မိန္းမမ်ားအတြက္ ျပစ္ဒဏ္

ဘာသာတရားက လူကို ကူညီဖို႔ဘဲ ျဖစ္သင့္တယ္။ လူေတြကုိ ႏွိပ္စက္ညွင္းဆဲ သတ္ျဖတ္ဖုိ႔မျဖစ္သင့္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဟိႏၵဴဘာသာစာေပေတြရဲ ့ အယူအဆတစ္ခ်ိဳ ့ေၾကာင့္ မိန္းမသားမ်ားမွာ လူျဖစ္ေနပါလ်က္နဲ႔ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲက်ခံေနရသလုိပါဘဲ။


Bride-Burning (သတုိ႔သမီးကုိမီးရႈိ ့သတ္ျဖတ္ျခင္း)
Dowry (မဂၤလာေၾကး) အျပည့္အ၀ မေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ သတုိ႔သားႏွင့္သတို႔သားမိသားစုက သတုိ႔သမီးကုိ ပစ္ဒဏ္ခတ္တဲ့အေနနဲ႔ မီးရႈိ ့ၿပီးသတ္ျဖတ္ေလ့ရိွၾကတယ္။
တစ္ႏွစ္.. တစ္ႏွစ္မွာ အဲဒီ Dowry စနစ္ေၾကာင့္ မီးရႈိ ့အသတ္ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအေရအတြက္ဟာ ဂဏန္းေလးလုံး အထက္မွာဘဲ ရွိေနပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကုိ သနားစရာမိန္းမသားမ်ားဘ၀ ပုိ႔စ္မွာ ေရးသားခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။


Wife-Burning (ဇနီးမယားကို မီးရႈိ ့ျခင္း)
အရုိးစြဲေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူတုိ႔ရဲ ့ေရွးရုိးစြဲေတြဟာ မိန္းခေလးေတြကို တုိက္ရုိက္ထိခုိက္ေစပါတယ္။ မိန္းမသားဘ၀ဟာ ေတြးေတာၾကည့္ရင္ အလြန္ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္။ အိမ္မႈကိစၥေတြလုပ္ကုိင္ရတယ္။ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ရတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုမေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ တာ၀န္ယူရတယ္။ ဒါေတာင္မွ ဘာျဖစ္လုိ႔ မိန္းမသားေတြကုိ ႏွိမ္ခ်ဆက္ဆံၾကပါလိမ့္။ မိန္းမသားဘ၀ကုိ ရရွိလာတာဟာ ျပစ္မႈတစ္ခုက်ဴးလြန္ထားတဲ့ တရားခံတစ္ေယာက္အျဖစ္ကုိ ရရွိေနသလုိပါဘဲ။

လင္ေယာက်္ားဟာ သူ႔အမ်ိဳးသမီးကုိ တစ္ျခားေယာက်္ားတစ္ေယာက္န႔ဲ အခ်ိန္မေရြးစြပ္စြဲႏုိင္ေခ်ရွိတယ္။ အဲဒီလုိ အစြပ္စြဲခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔မွာ အျပစ္ကင္းေၾကာင္း လင္ေယာက်္ားအေပၚ သစၥာမပ်က္ေၾကာင္း ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ သက္ေသျပသမလဲ။ ေရြးခ်ယ္စရာမရွိပါဘူး။ ညီးညီးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မီးပုံထဲ ျဖတ္သန္းၿပီးလမ္းေလ်ာက္ျပရုံပါဘဲ။ အဲဒီမီးဖုိႀကီးကုိ ရြာသူႀကီးက စီစဥ္ေပးၿပီး ျဖတ္သန္းေစတာပါ။ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္ၾကတယ္။ မီးဖုိထဲ ျဖတ္သန္းရင္း ေသဆုံးသြားရတဲ့ ဇနီးမယားအေရအတြက္လဲ မနည္းခဲ့ဘူး။ တကယ္လုိ႔ ကံအားေလ်ာ္စြာ ေသကံမေရာက္ခဲ့ျပန္ရင္လဲ ခႏၶာကုိယ္မွာ မီးေလာင္ထားတဲ့ အမွတ္အသားကုိ ၾကည့္ၿပီး အျပစ္ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ဆုံးျဖတ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ အိႏၵိယဒ႑ာရီမွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ သီတာမင္းသမီးေလးေတာင္မွ သီဟုိဠ္ကၽြန္းကျပန္လာခါစမွာ သူ႔ၾကင္ယာေတာ္ ရာမမင္းသားရဲ ့ အထင္လြဲျခင္းကုိ မခံရေအာင္ မီးပုံထဲ ျဖတ္သန္းျပခဲ့ရပါေသးတယ္တ့ဲ။


