ODEON 3D ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖူးသြားျခင္း

မွတ္မိေသးတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔ကေပါ့။ တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ညေန သုံးနာရီ အတန္းၿပီးေတာ့ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကတာ။ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္တာ အဆန္းမဟုတ္ေပမဲ့ အခုရုပ္ရွင္က ဆန္းမွဆန္းဘဲ။ ဆန္းဆုိ ရုိးရုိးရုပ္ရွင္မွမဟုတ္တာ။ 3D ရုပ္ရွင္ႀကီး။ IMAX ဆုိတဲ့ ရုပ္ရွင္ရုံႀကီးမွာ သြားၾကည့္တာပါ။ ၿဗိတိန္မွာ အႀကီးမားဆုံး Sreen ကို ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ရုပ္ရွင္ရုံႀကီးတဲ့။

လက္မွတ္ကုိ ေက်ာင္းသား Discount နဲ႔ ၀ယ္တဲ့အတြက္ ေစ်းသက္သာပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကုိ ၉ ေပါင္ႏွင့္ ၂၅ ျပားသာေပးရပါတယ္။ ပုံမွန္လူေတြအတြက္ လက္မွတ္ေစ်းကေတာ့ အတိအက်မသိပါဘူး။ အေတာ္ေလးမ်ားမဲ့ပုံ ေပၚပါတယ္။ ယူေကရဲ ့ နည္းစနစ္ေတြကို က်ေနာ္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ဘူး။ ရထား ကား ရုပ္ရွင္ ေဘာလုံးပြဲ ဘာလက္မွတ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ လခ်ီၿပီး ႀကိဳတင္ျဖတ္ထားရင္ ေစ်းအရမ္းခ်ိဳတယ္။ ဥပမာ ပုံမွန္ ေပါင္ သုံးေလးရာေပးရမဲ့လက္မွတ္ကို ႀကိဳတင္ျဖတ္ထားရင္ ေလးငါးေပါင္ေလာက္နဲ႔ ရတယ္တဲ့။ ဒါလဲ အံ့ၾသစရာဘဲ။ ေစ်း၀ယ္ရင္လဲ ေက်ာင္းသားေတြဆုိရင္ ေလ်ာ့ေစ်းရတယ္။

အခုရုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့အထဲမွာ က်ေနာ္က ကံအေကာင္းဆုံးဘဲ။ လက္မွတ္ကုိ ႀကိဳင္တင္ျဖတ္မထားဘူး။ ေက်ာင္းသားႏႈံးနဲ႔ ၀ယ္ထားတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အခမဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ရလုိက္တယ္။
ျဖစ္ပုံက ဒီလုိပါ။ အဲဒီ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ဖုိ႔ စီစဥ္တဲ့သူက ကက္သရင္းလုိ႔ ေခၚတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ့ ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ Pre-sessional courses သင္တန္းဆရာမပါ။ သူ႔ဆီမွာ က်ေနာ္တုိ႔ အုပ္စုက ေန႔လည္ပုိင္း အတန္းတက္ပါတယ္။ ကိုမင္းထက္ႏွင့္ကုိခင္ေမာင္ေဌးတုိ႔အုပ္စုက မနက္ပိုင္းမွာ သူ႔ဆီတက္ပါတယ္။ အဲဒီအုပ္စုမွာက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ စုစုေပါင္း ၁၀ ေယာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းသားေတြဆီက တစ္ေယာက္ ၁၀ ေပါင္စီေကာက္ယူၿပီး ေက်ာင္းသားႏႈံးထားနဲ႔ ဆရာမကိုယ္တုိင္ ရုပ္ရွင္လက္မွတ္သြားျဖတ္တယ္။

လက္မွတ္ ၁၀ ေစာင္၀ယ္တဲ့သူတုိင္းကုိ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ လက္ေဆာင္ေပးေလ့ရွိတယ္တဲ့။ Buy one, get one free ေတြကလဲ ယူေကမွာ အမ်ားသား။ သူ၀ယ္တာက သူ႔အတြက္ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၁၁ ေစာင္။ တစ္ေစာင္က ေမတၱာလက္ေဆာင္။ အားလုံးေပါင္းေတာ့ ၁၂ ေစာင္တိတိ ရလာပါေရာ။ အဲဒီလက္မွတ္ကုိ က်ေနာ့္ကုိ ဆရာမကေမတၱာလက္ေဆာင္ေပးတယ္။ ကံေကာင္းတယ္ေနာ္။

