ၾကယ္ေတြ ေၾကြတာကို ေရတြက္ၾကည့္ျခင္း

ဗုဒၶ
မသိမႈေတြကုိ သိမႈေတြနဲ႔အစားထုိး
သုံးလူတုိ႔ရဲ ႔ အားကုိးစရာျဖစ္ခဲ့တယ္။


ဗုဒၶေဃာသ
စာေပအက်ဥ္းကုိ အက်ယ္ခ်ဲ ႔ျပ
လူသားမ်ားစြာ သေဘာက်ခဲ့ၾကတယ္။


ဦးဗုဒ္
ဗုဒ္စ ဗုဒ္လယ္ ဗုဒ္ဆုံး
ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလုံး ဦးညြတ္လုိ႔ မဆုံးခဲ့ပါဘူး။


ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ
တိပိဋကရဲ ႔ ပထမဆုံး ဥေသွ်ာင္
လြမ္းေတာင္ လြမ္းမိပါရဲ ႔။


ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
မေမာမပန္း ေတာစခန္းေတြၾကား
မားမားရပ္တည္ခဲ့လုိ႔
ျပည္သူတုိ႔၏ အလင္းေရာင္
တပ္မေတာ္တုိ႔၏ ေရွ ႔ေဆာင္
ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။


ဦးသန္႔
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အထူးအဖြ႔ဲမွာ
အတြင္းေရးမွဴး ေနရာယူျပခဲ့လုိ႔
ျမန္မာေတြ (ဇာတိ)ေသြးၾကြခဲ့ၾကရတယ္။


ဒုိင္ယာနာ
ႏုိင္ငံတကာမွာ ရည္ပန္းစား
ဆင္းရဲသူေတြႏွင့္တစ္ေသြးသားထဲ ျဖစ္ခဲ့လုိ႔
ကမၻာ့အခ်စ္တုံးႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။


မာသာထေရဇာ
ေမတၱာတရားကို ရင္မွာပုိက္
ေမာဟုိက္မႈၾကားေတြထဲက
လူသားေတြအားလုံးအတြက္
သူ႔အသက္ကုိေတာင္ ဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။


မုိက္ကယ္ဂ်က္ဆင္
အသက္ငယ္ငယ္ကပင္ ထင္ရွား
(တစ္ကမၻာလုံးရဲ ႔)
စတား တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
...............................................


ဘီစီေတြ ေအဒီေတြၾကားထဲ
မားမားရပ္ခဲ့ၾကတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ သူေတာ္ေကာင္းေတြ
အမွည့္ေၾကြ အႏုေၾကြ ေျမခလုိ႔
(တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔)
ေၾကြက်သြားခဲ့ၾကရရွာၿပီ။


လြမ္းစိတ္ေတြ ေ၀လုိ႔မုိ႔
ၾကယ္ေတြေၾကြတာ ေရတြက္ရင္း
(က်ေနာ္လဲ)
သက္ျပင္းေတြ အလီလီ ခ်ေနမိခဲ့တယ္။ ။

မွတ္ခ်က္။
ၾကယ္ေၾကြေပါင္း မ်ားစြာ က်န္ရွိေနပါဦးမည္။
က်ေနာ္ အေနခက္၍ မေရတြက္မိျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါသည္။ ။

...

ကၽြႏု္ပ္၌ မိဘႏွစ္ပါးရွိခဲ့သည္ (၄)

ကၽြႏု္ပ္၌မိဘႏွစ္ပါးရွိခဲ့သည္။
အေဖမရွိေတာ့သည့္ေနာက္ပိုင္း အဘုိးအဘြားအိမ္၌ အေမ ပုိ၍အေနက်ဳံ ႔ခဲ့သည္။ အားကုိးအားထားစရာလင္ေယာက်္ား မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အေမစိတ္ပင္ပန္းခ့ဲသည္။ လူမမယ္ သားေယာက်္ားငါးေယာက္ႏွင့္ အသက္ ၃၀ အရြယ္ မိခင္တစ္ေယာက္။ ျပန္စဥ္းစားမိတုိင္း အေမ့ကုိ ပုိ၍ပုိ၍ သနားမိသည္။

စက္ေခါင္းပ်က္စီးသြားသည့္ မီးရထားတြဲႀကီးကဲ့သုိ႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ မိသားစု ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အေမသည္ စက္ေခါင္းပ်က္သြားေပမဲ့ လက္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အျပင္းအထန္ေမာင္းႏွင္ခဲ့သည္။ လူတစ္ေယာက္စာအတြက္ပင္ အေတာ္ေလးရုန္းကန္ရသည့္ ေခတ္ကာလ၌ လူေျခာက္ေယာက္(အေမအပါအ၀င္)အတြက္ မည္သုိ႔ရုန္းကန္ခဲ့ရသည္ကုိ ကၽြႏု္ပ္ သေဘာေပါက္ပါသည္။
သုိ႔ေပမဲ့ အေမ့မ်က္ႏွာ၌ ပင္ပန္းသည့္ အမူအရာကုိ လုံး၀ မေတြ႔ခဲ့ရ။ သားငါးေယာက္ကုိ ျမင္ေနရလွ်င္ပင္ အေမ စိတ္ခ်မ္းသာပုံရသည္။ စိတ္အာဟာရ သေဘာပင္ျဖစ္သည္။