Death-Penalty (ေသဒဏ္)
တစ္ျခားေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္ေၾကာင္းအေထာက္အထားခုိင္လုံရင္ေတာ့ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးဘ၀ကေတာ့ သြားၿပီ။ ေသလမ္းမွတစ္ပါး အျခားမရွိေတာ့ၿပီ။ သူတုိ႔က်မ္းစာက တရား၀င္ ေသဒဏ္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားတယ္။ သူတုိ႔ရဲ ့နာမည္ႀကီးဥပေဒက်မ္းျဖစ္တဲ့ The Manu Smrti
က်မ္းရဲ ့အဆုိကုိလဲ ဖတ္ႀကည့္လုိက္ပါဦး။

အက်င့္ေဖာက္ျပန္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးကုိ လမ္းေလးဆုံေလးခြ လူစည္ကားရာေနရာမွာ ေခြးတုိ႔ျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ တစ္စစီျဖစ္ေအာင္ ကိုက္သတ္ေစ။ အဲဒီမိန္းႏွင့္အက်င့္ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေယာက်္ားကုိ အလ်ံညီးညီးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ သံပူျပားအိပ္ရာထက္မွာ မီးေလာင္ၿပီးေသေစ တဲ့။


Amputation of Ears and Noses (နား ႏွင့္ နားရြက္တုိ႔ကုိ ျဖတ္ပစ္ျခင္း)
အမ်ိဳးသမီးေတြ လင္ေယာက်္ားကုိ ႀကိဳတင္အသိမေပးဘဲ (ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ) အိမ္အျပင္ဘက္ထြက္ခြါသြားရင္ လင္ေယာက်္ားအေပၚ သစၥာေဖာက္ေကာင္း ေဖာက္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ယူဆၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လင္ေယာက်္ားထံ ခြင့္မပန္ဘဲ အျပင္ထြက္တဲ့အမ်ိဳးသမီးကုိ နား သုိ႔မဟုတ္ နားရြက္ျဖတ္ပစ္ၿပီး အျပစ္ေပးေလ့ရွိတယ္။

ဗိသွ်ႏူးရဲ ့ ခုနစ္ဆက္ေျမာက္လုိ႔ သူတုိ႔ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္တဲ့ ရာမစျႏၵမင္းေတာင္မွ အျပစ္ေသးေသးက်ဴးလြန္တဲ့ မိန္းခေလးေတြကို နား နားရြက္ေတြ ျဖတ္ပစ္ၿပီး အျပစ္ေပးေလ့ရွိပါသတဲ့။ သူတုိ႔ စာေပအရ တစ္ေန႔မွာ ျဒာဗီဒီယန္အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ သုပႏၷကေလးဟာ ရာမစျႏၵမင္းကုိ ေမတၱာသက္၀င္ေနေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာလုိက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရာမစျႏၵမင္းက သူလက္မခံဘဲ သူ႔ညီ လက္စ္မန္ကုိ ညြန္ျပခဲ့တယ္။ အဲဒီသူ႔ကုိ ခ်စ္ႀကိဳက္တဲ့ အမႈနဲ႔ဘဲ သုပႏၷကေလးဟာ နားႏွင့္နားရြက္အျဖတ္ခံလုိက္ရတယ္။ ျဒာဗီဒီယန္လူမ်ိဳးေတြကုိ အာရိယန္လူမ်ိဳးေတြက မေကာင္းဆုိး၀ါးေတြအေနနဲ႔ ယူဆထားတဲ့၀ါဒ လႊမ္းမုိးေနတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဇာတ္နိမ့္ဇာတ္ျမင့္ခြဲျခားမႈေတြ မိန္းမေယာက်္ားခြဲျခားမႈေတြ ဆင္းရဲခ်မ္းသာခြဲျခားမႈေတြ ေရာျပြမ္းေနတဲ့ အိႏိၵယလုိ ႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ မိန္းမသားျဖစ္ရတဲ့ဘ၀ဟာ ဘယ္ေလာက္ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ရမလဲဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ရုံနဲ႔ ထင္ရွားေနပါေတာ့တယ္။

ကုိးကားခ်က္။
1.Lopez, Religion of India in Practice,1995, UK: Princeton University Press.
2.http://en.wikipedia.org
3.http://www.geocities.com

...