သနားစရာ မိန္းမသားမ်ားဘ၀

မိန္းမဆုိတာ ဘာမွမဟုတ္။ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးသက္သက္မွ်သာတည္း။ိ

အဲဒီစကားကုိ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ေတြယုံၾကည္ၾကတဲ့ ေရွးေခတ္အိႏၵိယေ၀ဒစာေပေတြက ဆိုတာပါ။ အဲဒီ ေ၀ဒက်မ္းလာ စကားရပ္ေတြေၾကာင့္ မိန္းခေလးကုိ ေမြးဖြားေပးတဲ့ မိခင္ဟာ ရွက္ဖြယ္လိလိ ျဖစ္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူေတြရဲ ့သေဘာထားေတြကလဲ သမီးေမြးတဲ့ မိခင္ဆုိရင္ ကဲ့ရဲ ့ပစ္ပယ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ Female Infanticide (မိန္းခေလးငယ္မ်ားကုိ သတ္ျဖတ္ျခင္း)ဆုိတဲ့ ရုိးရာေပၚေပါက္လာခဲ့တာပါ။

ဒါကလဲ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ သမီးမိန္းခေလးပုိင္ရွင္ေတြရဲ ့ ဒုကၡကလဲ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ေတြမွာ Dowry လုိ႔ေခၚတဲ့ မဂၤလာေၾကးေတြ အဆမတန္ေပးရတဲ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာရွိပါတယ္။ အဲဒီမဂၤလာေၾကးေတြကုိ သတုိ႔သားက သတုိ႔သမီးကုိ ေပးရတာမဟုတ္ပါဘူး။ သတုိ႔သမီးဘက္က မိဘေတြကသာ သတုိ႔သားကုိ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ေပးရတာပါ။ သမီးလဲေပးရ ပစၥည္းဥစၥာလဲေပးရဆုိေတာ့ မိန္းခေလးမိဘေတြ ဒုကၡအႀကီးအက်ယ္ေရာက္ၾကေတာ့တာေပါ့။

ဒါတင္မၿပီးေသးဘူး။ မဂၤလာေၾကးကုိ သတို႔သားက လြန္လြန္ကၽြံကၽြံေတာင္းတယ္။ သူတုိ႔က အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ေတာင္းတာပါ။ ခင္မ်ားတုိ႔ သမီးကုိ တစ္သက္လုံး က်ဳပ္တုိ႔တာ၀န္ယူရမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည့္ျပည့္စုံေနႏိုင္ေအာင္ မဂၤလာေၾကးကုိ မ်ားမ်ားေပးပါတဲ့။ (က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြနဲ႔ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ)။ ေပးတဲ့ေၾကး နဲေနလုိ႔ရွိရင္ ဒါမွမဟုတ္ သတ္မွတ္တဲ့ရက္အတြင္း မေပးႏုိင္ရင္ အဲဒီသတုိ႔သမီးဘ၀ဟာ လုံး၀ လုံၿခဳံမႈမရွိေတာ့ပါဘူး။ သတုိ႔သားကႏွိပ္စက္မယ္။ သတုိ႔သားမိဘေတြက ႏွိပ္စက္မယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သတ္ပစ္လုိက္ၾကတာပါဘဲ။


မဂၤလာေၾကးထဲမွာ ဘာေတြပါ၀င္သလဲ ဆုိေတာ့........
-ပုိက္ဆံအေျမာက္အမ်ား
-လယ္ယာဥယ်ာဥ္ၿခံေျမ
-ကၽြဲ ႏြား သုိး ဆိတ္စတဲ့ တိရစၦာန္မ်ား
-အိမ္သုံးပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ား
-လ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား
စတဲ့ စတဲ့ လုိအပ္ရာရာ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ ပါ၀င္ၾကပါတယ္။

သတုိ႔သားဘက္က ေတာင္းသေလာက္ မေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ အဲဒီသတုိ႔သမီးဟာ အရွင္လတ္လတ္ငရဲက်ေနရသလုိပါဘဲ။ ဘယ္ေတာ့ ငါ့ကို ႏွိပ္စက္ၾကမလဲ၊ ဘယ္ေတာ့ ငါ့ကုိ သတ္ပစ္ၾကမလဲေပါ့။ အနီးကပ္ဆုံးရန္သူႏွင့္မွ ေပါင္းေဖာ္ေနရတာကိုး။