အဘိုးအဘြားမ်ားက အေဖဆုံးၿပီးေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ သူတုိ႔အိမ္ေပၚတင္ထားေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အသက္ရွဴေခ်ာင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္အရာမွ အလကားမရဆုိသကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ရာအလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ကူေပးရသည္။ အထူးသျဖင့္ ပထမအကုိႏွင့္ဒုတိယအကုိတုိ႔ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အလုပ္ပုိလုပ္ရသည္။ မၾကာမၾကာ အဆူခံရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ အိမ္ေပၚတင္ထားမိတာ အလကားဘဲ ဆုိသည့္ စကားမ်ားကုိ ၾကားရတတ္သည္။

အေဖမရွိေတာ့ အေဖ့အိမ္ဟာ အေမ့အိမ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ အိမ္ဆင္း(ေျပာင္း)ဖုိ႔ သင့္ၿပီ။ အေမ မည္သုိ႔ စီစဥ္မည္နည္း။ အေဖ့အိမ္မွာ ေနထုိင္ရတာလဲ အဆင္မေျပ။ အိမ္ဆင္းမယ္လုပ္ျပန္ေတာ့လဲ အိမ္တစ္လုံးတန္ဖုိးေငြ အေမ့မွာ မရွိ။ ဒါေပမဲ့ အေမအိမ္ဆင္းခဲ့ပါသည္။ အေမ့အိမ္ကုိ ျပန္လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အေမ့အိမ္သည္ အေမ့မိဘမ်ားအိမ္ျဖစ္သည္။ အေမ့မိဘမ်ားသည္ အေမ့ကုိ ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိခဲ့ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားလုံးကုိလဲ လႈိက္လွဲစြာ လက္ကမ္းခဲ့ပါသည္။ ေႏြးေထြးေသာ လက္တစ္စုံသည္ လူသားမ်ားအတြက္ အားအင္ျဖစ္ေစပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ စိတ္ထဲ၌ ေရာဂါတစ္ခုရသြားသည္။ အေမ့ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို အေဖ့ေဆြမ်ိဳးမ်ားထက္ ပုိခ်စ္သည့္ ေရာဂါပင္တည္း။

အေဖႏွင့္အေမဆုိရင္ အေမ့ကုိ ပုိခ်စ္သည္။ အေဖ့ေဆြမ်ိဳးႏွင့္အေမ့ေဆြမ်ိဳးဆုိရင္ အေမ့ေဆြမ်ိဳးမ်ားကုိ ပုိခ်စ္သည္။ ဒါကလည္း အဆန္းေတာ့မဟုတ္။ အေဖ့မိဘအိမ္၌ အဆူခံရၿပီးမွ ထမင္းစားရသည္။ အေမ့မိဘအိမ္၌ ထမင္းစားေနတုန္း အဘြားက ယပ္ခတ္ေပးသည္။ အေဖ့မိဘအိမ္၌ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အရုိက္ခံရသည္။ အေမ့မိဘအိမ္၌ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ေက်ာျပင္ကုိ အဘုိးအဘြားမ်ားက လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေခ်ာ့တိတ္ေပးသည္။
အေဖ့မိဘအိမ္၌ ညအခါ အဆူအဆဲစကားသံမ်ား မၾကာမၾကာ ၾကားရတတ္သည္။ အေမ့မိဘအိမ္၌ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီး အဘြားေျပာေသာ ရာဇ၀င္ ပုံျပင္မ်ားကုိ နားေထာင္ရသည္။

အေမ့မိဘမ်ားအိမ္၌ ေနထုိင္ရတာ အဆင္ေျပေပမဲ့ ၿပဳံးေနတုန္းခြဲရတာ ေကာင္းသည္ ဆုိသည့္ ဆုိထုံးကုိ အေမေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေမ့မိဘအိမ္၌ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ထပ္ေနၿပီး အိမ္ခြဲခဲ့ပါသည္။ အေမ့ကိုယ္ပုိင္ အိမ္ကေလးကုိပင္။

အေမ ဆင္းရဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေမ မၿငီးျငဴခဲ့ပါ။ ေက်ာင္းသားအရြယ္ကေလးေတြမုိ႔ ေက်ာင္းထားေပးရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေမ အၿပဳံးမပ်က္ခဲ့ပါ။ ထမင္းေကာင္းေကာင္း ႏွပ္မွန္ေအာင္ အေမ ပင္ပင္ပန္းပန္းႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေမ ေက်နပ္ေနခဲ့သည္ပင္။

သုိ႔ေသာ္ သုိ႔ေသာ္...
လူပင္ပန္းမႈ စိတ္ပင္ပန္းမႈကုိ အေမ့မ်က္ႏွာေပၚတြင္ မေတြ႔ရေပမဲ့ သဘာ၀တရားက သက္ေသျပေလၿပီ။ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္မွ်သာ ရွိေသးသည့္ အေမ့ ေခါင္းေပၚ၌ ဆံပင္ျဖဴမ်ား ေနရာယူကုန္ၾကသည္။ အေမ့မ်က္ႏွာေပၚ၌ အေရးအေၾကာင္းေလးေတြေပၚလာသည္။ အုိခ်ိန္မတန္ဘဲ အေမအုိခဲ့ရသည္။

ကၽြႏု္ပ္၌ မိဘႏွစ္ပါး ရွိခဲ့သည္။ ။


အမွတ္ ၁၊ ၂၊ ၃ က ဒီမွာပါ။

........

