Friday 28 August 2015

ေယာင္မွား၍ ေအာ္မိသည္

ေရႊေရာင္ေရာေထြး
ပုုိးေကာင္ေလးသည္
ဟိုုေျပးဒီလာ
ေခါက္တုုန္႔ကာျဖင့္
လြန္စြာၾကည္ႏူး
ေပ်ာ္စိတ္ၾကဴးသိုု႔
ရႊင္ျမဴးလြန္၍ ေမ့ေလ်ာ့သည္။

ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္
ေလွ်ာက္လွမ္းစဥ္၀ယ္
စားခြင္အႀကိဳက္
ပင့္ကူမုုိက္က
ဆြဲကုုိက္ခ်ည္ေႏွာင္
သူ႔သုုိက္ေဆာင္သည္
ပိုုးေကာင္ရုုန္းဖုုိ႔ ခက္လွသည္။

စိတ္မွာဒြိဟ
လြန္ေတြးဆ၍
ကယ္ရနုုိးနုုိး
ထားရနုုိးဟုု
ခ်ိန္ထုုိးေနမိ
အျပစ္ရွိသည္
အသိမူး၍ ပူမိသည္။

ပုုိးေကာင္ကုုိကယ္
ပင့္ကူပယ္က
ရင္၀ယ္မခ်ိ
စာနာမိသုုိ႔
သူ၏အစာ
၀မ္းတစ္ထြာကုုိ
ဤငါလုုပ္၍ ပ်က္စီးသည္။

ပင့္ကူကုုိလြတ္
ပုုိးေကာင္သတ္လည္း
မျပတ္ပူမီး
ရင္တြင္းစီး၍
ငါတည္းပင္လွ်က္
ကယ္နုုိင္လ်ွက္နဲ႔
သူ႔သက္ေသ၍ ျပစ္ရွိသည္။

ထုုိသုုိ႔ေတြးစဥ္
ပင့္ကူမွ်င္ျဖင့္
အစဥ္ရစ္ပတ္
ျဖစ္ညွစ္သတ္၍
ေသလတ္ပုုိးေကာင္
စုုတိေဆာင္သည္
ငါေယာင္မွား၍ ေအာ္သတည္း။

(တုုံးဖလားသူႀကီးမင္း
ၾသဂုုတ္လ ၂၈  ၂၀၁၅ ေသာၾကာေန႔
၁၆း၃၀ နာရီ)
.

1 comment:

Aunty Tint said...

ဆုတ္လဲစူး စားလဲရူး....