ဒီလုိနဲ႔ဘဲ အတန္းၿပီးၿပီးခ်င္း လန္ဒန္တကၠသိုလ္ကေန ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ထြက္ခြါလာၾကတယ္။ IMAX ရုပ္ရွင္ရုံတည္ရွိတဲ့ေနရာက ၀ါတာလူးလုိ႔ေခၚတဲ့ ေျမေအာက္ဘူတာရုံႏွင့္သိပ္မေ၀းပါဘူး။ သိန္းျမစ္၊ King's College London၊ လန္ဒန္အုိင္းတုိ႔ႏွင့္လဲ နီးပါတယ္။ ရုပ္ရွင္စတင္ျပသမွာက ညေန ၅ နာရီ ၂၅ မိနစ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ အဲဒီကုိ ေရာက္သြားတာက ေလးနာရီမထုိးခင္ဆုိေတာ့ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သိန္းျမစ္ကမ္းေဘးသြားၿပီး ေလညွင္းခံတယ္၊ ရႈခင္းၾကည့္တယ္၊ ဓါတ္ပုံရုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လန္ဒန္အိုင္းႀကီးကို အနီးကပ္ သြားၾကည့္ၾကတယ္။

ညေန ငါးနာရီ ၁၅ ေလာက္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ရုပ္ရွင္ရုံထဲ ၀င္ၾကတယ္။ ရုပ္ရွင္ရုံအ၀င္၀မွာ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က 3D ရုပ္ပုံကုိ ေပၚလာေစမဲ့ Eyewear (မ်က္မွန္) ကို တစ္ခုစီေပးပါတယ္။ အဲဒီ မ်က္မွန္တပ္ၿပီး ရုပ္ရွင္ၾကည့္မွ
3Dပံု ျမင္ရတာပါ။ ျပသေနတဲ့ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအမည္က Harry Potter and the Half-Blood Prince တဲ့။ အစပုိင္းမိနစ္ ၂၀ ေလာက္မွာဘဲ 3D (ODEON 3D)system ကုိ ထည့္ထားတာပါ။ အဲဒီမ်က္မွန္ကုိ မူလပါ၀ါမ်က္မွန္တပ္ထားသူေတြလဲ မ်က္မွန္ေပၚထပ္ၿပီး တပ္လုိ႔ရပါတယ္။

ရုပ္ရွင္မစခင္မွာ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က 3D ရုပ္ရွင္အေၾကာင္းကုိ ရွင္းျပပါတယ္။ ၿပီးမွ ရုပ္ရွင္ကုိ စျပပါတယ္။
တကယ္သဲထိပ္ရင္ဖုိပါဘဲ။ ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ေနရသလားေအာက္ေမ့ရတယ္။ ဟယ္ရီေပၚတာကုိယ္တုိင္ က်ေနာ့္အနားမွာ လာထုိင္ၿပီး စကားေျပာေနတယ္ဗ်ား။ သူတုိ႔ေနတဲ့ အခန္းထဲမွာ က်ေနာ္ထုိင္ေနရသလုိဘဲ။ က်ေနာ့္ ေဘးပတ္လည္မွာလဲ ဇာတ္ေကာင္ေတြ စုံေနတာပါဘဲ။ လန္႔စရာအေကာင္းဆုံးကေတာ့ ႀကိဳးတံတားႀကီး ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားတ့ဲအခန္းဘဲ။ တံတားအပုိင္းအစေတြ ရႊီးကနဲ ၀ွီးကနဲ က်ေနာ့္တည့္တည့္ျဖတ္သန္းလာၾကတယ္။ က်ေနာ့္ေဘးနား ျဖတ္သန္းသြားတယ္။ ေယာင္လို႔ေတာင္ ေခါင္းငုံ႔ေရွာင္ျဖစ္လုိက္ေသးတယ္။

မ်က္မွန္ခၽြတ္ၿပီး ၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီျပကြက္ေတြက ပိတ္ကားဆီ ျပန္ေရာက္သြားျပန္ေရာ။ မ်က္မွန္ျပန္တပ္ၾကည့္ရင္ အားလုံးက ကိုယ့္၀န္းက်င္ ေဘးပတ္ပတ္လည္ေတြမွာ သဘာ၀အတုိင္းလုိလုိပါဘဲ။ ဂ်ပန္မေလးေတြဆုိ Excited ျဖစ္လြန္းလုိ႔ဆုိၿပီး မ်က္မွန္ကုိ ခၽြတ္ထားၾကေလရဲ ့။ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ 3D functions (effects) ေတြ မပါေတာ့ပါဘူး။ ပုံမွန္ဘဲ ျဖစ္သြားတယ္။ 3D ရုပ္ရွင္ရုိက္ရတာ ေစ်းႀကီးလုိ႔ထင္ပါရဲ ့။
တကယ္ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းတဲ့ ရုပ္ရွင္ႀကီးပါ။ မိတ္ေဆြမ်ားလဲ ႀကဳံႀကိဳက္ရင္ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ တကယ္စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းလုိ႔ပါ။

ယူေကမွာကေတာ့ 3D ၾကည့္လုိ႔ရတဲ့ ရုပ္ရွင္ရုံေပါင္း ယခုေလာေလာဆယ္ ၇၈ ရုံရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ သြားၾကည့္ခဲ့တဲ့ IMAX ရုပ္ရွင္ရုံရဲ ့ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားကေတာ့ ယူေကႏုိင္ငံမွာ အႀကီးမားဆုံးပါဘဲတဲ့။ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ။


...