အေဖသုိ႔ေပးစာ (အေဖမ်ားေန႔ အမွတ္တရ)

လူတုိင္း မိဘရွိၾကပါတယ္။ မိဘရွိသူတုိင္း မိဘေက်းဇူးသိသင့္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူးသိတဲ့သူတုိင္း မိဘႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ တစ္ခုခုန႔ဲ အမွတ္အသားျပဳသင့္ပါတယ္။ အခု က်ေနာ္လဲ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ဘဲ အေဖမ်ားေန႔ကုိ အမွတ္အသားျပဳလုိက္ပါတယ္။

၂၀၀၈၊ေအာက္တုိဘာလ ၃၁ ေန႔က စပ္ဆုိထားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ဒီေန႔အေဖမ်ားေန႔အမွတ္တရအျဖစ္ ျပန္တင္ေပးလုိက္ျခင္းရယ္ပါ။
........

ခုနစ္ႏွစ္သားအရြယ္
အေတာ္ေလးငယ္ေသးေပမဲ့
က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတယ္။

ညတစ္ညရဲ ့ညဥ့္ဦးယာမ္မွာ
အေမ့ရဲ ့ေအာ္သံ အေမ့ရဲ ့ငုိသံ
အေမ့ရဲ ့ေၾကကြဲသံ မုိးထက္ထက္ညံသြားေလာက္ရဲ ့
"မင္းတုိ႔ အေဖ မရွိေတာ့ဘူး" တဲ့။
........................

ရင့္က်က္မႈအျပည့္မရွိေသးတဲ့ အေမတစ္ေယာက္
အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သားငါးေယာက္ႏွင့္
ခရီးဘယ္လုိဆက္ေလ်ာက္ရမလဲ...အေဖ

အႀကီးဆုံးအကုိက ၁၁ ႏွစ္
အငယ္ဆုံးညီက ၃ႏွစ္
အျဖစ္ကရင္နာစရာ
အေဖထြက္ခြါသြားတာေစာလြန္းတယ္.. အေဖ။

အေဖမရွိေတာ့ေပမဲ့
အေဖရွိခဲ့တယ္ဆုိတဲ့အသိနဲ႔
အေျဖမသိေသးတဲ့ အနာဂါတ္အတြက္
အေမႏွင့္အတူေလ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္... အေဖ။

ရတက္ေတြေပြလ်က္နဲ႔
အသက္ပင္ေသေသ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့ရေပမဲ့
အေဖမမုန္းရေအာင္ဆုိၿပီး
အေမကေတာ့ အၿပဳံးမပ်က္ ၿပဳံးလ်က္ပါဘဲေလ
အဲဒါ... အေဖေပးခဲ့တဲ့ အင္အားေတြတဲ့.. အေဖ။

အေမေန႔တုိင္းလုပ္ေနတဲ့အလုပ္တစ္ခု
ငုတ္တုတ္ေမ့ေလာက္ေအာင္ အေဖအံ့ၾသသြားလိမ့္မယ္
အေဖ့အုတ္ဂူကုိေန႔တုိင္းသြား
တမလြန္ကအေဖၾကားႏုိင္ေလာက္ေအာင္
နာၾကားဖူးသမွ်တရား ပါးစပ္ဖ်ားကထြက္ေပၚ
အေမ့ အမွ်ေ၀သံအဆုံးမွာ သာဓုေခၚ ျဖစ္ရဲ ့လား...အေဖ။

အမရာ ကိႏၷရီ မဒၵီ သမၻဴ ေတာ္ေလး၀အမ်ိဳးသမီးေတြေလာက္
ခ်စ္ခရီးမွာ အခ်စ္မႀကီးခဲ့ႏုိင္ေပမဲ့
အေဖ့ခ်စ္ဇနီးကုိ စိတ္သာခ်
သူ႔ဘ၀ တမလြန္ေျပာင္းသြားတဲ့ထိ
တုမရတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔ အေဖဟာ အေမ့ရဲ ့အေဖပါဘဲ... အေဖ။

"ငါ့သားတုိ႔ ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ"တဲ့
အေဖမေသခင္ မွားထားခဲ့တဲ့စကား
သား နား၀က မထြက္ခဲ့ပါဘူး
ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ့ အေဖ့မွာၾကားခ်က္
သား တစ္သက္လုံးဂုဏ္ယူေနမယ္... အေဖ။

အေဖထားခဲ့တဲ့ ဆန္စပါး
အေဖေပးခဲ့တဲ့ အင္အား
အေဖဆုံးမခဲ့တဲ့စကားေတြေၾကာင့္
အခုဆုိ
အေဖ့သား... အဂၤလန္ေရာက္ခဲ့ၿပီ... အေဖ။

ငယ္ငယ္ဘ၀ ေမာဟအဖုံးေတြေၾကာင့္
အေဖဆုံးသြားတဲ့ရက္မသိခဲ့ေပမဲ့
ဒီေန႔ဆုိ
အေမဆုံးသြားတာ ၈ ႏွစ္တိတိျပည့္ခဲ့ၿပီ...အေဖ။

အေဖေနတတ္ အေမလဲေက်နပ္ေအာင္
သားတုိ႔ တတ္ႏုိင္သမွ်ႀကိဳးစားရင္း
အေဖ့အုတ္ဂူနား ေနာက္ထပ္အုတ္ဂူတစ္ခုတုိးခဲ့ၿပီ
အဲဒါ.. အေမ့အုတ္ဂူဘဲ....အေဖ။

တကယ္လို႔မ်ား.....
ဆုေတာင္းလုိ႔ ရၾကစတမ္းဆုိရင္
တစ္ခုတည္းေသာဆုကုိ သားေတာင္းပါတယ္။

ေရာက္ရာဘ၀ ျဖစ္ရာဘ၀မွာ
အေဖႏွင့္အေမဟာ
သားရဲ ့အေဖႏွင့္အေမဘဲ ျပန္ျဖစ္လာၾကပါေစသား။

(ကြယ္လြန္သူ ဖခင္ႀကီး ဦးေက်ာ္လႈိင္အား ဦးညြတ္လ်က္)

.....

