မျမင္ရေပမဲ့
ထာ၀ရရစ္ပတ္တဲ့ ရူပ
ရႈမ၀။
နားေထာင္မရေပမဲ့
ၾကားေယာင္ေအာက္ေမ့လွတဲ့ သဒၵ
ေဆြးျမျမ။
နမ္းမရေပမဲ့
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဂႏၶ
စူးရွရွ။
စားေသာက္မရေပမဲ့
အမ်ားေၾကာက္ရတဲ့ ရသ
ရွတတ။
ကုိင္မရေပမဲ့
ထုိင္ငုိင္ရေလာက္တဲ့ ေဖာ႒ဗၺ
လြမ္းတသ။
ဓမၼတာသေဘာက
မေနာတံခါးကုိလာေခါက္
တေဒါက္ေဒါက္ျမည္ဟီး
အဲဒါ သံေယာဇဥ္မီး။
ထာ၀ရရစ္ပတ္တဲ့ ရူပ
ရႈမ၀။
နားေထာင္မရေပမဲ့
ၾကားေယာင္ေအာက္ေမ့လွတဲ့ သဒၵ
ေဆြးျမျမ။
နမ္းမရေပမဲ့
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဂႏၶ
စူးရွရွ။
စားေသာက္မရေပမဲ့
အမ်ားေၾကာက္ရတဲ့ ရသ
ရွတတ။
ကုိင္မရေပမဲ့
ထုိင္ငုိင္ရေလာက္တဲ့ ေဖာ႒ဗၺ
လြမ္းတသ။
ဓမၼတာသေဘာက
မေနာတံခါးကုိလာေခါက္
တေဒါက္ေဒါက္ျမည္ဟီး
အဲဒါ သံေယာဇဥ္မီး။
3 comments:
သံေယာဇဥ္မီး တဲ့နာမည္ေရာစာသားေရာမိုက္တယ္
အလဲ့ တယ္ဟုတ္ပါလား ကဗ်ာေလးက။
မျမင္ရေပမဲ့
ထာ၀ရ ညစ္ပတ္တဲ့ သူမ
ဘုက်က်။
နားေထာင္မရေပမဲ့
စကားေဟာင္ဖြေလတဲ့ သူ႔သဒၵ
နားညည္းလွ။
နမ္းေမႊးမရေပမဲ့
ေခၽြးနံ႔သင္းပ်ံ႔တဲ့ ဂႏၶ
စူးရွရွ။
စားေသာက္မရေပမဲ့
တအားေပါက္လွတဲ့ ရသ
ဂြက်က်။
ကိုင္မရေပမဲ့
ဂႏိုင္၀မွာ ျမိဳင္ထနဲ႔ စတိုင္က်တဲ့ ေဖာ႒ဗၺ
သြားရည္က်။
၀နာတေၾကာက
ေတာသားကို လာေခါက္
တေဒါက္ေဒါက္ ျမည္ဟီး
အဲဒါ သံလက္သီး။
Post a Comment