ေမာင္နတ္ႀကီး (၁၅) {ဇာတ္သိမ္းပုိင္း}

မဟာေဒ၀၏ မုိက္ရုိင္းမႈသည္ ျပင္းထန္လြန္းလွ၏။ ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွ၏။ ခက္ထန္လြန္းလွ၏။ ယခုလည္း ညီညြတ္ေနသည့္ သံဃာကုိ ႏွစ္ျခမ္း (ႏွစ္ဂုိဏ္း) ျဖစ္သြားေအာင္ ဂုိဏ္းခြဲလုိက္ျပန္ၿပီတည္း။ ထုိသည္ကုိ သံဃေဘဒကကံ က်ဴးလြန္သည္ဟု ေခၚ၏။ သံဃေဘဒကကံသည္ ပဥၥာနႏၱရိယကံ ငါးပါးထဲမွ တစ္ပါးျဖစ္၏။
ျပန္၍ ေရတြက္ၾကည့္ေသာ္ ပဥၥာနႏၱရိယကံ ငါးပါးထဲမွ အမိသတ္၊ အဖသတ္၊ ရဟႏၱာသတ္၊ သံဃာသင္းခြဲ ဟူသည့္ ကံႀကီးေလးပါးကုိ မဟာေဒ၀ က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ဘုရားကုိ ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ျပဳလုပ္သည့္ ကံသာ က်န္ေတာ့၏။ အကယ္၍ ဗုဒၶဘုရားထင္ရွားရွိခဲ့ျငားအ့ံ၊ ထုိကံကုိလည္း မဟာေဒ၀ က်ဴးလြန္ေကာင္း က်ဴးလြန္ႏုိင္၏။

မဟာေဒ၀သည္ မဟာသဃၤ ိကဂုိဏ္းကုိ ဦးစီးၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္၏။ သာသနာျပဳ၏။ တုိးတက္ေရးကုိ ေရွ ့ရႈ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ၏အယူ၀ါဒသည္ လူႀကိဳက္မ်ားလာ၏။ ယုံၾကည္ၾကည္ညိဳသူမ်ားလာ၏။ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ ေအာင္ျမင္ေလ၏။

ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ မဟာေဒ၀သည္ နာမက်န္းျဖစ္လာ၏။ အင္အားေတြ ဆုတ္ယုတ္လာ၏။ အေသြးအသားေတြ ခန္းေျခာက္လာ၏။ ေသြးခဏခဏအန္၏။ စိတ္ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္၏။ ေယာင္တိေယာင္နျဖစ္၏။ ေ၀ဒနာခံစားရ၍ က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္ေလ၏။ ထုိလကၡဏာသည္ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ လကၡဏာမဟုတ္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ လူတုိင္းက သူ႔ကုိ ရဟႏၱာဟုလက္ခံထားၾက၏။ သူအဆုိတင္သြင္းခဲ့သည့္ အခ်က္ငါးခ်က္ထဲမွ ေနာက္ဆံုးအခ်က္၌ ရဟႏၱာမ်ားသည္လည္း ဒုကၡေ၀ဒနာကုိ သည္းမခံ(မေက်ာ္လြန္) ႏုိင္ဟု ဆုိထားခဲ့သည္ ျဖစ္၏။ ထုိေလာက္ထိ သူသည္ အေျမွာ္အျမင္ႀကီး၏။ ထုိအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေ၀ဒနာဆုိးတုိ႔ႏွိပ္စက္ၿပီး မဟာေဒ၀သည္ အနိစၥေရာက္သြားေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ အ၀ီစိငရဲသုိ႔ က်ေရာက္သြားေလေတာ့သတည္း။

(အခ်ိဳ ့ပညာရွင္တုိ႔အဆုိအရ) သူေသဆုံးၿပီး သူ၏အေလာင္းေတာ္ကုိ မီးသၿဂၤ ိဳဟ္ရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ စ်ာပနအေနျဖင့္ မင္းႀကီးစီစဥ္၏။ သူ၏ စ်ာပနပြဲသည္ ႏိုင္ငံေတာ္စ်ာပနပြဲျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ အလြန္စည္းကားလွ၏။ မင္းပရိသတ္ လူပရိသတ္ သံဃာပရိသတ္တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္လ်ံေနေလ၏။ သူ၏ အေလာင္းကုိ ေလာင္တုိက္ေပၚတင္ၿပီး အမ်ားေရွ ့၌ မီးသၿဂိဳဟ္မႈ ျပဳၾက၏။ မီးအတန္တန္ရႈိ ့ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ မီးသည္ သူ႔ခႏၶာကုိယ္ကုိ ကူးစက္မေလာင္ကၽြမ္းေပ။ ဘုရားရွင္၏ အေလာင္းေတာ္သည္ မီးမကူးႏုိင္ဘဲရွိရာမွ အရွင္မဟာကႆပၾကြေရာက္လာၿပီး ဦးသုံးႀကိမ္တုိက္မွ အလုိလုိေတေဇာဓါတ္ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့သည္ကုိ သူ၏တပည့္သံဃာမ်ားသိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိနည္းကုိသူတုိ႔ က်င့္သုံးၾက၏။ တပည့္ႀကီးမ်ားက သူ၏ရုပ္အေလာင္းကုိ ဦးတုိက္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ထူးမျခားနားေပ။ ထုိအခ်ိန္၌ ထုိပရိသတ္ထဲမွ သူ႔ကုိ မလုိလားသည့္ သူတစ္ေယာက္က မုန္းတီးစြာျဖင့္ အနီးရွိ ေခြးေခ်းတုံးကုိ ေကာက္ယူကာ သူ၏ အေလာင္းကုိ ရုတ္တရက္ ပစ္ေပါက္လုိက္၏။ ထုိအခါမွ ေခြးေခ်း၏အစြမ္းျဖင့္ သူ၏ရုပ္ကလာပ္ကုိ မီးေလာင္ကၽြမ္းသြားေလေတာ့၏။ အံ့ၾသဖြယ္ပင္။ မဟာေဒ၀၏ ေအာက္တန္းက်လွသည့္ လကၡဏာပင္ျဖစ္၏။

