးမီရဲ ႔အသုပ္ဆုိင္ေလးကရတဲ့ ၀င္ေငြေလးနဲ႔ အၿငိမ့္သားထုိင္စားေနတယ္။ ပုိၿပီးခက္တာက ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ အရက္ေတြအရမ္းေသာက္တတ္လာတယ္။
ေအးမီကုိ အရက္၀ယ္ခုိင္းတယ္။ မ၀ယ္ေပးရင္ ရုိက္တယ္။ ႏွိပ္စက္တယ္။ ေအးမီေလးကေတာ့ ခ်စ္လဲခ်စ္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ဆုိေတာ့ ခုိင္းတာအကုန္လုပ္ေပးေနက်။ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက ေအးမီကုိသနားေပမဲ့ သူမ်ားအိမ္ေထာင္ေရးကုိ ၀င္မစြက္ခ်င္။ ဒီလုိနဲ႔ေနလာခဲ့ၾကတာ ငါးလသာသာေလာက္ၾကာသြားတယ္။
တစ္ေန႔မွာ
ေအးမီတစ္ေယာက္ သူမအိမ္ထဲကေနၿပီး ေခါင္းကုိ လက္၀ါးနဲ႔အုပ္ကာ ေအာ္ငုိၿပီး လမ္းေပၚ ေျပးထြက္လာတယ္။
ေခါင္းမွာလဲ ေသြးေတြကရဲရဲနီလုိ႔။ လမ္းမလယ္ေခါင္ေရာက္ေတာ့ မူးလဲက်ၿပီး သတိလစ္သြားတယ္။
အရက္၀ယ္ခုိင္းတာ မ၀ယ္ေပးလို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ တုတ္ႏွင့္ ေခါင္းကုိ ရုိက္လုိက္တာတဲ့။
တုတ္ဒဏ္ရာက ေခါင္းအလယ္တည့္တည့္မွာ ဟက္တက္ကြဲႀကီး။
ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြ စုၿပီး ေအးမီေလးကို ေဆးရုံတင္လုိက္ရတယ္။ သူမရဲ ႔ေဆြမ်ိဳးေတြဘက္ကေတာ့ လုံး၀မေက်နပ္ၾကဘူး။ အမႈဖြင့္ခ်င္ၾကတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္မွ ေအးမီေလးသတိရလာတယ္။ မိဘေတြက အမႈဖြင့္ဖုိ႔အတြက္ ရဲေတြကုိ ေခၚဆုိထားေပမဲ့
ေအးမီေလးက အမႈမဖြင့္ခ်င္ဘူး။ သူမေယာက်္ား အခ်ဳပ္ခန္း၀င္ရမွာ မၾကည့္ရက္ဘူးေလ။
"က်မေယာက်္ားရုိက္လုိ႔ ေခါင္းကြဲသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။
က်မဘာသာ ေခ်ာ္လဲၿပီး တုံးႏွင့္ေဆာင့္မိလုိ႔ အခုလုိ ေခါင္းကြဲသြားတာပါ။"
ရဲအရာရွိကုိ ေအးမီေလးေျပာသြားတဲ့ စကားပါ။
..................................
အိမ္ေထာင္က်တာလဲ ငါးလဘဲရွိေသးတယ္။ ကုိယ့္အိမ္အေပၚကုိလဲ ေခၚတင္ထားေသးတယ္။ လုပ္ကုိင္လုိ႔လဲ ေကၽြးရေသးတယ္။ ခုိင္းတာလဲ လုပ္ေပးရေသးတယ္။ အရုိက္လဲခံရေသးတယ္။ ဘာေကာင္းတာရွိလုိ႔လဲ။
အိမ္ေထာင္က်ခါစမွာေတာင္ ဒီေလာက္ဆုိးတာ ၾကာလာေလ ဆုိးလာေလ ျဖစ္မွာေပါ့။
ဒါေတာင္မွ ေအးမီေလးက ေက်ာ္ေက်ာ္အေပၚ အခ်စ္မျပယ္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။
ေအးမီေလးရဲ ႔ အခ်စ္ေၾကာင့္လား ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္လားဆုိတာ က်ေနာ္အေျဖမထုတ္တတ္ေပမဲ့
ေအးမီေလးကေတာ့ ေဆးရုံကဆင္းဆင္းခ်င္းဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကုိ ခ်စ္မ်က္၀န္းႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ေနေလရဲ ့။
No comments:
Post a Comment