ေခါင္းစဥ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ စာတစ္ပုဒ္

ႀကံဳတုန္း
က်ေနာ္ ရုိးအခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာျပရဦးမယ္။ ေတာသားဆုိေတာ့ ရုိးအခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ေပါ့ဗ်ာ။
ၿမိဳ ့ႀကီးသားေတြကုိ အထင္ႀကီးတတ္တဲ့ ေရာဂါလဲ က်ေနာ့္မွာ စြဲကပ္ေနေတာ့ ပုိဆုိးတာေပါ့။

ရန္ကုန္ဆုိတာ ၾကားရုံၾကားဖူးတာ ဘယ္ေနရာမွာတည္ရွိေနမွန္းေကာင္းေကာင္းသိတာမဟုတ္ဘူး။
မွတ္မိေသးတယ္ က်ေနာ္ရန္ကုန္ကုိ စေရာက္ဖူးကာစတုန္းကေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အဂၤလိပ္စာသင္တန္း တက္ေနတယ္။ အဂၤလိပ္စာဆုိကထဲက က်ေနာ္က အထင္ႀကီးၿပီးသား။ ကုိယ္မွ မတတ္တာကုိး။ ဒါေပမဲ့ အေျခခံအဂၤလိပ္စာကုိေတာ့ သင္ထားဖူးတယ္။

"ငါ U.M.A မွာ အဂၤလိပ္စာတက္ေနတာ"
သူက ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာနဲ႔ဘဲ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ U ဆုိတဲ့ စာလုံးပါေနမွေတာ့ University တစ္ခုခုျဖစ္ရမယ္ဆုိၿပီး က်ေနာ္တတ္ထားသေလာက္ေတြးၾကည့္လုိက္တယ္။ ေသခ်ာေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ U.M.A ဆိုတာ U Mya Aung (ဦးျမေအာင္)ကုိေျပာတာတဲ့။ ဆရာႀကီးဦးျမေအာင္သင္ေပးတဲ့ သင္တန္းကုိ U.M.A လုိ႔နာမည္မွဲ႔ထားတာပါတဲ့ခင္မ်ား။
.................................

ဒီအေၾကာင္းကုိ တျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာျပလုိက္တဲ့အခါမွာ "မင့္ဟာက ငါေတြ ႔ဖူးတဲ့ ဟုိ လူတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနၿပီ" လုိ႔ဆုိၿပီး အဲဒီလူအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပတယ္။

ဘယ္ကုိဘဲသြားသြား ဂ်တ္ေကာ့လြယ္အိတ္ႀကီးတကားကားလြယ္ၿပီး ေလ်ာက္သြားေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
အဲဒီလြယ္အိတ္ေပၚမွာ M.B.B.S ဆုိတဲ့ စာလုံးကုိ ကင္းေခ်လုိက္ၿပီးထုိးထားတယ္။ တစ္ေန႔မွာ လမ္းေလ်ာက္ရင္း လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကုိအကူအညီေတာင္းတယ္။
"ဆရာရယ္.. အိမ္ထဲခဏ၀င္ၿပီး က်ေနာ့္အမ်ိဳးသမီးကုိၾကည့္ေပးပါ၊ အရမ္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ပါ"

"ဟာ.. ငါက ဘုရားသြားမလုိ႔ကြ။ လူနာအတြက္ ေဒါက္တာသြားေခၚေပါ့"

"ဆရာက ေဒါက္တာမဟုတ္ဘူးလား"

"ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေမာင္ရင္ရာ၊ ငါက လက္သမားဆရာကြ။ အခု အလုပ္ျပတ္တုန္းေလး ဘုရားသြားမလုိ႔။ ငါ့လြယ္အိတ္ထဲမွာလဲ ပုတီးႏွင့္ဘုရားရွိခုိးစာအုပ္ဘဲရွိတယ္"

"ဒါျဖင့္ ဘာျဖစ္လုိ႔ M.B.B.S ဆုိၿပီး ေဒါက္တာဘြဲ႔ကုိ ဆရာ့လြယ္အိတ္မွာေရးထားရတာလဲ"

"ဟ.... ေကာင္ေလးရ.. အဲဒါေဒါက္တာဘြ႔ဲမဟုတ္ဘူးကြ။ ငါ့နာမည္ကုိေရးထားတာ။ မသိရင္လဲ မွတ္ထားလုိက္ဦး ငါ့နာမည္က ေမာင္ဘုိဘုိစိန္" လုိ႔ေျပာလုိက္သတဲ့။
....................