ဤတြင္ ေမာင္နတ္ႀကီးေခၚ မဟာေဒ၀၏ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္ေၾကာင္းသည္ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ေလေတာ့၏။

သုိ႔ေသာ္ သူ၏ဇာတ္သိမ္းခန္းသည္ စာဖတ္သူပရိသတ္ေမွ်ာ္လင့္ထားသကဲ့သုိ႔ မသိမ္းခဲ့ေပ။ စာေရးသူ ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ ဇာတ္သိမ္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ခဲ့ေပ။ ဇာတ္သိမ္းမေကာင္းသည့္ တရုတ္ဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ရသကဲ့သုိ႔ခံစားရ၏။ သူသည္ မေကာင္းမႈမ်ားစြာကုိ ရက္ရက္စက္စက္က်ဴးလြန္ခဲ့၏။ ထုိျပစ္ဒဏ္အတြက္ သူ႔ကုိ ၀ဋ္လည္ေစခ်င္၏။ ျပန္ခံစားရေစခ်င္၏။ အေသဆုိးျဖင့္မရႈမလွေသဆုံးေစခ်င္၏။ သုိ႔မဟုတ္အရွင္လတ္လတ္ေျမမ်ိဳခံရၿပီး အရွင္လတ္လတ္ပင္ ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ေစခ်င္၏။

ဖခင္ကုိသာသတ္ခဲ့သည့္ အဇာတသတ္မင္းႀကီးသည္ ေကာင္းမႈမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ခ့ဲေသာ္လည္း အပါယ္ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ခဲ့၏။ ဘုရားရွင္အား ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး သံဃာသင္းခြဲခဲ့သည့္ ေဒ၀ဒတ္သည္ အရွင္လတ္လတ္ေျမမ်ိဳၿပီး ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ရေလ၏။ မဟာေဒ၀သည္ အဇာတသတ္ထက္လည္း အျပစ္ႀကီး၏။ ေဒ၀ဒတ္ထက္လည္း အျပစ္ႀကီး၏။ မုိက္တြင္းနက္ခဲ့၏။ ဆုိး၀ါးခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔ကုိ အဇာတသတ္ခံရသည္ထက္ ပုိခံရေစခ်င္၏။ ေဒ၀ဒတ္ခံရသည္ထက္ ပုိခံရေစခ်င္၏။ သုိ႔ေသာ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္ေၾကာင္းကို မိမိျဖစ္ေစခ်င္သည့္ ဇာတ္သိမ္းမ်ိဳး သိမ္းေပး၍မရေပ။


ေနာက္ဆက္တြဲ။
မဟာေဒ၀ေသဆုံးၿပီးေနာက္ပုိင္း မင္းႀကီးသည္ အျမင္မွန္ရကာ သူ႔အမိန္႔ျဖင့္ ျပည္ႏွယ္ဒဏ္ေပးခဲ့သည့္ ဗုဒၶ၀ါဒီ ရဟန္းေတာ္မ်ားအားလုံးကို ျပန္လည္ပင့္ဖိတ္၏။ ေတာင္းပန္၏။ ခယ၀ပ္တြား၏။ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ထုိသံဃာေတာ္တုိ႔ကုိပင္ ညီညြတ္စြာ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားအား ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္မႈ ျပဳေစ၏။ သုိ႔ေသာ္ ကြဲသြားသည့္ သံဃာ့ဂုိဏ္းႀကီးႏွစ္ခုကုိကား ျပန္ညွိေပး၍ မရေတာ့ၿပီတည္း။
ဘီစီ ၅၀ ခန္႔၌ မဟာသဃၤ ိကဂုိဏ္းအရွိန္သည္ တစ္ဟုန္ထုိး ႀကီးပြါးေအာင္ျမင္ေလ၏။ သူ၏ဂုိဏ္း၀င္ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ သူ၏ဂုိဏ္းကုိလည္း
မဟာသဃၤ ိကဂုိဏ္းအမည္မွ မဟာယာနဂုိဏ္းဟု အမည္ေျပာင္းလုိက္ၾကေလ၏။

