Saturday 22 November 2008

ေမြးေန႔



သူ
လူ႔ေလာကထဲေရာက္ၿပီးကထဲက
ရြာဦးေစတီပြဲေတာ္က်င္းပတာ အႀကိမ္သုံးဆယ္ရွိသြားၿပီ။
ၿခံထဲကသရက္ပင္ေတြ အသီးသီးတာ အေခါက္သုံးဆယ္ျပည့္ၿပီ။
အိမ္ၿခံစည္းရိုးက စံပယ္ပန္းေတြပြင့္တာ အခါသုံးဆယ္ရွိၿပီ။
ေဆာင္းရာသီေပါင္း အေခါက္ သုံးဆယ္ႀကံဳခဲ့ၿပီးၿပီ။
ေႏြရာသီေပါင္း အႀကိမ္သုံးဆယ္ ေတြ႔ခဲ့ၿပီးၿပီ။
မုိးရာသီေပါင္း အခါ သုံးဆယ္ ဆုံခဲ့ၿပီးၿပီ။
ဒါဆုိ
သူ႔အသက္ သုံးဆယ္ရွိၿပီေပါ့။
.........................

သုံးေပါင္မျပည့္ဘဲ ေမြးခဲ့ေပမဲ့
သုံးမကုန္ေအာင္ သူရွာေဖြႏုိင္ခဲ့တယ္။

အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းစာသင္ယူ
ေက်ာင္းစာသင္ယူရင္းႏွင့္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။

ဂုဏ္ထူးမ်ားႏွင့္ေအာင္တဲ့သူေတြကုိ ခ်ီးက်ဴးရင္း
ခ်ီးက်ဴးခံရေလာက္ေအာင္ ဂုဏ္ထူးမ်ားႏွင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။

ဒီဂရီရဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း
ႀကိဳစားရင္းႏွင့္ ဒီဂရီေတြရခဲ့တယ္။

အားက်ခဲ့တဲ့ ပညာရပ္မ်ား
ပညာရပ္မ်ားႏွင့္ အားက်ေစခဲ့တယ္။

လႊမ္းမုိးခဲ့တဲ့ မာနမ်က္ႏွာမ်ား
မာနမ်က္ႏွာနဲ႔ ျပန္လႊမ္းႏုိင္ခဲ့တယ္။

လမ္းျပအလုပ္ကုိ အထင္ႀကီးရင္း
အထင္ႀကီးရေလာက္ေအာင္ လမ္းျပေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သြားခ်င္လွတဲ့ ႏုိင္ငံျခား
ႏုိင္ငံျခားသြားရင္းနဲ႔ ေက်နပ္ခဲ့တယ္။

မာနတရားကုိ ေဖာင္ဖြဲ ႔
ပညာႏွင့္လမ္းျပ
သတိကုိ ပဲ့ကုိင္ထား
၀ီရိယႏွင့္ေလွာ္ခတ္
သူရပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ
သူလုိရပ္ႏုိင္တဲ့သူ
ဒီဇမၺၺဴေပၚမွာ ရွိႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။
.........................

ဒီေန႔ဟာ
သူ႔အသက္ ၃၀ ျပည့္တဲ့ေန႔ တဲ့။
အေတြးေပါက္ေနေပမဲ့
အေ၀းေရာက္ေနတဲ့အတြက္
ေဆြးေလာက္စရာလက္ေဆာင္ကုိ မေပးခဲ့ႏုိင္ဘူး။

ပန္းေပးရင္ အလွမ္းေ၀းမွာ ပူပန္ရတယ္။
ေခ်ာကလက္ေပးရင္လဲ ေခ်ာၿပီးကလက္ေနမွာစုိးရိမ္ရတယ္။
နာရီလက္ေဆာင္ေပးျပန္ရင္လဲ နာနာက်င္က်င္နဲ႔ ရီေမာေနရဦးမယ္။

ဒီေတာ့
ရာသက္ပန္အမွတ္ရေစမဲ့
ကဗ်ာလက္သံအစြမ္းေလးကုိ
လြမ္းေတးေလးသီဆုိရင္း
စခန္းေ၀းေနတဲ့ သူေလးအတြက္
လက္ေဆာင္ပဏၰာအျဖစ္ေပးလုိက္ပါ၏
ထက္ဘ၀င္ ဟပ္ေလာက္ေအာင္
ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေစသတည္း။ ။

1 comment:

Anonymous said...

အဲဒါလူကိုမေရးလို႔ ဘယ္နတ္သမီးကို စိတ္ကူးယဥ္ေရးတာလဲ။
ဟြန္းးးးး လိမ္တယ္။