Thursday 30 October 2008

"ဒီေန႔ ဆရာေက်ာ္ေရႊ သီလမက်ိဳးပါ"

က်ေနာ္တုိ႔ရြာက ရြာငယ္ငယ္ေလး။
စာသင္ေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေဆးေပးခန္း စာၾကည့္တုိက္ အားကစားကြင္း
ဘာတစ္မွမရွိပါဘူး။
က်ေနာ္တုိ႔ရြာရဲ ့အေရွ ့ဘက္ သာယာကုန္းဆုိတဲ့ရြာႀကီးမွာေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္းရွိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ အဲဒီမွာဘဲ ေက်ာင္းတက္ရတယ္။

ေက်ာင္းဆရာနာမည္က ကုိေက်ာ္ေရႊ
ပညာတတ္ရွားပါးတဲ့ေဒသမွာ အႏူေတာ လူေခ်ာႀကီးေပါ့။
စာသင္ေကာင္းသေလာက္ ျမာကလဲ အရမ္းစြံ။
ရြာရွိ အပ်ိဳစာရင္းကုိေကာက္ၾကည့္
တစ္ရာရွိရင္ ငါးဆယ္ေလာက္က YES ေပးမဲ့သူေတြခ်ည္း။
က်ေနာ့္အကုိ အေျပာအရ သူတြဲခဲ့တဲ့ မိန္းခေလးေပါင္း ၉ ေယာက္ေတာင္ရွိၿပီတဲ့။

က်ေနာ့္အကုိနာမည္က ေအာင္ကုိလတ္
အသက္ႀကီးမွစာသင္ေက်ာင္းေနရေတာ့ သူေလးတန္းအေရာက္မွာ သူ႔အသက္က ၁၄ႏွစ္။
က်ေနာ္တုိ႔ရြာႏွင့္သာယာကုန္းၾကား တစ္မုိင္ေလာက္ေ၀းတယ္။
ေက်ာင္းသြားရင္းႏွင့္ က်ေနာ့္အကုိက လွျမင့္ဆုိတဲ့ အပ်ိဳေပါက္ကေလးကုိ လက္တည့္စမ္းလုိက္တယ္။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ရည္းစားစာေပးလုိက္တာေပါ့ဗ်ာ။

ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဆရာေက်ာ္ေရႊကုိ တုိင္ပါေလေရာ။
က်ေနာ့္အကုိ အရုိက္ခံထိတာ အေတာ္ေလးအီသြားတယ္။
က်ေနာ္ စဥ္းစားတယ္
ဆရာကဘာျဖစ္လုိ႔ဒီေလာက္ေတာင္ က်ေနာ့္အကုိကုိရုိက္ရတာလဲ
သူ႔မွာလဲ ရည္းစားေတြအမ်ားႀကီးဘဲ။
က်ေနာ့္အကုိက တစ္ေယာက္ထဲကုိ ရည္းစားစာေပးရုံေပးတာ။

ဆရာကေျပာေသးတယ္ "ဒီအရြယ္မွာ ပညာကုိဘဲရွာပါ၊ ဖုိမကိစၥေတြကုိမစဥ္းစားသင့္ဘူး။ ငါေတာင္မွ ေက်ာင္းအခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီကိစၥမစဥ္းစားဘူး" တဲ့။
သူ႔သီအုိရီက တစ္မ်ိဳးပါလား။ ရယ္ခ်င္စရာႀကီး။
.........................................