ရြတ္ဖတ္ပါၾက သုတ္ေမာရ

ရာဟုအသူရိန္
အႀကိမ္ႀကိမ္လွည့္ပတ္
ေနၾကတ္လၾကတ္။


မုဆုိးေက်ာ့ကြင္းကုိ
သားေကာင္ဆင္းတုိးေတာ့
မုဆုိး၀မ္းေျမာက္
သားေကာင္ေၾကာက္
ေထာင္ေခ်ာက္ ေထာင္ေခ်ာက္။


စ်ာန္ရ ရဟန္း
ေကာင္းကင္ပ်ံသန္းစဥ္
ညႈိ႔မ်က္၀န္း မဒီကညာ
၀တ္ရုံလႊာ ေျပအက်မွာ
ေျမခစ်ာန္ေလ်ာ
သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ။


တာေနာအႀကိဳက္
သမၻဴ မလုိက္ခဲ့ေပမဲ့
ေသာတၳိငမုိက္
သူ မႀကိဳက္ သူ မႀကိဳက္။


ယထာ၀ါဒီ တထာကာရီ
အေျပာညီမွ သေဘာအတည္ျဖစ္မယ္
ဒါေၾကာင့္
မလုပ္မေျပာ လုပ္မွေျပာ
ေမာရသုတ္ေလး ရြတ္ဖုိ႔သင့္ၿပီ။

မွတ္ခ်က္။
ဤကဗ်ာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳထုိက္သူအား ဂုဏ္ျပဳပါ၏။ ။

..........

၀ႏၵာမိ

သက္ထားပ်ိဳ
ရွက္အားပုိ
ဖက္ထားလုိ။

ခ်စ္မိရင္
အျပစ္မထင္
အသစ္မခင္။

အသက္ကေလးက
အမ်က္ေလးရွ
တစ္သက္ေဆြးရ။

အၿပဳံးသက္ေသ
အမုန္းမ်က္ရည္
အရႈံးခက္ေခ်။

လြန္တာရွိ
မွန္စြာသိ
၀ႏၵာမိ။ ။

....

ခြင့္လြတ္ပါ အေဖ (အေဖမ်ားေန႔အမွတ္တရ)

ဟုတ္သားဘဲ။
ဒီေန႔ အေဖမ်ားေန႔။ သတိရေနေပမဲ့ သတိေမ့သလုိ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ စီေဘာက္ထဲ ကုိရီႏုိမာန္လာေရာက္သတိေပးမွဘဲ ေအာ္... ဟုတ္ေပသားဘဲ၊ ဒီေန႔ဟာ အေဖမ်ားေန႔ပါလားလုိ႔ အသက္၀င္လာခဲ့မိတယ္။

အမွန္ဆုိ က်ေနာ္လဲ အမ်ားတကာလုိပါဘဲ။ အေမကုိ ပုိခ်စ္တဲ့သူပါ။ အေမဟာ က်ေနာ့္ဘ၀ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။ ဘ၀ကို အေမႏွင့္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ မ်ားခဲ့တာကုိး။
အေဖက က်ေနာ့္အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္ကထဲက ဆုံးပါးသြားေလေတာ့ အေဖဟာ ျဖဴလားမဲလားေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမသိလုိက္ရပါဘူး။

က်ေနာ့္ကုိ သဘာ၀တရားက အေဖႏွင့္ေနခြင့္ ၇ ႏွစ္ဘဲ ေပးခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ၇ ႏွစ္ဟာ ၾကည္ႏူးမႈေတြျဖစ္ခဲ့ၾကလားဆုိရင္... က်ေနာ္ ဘယ္လုိ ေျဖရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္မွတ္မိစ အရြယ္မွာ အေဖက က်ေနာ္ထြားက်ိဳင္းလာတာကုိ ၾကည့္ဖို႔ အျမင္စြမ္းအား မရွိရွာေတာ့ဘူးေလ။
ဆီးခ်ိဳေရာဂါႏွင့္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္းလုံး အလင္းမရေတာ့တာပါ။

အေဖဟာ သားသမီးဇနီးေတြအေပၚ ေမတၱာအျပည့္အ၀ရွိခဲ့ေပမဲ့ သူ႔ရဲ ႔ေမတၱာတရားေတြကုိ ရဲရဲရင့္ရင့္ ေဖာ္ျပမသြားခဲ့ရွာပါဘူး။ ေဖာ္ျပႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့တာလဲ ပါမွာေပါ့ေလ။ သားသမီးေတြကုိယ္တုိင္ကလဲ ေမတၱာတရားကုိ တစ္လြဲေပတံနဲ႔ တုိင္းတာတတ္ၾကေလေတာ့ သားသမီးေတြရဲ ႔ အျမင္မွာေတာ့ အေဖ့ေမတၱာဟာ အေမ့ေမတၱာေအာက္ စုန္းစုန္းျမဳပ္သြားခဲ့ရရွာပါတယ္။

