သတ္ပုံေတြ မမွားေစခ်င္ဘူး

သတ္ပုံမွားတဲ့ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ယံမွာ
ကာရန္မဲ့ ကဗ်ာေတြ ေရးသီဖဲြ႔ရင္း
ခေရာင္းေတာလမ္းကုိ လက္ပစ္ကူးတဲ့သူေတြအေၾကာင္း
မစဥ္းစားဘဲ ေခါင္းထဲ၀င္ေရာက္လာမိတယ္။


မညီညာတဲ့ေျခလွမ္းေတြရဲ ႔ စည္းခ်က္မွန္မွန္ေျပးေဆာ့သံကုိ နားဆင္ရင္း
ေလာင္စာကုန္ခန္းခါနီး စီးကရက္တစ္လိပ္ကုိ
အခ်ိဳးအစားမက်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ ႔ၾကားထဲ
တစ္လိပ္ၿပီးတစ္လိပ္ တစ္ရိပ္ရိပ္နဲ႔။


ရယ္ေမာသံေတြ ျပည့္ႏွက္ေနစဥ္တုန္းက
ၾကည္ႏူးမႈအေရာင္အ၀ါေတြ တစ္လြင့္လြင့္
ထပ္ဆင့္လုိ႔ ခ်စ္ခရီးသြား
ေန႔လား ညလား ညလား ေန႔လား
ေန႔မအား ညမအား ညမအား ေန႔မအား
ေ၀၀ါးေနခဲ့မိၾကတဲ့ သူတုိ႔အေၾကာင္း
က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း မသိခဲ့ပါဘူး။


အ၀တ္ေဟာင္းေတြ အေရာင္လြင့္ျပယ္ခုိက္
အသစ္စက္စက္ ၀တ္ရုံလႊာကုိ အစားထုိး
သူကတစ္မ်ိဳး ဟုိကတစ္မ်ိဳး
ငါ့ေလွ ငါထုိး ပဲခူးေရာက္ေရာက္
သိပ္ ေနာက္တတ္ေပမဲ့ သိပ္ေၾကာက္တတ္ၿပီထင္ရဲ ႔။


သတိလက္လြတ္ ငွက္ေတာင္ကၽြတ္ေတာ့
အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ေရာေပါ့
ျမင္ရက္စရာ ထင္ရက္စရာ ႏွင္ရက္စရာမရွိ
အၾကင္သက္လ်ာ မသိေလေရာ့သလားဆုိၿပီး
စိတ္အားမငယ္တတ္ေပမဲ့ သိပ္သနားဖုိ႔ေကာင္းေနၿပီ။


က်ေနာ္တစ္ေယာက္ကေတာ့
သံစဥ္လြတ္ တီးလုံးေတြရဲ ႔ ေအာက္မွာ
ကဗ်ာလြတ္ အကကုိ ကျပအသုံးေတာ္ခံရင္း
မုိးစင္စင္ လင္းခဲ့ၿပီေကာ။