အဲဒီအေၾကာင္းအရာေလးကုိ စဥ္းစားရင္း
က်ေနာ္ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုံျပင္ေလး အေတြးထဲေရာက္လာတယ္။

ရြာတစ္ရြာမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရွိသတဲ့။
ေက်ာင္းမွာဆရာေတာ္တစ္ပါးႏွင့္ကုိရင္ေက်ာင္းသားအေတာ္မ်ားမ်ားရိွတယ္။
တစ္ရက္မွာ ေမာင္ညိဳလုိ႔ေခၚတဲ့ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ေက်ာင္းေခါင္မုိးေပၚနားေနတဲ့ ခုိကေလးတစ္ေကာင္ကုိေလးခြနဲ႔ပစ္သတ္လုိက္တယ္။ ဆရာေတာ္က အဲဒါကုိျမင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေက်ာင္းရဲ ႔ေရွ ့တည့္တည့္မွာ ဘလက္ေဘာႀကီးကုိ ေထာင္ၿပီး
"ဒီေန႔ ေမာင္ညိဳ သီလက်ိဳးသည္" လုိ႔ ေျမျဖဴနဲ႔ေရးလုိက္သတဲ့။

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ပုိင္းေရာက္ေတာ့
ေက်ာင္းဆြမ္းလာပုိ႔တဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘလက္ေဘာနား၀ုိင္းၿပီး ဆူညံဆူညံ ရယ္ေမာေနၾကတယ္။
ဆရာေတာ္က ငါေရးထားတဲ့ စာအတြက္နဲ႔ေတာ့ ရယ္စရာမဟုတ္တန္ရာ။ တစ္ခုခုေၾကာင့္ရယ္ေနၾကတာျဖစ္ရမယ္ဆုိၿပီး ဘလက္ေဘာကုိ သြားၾကည့္သတဲ့။
"ဒီေန႔ ေမာင္ညိဳ သီလက်ိဳးသည္"လုိ႔ ေရးထားတဲ့ စာပုိဒ္ေအာက္က စာပုိဒ္တစ္ပုိဒ္ကုိ ၀ုိင္းၾကည့္ၿပီး ရယ္ေမာေနၾကမွန္းဆရာေတာ္သိသြားတယ္။ ဆရာေတာ္ခင္မ်ာ ငုိအားထက္ရယ္အားသန္ဆုိသလုိ စိတ္မတုိႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေမာင္ညိဳကုိ ေခၚၿပီး မင္းသိပ္ေတာ္ေနပါလားလုိ႔ ရွက္ရမ္းရမ္း ခ်ီးက်ဴးလုိက္ရသတဲ့။

အဲဒီစာပုိဒ္ကုိ ေမာင္ညိဳတစ္ေယာက္ ဆရာေတာ္မသိခင္ ညပုိင္းမွာ ေျမျဖဴခဲကုိ ယူၿပီး
"ဒီေန႔ ေမာင္ညိဳ သီလက်ိဳးသည္"ဆုိတဲ့ စာပုိဒ္ရဲ ့ေအာက္နားေလးမွာေရးထားခဲ့တာပါ။
စာပုိဒ္ကေလးက ဒီလုိ---
" ဒီေန႔ဆရာေတာ္ သီလမက်ိဳးပါ"တဲ့။
....................................

"ဒီအရြယ္မွာ ပညာကုိဘဲရွာပါ၊ ဖုိမကိစၥေတြကုိ မစဥ္းစားသင့္ဘူး။ ငါေတာင္မွ ေက်ာင္းအခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီကိစၡၥမစဥ္းစားဘူး" ဆုိတဲ့ သီအုိရီပုိင္ရွင္ႀကီး ဆရာေက်ာ္ေရႊ တစ္ေယာက္ သူကုိယ္တုိင္ ျမာေပြၿပီး က်ေနာ့္အကုိကုိ ရည္းစားစာကိစၥေၾကာင့္ ရုိက္ႏွက္ဆုံးမခဲ့တာကုိ ပုံျပင္ထဲကအတုိင္းဘဲ က်ေနာ္က ဒီလုိေလး ေရးလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
"ဒီေန႔ ဆရာေက်ာ္ေရႊ သီလမက်ိဳးပါ"

1 comment:

Anonymous said...

Whats up this is kinda of off topic but I was wanting to
know if blogs use WYSIWYG editors or if you have to manually
code with HTML. I'm starting a blog soon but have no coding skills so I wanted to get guidance from someone with experience. Any help would be enormously appreciated!

My website: youtube