(Introduction)
"မုိးဧကရီသက္သက္ႏြယ္၀င္းေအး"
"ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မုိးလုိ႔ဘဲ ေခၚပါ"
"ဟာ.. ၀မ္းသာလုိက္တာ။ အရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီ"
"ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ"
"အစဦးဆုံး စကားလုံးကို ေခၚဆုိခြင့္ရလုိ႔"
--------------------------------------------------------------------"ကို လူပုိ"
(Chapter one)
နာမည္ရွည္ရွည္ရွိတဲ့ မိန္းခေလးေတြမွာ ရည္းစားမ်ားမ်ား ရွိတတ္ၾကတယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ရည္းစားတစ္ေယာက္စီကို ေ၀ါဟာရတစ္မ်ိဳးစီ ေခၚေ၀ၚေစတတ္ၾကတယ္တဲ့။
မုိး... ဧကရီ... သက္..........ႏြယ္..... ၀င္း.... ေအး.....။ အင္း...မုိးတစ္ေယာက္ ရည္းစား
ေျခာက္ေယာက္မ်ား ထားေလမလား။ မစပ္မဆုိင္ စုိးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔
စဥ္းစားေနမိျပန္တာ။ ငါက "မုိး"ဆုိတဲ့ ပထမဦးဆုံး စကားလုံးမွာ ရွိေနပါတယ္ေလဆုိၿပီး ႀကံဖန္
ေျဖသိမ့္လုိက္မိေသးတယ္။ မၾကာေသးမီကမွ အြန္လြန္းကေန ခင္မင္ခြင့္
ရသူတစ္ေယာက္အတြက္ အစုိးရိမ္လြန္မိတာ အျပစ္မ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိ။ ဒါေပမဲ့
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် မုိးေရ.. ကုိေရ... နဲ႔ အြန္လုိင္း
အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခု ျဖစ္သြားၾကေလတာ။ အေတြ႔ေတြ အေငြ႔ေတြ မရွိသည့္တုိင္
အၾကည့္ေလးကတစ္ဆင့္ အဟုန္ျပင္းျပင္း စုံမက္သြားျပန္ေရာေပါ့။
ဒီရာသီ
ဒီဥတုေရာက္မွာ ေၾကာက္လွန္႔ပါတယ္ဆုိေနမွ မုိးနဲ႔အတူ ေလျပင္းက
တုိက္ခတ္လာေလတာ။ မုိးရာသီမရွိတဲ့ ဒီလုိ ေဒသမ်ိဳးမွာ ကုိေရႊမုိးက
ဘယ္အၿငိဳးနဲ႔ ရြာခ်ေလမွန္းမသိ။ အကာအကြယ္မဲ့သူ သူ႔အတြက္ တစ္ကိုယ္လုံးကို
ရႊဲရႊဲစုိလုိ႔။ အျပင္ထြက္တုိင္း ထီးယူရမွာကုိ က်ားၿမီးဆြဲရတာထက္
ေၾကာက္သူမုိ႔ မုိးေဟ့ဆုိရင္ သူ ၾကြက္စုပ္ေရမႊန္းျဖစ္ေနက်။ ဒီၾကားထဲ
မုိင္းနပ္စ္ဒီဂရီ ေရာက္ေနတဲ့ အေအးဓါတ္က ေရာစြက္ႏွိပ္စက္လုိက္ေသးတာ။
လက္ပတ္နာရီကုိ
ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေန႔လည္ ၁ နာရီကုိ ညြန္ျပေနတဲ့အတြက္
မုိးဧကရီသက္သက္ႏြယ္၀င္းေအးေလးနဲ႔ ခ်ိန္းဆုိထားတာကုိ ရုတ္တရက္
သတိရလုိက္မိတာ။ အြန္လုိင္းက ေစာင့္ေနမယ္တဲ့။ ဒီအခ်ိန္ဆုိ သူ႔အရပ္မွာ
