ဗုဒၶဘာသာ၏လမ္းဆုံးပန္းတုိင္ကား နိဗၺာန္ျဖစ္၏။ ထုိနိဗၺာန္ကုိ မွန္းဆၿပီး ေရာက္ခ်င္စိတ္ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူး၏။
သုိ႔ေသာ္ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီးသူသည္ ဘာမွျပန္မျဖစ္ေတာ့။ ေအးၿငိမ္းသြားၿပီတည္း။
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာအားလုံးနီးပါး ႏုိင္ငံျခားရူးဖူးၾက၏။ အထူးသျဖင့္ အဂၤလန္ အေမရိကန္ဆိုရင္ ပုိခုံမင္ၾက၏။
ထုိႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ စိတ္ကူးျဖင့္သြားၿပီး ရူးခဲ့ၾကဖူး၏။ ကၽြႏ္ုပ္ ယခု ထုိႏုိင္ငံ(အဂၤလန္)သုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ ဘာမွထူးျခားမႈမရွိ။ ပကတိအတုိင္းပင္တည္း။
လူမ်ားစြာျပြတ္သိပ္ေနရေသာ အိမ္တစ္အိမ္႕၌ မီးဖုိခန္းတစ္ခုထဲရွိ၏။ အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္း စုသုံးၾကရ၏။ ေနေရးထုိင္ေရး က်ဥ္းၾကပ္၏။ ေလေကာင္းေလသန္႔မရွိ။ ေဆာင္းေရာက္ရင္ ဆုိး၀ါးစြာေအး၏။ ေႏြေရာက္ရင္ အူတူတူ (ခပ္ရွိန္းရွိန္း)ျဖစ္၏။
စုေပါင္းေနထုိင္ၾကေသာသူမ်ားသည္ လုပ္ငန္းခ်င္းမတူၾက။ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းတက္တာခ်င္းမတူၾက။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ ႔ နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထခ်ိန္တြင္ တစ္ခ်ိဳ ႔ အိပ္ေမာက်ေနဆဲ။ တစ္ခ်ိဳ ႔ ညစာစားခုိက္ တစ္ခ်ိဳ ႔ တူးေနေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကၿပီ။
မီးဖုိေခ်ာင္သည္ ႏွစ္ေယာက္ထက္ပုိ၀င္လွ်င္ ျပည့္က်ပ္ေနတတ္၏။ ဂက္မီးဖုိ၊ ေရေဘဇင္၊ မုိက္ရုိေ၀့ဖ္၊ အာဗင္န္၊ ေရေႏြးအုိး၊ ထမင္းေပါင္းအုိး ဟင္းခ်က္ဖုိ႔ ကိရိယာအစုံရွိေပမဲ့ လြန္စြာမွ က်ဥ္းေျမာင္း၏။ ၾကပ္တည္း၏။ အိပ္ခန္းထဲ စုေပါင္းအိပ္လုိ႔ ရသည့္တုိင္ မီးဖုိခန္းထဲေတာ့ စုေပါင္းခ်က္ျပဳတ္၍မရ။
ခက္တာက တစ္ခါတစ္ရံ လမ္းေၾကာင္းခ်င္း မတူေပမဲ့ အိမ္မွထြက္ခြါခ်ိန္တူေနတတ္၏။ ထုိအခါမ်ား၌ မီးဖုိခန္းထဲ၀ယ္ သူ႔ထက္ငါဦး ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾက၏။ တစ္ေယာက္ခ်က္ျပဳတ္၍မၿပီးခင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ခ်က္ျပဳတ္ခ်င္၏။ တစ္ေယာက္က ဟင္းတစ္မယ္တည္းခ်က္၏။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ႏွစ္မ်ိဳးခ်က္၏။ ေနာက္တစ္ေယာက္က သူႀကိဳက္သေလာက္ခ်က္၏။ သုိ႔ေသာ္ ဘီလ္ေဆာင္ရသည့္အခါမွာေတာ့ အညီအမွ်။
