ေက်ာင္းဖြင့္ရက္က တစ္ေန႔ေန႔နဲ႔ နီးကပ္လာၿပီ။
ဂ်ဴလုိင္ ၆ ရက္ေန႔ကစၿပီး ၾသဂုတ္ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ၿပီးစီးသြားတဲ့ Pre-sessional courses ရဲ ့ အေထာက္အကူနဲ႔ဘဲ က်ေနာ္တုိ႔ လန္ဒန္တကၠသုိလ္မွာ မာစတာဆက္တက္ခြင့္ရတယ္။ အမွန္ဆုိ ယူေကမွာရွိတဲ့ တကၠသုိလ္အမ်ားစုက Ielts band 7 ရမွ တက္ခြင့္ျပဳၾကတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔က band 6 ဘဲရတဲ့အတြက္ မာစတာတက္ခြင့္ရဖုိ႔ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ကေနၿပီး အထူးသင္တန္းအေနနဲ႔ Pre-sessional courses ကုိ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးတာပါ။
Pre-sessional courses မွာလဲ 8-week pre-sessional courses ႏွင့္ 4-week pre-sessional courses ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲထားပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ Ielts band 6 သာရရွိထားတဲ့သူေတြအတြက္ 8-week pre-sessional courses ကုိ သင္ၾကားေပးၿပီး Ielts band 6.5 ရရွိထားသူေတြအတြက္ 4-week pre-sessional courses သင္ၾကားေပးတာပါ။
8-week pre-sessional courses သင္တန္းသားေတြကုိ မနက္ပုိင္းမွာ Academic writing, reading, comprehension ေတြကို သင္ေပးၿပီး ေန႔လည္ပုိင္းမွာ Speaking, listening, note-taking, presentation ေတြကုိ သင္ၾကားေပးပါတယ္။ မနက္ပုိင္းဆရာႏွင့္ေန႔လည္ပုိင္းဆရာဆုိၿပီး ဆရာႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆရာမေတြပါ။ က်ေနာ္တုိ႔လဲ ဆရာမေတြဆီမွာ သင္ယူၾကရတာပါဘဲ။
မနက္ပုိင္းအတန္းကုိ ၁၀ နာရီမွာ စၿပီး ၁၂ နာရီမွာ နားပါတယ္။ ေန႔လည္အတန္းကို ၁ နာရီမွာစၿပီး ၃ နာရီမွာ ၿပီးပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ ့ထုံးစံအတုိင္း အတန္းတုိင္းမွာ တစ္နာရီေလာက္ သင္ၿပီးတုိင္း Tea break ရွိပါတယ္။
ဗုဒၶဟူးေန႔တုိင္းမွာ ေန႔လည္အတန္းမရွိပါဘူး။
သင္တန္းကာလ တစ္လေလာက္ၾကာျမင့္လာတဲ့အခါ ေန႔လည္ပုိင္းသင္တန္းၿပီးပါတယ္။ ေန႔လည္ပုိင္းအတြက္ ဆရာေျပာင္းၿပီး ထပ္သင္ယူဖုိ႔ တစ္ျခားဘာသာရပ္ေတြကုိ စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္က Culture, media and identity ကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ 4-week pre-sessional courses ေက်ာင္းသားေတြ ခါးျဖတ္၀င္လာပါတယ္။ သူတုိ႔အုပ္စုႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔အုပ္စု ေန႔လည္ပုိင္းအတန္းကုိ ပူးေပါင္းသင္ယူၾကရၿပီး မနက္ပိုင္းကေတာ့ သီးသန္႔စီပါဘဲ။
ေက်ာင္းသားေတြ မ်ားတဲ့အတြက္ ဆရာေတြ စာသင္ရတာလဲ ပုိမုိထိေရာက္မႈရွိေအာင္ ဆယ္ေယာက္တစ္အုပ္စု ကုိးေယာက္တစ္အုပ္စု စသျဖင့္ အုပ္စုေလးေတြဖဲြ႔ၿပီး တစ္အုပ္စုကုိ ဆရာႏွစ္ေယာက္က (မနက္ပုိင္းဆရာ ေန႔လည္ပုိင္းဆရာ) သင္ေပးပါတယ္။ အုပ္စုခြဲတဲ့ေနရာမွာလဲ ႏုိင္ငံတူေတြကုိ တစ္အုပ္စုထဲ မထားပါဘူး။ အဂၤလိပ္စကား မေျပာျဖစ္မွာ စုိးရိမ္လုိ႔ျဖစ္မွာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာသုံးေယာက္ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ အုပ္စုခြဲတဲ့အခါမွာ ကုိမင္းထက္ႏွင့္ကုိခင္ေမာင္ေဌးတုိ႔က တစ္အုပ္စုထဲက်ပါတယ္။ က်ေနာ္က သီးသန္႔ျမန္မာတစ္ေယာက္ထဲ တစ္ျခားအုပ္စုမွာပါ။ ကုိမင္းထက္တုိ႔ အုပ္စုမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ဆယ္ေယာက္ရွိၿပီး က်ေနာ့္အုပ္စုမွာ စာရင္းအရကုိးေယာက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိးရီးယားက ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္မလာႏုိင္တဲ့အတြက္ ရွစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ တစ္အုပ္စု ျဖစ္ေနပါတယ္။