ေန၀င္ရီသေရာ အခ်ိန္ေပါ့။ ျမန္ျမန္အိမ္ျပန္မွ။ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ မလြယ္ဘူး။
တစ္ရက္အခ်ိန္မီ အြန္လုိင္းမွာ မေတြ႔ရင္ တစ္သက္လုံး ေနာင္တရေနေစရမယ္တဲ့။
မုိး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားလုံးေလးကုိ နားထဲမွာ ၾကားေယာင္ေနမိျပန္တာ။
"ဟလုိ မုိး။ ေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီးလား"
"အခ်ိန္မွန္ေရာက္သားဘဲ။ ေတြ႔မွ ဆုခ်ဦးမယ္"
အြန္လုိင္းမွာေတြ႔
အိမ္လုိင္းမွာသိ အိမ္လုိင္းမွာဘဲ ခ်စ္သူျဖစ္သြားၾကေပမဲ့ တစ္ေယာက္နဲ႔
တစ္ေယာက္ ယုံၾကည္စြာ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ႀကိဳက္ေနမိၾကျပန္တာ။
သူ႔အေၾကာင္းကိုယ္မသိ ကိုယ့္အေၾကာင္းသူမသိ။ ဒါေပမဲ့ ဒါက ကိစၥမရွိ။
ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ၿပီး အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ခ်စ္ေနၾကရင္ ဘ၀တစ္ခုလုံး
ျပည့္စုံေနၿပီေလ။ ကုိက လူပ်ိဳလူလြတ္ ဘယ္သူ႔မွ အတြယ္မတာမရွိ မုိးတစ္ေယာက္ထဲ
ရင္ထဲမွာ ရွိတယ္ဆုိတာကို က်ိန္ေျပာရဲတယ္လုိ႔ ဆုိေလေတာ့ မုိးက
ယုံပါတယ္ရွင္ရယ္၊ မုိးလဲ မုိးရင္ထဲမွာ ကုိကိုမွကုိကို ကုိကိုကုိ ျဖစ္ေနလုိ႔
ခက္ေနတာ။ မုိးအေျပာေအာက္မွာ အရည္ေပ်ာ္ေပါင္း မနဲျပန္ေတာ့ဘူး။
မုိးေရ အြန္လုိင္းမွာ ေယာက်္ားတကာနဲ႔ မေရာနဲ႔ေနာ္၊ ေယာက်္ားေတြက ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္ၾကာ မုိးေလး မယားငယ္ဘ၀နဲ႔ ရင္က်ိဳးေနရဦးမယ္ ဆုိေတာ့။ မုိးက စိတ္ခ်ပါရွင္ရယ္၊ မုိးက ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ား ဒုတိယမယား မျဖစ္ေစရပါဘူးတဲ့။ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္အေနနဲ႔ ကုိကသာ ပထမမယား မရွိခဲ့ဘူးဆုိရင္ေပါ့ေလတဲ့။ မုိးရဲ့စကားက ရင္အလယ္တည့္တည့္ကို တုိက္ရုိက္ထိမိေနျပန္တာ။ ကဲ.. ဒါျဖင့္ မုိးေရ လာမဲ့ႏွစ္ ဒီရာသီ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီဇင္ဘာႏွင္းေဖြးေဖြးေလးေတြနဲ႔အတူ ကုိတုိ႔ဘ၀ကို ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ ထူေထာင္ၾကပါစုိ႔ ဆုိေတာ့ စိမ္လုိက္ေလ ၾကာသလားလုိ႔တဲ့။ ရင္ထဲမွာ မုန္တုိင္းက်ေနသလုိ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိျပန္တာ။
.....
(Chapter two)
ကဲ...
