Tuesday 10 November 2009

ေမာင္နတ္ႀကီး (၂)

"အေမ.... က်ေနာ့္ကုိ အေဖ့ကုိခ်စ္တဲ့အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္ႏုိင္တယ္မဟုတ္လား၊ က်ေနာ္ၾကားခ်င္တယ္အေမ။ က်ေနာ့္စကားကုိ ေျဖၾကားေပးပါ။ က်ေနာ္က အေမ့ကုိ တကယ္ကုိ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခ်စ္ေနတာ"

သားေတာ္ေမာင္၏ တဏွာရမက္ေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူ အၾကပ္အတည္းသို႔ က်ေရာက္ေနေလ၏။ သား၏ ဆႏၵကုိ လုိက္ေလ်ာျပန္လ်င္လည္း မိခင္၏အခ်စ္သည္ သားအေပၚ၌ တဏွာေပမ မစြက္ စင္ၾကယ္သည့္ ေမတၱာျဖင့္သာ ခ်စ္ေနသည့္အတြက္ အိမ္ေထာင္မႈ၌ လုံး၀အဆင္မေျပႏုိင္။ ရပ္ေက်ာ္ရြာေက်ာ္ၾကားမေကာင္းသည့္အျပင္ သံသရာတစ္ခြင္၌လည္း ေကာင္းက်ိဳးကုိ လုံး၀မေပးႏုိင္။ ဒါျဖင့္ မလုိက္ေလ်ာဘဲ ေနမည္လား။ သားေတာ္ေမာင္၏ စိတ္ဓါတ္ကို အေမသိ၏။ အၾကမ္းဖက္လာႏုိင္၏။ အကယ္၍ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ျငားအံ့။ သားေတာ္ေမာင္၏ အျပစ္သည္ အဓမၼမႈျဖင့္ ပုိ၍ႀကီးထြားသြားႏုိင္၏။ ခက္ေခ်ၿပီ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက သားကုိ စကားတစ္လုံး မ၀ံ့မရဲျဖင့္ ေျပာလုိက္ရေတာ့ေလ၏။

"အေမ.. စဥ္းစားပါဦးမယ္ သားရယ္။ အေမ့ကုိ အခ်ိန္ေတာ့ နဲနဲေပးေနာ္"

သားေတာ္ေမာင္ကုိ လွည့္ပတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားျခင္းပင္။ အခ်ိန္မ်ားမ်ားရလွ်င္ လင္ေယာက်္ား ျပန္ေရာက္လာႏုိင္၏။ လင္ေယာက်္ားျပန္လာလွ်င္ ဤကိစၥ ပူစရာမလုိ။ ႏွစ္ေယာက္သားတုိင္ပင္ၿပီး သားအတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုခုေတာ့ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္၏။ သုိ႔ေသာ္ ေမာင္နတ္ႀကီးသည္ အလြန္လည္၏။ အေမ၏ အႀကံကုိ ေမာင္နတ္ႀကီး လုံး၀ရိပ္မိ၏။

"ဟုတ္ၿပီ အေမ.. အေမ့ကုိ အခ်ိန္ႏွစ္ရက္ေပးမယ္၊ ႏွစ္ရက္အတြင္း အေမ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေနရင္ က်ေနာ့္ကုိ အဆုိးမဆုိနဲ႔"

"ေအးပါ... သားရယ္.. အခ်ိန္နဲနဲသာ ေစာင့္ပါ"

ထုိည၌ ေမာင္နတ္ႀကီးတုိ႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ တစ္ညလုံး လုံး၀အိပ္စက္၍ မေပ်ာ္ပုိက္ႏုိင္ၾကေပ။ အေတြးကုိယ္စီျဖင့္ စိတ္ကူးယဥ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အေမလည္း စိတ္ကူးယဥ္ေန၏။ ေမာင္နတ္ႀကီးလည္း စိတ္ကူးယဥ္ေန၏။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ကူးယဥ္ပုံခ်င္းေတာ့ မတူၾကေပ။
အေမျဖစ္သူက သားေတာ္ေမာင္ ေမာင္နတ္ႀကီး၏ အႏၱရာယ္မွ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ေရွာင္ထြက္ရမလဲ ဟု စိတ္ကူးယဥ္၏။ ေမာင္နတ္ႀကီးက အေမကုိ ဘယ္လုိ သိမ္းပိုက္ရမလဲ ဟု စိတ္ကူးယဥ္၏။

လင္ေယာက်္ားသည္ ႏွစ္ရက္မေျပာနဲ႔၊ ႏွစ္လေလာက္ၾကာသည့္တုိင္ ျပန္မေရာက္လာႏုိင္ေပ။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားသုိ႔ ကူးသန္းသြားလာၿပီး ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကား ျပဳလုပ္ေနသူအဖုိ႔ ႏွစ္လဟူေသာ အခ်ိန္သည္ တုိေတာင္းလွ၏။ ရံဖန္ရံခါ ႏွစ္ခ်ီၿပီး ခရီးၾကာရွည္တတ္၏။ ေအာ္.. ဒုကၡ.. ဒုကၡ။ အိပ္မက္မွ်ပင္ ေယာင္ယမ္းၿပီး မမက္ဖူးခဲ့သည့္ကိစၥ။ ဘယ္ဘ၀က ေရစက္အမွားေတြေၾကာင့္မ်ား ခုလုိ အျဖစ္ဆုိးနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ေနရပါလိမ့္။

