ဘုန္းေတာက္ေတဇာ၊ ျဖစ္ေလရာ၌၊ စိတ္မွာထင္ဟပ္၊ လြန္ျမင့္ျမတ္ဟု၊ အတတ္ေထြေထြ၊ တတ္ရေလကား၊ လြန္ထင္ရွား၍၊ ေက်ာ္ၾကားဘ၀ဂ္၊ အထက္သုိ႔တုိင္၊ ႀကိဳင္လႈိင္ဂုဏ္ေရာင္၊ ကုိကုိေမာင္ဟု၊ ေခၚေဆာင္သမုတ္၊ ေရွ ့သုိ႔ထုတ္၍၊ အလုပ္ေထြျဖာ၊ ေပးေလရာမွာ၊ ဥာဏ္ပညာျဖင့္၊ ထင္ရာေလွ်ာက္ျခစ္၊ ေရွ ့ျဖစ္ေနာက္ျပန္၊ ေဖာ္ထုတ္လွန္၍၊ အႀကံေတြေပး၊ ဥာဏ္ျဖင့္ေတြးသည္၊ က်မ္းေရးေသခ်ာ လင္းေစေသာ္။ ကုန္းေကာက္ေဖြရွာ၊ ဥာဏ္ပညာကုိ၊ ငယ္ခါဘ၀၊ သင္ကာစ၌၊ တစ္ခဏ၀ယ္၊ အာဂအာဂုံ၊ ျပန္ဆုိတုံ၍၊ တဟုန္ေက်ာ္ၾကား၊ လူအမ်ားသိ၊ ဟုိသြားဒီလာ၊ ႏႈတ္ဆက္ရာတြင္၊ စဥ္လာဂုဏ္ေဆာင္၊ ကုိကုိေမာင္ဟု၊ ေတာင္ေတာင္ေျမာက္ေျမာက္၊ ေနာက္ေနာက္ေရွ ့ေရွ ့၊ ေတြ႔ေတြ႔သမွ်၊ မႏုႆတုိ႔၊ ဒါနပြါးစီး၊ ထင္ေတြႀကီး၍၊ သမီးကညာ၊ ဆက္ေလရာ၀ယ္၊ လက္ေတြခါခ်၊ ျငင္းေနရေသး၊ ဘ၀င္ေအးသည္၊ လြမ္းေဆြးေ၀ဒနာ ကင္းေစေသာ္။
ရုံးေရာက္ေစရာ၊ မႈတကာတုိ႔၊ ေ၀းစြာေရွာင္ရွား၊ တစ္ဖ၀ါးမွ်၊ ဟုိနားဒီနား၊ ေလွ်ာက္မသြားဘဲ၊ ေယာက်္ားမာန္ခ်ဥ္း၊ အံကိုတင္း၍၊ အဖ်င္းကုိေရွာင္၊ အလင္းေဆာင္ၿပီး၊ ေတာင္ေတာင္အီအီ၊ တီတီတာတာ၊ မာယာ သာေဌ၊ ကင္းလတ္ေပ၍၊ ေထြေထြပညာ၊ ဘိလပ္ရြာ၌၊ သင္ကာေမႊေႏွာက္၊ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ဖုိ႔၊ လမ္းေဖာက္ထြက္ကာ၊ ပညာေတာ္သင္၊ တပင္တပန္း၊ ဇြဲျဖင့္လွမ္း၍၊ ေအာင္ပန္းကုိေဆာင္၊ ကုိကုိေမာင္က၊ ဘ၀ျဖစ္ေရး၊ ဖြင့္လွစ္ေပးသည္၊ မွန္းေတြးေစရာ ရွင္းေစေသာ္။ ။
..