ဒီဇင္ဘာေတာ့ ေရာက္လာၿပီ။ မုိးက ျဖဴသလား မဲသလား မသိ။ အြန္လုိင္းမွာဘဲ
ေတြ႔ဖူးတာဆုိေတာ့ အျပင္ေရာက္ရင္ ဘယ္လုိ ရုပ္မ်ားေပါက္ေနမလဲ။
ကိစၥမရွိပါဘူးေလ။ အဓိကက အဓိကပါဘဲ။ ( ဟီး ဟီး မဟုတ္တာေတြ စဥ္းစားေနၾကလားမသိ
(၀-၀)။ အခ်စ္က အဓိက မဟုတ္လား။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ခ်စ္ႀကိဳက္ေမတၱာရွိေနရုံနဲ႔ က်န္တာေတြ ေမ့ပစ္လုိက္လုိ႔ရပါတယ္။ အင္း....
မုိးက နတ္သမီးေလးလုိ ေခ်ာေလာက္ပါတယ္။ (ေကာင္းကင္သို႔ မ်က္စိပင့္ၿပီး
နတ္သမီးတစ္ပါးကို ပုံေဖာ္၍ ေျပာသည္ း-း))။
အျပင္မွာ
အရွင္လတ္လတ္ႀကီး ေတြ႔လုိက္ေတာ့မွ မုိးက အသားလတ္လတ္၊ ေမာ္ဒယ္ကိုယ္လုံးနဲ႔
မ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳ။ ရြက္ႏုရည္က်ိဳ အဆင့္မ်ိဳး။ မဆုိးေပဘူး။ လူေရြးတာ
မမွားေပဘူးဘဲ။ (မိန္းခေလးမ်ားစြာထဲမွ စိတ္ႀကိဳက္ တစ္ေယာက္ကိုသာ
ေခါင္းေခါက္ေရြးယူလုိက္သည့္ စတုိင္လ္ျဖင့္ ၿဖီးသည္။ အမွန္မွာ မုိး
တစ္ေယာက္ကုိေတာင္ သူငယ္ခ်င္းအကူနဲ႔ ရထားတာ။ အဟီး)။
သူလဲ
ကုိယ့္ကုိႀကိဳက္ ကုိယ္လဲ သူ႔ကိုႀကိဳက္မုိ႔ ခပ္မုိက္မုိက္နဲ႔ဘဲ
အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး မဟာရန္ကုန္ၿမိဳ့ရဲ့ ေလးစတားခြဲအဆင့္ ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ
(ဘယ္ဟုိတယ္ပါလိမ့္ ိ- ိ) ႏွစ္ဘက္ေဆြမ်ိဳးမ်ားေရွ့ေမွာက္ အၾကင္လင္မယား
ေျမွာက္ခဲ့ၾကတယ္ (နဲနဲမ်ား အလ်င္လုိသြားလား မသိ း)။ ဒီလုိနဲ႔
အခ်စ္ေရဆမ္းခရီးအတြက္ ေခ်ာင္းသာသြားၿပီး တစ္လတိတိ မုိးမျမင္ေလျမင္
(ကမ္းေျခနဲ႔ေရျပင္ကိုသာျမင္ၿပီး း) ဥပုသ္ေမ့ ဒါနေမ့ ဘာ၀နာဆုိ ေ၀လားေ၀း။
ေသာင္ျပင္ေပၚ ပတ္ေျပးတမ္းဘဲ ကစားခဲ့ၾကတယ္။ (ဟီး ဟီး တစ္ခါမွလဲ အဲလုိ
ေျပးတမ္းမကစားခဲ့ဖူးဘူး။ ေရွာက္ရမ္းေရးၾကည့္လုိက္တာ)။
တစ္လျပည့္ေတာ့
လူကလဲ ေခြႏုံးႏုံးဘဲ က်န္ေတာ့တယ္ (ခရီးပန္းလုိ႔ပါေနာ္ း)။ မဟာရန္ကုန္ျပန္
ခဏ တစ္လ နားၿပီး ျပည္ပကို တူႏွစ္ကိုယ္ အတူတူ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ မုိးက မွီခုိသူ။
ကုိက အမွီခုိခံ။ ဒီလုိနဲ႔ ေျခာက္လေလာက္ အတူေပါင္းၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့
မုိးအတြက္ ကံဆုိးေစမဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ ဟုိနားဒီနားက ထြက္လ်ံလာပါေတာ့တယ္။
