ဧည့္သည္

ေအာ္.. ဘာလုိလုိနဲ႔ လန္ဒန္ေရာက္လာတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ။ ေက်ာင္းသားဗီဇာနဲ႔လာရတာဆိုေတာ့လဲ တစ္ႏွစ္ႏွင့္ႏွစ္လဘဲ ေနထုိင္ခြင့္ရတယ္။ လာမဲ့ ၂၈ (ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၈) ရက္ဆုိရင္ ဗီဇာသက္တမ္းက ကုန္ဆုံးေတာ့မယ္။ မၿပီးဆုံးေသးတဲ့ ပညာေရးအတြက္ ဗီဇာတုိးဖုိ႔ ႀကိဳးစားရဦးမယ္။ ေနထုိင္ခြင့္ေလးရဖုိ႔ ဗီဇာေၾကးကေတာ့ နင့္ေနတာဘဲ။ ေပါင္ ေလးငါးရာ ထြက္ဦးမယ္။

တကၠသုိလ္မတက္ရေသးေပမဲ့ အျပင္အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေက်ာင္းေတြတက္ရတာနဲ႔တင္ ေပါင္ ေထာင္ေက်ာ္ ေလ်ာသြားၿပီ။ တကၠသုိလ္တက္ရင္လဲ ေပါင္ တစ္ေသာင္းခြဲေလာက္ထပ္ကုန္ဦးမယ္တဲ့။
သူတုိ႔ႏုိင္ငံရဲ ႔ပညာေရးစရိတ္က တေစၦသရဲထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။ တေစၦသရဲေျခာက္ရင္ ရတတ္ရာရာ သမၺဳေဒၶဂါထာတုိ႔ ဣတိပိေသာ ဘဂ၀ါတုိ႔ ရြတ္ဖတ္လုိ႔ရေသးတယ္။ အခုဟာက ဘုရားစာေတြ တသြင္သြင္ရြတ္ဖတ္ရင္လဲ ကုန္တာကေတာ့ ကုန္မွာဘဲေလ။

ပုိက္ဆံေတြသိန္္းရာခ်ီအသုံးျပဳၿပီးမွ ဘြဲ ႔ဒီဂရီတပ္ခြင့္ရမဲ့ပညာေရးကလဲ ေရႊထက္ကုိပုိၿပီးတန္ဖုိးရွိေနတယ္။
ဟုတ္မွာပါေလ ပညာေရႊအုိး လူမခုိးလုိ႔ ဆုိးရုိးစကားက ရွိထားၿပီးသားမဟုတ္လား။ လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးမွေတာ့ ေနာက္ဆုပ္လုိ႔လဲ မရေတာ့ဘူး။ တုံးတုိက္တုိက္ က်ားကုိက္ကုိက္ ဒီဂရီတစ္ခုခုရေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားရမွာဘဲ။

လုိခ်င္တဲ့ ပညာေရးရရွိၿပီးရင္ေတာ့ ဧည့္သည္တုိ႔ရဲ ႔ထုံးစံအတုိင္း အစာ၀ရင္ ဌာနကုိ ျပန္ၾကရစၿမဲဘဲမဟုတ္လား။
အမိဌာေန ျမန္မာျပည္ကုိလဲ လြမ္းလွပါၿပီ။ လန္ဒန္မွာလဲ အရမ္းေပ်ာ္လွတယ္မဟုတ္ပါဘူး။ လုိအပ္ခ်က္ေတြျပည့္ရင္ေတာ့ ျပန္ရမွာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔က ဧည့္သည္ေတြဘဲေတြေလ။

ျမန္မာကေနၿပီး လန္ဒန္ကုိ လာရတဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္အတြက္ လန္ဒန္မွာေနထုိင္ခြင့္ဗီဇာလုိအပ္သလုိ
လူ႔ဘ၀ကို အလည္လာၾကတဲ့ က်ေနာ္အပါအ၀င္ ဧည့္သည္အားလုံးဟာလဲ လူ႔ဘ၀မွာ ေနထုိင္ခြင့္ဗီဇာယူၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ဗီဇာကုန္တဲ့ တစ္ေန႔ေရာက္ရင္ေတာ့ မူရင္းဌာနကုိဘဲ ျပန္ၾကရမွာ အေသအခ်ာပါဘဲ။

ဧည့္သည္အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ ကံဆုိးရွာတဲ့ ဧည့္သည္ကေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းသြားသတိရမိတယ္။
ဒီေန႔မွ Yahoo သတင္းထဲက ဖတ္လုိက္ရတာပါ။ တကယ့္သနားစရာဧည့္သည္ေလးပါ။ လူ႔ဘ၀မွာ ဗီဇာ အၾကာႀကီးရမသြားရွာဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီးဘဲ သူ႔ဌာေနကုိ ျပန္သြားရရွာတယ္။