နာရီလက္တံလႈပ္ရွားမႈက ျမန္လြန္းလွ၏။ ေန၀င္ေနထြက္လည္း သြက္လက္လြန္းလွ၏။ လင္းၾကက္တြန္သံလည္း နွစ္ခါၾကားရၿပီးေလၿပီ။ ေန၀င္ေနထြက္လည္း ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္တုိင္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ေသာ္လည္း သားျဖစ္သူ ေမာင္နတ္ႀကီး၏ မ်က္ႏွာသည္ ဖုိးလမင္းႀကီးကဲ့သုိ႔ ရႊင္ျပေန၏။ ျမဴးတူးေနသေယာင္ ထင္ရ၏။ မိခင္ျဖစ္သူ၏ မ်က္ႏွာသည္ ညိဳးႏြမ္းေန၏။ အိပ္ေရးပ်က္ထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ဆံေတြ ေခ်ာင္ေနေလ၏။ ဒီေန႔ဆုိလ်င္ သူ႔အတြက္ Deadline ေန႔။ ေမာင္နတ္ႀကီးအတြက္မူကား Initial ေန႔ပင္တည္း။

ႏွစ္ရက္ေျမာက္ည။
လျပည့္၀န္းႀကီးက က်ီစယ္ေနသေယာင္ အစြမ္းကုန္ေတာက္ပေန၏။ ပုရစ္ေအာ္ျမည္သံေလးေတြကုိ ခပ္တုိးတုိးၾကားေနရ၏။ အျခားအိမ္ဘက္မွ ကေလးေခ်ာ့ေတးသီခ်င္းေလးမ်ား ခပ္သဲ့သဲ့ ပ်ံ ့လြင့္လာ၏။ ထုိအခ်ိန္တြင္ အိမ္၏ လသာေဆာင္၌ သားအမိႏွစ္ေယာက္ရွိေနၾကေလ၏။ ထုံးစံအတုိင္း ေမာင္နတ္ႀကီးတုိ႔ သားအမိပင္။

"အေမ.. ဒီေန႔ ႏွစ္ရက္ျပည့္ၿပီေနာ္.. အေျဖရွိေနၿပီမဟုတ္လား"

ေမာင္နတ္ႀကီး၏ အေမးစကားကုိ မိခင္ျဖစ္သူက မၾကားသလုိ ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ မတုန္႔ျပန္ဘဲေနေလ၏။ စိတ္ထဲ၌မူ ဒီညေတာ့ ဒုကၡလွလွေတြ႔ေတာ့မည္ဟု သေဘာေပါက္၏။ ရုန္းထြက္လုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ေပ။

"အေမ... သားေျပာေနတာ ၾကားလား။ အေမေတာင္းတဲ့အခ်ိန္ကုိ သားေပးခဲ့တယ္ေနာ္။ အခု ေျပာေတာ့ေလ။ အေမ သေဘာတူတယ္မဟုတ္လား"

မိခင္ျဖစ္သူ၏ ဖခုံးႏွစ္ဘက္ကုိ ခပ္ဆဆဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေမာင္နတ္ႀကီး စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ေမးျမန္းေနေလၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ မိခင္ျဖစ္သူထံမွ ဘာစကားမွ မၾကားရ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး လသာေဆာင္မွာ ရွိေနၾကေသာေၾကာင့္ ေမာင္နတ္ႀကီး ထေသာင္းက်န္းလွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္က ျမင္သြားမွ လုံး၀ၾကားလုိ႔ေကာင္းမည္မဟုတ္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ဒီကိစၥကို ပတ္၀န္းက်င္က သိလုိ႔ လုံးမျဖစ္ဘူး။ တုိးတုိး တိတ္တိတ္ဘဲ ေကာင္းတယ္။ မိခင္သည္ ဤကဲ့သုိ႔ စဥ္စားၿပီး သားျဖစ္သူကုိ စကားတစ္ခြန္း တုန္႔ျပန္လုိက္၏။

"အေမလဲ.. ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး သားရယ္.. ကံတရား စီမံတဲ့အတိုင္းပါဘဲ"

ထုိကဲ့သုိ႔ေျပာၿပီး မိခင္ျဖစ္သူသည္ အိပ္ခန္းတြင္းသုိ႔ ေလးသြဲ႔စြာ ၀င္ေရာက္သြားေလ၏။ ေမာင္နတ္ႀကီးသည္လည္း လျပည့္၀န္း၏ ေငြေရာင္အလင္းအရသာကုိ ခံစားလုိစိတ္မရွိဟန္ျဖင့္ မိခင္ေနာက္သုိ႔ တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္သြားၿပီး မိခင္၏ အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္သြားေလ၏။