(ဘာစကားမ်ားပါလိမ့္။ သူ ဒုတိယမယား ျဖစ္သြားၿပီလား)။ ဖြဟဲ့ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ။
ပရိသတ္ထင္ထားတာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ရယ္။ မုိးရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း တစ္ေယာက္ဆီက
ထြက္အံလာတဲ့ စကားပါ။ ဒီစကားေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ၿပိဳလဲသြားႏိုင္တယ္ေလ။ မုိးမွာ
ပထမေယာက်္ားရွိခဲ့တယ္တဲ့။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေပါင္းၿပီး ကြာရွင္းလုိက္ၾကတာတဲ့။
ပိုဆုိးတာက မုိးမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္တဲ့။ နယ္က သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြဆီ ကေလးကုိ
ပုိ႔ထားၿပီး အပ်ဳိလုပ္ေနခဲ့တာတဲ့။ ဘုရားေရ။ ကမၻာေလာကႀကီး အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္လုိ
ခ်ာခ်ာလည္သြားသလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္။ မုိးကုိ ေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့
လြယ္လြယ္ေလးဘဲ ျပန္ေျဖတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလတဲ့။ ဒါျဖင့္ အစကထဲက ဘာလုိ႔
ဖြင့္မေျပာတာလဲ ဆုိေတာ့ ကုိ ပစ္သြားမွာ ေၾကာက္လုိ႔တဲ့။ ကဲ...ကဲ.... ကုိကုိ
ပုရိသမ်ား သင္ခန္းစာ ယူၾကပါေတာ့။ မုိးကို မ်ိဳခ်ရခက္ ေထြးပစ္ရခက္နဲ႔
ဘယ္လုိ ဘယ္လုိ လုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ (ဘယ္လုိလုပ္ရမွန္း မသိလုိ႔
ဒီလုိဘဲ ေနရင္း မုိးမွာလဲ ကုိယ္၀န္ႀကီးကို ရလုိ႔ း)
.....
(Chapter three)
ကဲ..
ၾကားလုိ႔မွ ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား ဗ်ာတုိ႔ရယ္။ က်ေနာ့္မိန္းမ ေခ်ာလွခ်ည္ရဲ့
ေတာ္လွခ်ည္ရဲ့ ၿငိမ္လွခ်ည္ရဲ့နဲ႔ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ခဲ့တာ အခုေတာ့
က်ေနာ့္မိန္းမ မိမုိး ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ေနၿပီေကာ ဗ်ာတုိ႔ရယ္။ က်ေနာ္
ဘာလုပ္ရမလဲ။ သူ႔အိမ္ျပန္ပုိ႔ၿပီး မဂၤလာစရိတ္ကုန္က်ခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံေတြ
ျပန္ေတာင္းရင္ ေကာင္းေလမလား။ ကိုယ့္မယားကို ဒီလုိ သူ႔အိမ္ျပန္ပုိ႔ရုိး
ေရႊျမန္မာ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ရွိပါသလား ဗ်ာတုိ႔။
မိမုိး ေျပာတာလဲ
နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါဦး အရပ္ကတုိ႔။ ရွင့္ကုိ က်မ အပ်ိဳစစ္စစ္ပါလုိ႔ တစ္ခါမွ
လိမ္ညာမေျပာခဲ့ဘူးေနာ္တဲ့။ သူ႔ဂုဏ္ကိုငဲ့ၿပီး အပ်ိဳစစ္လားလို႔
ဘယ္ေမးရက္ပါ့မလဲ ဗ်ာတုိ႔ရယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ့ ဒုတိယမယား
ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူးလုိ႔သာ ေျပာခဲ့တာ၊ က်မက ရွင့္ကုိ က်မရဲ့ ဒုတိယေယာက်္ား
မျဖစ္ေစရဘူးလုိ႔ မေျပာခဲ့မိဘူးေနာ္တဲ့။ ကဲ....ၾကားၾကရဲ့လား ဗ်ာတုိ႔။
မိမုိးတုိ႔ လုပ္ခ်က္ေၾကာင့္ က်ေနာ္ သက္ျပင္းေတြ ခ်ေနရၿပီ ဗ်ာတုိ႔ရယ္။
က်ေနာ္ ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲ ခင္ဗ်ာ။ အခ်စ္မွာ မ်က္စိမရွိပါဆုိတဲ့ ကုိထီးရဲ့ သီခ်င္းက ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ေနၿပီလား သူငယ္ခ်င္းဗ်ာတုိ႔ရယ္။ ျပည္ပမွာ ေနၿပီး က်ေနာ္ ဒီေလာက္ထိ ႏုံအ ေနေရာ့ေလသလားဗ်ာတုိ႔။ ဟုိစကားပုံေလးကို ျဖစ္ေနၿပီထင္ပါရဲ့။ "ငါ့ကုိ အအ ဆုိၿပီး ခ်ီးတုံးကို မုန္႔လုပ္ေကၽြးတာ၊ ဘယ္ရမလဲ တစ္တုံးလဲ ကုန္ေရာ ငါ တန္းသိတာဘဲ" ဆုိသလုိ အခုလဲ သူမ်ားလာေျပာမွ ကုိယ့္မိန္းမရဲ့ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ကုိ သိခြင့္ရပါေရာလား ဗ်ာတုိ႔ရယ္။
...........
(Chapter four)
ထုိကဲ့သုိ႔
မွန္းခ်က္န႔ဲ ႏွန္းထြက္ မကုိက္ျခင္းသည္ လူ႔ဘ၀၏ ျပယုဂ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေလသည္။
လုိတာ အားလုံး ရေနလွ်င္ အနတၱလုိ႔ ဘုရားရွင္ မည္သုိ႔ ေဟာထြက္ပါအံ့နည္း။
ေရွးဘ၀က အတူတူ ပႏၷက္ခဲ့ဖူးသည့္ ဖူးစာအေၾကာင္းပါလာ၍ ယခုကဲ့သုိ႔ အေၾကာင္းစုံ
ေပါင္းဆုံလာရျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၾကက္ကေလး ငွက္ကေလးဘ၀ေရာက္ရင္လဲ
အတူတူ ျဖစ္ရပါလုိ၏။ ငရဲအုိးထဲ ေရာက္ရင္လဲ တစ္အုိးထဲမွာ အတူတူ
ေရာက္ရပါလုိ၏။ ယုတ္စြအဆုံး ငံျပာရည္ျဖစ္ရင္ေတာင္ တစ္ပုလင္းထဲမွာ
အတူတူျဖစ္ရပါလုိ၏ ဟူ၍ ဆုေတာင္းမွားခဲ့ျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ
ေပါင္းဆုံဖုိ႔ တြန္းအားတစ္ခု ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိရရွိထားသည့္
သက္ရွိသက္မဲ့ ပစၥည္းဥစၥာတုိ႔အား ေဟာင္းသည္ သစ္သည္ ပ်ိဳသည္ အုိသည္ ဟူ၍
ဇီဇာေၾကာင္ ဂ်ီးမ်ားမေနၾကဘဲ မိမိတုိ႔၏ လက္ရွိဘ၀ကို ပုိမုိသာယာစုိေျပေအာင္သာ
ႀကိဳးစားျပဳလုပ္သင့္ေပသည္။ ေမတၱာျပ႒ာန္းၿပီး ဘ၀ခရီးလမ္းကို