က်ေနာ္ လန္ဒန္ေရာက္ခါစတုန္းကလဲ ေတာသား ရန္ကုန္တက္လာသလုိမ်ိဳးႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္။
မသိတာေတြကမ်ား၊ အရင္ေရာက္တဲ့သူေတြကလဲ ၾကားဖူးနား၀နဲ႔ရွင္းျပဆုိေတာ့ မ်က္စိခပ္လည္လည္ရယ္။

တစ္ေန႔
လန္ဒန္ၿမိဳ ႔ထဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေလ်ာက္လည္ၾကတယ္။ လန္ဒန္ၿမိဳ ႔အႏွံ႔ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ CCTV ဆုိတဲ့စာလုံးေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔တယ္။ သိတယ္မဟုတ္လား က်ေနာ္ ေမာင္စပ္စုေလ။ ဘယ္ရမလဲ။ လန္ဒန္ကုိ အရင္ေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ ေမးၾကည့္လုိက္တယ္။ CCTV ဆုိတာ ဘာလဲေပါ့။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ က်ေနာ္က CCTV ကုိ တရုတ္ရုပ္ျမင္သံၾကားအသံလြင့္ဌာနေလာက္ဘဲ သိတာ။

Criminal Control TV (ျပစ္မႈတားဆီေရးရုပ္ျမင္သံၾကားကင္မရာ)ကုိ ေခၚတာပါတဲ့။
ယုတၱိရွိတဲ့အတြက္ ယုံလုိက္တယ္။ CCTVဆုိတဲ့ ကင္မရာႀကီးေတြလဲ တပ္ဆင္ထားတာကုိး။
.......................

ေနာက္တေန႔
ေျမေအာက္ရထားေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ၿပီး ေျပာတယ္။
"ကုိကုိေမာင္... မင့္မုတ္ဆိတ္ႏွင့္ႏႈတ္ခမ္းေမြးေတြ ရိတ္ပစ္လုိက္ရင္ ပုိေကာင္းမယ္။ အဲဒါေတြ ရွိေနတာ လူႀကီးလူေကာင္းမဆန္ဘူး"

က်ေနာ္လဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘဲ မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ ႏႈတ္ခမ္းေမြး အကုန္ရိတ္ပစ္လုိက္တယ္။
........................

ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လူေတြေရွ ႔မွာ စကားက်ယ္က်ယ္မေျပာရဘူး။ ရုိင္းတယ္ဆုိလုိ႔ ၿမိဳ ႔ထဲသြားရင္ ပါးစပ္ကပိတ္ၿပီးသား။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ဘယ္ကုိဘဲသြားသြား ေျခအိတ္စြပ္ၿပီးသြား။ ေျခအိတ္မစြပ္ရင္ လူယဥ္ေက်း မဟုတ္ဘူး လုိ႔ ေျပာတဲ့အတြက္ ေနဘယ္ေလာက္ဘဲ ပူပူ က်ေနာ္ကေတာ့ ေျခအိတ္စြပ္ၿပီး လန္ဒန္ၿမိဳ ႔ႀကီးကုိ လွည့္လည္တာေပါ့ဗ်ာ။ စီနီယာေတြေျပာတဲ့စကားေတြကုိ ေျမ၀ယ္မက်ပါဘဲ။
..........................

အခုဆုိရင္
က်ေနာ္ လန္ဒန္ေရာက္တာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ခါနီးၿပီ။
CCTV ဆုိတာ Closed-circuit TV (ကင္မရာနဲ ့ရုိက္ၿပီး Main station ဆီကုိ ၀ါယာႏွင့္ပုိ႔လြတ္တဲ့ကိရိယာ)ကုိ ေခၚတယ္ဆုိတာလဲ သိသြားၿပီ။
မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ႏႈတ္ခမ္းေမြး ဗလဗ်စ္နဲ႔လူေတြကုိလဲ မၾကာမၾကာရထားေပၚ ကားေပၚေတြမွာ ေတြ ႔ဖူးၿပီးၿပီ။
လူၾကပ္ၾကပ္ေျမေအာက္ရထားေပၚမွာ စကားေတြ ခုနစ္အိမ္ၾကား ရွစ္အိမ္ၾကား ေအာ္ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြကုိလဲ ေတြ ့ဖူးၿပီးၿပီ။
ေျခအိတ္လုံး၀မစြပ္ဘဲ လမ္းေလ်ာက္ေနတဲ့လူေတြလဲ အသေခ်ၤ အနႏၱ။
................................

က်ေနာ္ဘာေတြေရးေနမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ဘယ္လုိေခါင္းစဥ္တပ္ရမယ္ဆုိတာလဲ စဥ္းစားလုိ႔မရေသးဘူး။
ဒီေတာ့.... မိတ္ေဆြမ်ား အားလပ္ရင္ က်ေနာ့္ကုိ ကူညီၿပီး ဒီစာတစ္ပုဒ္အတြက္ ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးၾကပါလား။
ေက်းဇူးပါဘဲဗ်ာ။ ။