ခဏအၾကာ၌ အိပ္ခန္းထဲရွိ လက္ဆြဲမီးအိမ္ေလး ၿငိမ္းသြား၏။ အိပ္ခန္းတြင္းမွ အသံဗလံမ်ား အနည္းငယ္ၾကားလုိက္ရၿပီး ျပန္ၿငိမ္သက္သြား၏။ အျပင္ဘက္၌ ငွက္ဆုိးေအာ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလ်က္ရွိ၏။ ဖိုးလမင္းႀကီးကုိလည္း တိမ္သလႅာမ်ား ဖုံးလႊမ္းသြား၏။ ရြာေတာင္ဘက္ခင္ရုိးတန္းေတာအုပ္ထဲမွ ေခြးအအူသံမ်ား ခပ္သဲ့သဲ့ ၾကားေနရ၏။ ေမာင္နတ္ႀကီးသည္ ကမၻာသစ္တစ္ခုသုိ႔ ေရာက္သြားေလ၏။ မိခင္ျဖစ္သူအတြက္မူ ကမၻာႀကီး ေဇာက္ထုိးမုိးေမွ်ာ္ျဖစ္ၿပီး ပ်က္စီးသြားေလ၏။

ေမာင္နတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေလာကနိဗၺာန္ကုိ ေက်နပ္စြာ ခံစားေနရေလၿပီ။ သူ၏မ်က္ႏွာသည္ လျပည့္၀န္းႀကီးကဲ့သုိ႔ ရႊင္လန္းၿပီးအူျမဴးေနေလ၏။ မိခင္ျဖစ္သူမွာကား အရွင္လတ္လတ္ မဟာအ၀ီစိငရဲသုိ႔ က်ေရာက္သြားသကဲ့သုိ႔ ခံစားလုိက္ရ၏။ မ်က္ႏွာအေနအထားမွာလည္း လငပုပ္ဖမ္းထားသကဲ့သို႔ ရွိ၏။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေမာင္နတ္ႀကီး၏ ကာမဆႏၵကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္စြာျဖင့္ မိခင္ျဖစ္သူက လုိက္ေလ်ာ လုိက္ရေလၿပီတကား။ ။

တဏွာေပမ...ထိုရာဂကား၊
မိဘႏွင့္သား...သမီးမ်ားကို၊
ထင္ရွားအသြင္... သူမျမင္ဘူး၊
သူျမင္သည္မွာ...ဖုိ မ သာတည့္၊
မာယာေလာက... ထုိကာမေၾကာင့္၊
ေမာဟဖုံးလႊမ္း... လြန္သရမ္း၏။၊


ဆက္ေရးပါမည္။

မွတ္ခ်က္။
The Heresy of Mahadeva ကို ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေရးသားပါသည္။

...

8 comments:

Ree Noe Mann said...

ဖတ္လုိ႕ ေကာငး္ေနျပီအကို

ျမန္ျမန္ေလး ဆက္ေရးပါအံုးေနာ္။

ညီရီနို

လင္းၾကယ္ျဖဴ said...

အင္း..ဖတ္ရတာ စိတ္ေတာ့မေကာင္းစရာ..ငမိုက္သားပဲ
ေနာ..
ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲ...ေစာင့္ေနပါတယ္..
အဆင္ေျပပါေစ

မင္းအိမ္ျဖဴ said...

ျမန္ျမန္ ဆက္တင္ပါရန္


မင္းအိမ္ျဖဴ

ဒ႑ာရီ said...

အကိုေရ .... ဒီပိုစ့္ေလး ၂ ပုဒ္ကိုဖတ္ၿပီး ၾကက္သီးေတာင္ ထသြားတယ္အကို။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ကို ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ေစတာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ေျခလွမ္းသစ္ said...

ေလ့လာစရာ သင္ခန္းစာေလးပါလား .. အလံုးစံုကို မဖတ္ရေသးေတာ့ ဆက္ရန္ကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနမိပါ၏ ..

khun said...

စိတ္၀င္စားစရာလည္းေကာငး္...
ၾကက္သီးထစရာလညး္ေကာင္း....

Ree Noe Mann said...

အကိုေရ ေနာက္တစ္ေခါက္ လာေတာငးဆိုပါတယ္

ျမန္ျမန္ေလး ေရးေပးပါ။

ညီ ရီနို

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဒီေန႔မွ အစအဆံုး လာဖတ္ျဖစ္တယ္

တပုဒ္ ဖတ္ျပီးတိုင္း တခါ ကြန္မန္႔ေပးေနတာ

အဆံုးသတ္ က ဘာမွန္းေရေရ ရာရာ မသိေပမယ့္
အေမခ်စ္တဲ့ သားတေယာက္အေနနဲ႔ ဖတ္ရတာ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္မိတယ္။

မျဖစ္သင့္ဘူးးးး။