"မင္းကလဲ ဟင္းခ်က္တာ ၾကာလုိက္တာကြာ၊ တစ္ျခားလူေတြကုိလဲ ငွဲ ႔ပါဦး"
"မေန႔က မင္းခ်က္ေတာ့လဲ ၾကာတာဘဲကြာ၊ ဒီေန႔ ငါၾကာၾကာခ်က္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ"
ဒီလုိ ေၾကးတမ္းခြဲစကားေလးေတြ ထြက္ေပၚလာတတ္သည္။ အခ်င္းခ်င္းေပမဲ့ အတူေနတာ ၾကာလာတဲ့အတြက္ ျမန္မာပီပီ စိတ္၀မ္းကြဲတတ္ၾကသည္။ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ မာနခ်င္း ၿပိဳင္လာတတ္သည္။ တစ္ေယာက္ကြယ္ရာမွာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်လာတတ္သည္။
တစ္ေယာက္အျပစ္ကုိ တစ္ေယာက္ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္လာသည္။
"မင္းက ဟင္းေတြ အမ်ားႀကီးခ်က္တယ္၊ ဘီလ္ေဆာင္ရေတာ့ အတူတူရယ္၊ မတရားဘူး"
"မင္း မီးဖုိေဆာင္ သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္ဘူး။ ငါခ်ည္းဘဲ လုပ္ရတယ္။ အရမ္းတစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္တာဘဲ"
"မင္းေၾကာင့္ ခြက္တစ္လုံး ကြဲသြားတာ အခုထိ အစားမ၀ယ္ေပးေသးဘူး"
"ဆီပုလင္း မင္းေမွာက္ပစ္လုိက္တာ။ ျပန္၀ယ္ထားေလကြာ။ ဆီမရွိလုိ႔ မျဖစ္ဖူး"
"မင္းတုိ႔ မီးဖုိေခ်ာင္၀င္ရင္ အရမ္းဆူညံတာဘဲ။ က်က္သေရတုံးတယ္"
"မင္းတုိ႔ ခ်က္တဲ့ဟင္းက ခဏခဏတူးေနတယ္ထင္တယ္။ အနံ႔ေတြက ဆုိးလုိက္တာ"
"ဘာျဖစ္လုိ႔ ေရပုိက္ကုိ ဖြင့္ၿပီး ျပန္မပိတ္ထားခဲ့တာလဲ"
"ဂက္မီးဖုိကုိ မင္းမၾကာမၾကာ ဖြင့္ၿပီး ျပန္ပိတ္ေလ့မရွိဘူး"
အဲဒီလုိ အဲဒီလုိ သံစဥ္ေလးအျပည့္အစုံကုိ မၾကာခဏၾကားရတတ္၏။ ဗုိလ္တစ္ေထာင္အိမ္ဟု အမည္ေပးလ်င္ရ၏။ တပည့္တစ္ေယာက္မွမရွိ။ ထုိအိမ္သည္ကား လန္ဒန္ၿမိဳ့၌ အေတာင္ႏွစ္ဆယ္၀တ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား စုေပါင္းေနထုိင္ၾကေသာ အိမ္ျဖစ္ေပ၏။ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ သူတစ္ပါးကုိ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ေစာင္းလုိက္ရမွ ရြဲ ႔လိုက္ရမွ စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
"၀ုန္း"
"ဒုိင္း"
"ဂြမ္း"
တစ္ခ်ိဳ ႔က ေသာက္စားမူးယစ္တတ္ၾကသည္။ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္လုပ္၍ရခဲ့ေသာ ဘုရင္မေခါင္း ေပါင္ေငြတုိ႔ကုိ အရည္ေဖ်ာ္ေသာက္တတ္ၾကသည္။ အေဖ်ာ္ယမကာေလးမွ မေသာက္တတ္ရင္ ျမန္မာမပီသလုိလုိ ႀကိဳးစားၿပီး ေသာက္ၾကသည္။ ေသာက္ၿပီးရင္ ေအးေအးေဆးေဆး မေနတတ္ၾက။ ေအးေအးေဆးေဆးေနရင္ ေသာက္ရက်ိဳးမနပ္ဟု ထင္ပုံေပၚ၏။ အိမ္ရွိလူေတြကုိ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ျပႆနာရွာလုိက္ရမွ စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္ျဖစ္ပုံရ၏။