သတ္ပစ္တာမွ ရုိးရုိးသတ္တာမဟုတ္ဘူး။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေလာင္စာဆီတစ္မ်ိဳးကုိ ခႏၶာကုိယ္ေပၚေလာင္းခ်ၿပီး မီးရႈိ ့သတ္ပစ္ၾကတာ။ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တယ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံ နယူးေဒလီၿမဳိ့ႀကီးမွာေတာင္ ၁၂ နာရီတုိင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ မီးရႈိ ့သတ္ခံရတယ္တဲ့။ Dowry လုိ႔ေခၚတဲ့ မဂၤလာေၾကးခ်ိဳ ့တဲ့လုိ႔ေပါ့။

NCRB (The Indian National Crime Records Bureau) က ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ-- မဂၤလာေၾကးမတတ္ႏိုင္လုိ႔ အသတ္ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအေရအတြက္ကေတာ့...
-၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသမီး ၂၂၀၉ ေယာက္
-၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသမီး ၄၈၃၅ ေယာက္
-၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသမီး ၄၆၄၈ ေယာက္
-၂၀၀၀-၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေတြမွာ အမ်ိဳးသမီး ၇၀၂၆ ေယာက္
-၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသမီး ၆၇၈၇ ေယာက္
-၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ၂၂၇၆ ေယာက္
စာရင္းေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ၾကက္သီးထခ်င္စရာပါ။

အဲဒီအေရအတြက္ေတြအားလုံးဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္။ တစ္ျခားႏုိင္ငံေတြမွာလဲ ရွိႏုိင္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ဦးေရရဲ ့ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က အိႏိၵယႏုိင္ငံမွာပါ။ ကမၻာတစ္၀ွမ္းဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ေပါင္း သန္း ၉၇၀ ေလာက္ရွိရာမွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာက သန္း ၉၀၀ ေလာက္ရွိပါတယ္တဲ့။

ဒီလုိ အျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္လဲ သမီးမိန္းခေလးကုိ ဘယ္မိသားစုမွ မေမြးဖြားခ်င္ၾကပါဘူး။ ကုိယ္၀န္ရလာၿပီး မိန္းခေလးမွန္းႀကိဳသိရင္ ကုိယ္၀န္ဖ်က္ခ်ေလ့ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလဲ ဒုနဲ႔ေဒး။ သမီးမိန္းခေလး ကုိယ္၀န္ရရင္ ၿဂိဳဟ္ေကာင္၀င္လာတာန႔ဲ အတူတူပါဘဲ။ မိခင္လဲ မ်က္ႏွာမလွဘူး။ ဖခင္လဲ စိတ္မရႊင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေမြးဖြားၿပီးရင္ Female Infanticide က်င့္ထုံးအရ မိန္းခေလးငယ္ေတြကို သတ္ျဖတ္ပစ္ေလ့ရွိၾကတယ္။
၁၉၆၁ ခုႏွစ္က အစုိးရကိုယ္တုိင္ Dowry ကုိ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားေပမဲ့ ယေန႔ထက္ထိ က်င့္သံုးၾကဆဲပါဘဲ။ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ဘာသာအယူဆုိတာကလဲ ပယ္ဖ်က္ပစ္လုိ႔ ခပ္ခက္ခက္ဘဲ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလမွာေတာ့ Dowry ကိစၥကုိ အေတာ္မ်ားမ်ားက ကန္႔ကြက္ရႈပ္ခ်ၿပီး
ဆႏၵျပေနၾကေလရဲ ့။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ျမန္မာျဖစ္ရတာဂုဏ္ယူစရာပါ။ ျမန္မာမွာ ေယာက်္ားမိန္းမ တန္းတူအခြင့္အေရးရွိၾကတယ္မဟုတ္လား။ ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္၊ ေသွ်ာင္ေနာက္ ဆံထုံးပါ စတဲ့ စကားပုံေတြဟာလဲ မိန္းမေယာက်္ား မခြဲျခားဘဲ တန္းတူညီမွ် တာ၀န္ကုိယ္စီ ထမ္းေဆာင္ၾကတာကို ရည္ညြန္းထားပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား ျမန္မာျဖစ္ခြင့္ရတာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ေကာင္းလွေၾကာင္းပါ။

ကုိးကားခ်က္။
1.Peter Harvey, An Introduction to Buddhist Ethics, 2000, UK: Cambridge Press.
2.Lopez, Religion of India in Practice,1995, UK: Princeton University Press.
3.www.indianchild.com
4.www.hinduwebsite.com

...