8-week pre-sessional courses မွာ ႏွစ္အုပ္စုရွိၿပီး 4-week pre-sessional courses မွာ ၆ အုပ္စုရွိပါတယ္။ ဒီအုပ္စုေတြကုိ ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္သိရသလဲဆုိေတာ့ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက က်ေနာ့္ကုိ (Class-rep)လုိ႔ေခၚတဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေနရာကုိ တြန္းတင္ၾကတဲ့အတြက္ က်ေနာ္က အတန္းေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ အစည္းအေ၀းတက္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီအစည္းအေ၀းမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ အေရအတြက္ ရွစ္ေယာက္တိတိရွိပါတယ္။ အဲဒီရွစ္ေယာက္လုံးဟာ အတန္းတစ္တန္းကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အားလုံး ရွစ္အုပ္စုရွိမွန္း က်ေနာ္သိရတာပါ။
ရွစ္အုပ္စုဆုိေတာ့ တစ္အုပ္စုကုိ ပ်မ္းမွ်ကုိးေယာက္ႏႈန္းဆုိရင္ေတာင္ ၇၂ ေယာက္ေလာက္ရွိမွာပါ။ 8 week pre-sessional courses အတြက္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္၂၃၈၀ ေပးသြင္းရပါတယ္။ 4-week pre-sessional courses အတြက္ တစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္ ၁၁၉၀ ေပးရပါတယ္။
ခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္အေနနဲ႔ EU အဖြ႔ဲ၀င္ႏုိင္ငံေတြက ေက်ာင္းသားေတြကုိ ေလ်ာ့ယူတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ယူေကမွာ ဒီလုိနည္းနဲ႔ ပုိက္ဆံလဲရ ပညာေရးကုိလဲ ျမွင့္တင္ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကံဖန္ထားတဲ့ နည္းစနစ္ေတြရွိၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္လဲ မာစတာတက္ခြင့္ရ သူတုိ႔အတြက္လဲ အပုိ၀င္ေငြရဆုိေတာ့ သူမသာ ကုိယ္မသာ (သူမနာ ကုိယ္မနာ) လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။
သင္တန္းေတြကို ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ အၿပီးသတ္လုိက္ပါတယ္။ Farewell party အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အားလုံးကုိ အစားအေသာက္နဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ ၀ုိင္လဲ ပါပါတယ္။ စားႏုိင္သေလာက္စား ေသာက္ႏုိင္သေလာက္ ေသာက္ေပါ့။ က်ေနာ္လဲ တတ္တဲ့ပညာ မေနသာဆုိသလုိ နင္းကန္စားၿပီး အ၀အၿပဲ ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ေသာက္ခဲ့တာက လိေမၼာ္ေဖ်ာ္ရည္ပါ။
သင္တန္းၿပီးဆုံးသြားၿပီး ဆန္းစစ္ၾကည့္မိတယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ ဘာက်န္ခဲ့သလဲေပါ့။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ Academic writing ႏွင့္ Presentation မွာ အေတာ္ေလး အေတြ႔အႀကဳံရခဲ့ပါတယ္။ က်န္တာေတြကေတာ့ ထပ္ႀကိဳးစားရဦးမွာပါ။ သူတုိ႔ ေ၀ငွေပးတဲ့ နည္းစနစ္ေတြမ်ားစြာကုိ ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ က်ေနာ္တုိ႔လက္ထဲမွာ အၿမဲသိမ္းထားႏုိင္ခြင့္ရရွိတာကေတာ့ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ရတနာတစ္ပါးပါဘဲ။
ဒီစာအုပ္ကေလးႏွစ္အုပ္ႏွင့္ က်ေနာ္ ႏွစ္ရွည္မ်ားစြာ မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေနဦးမွာေတာ့ ေသခ်ာေနပါေတာ့တယ္။
....