ေမတၱာတရားကုိ မုန္႔ဖုိးမ်ားမ်ားေပးတာနဲ႔ တုိင္းတာမလား။ အ၀တ္အစားဆင္ေပးတာနဲ႔ တုိင္းတာမလား။ အစားအေသာက္ မ်ားမ်ားေကၽြးတာနဲ႔တုိင္းတာမလား။ အလုိလုိက္ အႀကိဳက္ေဆာင္တာနဲ႔ တုိင္းတာမလား။
အဲဒီလုိ တုိင္းတာေနမယ္ဆုိရင္ အဲဒီေပတံဟာ လုံး၀ဥႆုံမွားယြင္းသြားၿပီသာ မွတ္ေပေတာ့။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ အဲဒီလုိဘဲ တုိင္းတာခဲ့ၾကတယ္။ အေဖဟာ လူမမာ မ်က္မျမင္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဘာမွမလုပ္ေပးႏုိင္ဘူး။ ခုိင္းဖုိ႔ဘဲတတ္တယ္။ ဆဲဆုိေငါက္ငမ္းဖုိ႔ေလာက္ဘဲ သိတယ္။ အေမ့လုိ မုန္႔ဖုိးမေပးဘူး။ က်န္တာေတြ၀ယ္မေပးဘူး။ ထမင္းမေကၽြးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေဖ့ကုိ အေမ့ေလာက္ မခ်စ္ဘူး။
အဲဒီလုိ က်ေနာ္တုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့မိၾကတယ္။

အေဖ့မွာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တယ္ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ နားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ အလြန္၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ျပည့္၀တ့ဲအေဖ့ေမတၱာဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ရင္ထဲ ေပ်ာ္၀င္မေနခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ဘ၀ျပဇာတ္မွာ အေမသာ ဇာတ္လုိက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အေဖကေတာ့ အရံသမားသက္သက္သာျဖစ္ခဲ့တယ္။ အရံသမားလုိ႔ သေဘာထားခံရတဲ့အတြက္လဲ အေဖဟာ အလြန္သနားစရာေကာင္းသြားပါတယ္။

အေမဆုံးၿပီးတစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေမ့ႏွစ္ပတ္လည္ အလွဴကုိ က်ေနာ္လုပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေဖ့ကုိ လုံး၀ သတိမရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္ပတ္လည္လုပ္တဲ့အခါမွာ အေမဘက္က ေဆြမ်ိဳးေတြက လာေျပာပါတယ္။ အေမအတြက္ခ်ည္း ကုသုိလ္ျပဳလုပ္ေပးေနရင္ အေဖဘက္က ေဆြမ်ိဳးေတြတစ္မ်ိဳးထင္ေနဦးမယ္တဲ့။ အဲဒီေလာက္အထိ အေဖ့ကုိ ေမ့ေနခဲ့တာပါ။ အခုဆုိရင္ ႏွစ္စဥ္မိဘႏွစ္ပါးကုိ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္လုပ္တာ ရွစ္ႏွစ္တိတိရွိခဲ့ပါၿပီ။

ဇာတ္လုိက္ျဖစ္ခ်င္ေပမဲ့လဲ ဘ၀ဇာတ္ခုံမွာ မ်က္မျမင္အတြက္ ေနရာသိပ္မရွိခဲ့ေလေတာ့ အေဖ့ဘ၀က ရင္နာစရာပါ။
ရင္နာေပမဲ့လဲ သားသမီးဇနီးေတြရဲ ႔ေရွ ႔ေရးကုိ အေဖလုံး၀ မေမ့ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ဘ၀ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ သူတတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။

အေဖ့ကုိ အေမ့ေလာက္ မခ်စ္မိတာ ခြင့္လြတ္ပါလုိ႔ဘဲ တမလြန္က အေဖကုိ က်ေနာ္ေတာင္းပန္ခ်င္မိပါေတာ့တယ္။

"ခြင့္လြတ္ပါ... အေဖ... အေဖ့ကုိ အေမ့ေလာက္ မခ်စ္ေပမဲ့
အေဖ့ရဲ ႔ တုမႏႈိင္းႏုိင္တဲ့ ဖခင္ေမတၱာစစ္စစ္ကုိေတာ့ သားဦးထိပ္ပန္ဆင္ထားပါ့မယ္"

မွတ္ခ်က္။
အေဖမ်ားေန႔ဟာ ႏွစ္စဥ္ ဇြန္လ တတိယပတ္ တနဂၤေႏြမွာ က်ေရာက္ပါတယ္။ ကုိရီႏုိမာန္ ႀကိဳတင္အသိေပးတာကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တစ္ပတ္ေစာၿပီး အမွတ္မွား အသိေပးေပမဲ့ က်ေနာ္ တကယ္ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အမွန္ဆုိ ဒီေန႔ဟာ အေဖမ်ားေန႔ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ လာမဲ့ ၂၁ ရက္ေန႔မွ အေဖမ်ားေန႔ပါ။
က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လဲ ဒီေန႔ကုိ အေဖမ်ားေန႔လုိ႔ မွတ္ထင္ၿပီး ဒီပုိ႔စ္ေလးကို ေရးလုိက္တာပါ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီပုိ႔စ္ေလးနဲ႔ဘဲ အေဖမ်ားေန႔ကုိ ႀကိဳတင္ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါတယ္။

.....

