ဖဘအသိ ဖဘသတိ

မ်က္လုုံးက မႈန္
လက္က တုုန္၍
ေခါင္းအုုံကိုက္ခဲ
လည္ဆစ္လြဲမွ
သုုံးစြဲျခင္းကိုု ရပ္မည္လား။
.
ဆီးခ်ဳပ္၀မ္းခ်ဳပ္
အင္အားယုုတ္၍
ငုုတ္တုုတ္ေမ့ေျမာ
ကိစၥေခ်ာမွ
ေလေပါျခင္းကုုိ ရပ္မည္လား။
.
မိတ္စစ္ရွားပါး
မိတ္တုုမ်ား၍
ဟုုိသြားတူေပ်ာ္
အရွက္ေပၚမွ
ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းကိုု ရပ္မည္လား။
.
ေလေပၚတုုိက္ပြဲ
ဆင္ခါႏႊဲ၍
ေမွာင္ထဲႀကိတ္ငုုိ
အေၾကာက္ပုုိမွ
သုုံးလုုိျခင္းကိုု ရပ္မည္လား။
.
ဟုုိစီးသည္ပြါး
မက္လုုံးထြား၍
ေငြအားရင္းရ
မြဲျပာက်မွ
တမ္းတျခင္းကိုု ရပ္မည္လား။
.
ဖဘစာလွ်င္
အဟုုတ္ထင္၍
ျပစ္ျမင္စာေပ
ညစ္ပတ္ေလမွ
ေတြေ၀ျခင္းကိုု ရပ္မည္လား။
.
ေအာ္...
သူလဲမကင္း
ငါမကင္း၍
အတင္းဆုုိမႈ
ငါမျပဳအံ့
အတုုကုုိပယ္
အစစ္တြယ္ၿပီး
အလြယ္မလိုုက္
လြယ္မႀကိဳက္ဘဲ
စိုုက္စုုိက္ခါသာ
ႀကိဳးစားရာသည္
ရပ္ရြာအေပါင္း ဖဘေရာင္းတုုိ႔။
.
သူႀကီးမင္း ( 14 Aug 2016)