"ထမင္းဟင္း မ်ားမ်ားခ်က္တဲ့ေကာင္ မီးဖုိေခ်ာင္ သန္႔ရွင္းေရး တာ၀န္ယူကြာ"
"မင္းက ဂက္စ္ေတြ ဖြင့္ၿပီး ပိတ္ဖုိ႔ ေမ့ေနက်။ ဒီေတာ့ မင္းဘဲ ဂက္စ္ဖုိးရွင္း"
"ငါကေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ဘူးကြာ။ မေက်နပ္ရင္ လာေျပာ။ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ"
မီးဖုိေခ်ာင္ကိစၥကုိအေၾကာင္းျပဳၿပီး မၾကာမၾကာစကားမ်ားၾက၏။ မူးတာကနည္းနည္း ရစ္တာက ခပ္မ်ားမ်ား။
ၾကာလာေတာ့ အုပ္စုေလးေတြ ကြဲကုန္ၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္တစ္အုပ္စု။ သုံးေယာက္တစ္အုပ္စု။ တစ္ေယာက္ထဲ တစ္အုပ္စု။ ျမန္မာေတြ ဒီမုိကေရစီမရတာ သေဘာေပါက္လာသည္။ တစ္အိမ္ထဲ ေလးငါးေယာက္ကေလး စုေနတာေတာင္မွ ညီညြတ္မႈမရွိၾက။ တုိင္းျပည္ကုိ ညီညီညြတ္ညြတ္ အတူတူအုပ္ခ်ဳပ္ၾကဖုိ႔ဆုိ ေ၀းေလစြ။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ (အဲ) ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လန္ဒန္ၿမိဳ့ထဲမွာ ဒီလုိဘဲရွိသည္။ တစ္အိမ္ထဲ၌ ခုနစ္ေယာက္ စုေနထုိင္ၾကေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အုပ္စု ရွစ္အုပ္စုထိကြဲတတ္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာလႊမ္းၿခဳံ၍ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔လွပါသည္ဆိုေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ပါးစပ္ထဲက ေန႔စဥ္ ဆဲဆုိမႈေတြ အေစာင္းအေျမာင္းေတြ အန္ထြက္တတ္ၾကသည္။
ျပႆနာေတြထဲက ျပႆနာကေတာ့ ကၽြႏု္ပ္တင္ျပခဲ့သကဲ့သုိ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ရန္ပြဲပင္ ျဖစ္ေပေတာ့၏။
.................
ဗုဒၶဘာသာ၏လမ္းဆုံးပန္းတုိင္ကား နိဗၺာန္ျဖစ္၏။ ထုိနိဗၺာန္ကုိ မွန္းဆၿပီး ေရာက္ခ်င္စိတ္ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူး၏။
သုိ႔ေသာ္ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီးသူသည္ ဘာမွျပန္မျဖစ္ေတာ့။ ေအးၿငိမ္းသြားၿပီတည္း။
သုိ႔ေပသည့္..
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မက္ခဲ့ၾကေသာ လန္ဒန္ၿမိဳ့ႀကီး၌ကား........................
...
1 comment:
ကိုကိုေမာင္ေျပာတာလက္ခံပါတယ္.. ဘယ္ႏိုင္ငံပဲေရာက္၂ဘာမွသိပ္မထူးဘူးဆိုတာကို ခံစားလို႕၇ပါတယ္ ( နည္းပညာ) တိုးတက္တာကလဲြလို႕ေပါ..
Post a Comment