ခ်စ္မ်က္ေျပ

ခ်စ္သူ
ကမၻာပ်က္ေလာက္တဲ့ ရန္ကုိ မေၾကာက္ေပမဲ့
ခ်စ္သူကုိ ပစ္ရေလာက္ေအာင္ေတာ့ ကုိ သတၱိမရွိေသးပါဘူး။

ခ်စ္သူ
ခ်စ္သူအတြက္ ဘ၀ကုိ စြန္႔လြတ္ႏုိင္ေပမဲ့
ခ်စ္သူကုိ စြန္႔ေလာက္ရေအာင္ေတာ့ ကုိ မမုိက္ေသးပါဘူး။

ခ်စ္သူ
သန္းေပါင္း ၆ ေထာင္ေက်ာ္ ကမၻာ့လူထုေတြရဲ ႔
မုန္းတီးမႈကုိ ကုိ ရဲရဲရင့္ရင့္ ခံယူရဲပါတယ္
ဒါေပမဲ့
ခ်စ္သူ႔ဥေပကၡာကုိေတာ့ ကုိ မခံယူပါရေစနဲ႔။

ခ်စ္သူ
ကုိ႔ရဲ ႔စကားလုံးေတြက
ခ်စ္သူကုိ
အၿပဳံးေတြဘဲေပးခ်င္တဲ့
ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္စကားလုံးေတြရယ္ပါ
အမုန္းေတြ တစ္စက္မွမပါပါဘူး။

ခ်စ္သူ
ခ်စ္သူရဲ ႔အခ်စ္က
ကုိ႔ကုိ အင္အားျဖစ္ေစသလုိ
ကုိ႔ရဲ ႔အခ်စ္ေတြကလဲ
ခ်စ္သူအတြက္
အာယုဒီဃအားေဆးျဖစ္ေစခ်င္တယ္။

ခ်စ္သူ
မုန္းဖုိ႔စကားေတြ လာမေျပာပါနဲ႔
အိပ္မက္ထဲမွာ လမ္းခြဲရတာေတာင္
မ်က္ရည္စစ္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္က်ခဲ့ဖူးလုိ႔ပါ။

ခ်စ္သူ
အခ်စ္ေတြမၿပိဳင္ခ်င္ပါဘူး
ၿပိဳင္တယ္ဆုိတာ
အႏုိင္အရႈံးလုိခ်င္သူေတြအတြက္
လက္နက္တစ္မ်ိဳးဘဲ မဟုတ္လား
ကုိ႔အခ်စ္ေတြက
ၾကည္ႏူးမႈ ေရစင္သက္သက္ေလးရယ္ပါ။

ခ်စ္သူ
ခ်စ္သူရဲ ႔ ခ်စ္တတ္တဲ့ အခ်စ္ကုိ
ကုိက
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ
တန္ဖုိးထားေနလွ်က္ပါ။

ခ်စ္သူ
ခ်စ္သူ႔အမ်က္က
ဓါးထက္ထက္နဲ႔ ေမႊလုိက္သလုိ
အခက္ေပြေစလွပါတယ္
သက္ေသပမာ မ်က္ရည္စီးက်သမုိ႔
ကုိ႔ကုိ အမ်က္ေတာ္ ေျပေပးပါလား။

....

ေပါင္မုန္႔ၾကြက္သား စားၾကမလား

ၾကားဖူးၾကမွာပါ။
ပုံျပင္ခပ္ဆင္ဆင္ေလးေတြကုိေပါ့။ က်ေနာ္လဲ အလားတူ ၾကားခဲ့ဖူးၿပီးသားပါ။
တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခုမွာ အစားအေသာက္ပါ တာ၀န္ယူရရင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုပါ။

အထူးသျဖင့္ ဟင္းခ်က္စီမံရတဲ့အခါမွာ အသား(သုိ႔)အသီးအရြက္ ကီလုိေပါင္းမ်ားစြာ ခ်က္ျပဳတ္ရတဲ့အတြက္ ကာလၾကာရွည္လာတာနဲ႔အမွ် ျဖစ္ပ်က္တတ္တဲ့ကိစၥေလးပါဘဲ။

ဥပမာ။
မနက္ေစာေစာ ေကၽြးေမြးရမဲ့ မနက္စာ စားေသာက္ပြဲႀကီးအတြက္ ညပုိင္းကတည္းက အသီးအရြက္ စတဲ့ဟင္းလ်ာေတြကုိ စီမံထားၾကရပါတယ္။ မနက္ခပ္ေစာေစာထၿပီး ခ်က္ျပဳတ္တဲ့အခါ လြယ္ကူေအာင္ေပါ့။
အသီးအရြက္ေတြက အရမ္းမ်ားတဲ့အတြက္ ဇလားႀကီးထဲ (သုိ႔) ျခင္းေတြထဲမွာ ထည့္ၿပီးသိမ္းထားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ၿပီးရင္ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ၿပီေပါ့။