ဂ်ဴလုိင္ ၆ ရက္ေန႔ကစၿပီး ၾသဂုတ္ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ၿပီးစီးသြားတဲ့ Pre-sessional courses ရဲ ့ အေထာက္အကူနဲ႔ဘဲ က်ေနာ္တုိ႔ လန္ဒန္တကၠသုိလ္မွာ မာစတာဆက္တက္ခြင့္ရတယ္။ အမွန္ဆုိ ယူေကမွာရွိတဲ့ တကၠသုိလ္အမ်ားစုက Ielts band 7 ရမွ တက္ခြင့္ျပဳၾကတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔က band 6 ဘဲရတဲ့အတြက္ မာစတာတက္ခြင့္ရဖုိ႔ လန္ဒန္တကၠသုိလ္ကေနၿပီး အထူးသင္တန္းအေနနဲ႔ Pre-sessional courses ကုိ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးတာပါ။
Pre-sessional courses မွာလဲ 8-week pre-sessional courses ႏွင့္ 4-week pre-sessional courses ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲထားပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ Ielts band 6 သာရရွိထားတဲ့သူေတြအတြက္ 8-week pre-sessional courses ကုိ သင္ၾကားေပးၿပီး Ielts band 6.5 ရရွိထားသူေတြအတြက္ 4-week pre-sessional courses သင္ၾကားေပးတာပါ။
8-week pre-sessional courses သင္တန္းသားေတြကုိ မနက္ပုိင္းမွာ Academic writing, reading, comprehension ေတြကို သင္ေပးၿပီး ေန႔လည္ပုိင္းမွာ Speaking, listening, note-taking, presentation ေတြကုိ သင္ၾကားေပးပါတယ္။ မနက္ပုိင္းဆရာႏွင့္ေန႔လည္ပုိင္းဆရာဆုိၿပီး ဆရာႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆရာမေတြပါ။ က်ေနာ္တုိ႔လဲ ဆရာမေတြဆီမွာ သင္ယူၾကရတာပါဘဲ။
မနက္ပုိင္းအတန္းကုိ ၁၀ နာရီမွာ စၿပီး ၁၂ နာရီမွာ နားပါတယ္။ ေန႔လည္အတန္းကို ၁ နာရီမွာစၿပီး ၃ နာရီမွာ ၿပီးပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ ့ထုံးစံအတုိင္း အတန္းတုိင္းမွာ တစ္နာရီေလာက္ သင္ၿပီးတုိင္း Tea break ရွိပါတယ္။
ဗုဒၶဟူးေန႔တုိင္းမွာ ေန႔လည္အတန္းမရွိပါဘူး။
သင္တန္းကာလ တစ္လေလာက္ၾကာျမင့္လာတဲ့အခါ ေန႔လည္ပုိင္းသင္တန္းၿပီးပါတယ္။ ေန႔လည္ပုိင္းအတြက္ ဆရာေျပာင္းၿပီး ထပ္သင္ယူဖုိ႔ တစ္ျခားဘာသာရပ္ေတြကုိ စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္က Culture, media and identity ကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ 4-week pre-sessional courses ေက်ာင္းသားေတြ ခါးျဖတ္၀င္လာပါတယ္။ သူတုိ႔အုပ္စုႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔အုပ္စု ေန႔လည္ပုိင္းအတန္းကုိ ပူးေပါင္းသင္ယူၾကရၿပီး မနက္ပိုင္းကေတာ့ သီးသန္႔စီပါဘဲ။
ေက်ာင္းသားေတြ မ်ားတဲ့အတြက္ ဆရာေတြ စာသင္ရတာလဲ ပုိမုိထိေရာက္မႈရွိေအာင္ ဆယ္ေယာက္တစ္အုပ္စု ကုိးေယာက္တစ္အုပ္စု စသျဖင့္ အုပ္စုေလးေတြဖဲြ႔ၿပီး တစ္အုပ္စုကုိ ဆရာႏွစ္ေယာက္က (မနက္ပုိင္းဆရာ ေန႔လည္ပုိင္းဆရာ) သင္ေပးပါတယ္။ အုပ္စုခြဲတဲ့ေနရာမွာလဲ ႏုိင္ငံတူေတြကုိ တစ္အုပ္စုထဲ မထားပါဘူး။ အဂၤလိပ္စကား မေျပာျဖစ္မွာ စုိးရိမ္လုိ႔ျဖစ္မွာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာသုံးေယာက္ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ အုပ္စုခြဲတဲ့အခါမွာ ကုိမင္းထက္ႏွင့္ကုိခင္ေမာင္ေဌးတုိ႔က တစ္အုပ္စုထဲက်ပါတယ္။ က်ေနာ္က သီးသန္႔ျမန္မာတစ္ေယာက္ထဲ တစ္ျခားအုပ္စုမွာပါ။ ကုိမင္းထက္တုိ႔ အုပ္စုမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ဆယ္ေယာက္ရွိၿပီး က်ေနာ့္အုပ္စုမွာ စာရင္းအရကုိးေယာက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိးရီးယားက ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္မလာႏုိင္တဲ့အတြက္ ရွစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ တစ္အုပ္စု ျဖစ္ေနပါတယ္။
