Monday 30 March 2009

စုိးစိတ္

အခ်စ္ဆုိတာ ဘာမွန္းမသိတဲ့...
အခ်စ္ဆုိတာကုိ က်က်နနသေဘာေပါက္တဲ့...
မာနေတြတစ္လြင့္လြင့္အလံထူေနတဲ့...
မာနေတြဆုိ ဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့...
ရဲရင့္တက္ၾကြေနတဲ့...
သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေနတဲ့...
မ်က္ႏွာတည္တည္ႀကီးေနတတ္တဲ့...
ေဖာ္ေဖာ္ေရႊေရႊၿပဳံးျပေနတတ္တဲ့...
...တဲ့...
...တဲ့...
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္မွာ ရွိတယ္။

အဲဒီ ခ်စ္သူကေျပာတယ္
သူ႔ရဲ ႔မာနေတြဟာ
အခ်စ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ေပ်ာက္ဆုံးေသေၾကသြားတာ ၾကာၿပီတဲ့။

အေျပာင္းအလဲေတြၾကား
ထားခဲ့ရင္လဲ ေနခဲ့ပါ့မယ္
လုိက္ခဲ့ဆုိလည္း ႀကိဳးစားပါ့မယ္တဲ့။

မိဘကုိ ခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူေလးမုိ႔
ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ အနာဂါတ္ကုိေတြး
ခံစားမႈကုိ စေတးၿပီး မိဘေက်းဇူးဆပ္ေနတဲ့မင္းေလး
ကုိယ္တကယ္မေဆြးေစခ်င္ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့..
အတၱေတြ ကုိယ့္ရင္မွာစြဲေနၿပီမို႔
ဆင္းရဲေသာကကုိ ဆက္မေမြးခ်င္လည္း
သညာအသိႏွင့္ယွဥ္
ပညာပကတိကုိ ၾကဥ္ၿပီး
မင္းေလး (မိဘ)ေက်းဇူးေတြ ျပန္မဆပ္ႏုိင္ခင္မွာ
အနာဂါတ္အတြက္
ၾကယ္ေတြ ေၾကြမွာ ေၾကာက္လွတယ္။

....

No comments: