နာဂစ္အလြန္ သံေ၀ဂ

သူ
ငါ သတၱ၀ါ
ခႏၶာၿပိဳလဲ တဖြဲဖြဲနဲ႔
ငုိရႈိက္ေၾကကြဲ တသဲသဲနဲ႔
ေသပြဲ၀င္ခဲ့ၾကရရွာၿပီ။

ပုန္းကြယ္ လ်ိဳးကြယ္ ေရွာင္မရ
ေနာင္တစ္ေန႔မွာ
ငါ့ခႏၶာလဲ ဒီလုိပြဲ
၀င္ႏႊဲရလိမ့္ဦးမည္။

စည္းစိမ္ခုံသူ စည္းစိမ္ခြါ
ဂုဏ္ပကာမက္သူ ဂုဏ္ကုိသိမ္း
စိမ္းကားလွတဲ့ မရဏ
အခ်ိန္က်လာရင္ေတာ့
ေဖာ္ေရႊ၀ါ လက္ျပေခၚေနေလရဲ ႔။

အေျပးသြားရင္း အေျပးမွားခဲ့ၾကၿပီ
အေဆြးပြါးရင္း အေဆြးမ်ားခဲ့ရေလၿပီ
အေတြးမ်ားရင္း အေ၀းသြားခဲ့ၾကရွာၿပီ
ေျပးရင္း ေဆြးရင္း ေတြးရင္း ေ၀းရင္းန႔ဲ
က်ေနာ္လဲ
ကေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

အရင္ေသမလား ေနာက္ေၾကြမလား
အကင္းေၾကြက်မလား အမွည့္ေျမခမလား
အလွည့္က်ရင္ေတာ့
မရဏတရားဆုိတာ အေ၀းႀကီးမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္
သုိ႔ေသာ္ျငားလဲ
ကံေခ်ာ္ပါးလုိ႔ ေစာစီးစြာ မရဏအ၀ါးခံ့ခဲ့ၾကရတဲ့
အရင္သြားႏွင့္သူတုိ႔ကုိ
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ကုသုိလ္အမွ် ေပးလွဴၾကရေအာင္လား။

......