ဒီမွာတင္ျပႆနာတက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ကုိယ္၀န္ေန႔ေစ့လေစ့ ေခြးမႀကီးတစ္ေကာင္က ေမြးဖုိ႔ေနရာရွာရင္း လြယ္လင့္တကူ အသီးအရြက္ထည့္ထားတဲ့ ျခင္းထဲ ၀င္ေမြးလုိက္တယ္။ မနက္ခပ္ေစာေစာေရာက္ေတာ့ ေခြးမႀကီးက အေလးအေပါ့သြားဖုိ႔ ခဏအျပင္ထြက္ ဟင္းခ်က္တဲ့သူေတြကလဲ ေရာက္လာ၊ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူတည္ၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ျခင္းအလုိက္ ဟင္းခ်ိဳအုိးထဲသြန္ခ်ၿပီး ခ်က္ျပဳတ္လုိက္ေတာ့ အရသာထူးတဲ့ ဟင္းခ်ိဳဟင္း ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေျမမက်ေခြးဟင္းခ်ိဳေပါ့။

ၾကားဖူးတာပါ။ လက္ေတြ႔ေတာ့ မႀကဳံဖူးပါဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းခပ္ႀကီးႀကီးမွာ ေနၾကတဲ့သူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလုိ ေျပာေလ့ေျပာထရွိတဲ့ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါဘဲ။
....

အခု အဂၤလန္မွာ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ပုံျပင္မဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ ႔။ လက္ေတြ႔။ လက္ေတြ႔မွ အင္တာနက္ထဲေတာင္ ပါလာရတဲ့အထိ လက္ေတြ႔က်ေနတာ။

အေနာက္တုိင္းက လူေတြအတြက္ ေပါင္မုန္႔က မိန္းအစားအစာပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ အခ်စ္ႏွင့္ေပါင္မုန္႔ဟာ သူတုိ႔အတြက္ အေရးအႀကီးဆုံးလုိ႔ ဆုိထားခဲ့ၾကဟန္တူပါရဲ ႔။

လူတစ္ေယာက္က ေပါင္မုန္႔ထြက္၀ယ္တယ္။ စူပါမားကက္တစ္ခုမွာ ၀ယ္လုိက္တာပါ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး ေပါင္မုန္႔ကုိ ေသခ်ာသိမ္းဆည္းထားလုိက္ပါတယ္။

ေနာက္ စားဖုိ႔ ေပါင္မုန္႔ထုပ္ကုိ ေဖာက္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ၾကြက္ေသေကာင္ေလးတစ္ခု ေပါင္မုန္႔ေအာက္ေျခမွာ ကပ္၀င္ေနတာ ေတြ႔လုိက္ရပါသတဲ့။ ၾကြက္သားေပါင္မုန္႔ေပါ့ဗ်ာ။ သူက ထိတ္လန္႔ၿပီး ဟုိဖြဒီဖြ ဖြလုိက္တယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးရွိတဲ့ ႏုိင္ငံဆုိေတာ့ ေပါင္မုန္႔ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီဟာ ဒဏ္ရုိက္ခံလုိက္ပါတယ္။ ေပါင္ေငြတစ္ေထာင္ႏွင့္ေစ်းကြက္ထဲစိတ္မခ်ရတဲ့ကုန္ပစၥည္းေရာင္းခ်မႈအတြက္ တရားစီရင္စရိတ္ ေပါင္းေပးေစ ေပါ့။

ေပါင္မုန္႔ထုတ္လုပ္တဲ့ကုမၸဏီကေတာ့ D Hyndman and Son Ltd, Maghera တဲ့။

ၾကြက္သားေပါင္မုန္႔ေလးကုိ စိတ္၀င္စားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီမွာ ဆက္ဖတ္ပါ။

......

အေမသုိ႔ေပးစာ (၅)

အေမ
သံသရာဆုိတာ တကယ္ရွိသလား
သားကေတာ့
သံသရာဆုိတဲ့အသိ ႏွိပ္စက္လုိ႔
ထိပ္ကြက္လာတာကုိေတာင္ လ်စ္လ်ဴရႈေနမိခဲ့တယ္။


အေမ
ဥတုသုံးလီလုံး
ထစ္ျခဳန္းၿပီး မုိးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေနရင္
သားရဲ ႔ ေကာက္ပင္ႏုႏုေလးေတြ ပ်က္စီးကုန္မွာစုိးမိတယ္
ဒါေၾကာင့္
သား ၀ရဇိန္မုိးႀကိဳးျဖစ္ခ်င္တယ္။


အေမ
၀ဋ္မွာအၿမဲ ငရဲမွာအပ ဆုိတဲ့စကားက
သားရဲ ႔ တက္ၾကြမႈေတြကုိ ေႏွးေကြးေစသလုိပါဘဲ
အမွန္ဆုိ
ႏ်ဴတန္ရဲ ႔ နိယာမေတြ
ေရစီးကမ္းၿပိဳ မလုိက္ေစခ်င္တာ
သားရဲ ႔ အဇၥ်တၱမီးအိမ္ေလးပါ။


အေမ
ျဖစ္ႏုိင္ရင္
မနက္ခင္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ ႔
ေတာက္ပေနတဲ့
မ်က္လံုးစိမ္းစိမ္းႀကီးေတြကုိ
အရဟတၱမဂ္ ခပ္ထက္ထက္နဲ႔
သားေျခဖ်က္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။


အေမ
မုဟုတၱဘ၀ေလးထဲမွာ
အပုပ္ခ်စရာေတြ မအံထုတ္ခ်င္ပါဘူး
ဒုကၡဆုိတဲ့စကားကုိ
ႏႈတ္က သက္သက္ထြက္ခဲ့တာ မဟုတ္ၾကဘူးဆုိရင္
ရုပ္ဘ၀ နာမ္ခဏေလးေတြ
အမွန္လွပေနမယ္ဆုိတာ သားယုံၾကည္တယ္။