ေလွ်ာက္လွမ္းၾကသူအဖုိ႔ ေမတၱာ၏ အက်ိဳးအာနိသင္ကို ခံစားစံစားရမည္မွာ အမွန္ပင္
ျဖစ္ေပသည္။ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္လည္း ဧကန္ ေရာက္ရွိလာေပလိမ့္မည္။
ၾကာဖူးနာဖူးဖတ္ဖူးခဲ့သည့္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ လက္ေဆာင္ေပးလုိပါသည္။
ေလာကီပုဂၢိဳလ္၊ လူထုိထုိတုိ႔
မလုိမေကာင္း၊ လုိလွ်င္ေကာင္း၏
အေဟာင္းအသစ္၊ ပ်ိဳအုိျဖစ္လည္း
မခ်စ္မလွ၊ ခ်စ္လွ်င္လွ၏။
ကဗ်ာေလးထဲကအတုိင္း
ပ်ိဳပ်ိဳအုိအုိ ေဟာင္းေဟာင္းသစ္သစ္ အခ်င္းခ်င္း လုိခ်င္မႈရွိၾကပါ။ ဒါမွ အေကာင္းျမင္ၾကမွာ။ အခ်င္းခ်င္း
ခ်စ္ခင္မႈ ရွိၾကပါ။ ဒါမွ မ်က္စိထဲ လွေနၾကမွာ။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ခရီးေဖာ္မ်ား
အခ်င္းခ်င္း လုိခ်င္ႏွစ္သက္မႈ ရွိႏုိင္ၾကပါေစ၊ အခ်င္းခ်င္း
ခ်စ္ခင္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ေတာင္းဆုျပဳေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလုံးစိတ္အစဥ္
ေအးျမၾကည္လင္ၾကပါေစကြယ္။
.....
(Conclusion)
ဤသို႔ဤႏွယ္
ရွည္လ်ားေထြျပားသည့္ အြန္လုိင္းဇာတ္လမ္းတုိတစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္ရႈ၍
အဆင္မေျပေအာင္ ဆက္လက္ ဖတ္ခ်င္စိတ္ ကုန္သြားေလာက္ေအာင္
ကို႔ယုိ႔ကားယားျဖစ္ေအာင္ ဖရုိဖရဲျဖစ္ေအာင္ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ ေျပာင္စပ္စပ္ျဖင့္ နီးစပ္ရာ ဘေလာ့ဂါအခ်ိဳ႔၏
ေရးနည္းေရးဟန္ကုိ တရားမ၀င္ ခုိးယူကာ အခ်ိန္ျဖဳန္း ေရးသားၿပီးေနာက္
ကၽြႏု္ပ္သည္ လြန္စြာမွ မ်က္စိေညာင္း လက္ေညာင္း ခါးေၾကာင္း
ျဖစ္ပါလာေသာေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာအနားမွ ခဏထြက္ခြါလာၿပီး မီးဖုိခန္းထဲသုိ႔
၀င္ကာ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဂရင္းတီး ပူပူေလး တစ္ခြက္
စီမံေသာက္လုိက္ရေလေတာ့သတည္း။ (ပန္ၾကားျပန္ၾကားလုိသည္မွာ ေျပာင္လုိ၍ တုေရးျခင္း မဟုတ္ရပါ။ ေပ်ာ္လုိ၍ တုေရးလုိက္မိျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ နားလည္ေပးလိမ့္မည္ဟု မွတ္ယူပါသည္။ မည္သူတုိ႔၏ ေရးဟန္ေရးဟန္ျဖစ္သည္ဆုိသည္ကိုမူ
အလည္လာေရာက္သူတုိ႔၏ ပါးႏွပ္မႈ လိမၼာမႈ စာဖတ္ႏွံ႔စပ္မႈ
ဘေလာ့ၾကမ္းပိုးျဖစ္မႈတုိ႔က သက္ေသခံျပေပလိမ့္မည္ ျဖစ္ေတာ့သည္ တကား။ ။ း))
သေဗၺသတၱာ အေ၀ရာ ေဟာႏၱဳ။
ကုိကိုေမာင္ (ပန္းရနံ႔)
.
