သင္ခန္းစာ (၁)

ငါးပိသည္သာ ယင္ေမာင္းပါေစ
ဆရာေမာင္သာရရဲ ႔ အဲဒီစကားေလးကုိဘဲ က်ေနာ္ အမွတ္ရေနမိတယ္။
ဒီစာသားေလးကုိ က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေပမဲ့ သေဘာေကာင္းေကာင္း မေပါက္ခဲ့ပါဘူး။
က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ယင္ေကာင္ေလးကုိ ေမာင္းထုတ္မိလုိက္တဲ့အခါမွ ဒီစကားရဲ ႔ အဓိပၸါယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားပါေတာ့တယ္။

ငါးပိသည္မဟုတ္ဘဲ ယင္ေမာင္းလုိက္ေတာ့ မဆုိင္တဲ့အလုပ္ကုိ ၀င္ရႈပ္သလုိျဖစ္သြားတာေပါ့။
ပတ္၀န္းက်င္ကုိ သန္႔ရွင္းေစလုိတဲ့ စိတ္ေစတနာနဲ႔ ယင္ကုိေမာင္းလုိက္ပါတယ္။
ငါးပိသည္က ၀ုိင္းေအာ္ဆဲပါေလေရာဗ်ာ။

သူ႔ငါးပိကုိ လာနားတဲ့ ယင္ေကာင္ကုိ ေမာင္းထုတ္လုိက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ့္မွာ အျပစ္ရွိတယ္တဲ့။
ငါးပိမွာ ေလာက္၊ ေရႊမွာ ေက်ာက္ ဆုိတာ မၾကားဖူးဘူးလားတဲ့။ ငါးပိကုိ ယင္နားမွ ယင္က အဥ ဥခ်မယ္။ ၿပီးေတာ့ ယင္ဥကေန ေလာက္ေကာင္ေလးေတြ ေမြးေပးမယ္ တဲ့။

မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ။

ဒီေနရာမွာ ဒီလုိေလး ေကာက္ခ်က္ဆြဲမိတယ္။
ငါးပိသည္မွာလဲ အျပစ္မရွိဘူး။
ယင္ေမာင္းတဲ့သူမွာလဲ အျပစ္မရွိဘူး။
ျပႆနာက ကုိယ္ႏွင့္မဆုိင္ဘဲ ယင္ေမာင္းေပးခ်င္တဲ့ ယင္ေမာင္းသူရဲ ႔ ေစတနာေလးပါ။ ။

.....