အေမ
စီးနင္းရင္းေလွာ္ခတ္၊ ေလွာ္ခတ္ရင္း စီး
ဘယ္ခရီး ဘယ္သြား
ဘယ္မွာ အၿပီးနားရမယ္ဆုိတာ
သားဘယ္လုိ သိႏုိင္ပါ့မလဲ။


အေမ
သားအတြက္ မပူပန္ပါနဲ႔
အယူသန္ေပမဲ့ အယူခံမ၀င္ခ်င္ေသးပါဘူး
ဥေပကၡာအပုိင္းအစေလးေတြကုိ
တံဆိပ္ေခါင္းစုသလုိ ထုပ္ပုိးၿပီး
ဟုတ္ႏုိးႏုိးဘ၀ေလးမွာ
သား.. အဟုတ္ႀကိဳးစားေနမွာပါ။
စိတ္ခ်ပါ အေမ။ ။

.....

အေမသုိ႔ေပးစာ (၄)

အေမ
သားတုိ႔လုိ
ေ၀ေလေလဘ၀နဲ႔ ရွင္သန္ေနရတာထက္
အေမ့လုိ
အမြန္ျမတ္ဆုံးေသျခင္းနဲ႔
တမလြန္မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ေနရတာဘဲ ေကာင္းပါတယ္ အေမ။


ၿမဳိ့ျပရဲ ႔ မုိးေမွ်ာ္တုိက္ႀကီးေတြကုိ
သား လုံး၀အားမက်ပါဘူး
သူတုိ႔က
ေနကာမ်က္မွန္ထူထူႀကီး တပ္ထားၾကတယ္ အေမ။


ကုိယ့္အေပၚဖီလင္မရွိတဲ့သူေတြ
ကုိယ္ကဖီလင္မရွိတဲ့သူေတြ
ဓါးပါးပါးေပၚက ပ်ားရည္စက္အၿပဳံးေတြနဲ႔
တစ္ေန႔လုံး
ငရဲက်ေနသလုိပါဘဲ အေမ။


ၿမိဳ့မွာေနခဲ့တဲ့ သက္တမ္းကုိႏႈတ္ၿပီး
အသက္ထပ္ငယ္သြားမယ္ဆုိရင္
ၿမိဳ့ႀကီးသားေတြရဲ ႔ အတတ္ပညာေတြ အသိပညာေတြ
အားလုံးကုိ
သား ျပန္အမ္းလုိက္ခ်င္ပါတယ္ အေမ။


ေခတ္ပညာေတြ မ်ားစြာလႊမ္းၿခဳံထားေပမဲ့
အားမနာတမ္းေျပာရရင္
အၿပဳံးတုေတြ အမုန္းတုေတြ အခ်စ္တုေတြနဲ႔
ထုဆစ္ခံထားရတဲ့ မႏုႆေတြအားလုံး
ဒဏ္ရာ အတုေတြနဲ႔
ေက်နပ္မႈေနာက္ လုိက္ေနၾကတယ္ အေမ။


အက္ရွရွ ရယ္ေမာသံရဲ ႔ေနာက္မွာ
ခပ္ညစ္ညစ္ အယူအဆေတြပါလာတတ္တယ္ဆုိတာ
အထူးသင္ယူစရာမလုိဘဲ
သား တတ္ေျမာက္နားလည္ခဲ့ၿပီ အေမ။


ေနာက္ဆုံးေတာ့
အေမ့ရင္ခြင္ အေမ့ရိပ္ၿမဳံ
အေမ့ရဲ ႔ ဘုံနန္း အေမ့ရဲ ႔ ရပ္၀န္း
အေမ့အရပ္ေဒသႏွင့္အေမကုိယ္တုိင္ ကျပခဲ့တဲ့
ဘ၀ျပဇာတ္စစ္စစ္ကေလးေတြသာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္ အေမ။ ။

07amayayee.mp3 -

....

ပဋိပကၡ

ဗီလုံးငွက္ သိမ္းငွက္
ဘယ္ငွက္ျဖစ္ျဖစ္
ပုိင္နက္ဆုိတာ ရွိၾကတယ္။

ေကာင္းကင္အျမင့္မွာ
လာမရင့္နဲ႔
က်ိန္စာသင့္သြားမယ္
အဲဒါ သိမ္းငွက္နယ္ေျမ။

ေျမကြက္ယာကြက္
ပတ္ၾကားအက္ေလးေတြထဲမွာ
စစ္ေရးလာမဆုိနဲ႔
အသက္ေပးဆပ္ရလိမ့္မယ္
အဲဒါ ဗီလုံးငွက္ ပုိင္နက္။

ပဋိပကၡဆုိတာ
အဲဒီ ပုိင္နက္ေတြက စတာေပါ့။

သူ႔ပုိင္နက္ ကုိယ့္ပုိင္နက္
ၿပိဳင္တူဖက္တြယ္ၾကရင္း
အမွားမကင္းၾကတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ေတြ
ပုိင္နက္ကုိ က်ဴးေက်ာ္မိၾကတဲ့အခါ။

အဲဒါ...
ပဋိပကၡဘဲေပါ့။ ။

...