လြမ္းေ၀ေ၀

လေရာင္မွိတ္မွိတ္
လူေျခတိတ္၌
ေမွာင္ရိပ္ခိုုကာ
၀င္ေရာက္လာသည္
ငယ္ခါတုုန္းက အလြမ္းေတြ။

ရြာလြမ္းအိမ္လြမ္း
မိဘလြမ္းႏွင့္
လြမ္းဖြယ့္ညီကုုိ
ပ်ိဳပ်ိဳအုုိတုုိ႔
ဟုုိသည္ထြက္ခြါ
ေရၾကည္ရွာသည္
ဘယ္ခါတုုန္းမွ လြမ္းမေျပ။

ေတာရပ္ဌာနီ
ၿမိဳ့စီရီႏွင့္
တစ္ျပည္ရြက္လႊင့္
ဘ၀ျမွင့္၍
ေတာ္သင့္ေနရာ
ေနရရွာသည္
ႀကိမ္ခါအမွွ် လြမ္းအေျခ။ 

ေအာ္...
ငယ္ရြယ္လတ္ရင့္
ဘ၀ဆင့္၍
နိမ့္ျမင့္ေနရာ
သတ္မွတ္ပါလည္း
ခ်ိန္ခါျပည့္ျငား
လာလမ္းသြားမည္
တရားေတြႏွင့္ လြမ္းေ၀ေ၀။

(၂၂ မတ္လ ၂၀၁၇)