လူ႔ဘ၀မွာေနထုိင္ဖုိ႔ ေလးႏွစ္ဘဲ ဗီဇာရသြားတယ္။ သူက အမ်ိဳးသမီးေလးပါ။ နာမည္က ကယ္ေလအိရွီး (Kayley Ishii)တဲ့။ အသက္က ၄ ႏွစ္ဘဲရွိေသးတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ကာလီဖုိးနီးယားျပည္နယ္ကပါ။

ျဖစ္ပ်က္ပုံေလးက ဒီလုိ---
သူမက နဲနဲေတာ့ အေဆာ့မက္ပုံရတယ္။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ထဲကုိ ၀င္ၿပီးေဆာ့တယ္။ သူမ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ထဲေရာက္ေနတဲ့အခါ သူမအနီးအျပင္ဘက္မွာက သူမရဲ ႔ေမာင္ေလးရွိတယ္။ အသက္ ၁၅ လသားအရြယ္ လမ္းေလ်ာက္တတ္ခါစေလးေပါ့။

အက်ိဳးအေၾကာင္းဘယ္သိတတ္ပါဦးမလဲ။ သူ႔အမ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့အခါမွာဘဲ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ပါ၀ါခလုပ္ေလးကုိ ႏွိပ္ၿပီးေဆာ့ကစားလုိက္တယ္။ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ကလဲ သက္ရွိမဟုတ္ေလေတာ့ သူ႔တာ၀န္အတုိင္း လုပ္ငန္းကုိ စတင္ေတာ့တာေပါ့ေလ။

ကယ္ေလအီရွီးေလးဟာ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ထဲမွာ တစ္ကုိယ္လုံးလဲ ေရေတြရႊဲရႊဲစုိလုိ႔။ လူကလဲ ေဘာလုံးထဲမွာေနၿပီး အကန္ခံရသလုိ စက္လည္ပတ္တဲ့ေနာက္ ပါသြားတာေပါ့။
ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ သူမရဲ ႔အေမ ေရာက္လာၿပီး အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ကုိ ပိတ္လုိက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ သူမလုံး၀သတိလစ္ေနပါၿပီ။ ခႏၶာကုိယ္မွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ဘာတစ္ခုမွ မရွိေပမဲ့ ကေလးအရြယ္ဆုိေတာ့ ေရွာ့ခ္ျဖစ္ၿပီး သတိလစ္သြားတယ္။
ေဆးရုံကုိ အျမန္ယူေဆာင္ကုသေပမဲ့လဲ ကယ္ေလအီရွီးေလးကေတာ့ လူ႔ေလာကႀကီးကုိ ထာ၀ရႏႈတ္ဆက္သြားရွာၿပီေလ။

ေအာ္... ဧည့္သည္... ဧည့္သည္
အားလုံးဧည့္ေတြေတြခ်ည္းပါဘဲလား။ အသက္ႀကီးတယ္ ငယ္တယ္ သန္မာတယ္ ေပ်ာ့ညံ့တယ္ ဆင္းရဲတယ္ ခ်မ္းသာတယ္ ရုပ္လွတယ္ ရုပ္ဆုိးတယ္စတဲ့ ခြဲျခားမႈေတြ ရွိေနၾကေပမဲ့ အားလုံး (အားလုံး) ဗီဇာကုန္ရင္ေတာ့ လာလမ္းအတုိင္း ျပန္ၾကရမွာဘဲ။ သံေ၀ဂပြါးမ်ားစရာေကာင္းလုိက္တာ။

က်ေနာ္တုိ႔တစ္ေတြကေကာ
(၁)ဗီဇာသက္တမ္းဘယ္ေလာက္ရွိေသးလဲ?
(၂)ဗီဇာသက္တမ္းတုိးဖုိ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ထုံးေတြကုိ လုပ္ျဖစ္ၾကရဲ ႔လား?
(၃)လာရာလမ္းကုိျပန္ဖုိ႔ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီလဲ?
(၄)မူရင္းေနရာမွာ စားေသာက္ဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္စုေဆာင္းထားၾကၿပီးၿပီလဲ?
(၅)အားလုံး Visit ဗီဇာကုိင္ေဆာင္ထားၾကတယ္ဆုိတာ ေမ့သြားၾကၿပီလား?


တစ္ေန႔
အဲဒီတစ္ေန႔ေရာက္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔တစ္ေတြလဲ ကယ္ေလအီရွီးေလးလုိ လာရာလမ္းအတုိင္း မလြဲမေသြ ေလ်ာက္လွမ္းၾကရဦးမွာ လုံး၀ အေသအခ်ာပါဘဲခင္မ်ား။


မွတ္ခ်က္။
http://uk.news.yahoo.com/5/20090204/twl-girl-dies-inside-washing-machine-3fd0ae9.html ကို အေျချပဳေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။