Letter ႏွင့္ Litter

ဟုိတစ္ေန ့တုန္းက မနက္ေ၀လီေ၀လင္းမွာ က်ေနာ့္ Moblile ထဲကုိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီက Message တစ္ခု၀င္လာတယ္။ က်ေနာ္လဲ အိပ္ရာထဲမွာ ပ်င္းေၾကာဆြဲၿပီး လက္ကုိင္ဖုန္းထဲက Message ကုိ မ်က္လုံးမဖြင့္ တစ္ဖြင့္နဲ ့ဖတ္ၾကည့္လုိက္တယ္။
"ကုိကုိေမာင္ေရ.. အိပ္ရာကထၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးရင္ အျပင္ဘက္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေလာကရဲ ့အလွတရားကုိ အားရပါးရ ခံစားလုိက္စမ္းပါ"

က်ေနာ္ ျပတင္းေပါက္ကုိ ဖြင့္ၿပီး အျပင္ဘက္ လွမ္းၾကည့္လုိက္တယ္။
ဟာ.. ႏွင္းေတြ အရမ္းက်ေနပါလား။ ကားလမ္းမတစ္ေလ်ာက္ ပန္းၿခံေတြေလ်ာက္ ႏွင္းခဲႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးဘဲ။
သစ္ပင္ေပၚေတြမွာေရာ အိမ္ေခါင္မုိးေပၚမွာပါမက်န္ ႏွင္းခဲေတြက ေနရာယူထားၾကတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီေလာက္ ႏွင္းက်တာ တစ္ခါမွ မႀကဳံဖူးဘူး။ ရႈခင္းက အရမ္း အရမ္းကုိ လွသဗ်ာ။

က်ေနာ္လဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ႏွင္းခဲေတြရဲ ့အလွအပကုိ
ခံစားဖုိ ့့့အျပင္ကုိ ထြက္ၿပီး ေနရာအႏွံ ့ေလ်ာက္လည္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွင္းခဲေတြကုိ လက္ႏွင့္ကုိင္ၾကည့္တယ္။ ပါးစပ္ထဲ နဲနဲထည့္ၿပီးျမည္းၾကည့္တယ္။ ေပ်ာ္လုိက္တာ အရမ္းဘဲ။ တစ္ခ်ိဳ ့အိမ္၀င္းေတြထဲမွာဆုိရင္ ႏွင္းခဲေတြႏွင့္ ပန္းပုထုထားတာေတြ ့ရတယ္။
...........................................

ႏွင္းက်တာကုိ ၾကည့္ရင္း လမ္းတစ္ခုကုိ ခ်ဳိးအ၀င္မွာ စာတုိက္ပုံးနီနီၾကီးတစ္ခုကုိ လမ္းေဒါင့္မွာ တပ္ဆင္ထားတာ ေတြ ့လုိက္ရတယ္။ ေရးစာ ေပးစာေတြထည့္ဖုိ ့ Letter လုိ ့ သေဘၤာေဆးအျဖဴေရာင္နဲ ့ စာတုိက္ပုံးအေပၚပုိင္းမွာ ေရးထားတယ္။ စပ္မိတုန္းေျပာရဦးမယ္။ ဒီလန္ဒန္မွာ စာတုိက္ပုံးထဲက စာေတြကို တနဂၤေႏြေန ့ကလြဲရင္ ေန ့တိုင္းစာသိမ္းေလ့ရွိတယ္။ စေနေန ့မွာ ေန ့လည္ ၁၂နာရီ၊ က်န္တဲ့ေန ့တုိင္း မနက္ ၁၁ နာရီ ခြဲ ႏွင့္ ညေန ၅နာရီခြဲ တစ္ရက္ကုိ ႏွစ္ႀကိမ္စာသိမ္းတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာဆုိ တစ္ရက္ကုိ သုံးၾကိမ္ (5:30am, 11:30am, 5:30pm) စာသိမ္းတယ္လုိ ့သိရတယ္။ ေကာင္းလုိက္တဲ့ စနစ္ဗ်ာ။

ဒီလုိနဲ ့ ေနာက္တစ္လမ္းေက်ာ္လဲေရာက္ေရာ စာတုိက္ပုံးထက္နဲနဲေလးပုိႀကီးတဲ့ ပုံးမဲမဲၾကီးတစ္ခုကုိ လမ္းေဘးမွာ ခ်ထားတာေတြ ့လုိက္ရျပန္တယ္။ ပုံးရဲ ့ထိပ္ပုိင္း အဖုံးေအာက္နား ဘယ္ညာႏွစ္ဘက္မွာ အေပါက္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေဖာက္ထားတာေတြ ့ရတယ္။ လမ္းသြားရင္း အမႈိက္စြန္ ့ပစ္ဖုိ ့အတြက္ အမႈိက္ပုံးႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ပုံးႀကီးရဲ ့အလည္ပုိင္းမွာကေတာ့ အမႈိက္ရဲ ့အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ Litter ဆုိတဲ့စာလုံးကုိ သေဘၤာေစ်း ျဖဴ၀ါေရာင္နဲ ့ ေရးထားတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳး အမႈိက္ပုံးႏွင့္စာတုိက္ပုံးေတြ လန္ဒန္ၿမိဳ ့ထဲမွာ ဒုနဲ ့ေဒးပါဘဲ။
...........................................

အဲဒီ စာတုိက္ပုံးႏွင့္အမႈိက္ပုံးႀကီးကုိျမင္တုိင္း က်ေနာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိစဥ္က ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ေျပာျပခဲ့တာကုိ အမွတ္ရေနမိတယ္။ သူႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ႀကီးတစ္ခုမွာ ေနစဥ္က တစ္ေန ့မွာ "ဟဲ့.. ေမာင္မ်ိဳး... ငါ့မိသားစုဆီ ငါစာတစ္ေစာင္ေရးထားတယ္၊ ေရာ့.. ဒီစာကုိ ဟုိလမ္းထိပ္က စာတုိက္ပုံးထဲ သြားထည့္ေခ်" ဆုိၿပီး ေမာင္မ်ိဳးလုိ ့ေခၚတဲ့ သူ ့ရဲ ့ ျမန္မာ Staff တစ္ေယာက္ကုိ စာထည့္ခုိင္းလုိက္တယ္။ ေမာင္မ်ိဳးလဲ စာသြားထည့္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ျပန္လာခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့လုိ ့ တစ္လ.. ႏွစ္လ.. သုံးလ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ကုန္လြန္သြားေပမဲ့ ဖုန္းဆက္ၿပီး သူ ့မိသားစုဆီကုိ ေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့ စာက မေရာက္ဘူး..တဲ့။ ဒါနဲ ့ ေမာင္မ်ိဳးကုိ ေခၚၿပီး.. "ေမာင္မ်ိဳး.. မင္းကုိထည့္ခုိင္းလုိက္တဲ့ စာကုိ စာတုိက္ပုံးထဲ ေသခ်ာေကာ ထည့္ခဲ့သလားကြ" လုိ ့ ေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးက ဘာေျပာတယ္ မွတ္လဲ။
"ဆရာရယ္.. က်ေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာကုိ ၾကည့္ၿပီး Litter လုိ ့ေရးထားတဲ့ ပုံးထဲကုိ အတိအက် ထည့္ခဲ့တာပါ" တဲ့။