သူႀကီးမင္း ေန႔လယ္ခင္း မွတ္စုု

မွတ္မွတ္ရရ
အဲဒီေန႔က
ဇြန္းေတြေပ်ာက္သြားတယ္
သူေတာ္ေကာင္းေပမဲ့
တခါတခါမွာ
ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းေလာက္ေတာ့
ဘတ္တတ္ၾကတယ္။

လူအမ်ားစုုက
ကုုိယ့္ဒုုကၡကုုိ သူတပါး မျမင္တတ္တာဘဲ
 ျမင္တတ္ၾကၿပီး
သူတပါး ဒုုကၡကုုိေတာ့
 ဒုုကၡအျဖစ္ေတာင္ သတ္မွတ္ဖုုိ႔
၀န္ေလးတတ္ၾကတယ္။

အေခ်ာ့ခံေနက် သူေတြက
မ်ားေသာအားျဖင့္
ျပန္ေခ်ာ့ဖုုိ႔ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။

စ ေနာက္ တတ္သူ အခ်ိဳ႔က
သူတပါး အားနည္းခ်က္ကုုိ
ဖြင့္ထုုတ္ စ ေနာက္ တတ္ၾကေပမဲ့
ကုုိယ့္အားနည္းခ်က္ကုုိ
တစ္ခ်က္ကေလး ထိတာနဲ႔
ေဆြ႔ေဆြ႔ခုုန္တတ္ၾကတယ္။

အတၱႀကီးလုုိက္တာလုုိ႔
ၿငီးတြားေနသူ အမ်ားစုုရဲ့ အသံေတြဟာ
ကုုိယ့္အတၱေနာက္ မလုုိက္ပါလာတဲ့အတြက္
ကုုိယ္ပိုုင္အတၱရဲ့
ေပါက္ကြဲသံမွ်သာ ျဖစ္တယ္။

ကမၻာႀကီးက မ်က္ရည္မခုုိင္ဘူး
တေယာထုုိးသံၾကားတာနဲ႔
သနားမ်က္ရည္ လည္တတ္ၾကျပန္ေရာ။

လူေတြက
ေလာေလာလတ္လတ္
ပန္းကိုုက္တဲ့ပုုိးကုုိဘဲ
ျမင္တတ္ၾကၿပီး
ပိုုးကုုိက္ခဲ့တဲ့ ပန္းကုုိေတာ့
ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။

ကမၻာေလာကႀကီး
သာယာေအးခ်မ္းဖုုိ႔
တခါတခါမွာ
နွလုုံးသားမဲ့
ပူတင္ေတြ
အမ်ားႀကီး လုုိအပ္တယ္။

တံုုးဖလားသူႀကီးမင္း
(၂၄၊၁၁၊၂၀၁၅ အဂၤါ ၁၈း၀၀ နာရီ)