8-week pre-sessional courses မွာ ႏွစ္အုပ္စုရွိၿပီး 4-week pre-sessional courses မွာ ၆ အုပ္စုရွိပါတယ္။ ဒီအုပ္စုေတြကုိ ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္သိရသလဲဆုိေတာ့ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက က်ေနာ့္ကုိ (Class-rep)လုိ႔ေခၚတဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေနရာကုိ တြန္းတင္ၾကတဲ့အတြက္ က်ေနာ္က အတန္းေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ အစည္းအေ၀းတက္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီအစည္းအေ၀းမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ အေရအတြက္ ရွစ္ေယာက္တိတိရွိပါတယ္။ အဲဒီရွစ္ေယာက္လုံးဟာ အတန္းတစ္တန္းကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အားလုံး ရွစ္အုပ္စုရွိမွန္း က်ေနာ္သိရတာပါ။
ရွစ္အုပ္စုဆုိေတာ့ တစ္အုပ္စုကုိ ပ်မ္းမွ်ကုိးေယာက္ႏႈန္းဆုိရင္ေတာင္ ၇၂ ေယာက္ေလာက္ရွိမွာပါ။ 8 week pre-sessional courses အတြက္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္၂၃၈၀ ေပးသြင္းရပါတယ္။ 4-week pre-sessional courses အတြက္ တစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္ ၁၁၉၀ ေပးရပါတယ္။
ခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္အေနနဲ႔ EU အဖြ႔ဲ၀င္ႏုိင္ငံေတြက ေက်ာင္းသားေတြကုိ ေလ်ာ့ယူတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ယူေကမွာ ဒီလုိနည္းနဲ႔ ပုိက္ဆံလဲရ ပညာေရးကုိလဲ ျမွင့္တင္ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကံဖန္ထားတဲ့ နည္းစနစ္ေတြရွိၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္လဲ မာစတာတက္ခြင့္ရ သူတုိ႔အတြက္လဲ အပုိ၀င္ေငြရဆုိေတာ့ သူမသာ ကုိယ္မသာ (သူမနာ ကုိယ္မနာ) လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။
သင္တန္းေတြကို ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ အၿပီးသတ္လုိက္ပါတယ္။ Farewell party အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အားလုံးကုိ အစားအေသာက္နဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ ၀ုိင္လဲ ပါပါတယ္။ စားႏုိင္သေလာက္စား ေသာက္ႏုိင္သေလာက္ ေသာက္ေပါ့။ က်ေနာ္လဲ တတ္တဲ့ပညာ မေနသာဆုိသလုိ နင္းကန္စားၿပီး အ၀အၿပဲ ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ေသာက္ခဲ့တာက လိေမၼာ္ေဖ်ာ္ရည္ပါ။
သင္တန္းၿပီးဆုံးသြားၿပီး ဆန္းစစ္ၾကည့္မိတယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ ဘာက်န္ခဲ့သလဲေပါ့။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ Academic writing ႏွင့္ Presentation မွာ အေတာ္ေလး အေတြ႔အႀကဳံရခဲ့ပါတယ္။ က်န္တာေတြကေတာ့ ထပ္ႀကိဳးစားရဦးမွာပါ။ သူတုိ႔ ေ၀ငွေပးတဲ့ နည္းစနစ္ေတြမ်ားစြာကုိ ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ က်ေနာ္တုိ႔လက္ထဲမွာ အၿမဲသိမ္းထားႏုိင္ခြင့္ရရွိတာကေတာ့ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ရတနာတစ္ပါးပါဘဲ။
ဒီစာအုပ္ကေလးႏွစ္အုပ္ႏွင့္ က်ေနာ္ ႏွစ္ရွည္မ်ားစြာ မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေနဦးမွာေတာ့ ေသခ်ာေနပါေတာ့တယ္။
....
2 comments:
လန္ဒန္ တကၠသိုလ္ႀကီးကို ျမင္ရတာ အားက်စရာပဲ ဒါေပမဲ့ ဒီဘဝေတာ့ မနီးစပ္ေတာ့ပါဘူး :)
ေပ်ာ္ရႊင္စရာၾကီးပါ ၊ ပုိက္ပုိက္ေတာ့ကုန္မွာေပါ့ဗ်ာ
Post a Comment