ထုိမဟာယာနဂုိဏ္းသည္ ေျမာက္ဘက္သုိ႔ ဆန္တက္ၿပီး ျပန္႔ပြါးေလ၏။ နီေပါ၊ ဘူတန္၊ တိဗက္၊ တရုတ္၊ မြန္ဂုိလီးယား၊ ထုိင္၀မ္၊ ဗီယက္နမ္၊ ကုိရီးယား၊ ဂ်ပန္စသည့္ ေျမာက္ဘက္ႏုိင္ငံတုိ႔၌ ပုိၿပီးထြန္းကားေလ၏။ ထုိေၾကာင့္ မဟာယာနဂုိဏ္းကို ေျမာက္ပုိင္းဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚတြင္၏။

ေထရ၀ါဒသည္ ေတာင္ဘက္သို႔ စုန္ဆင္းၿပီး သာသနာျပန္႔ပြါးေလ၏။ ျမန္မာ၊ ထုိင္း၊ ကေမၺာဒီးယား၊ လာအုိ၊ သီရိလကၤာ၊ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ ပါကစၥတန္၊ အာဖန္နစၥတန္ စသည့္ေတာင္ပိုင္းႏုိင္ငံမ်ား၌ ထြန္းကားခဲ့ေလ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒဂုိဏ္းကို ေတာင္ပုိင္း ဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚတြင္၏။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါ၌မူ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ ပါကစၥတန္၊ အာဖန္နစၥတန္ စသည့္ႏုိင္ငံတုိ႔၌ ဗုဒၶသာသနာကြယ္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ အနည္းငယ္မွ်သာ က်န္ရိွေတာ့၏။


ေနာက္ဆက္တြဲ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ
မဟာေဒ၀သည္ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ (ဘီစီ ၃၂၀ ခန္႔) ဒုတိယသံဂါယနာႏွင့္တတိယသံဂါယနာအၾကား ေပၚေပါက္ခဲ့သည့္
မဟာသဃၤ ိကဂုိဏ္းကုိ တည္ေထာင္သူျဖစ္၏။

မဟာေဒ၀ႏွင့္ပတ္သက္၍ အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾက၏။ မဟာေဒ၀သည္ မာရ္နတ္ျဖစ္၏။ လူေယာင္ဖန္ဆင္းၿပီး သာသနာဖ်က္ဖုိ႔ ဆင္းသက္လာ၏ ဟုလည္း ဆုိၾက၏။

မဟာေဒ၀သည္ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ျဖစ္၏။ သူ႔ကုိ မလုိသူတုိ႔က သမုိင္းအမွားလုပ္ၿပီး မေကာင္းမႈက်ဴးလြန္သည္ ဟုစြပ္စြဲၾက၏ ဟူ၍လည္းဆုိၾက၏။

မဟာေဒ၀သည္ လူယုတ္မာရဟန္းတုျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူေသဆုံးၿပီး မင္းႀကီးက ျပည္ႏွယ္ဒဏ္ေပးသည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ေခၚယူကာ သံဂါယနာတင္၏။ ထုိရဟန္းတုိ႔၏ အယူသည္ပင္ မဟာသဃၤ ိကဂုိဏ္းျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆုိၾက၏။

ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ သမုိင္းသည္ ရႈပ္ေထြးလြန္းစြတကား။


၀န္ခံေတာင္းပန္ခ်က္။
အကယ္၍ ကၽြႏု္ပ္ေရးသားခဲ့သည့္ ေမာင္နတ္ႀကီးပို႔စ္သည္ အဖြဲ႔အႏြဲ႔လြန္ၿပီး ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္မျပစ္မွားသင့္သူတုိ႔အား ျပစ္မွားမိသေယာင္ စကားလုံးမ်ား ပါသြားခဲ့ျငားအံ့။ စာဖတ္သူတုိ႔၏ စိတ္ကုိလည္း အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစခဲ့ျငားအံ့။ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္မွား၍လည္း အဓိပၸါယ္တစ္လြဲေရာက္သြားျငားအံ့။ ဤေနရာမွေနၿပီး ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာႏွင့္ရုိေသထုိက္သူတုိ႔အား အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ ကန္ေတာ့လုိက္ပါ၏။ စာဖတ္သူတုိ႔လည္း နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးၾကပါေလကုန္။ ။

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးႏုိင္ၾကပါေစ။
ကုိကုိေမာင္ (ပန္းရနံ႔)

မွတ္ခ်က္။
The Heresy of Mahadeva ကုိ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေရးသားပါသည္။


ကုိးကားခ်က္။
-http://en.wikipedia.org/wiki/Mahadeva_(Buddhism)
-http://www.onmarkproductions.com/html/early-schisms.html
-The Heresy of Mahadeva from Handouts of Skorupski.
-La Vallee Poussin, L.de, " The Five Points of Mahadeva and Kathavatthu".
-ဗုဒၶဘာသာလက္စြဲက်မ္း ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ။


....