Monday, 30 November 2009

ၿမဲ ျပတ္ စြဲ

အတၱကုိ ဗဟုိျပဳလုိ႔
ရုပ္၀ါဒီရဲ ့ အုိရာမဲ့ ေသျခင္းကို
နိယာမ ဓါတ္ၾကြမႈ သံစဥ္ေတြက
ရုပ္ၾကြင္း ခ်န္ရစ္ၿပီး
ဘ၀င္ေရစီးေက်ာမွာ
ဇီ၀ိတ ဆက္စပ္ေနေလရဲ ့။


လိပ္ျပာျပတ္ေတာက္တဲ့
ခႏၶာ ေစစားမႈေတြက
အနာဂါတ္ဆုိတာ
အေသအခ်ာ နိဂုံးတစ္ခုပါတဲ့။


စြဲဖြဲ႔မႈ ဥပါဒါန္ေတြနဲ႔
ပုိင္ဆုိင္ျခင္း အာရုံေတြကုိ
သူပုိင္ စာရင္းပိတ္ၿပီး
ကိုယ္ပုိင္ ျမွစ္တြယ္ျခင္း သံေယာဇဥ္ ခပ္ထူထူနဲ႔
လူတစ္လုံး ျဖစ္ေနေလရဲ ့။


သံေ၀ဂေတြ
၂၀၁၂ မွာ
အရည္ေပ်ာ္မက်ေစနဲ႔။

...

2 comments:

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said...

ဒီကဗ်ာေလးကို သေဘာက်မိတယ္...
သူမ်ားေတြ အေရွ႔က ေျပးေနခ်ိန္မွာ
ကိုယ္က ေငးေမာရံုဆိုတဲ့
အေတြးေလးတစ္ခုကို သတိထားလိုက္မိတယ္...
ဒီကဗ်ာေလးအတြက္ ေက်းဇူးေနာ္...

ႏွင္း

မိုးစက္အိမ္ said...

အေတြးထဲေလးနက္တယ္သြားတယ္ဗ်ာ . . . က်ယ္လည္း
က်ယ္ၿပန္ ့ပါတယ္ . . . သံေ၀ဂ တရားကေတာ့ သူနဲ ့ထိုက္
တန္တဲ ့အခ်ိန္ တစ္ခုမွ ရမယ္လို ့ ထင္ပါတယ္ . . .