"ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ေရ.."
"ခင္ဗ်ား သူႀကီးမင္း"
"လာ ထုိင္ကြာ။ ဒီေန႔ေတာ့ မင့္ကို ငါ ပုံျပင္ေျပာမျပေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဖ်ားနာေနတဲ့ သူမ အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္"
"အလဲ့.. သူႀကီးမင္းက သူမေတြ ဘာေတြနဲ႔ပါလား တုိးတက္လာၿပီထင္တယ္"
"ေအးကြာ။ ငါလဲ သူမေလးနဲ႔မွ ဘာျဖစ္တယ္ မသိပါဘူး။ ငါ့မိဘႏွစ္ပါး ဆုံးၿပီးကထဲက ငါ့ဆီမွာရွိတဲ့ ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီထင္ေနခဲ့တာ။ အခု သူမနဲ႔က်မွ ၀မ္းနည္းစိတ္က ပိုမ်ားျပားလာသလုိဘဲ။ သူမ ခံစားေနရတာကို ၾကည့္ၿပီး ငါ မၾကည့္ရက္ႏုိင္ဘူး။ ဒီေတာင္ကုိ က်မ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ပါ့မလား မသိဘူးဆုိၿပီး ငုိညည္း ျမည္တမ္းတဲ့အသံေလး ၾကားရတဲ့အခါတုိင္း ငါ့ရင္ထဲ မခ်ိေအာင္ နာက်င္မိတယ္။ သူမရဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို ငါကုသ ေပးခ်င္စိတ္ေပါက္ေနမိတယ္။ အဲဒါ မင္းလဲ ကူညီကြာ။ ဟုတ္ၿပီလား"
"အာ... သူႀကီးမင္းကလဲ လူနာဆုိတာ ေဆးရုံ ဒါမွမဟုတ္ ေဆးခန္းပုိ႔မွ အဆင္ေျပမွာေပါ့။ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး က်ေနာ္က ကူညီေပးႏုိင္ပါ့မလဲ"
"ေဆးရုံပုိ႔ဖုိ႔ မလုိပါဘူးကြာ။ ၀ုိင္း၀န္းၿပီး အားေပးစကားေျပာၾကားၾကရင္ေတာ့ သူမေရာဂါ သက္သာလာမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာသားေတြအားလုံး သူမကို အားေပးစကား ေျပာၾကားၾကရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ သူမ အရမ္းအားငယ္ေနတယ္ေလ"
"ဒါန႔ဲ ေနစမ္းပါဦး သူႀကီးမင္း။ သူမေလးက ဘယ္ရြာကလဲ ဟုိတစ္ခါ သူႀကီးမင္း အလည္သြားခဲ့တဲ့ မန္က်ည္းပင္ရြာက ကြမ္းေတာင္ကုိင္ေလးလား"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ သူမေလးက ဘိရုမာရြာက ရြာသူေလးပါ။ အရမ္းရုိးသားၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ သေဘာမေနာလဲ ျဖဴစင္တယ္။ လူေတြကုိလဲ ကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ထားသေဘာထားေလးရွိတယ္။ အဲဒီလုိ ရုိးသားျဖဴစင္တဲ့ သူမေလးမွာမွ အခုလုိ ေနမေကာင္းျဖစ္ရတယ္လုိ႔ကြာ။ ငါ လုံး၀ မၾကည့္ရက္ဘူး"
"ဒါနဲ႔ သူမနာမည္ေလးက ဘာတဲ့လဲ မသိဘူး"
"ဧရာ၀တီ တဲ့"
"ဟာ.. နာမည္ေလးက အရမ္းလွတာဘဲ ေနာ္ သူႀကီးမင္း။ နာမည္ေလး ၾကားရရုံနဲ႔ စိတ္ၾကည္ႏူးလုိက္တာ။ အဲဒီ နာမည္ေလး ၾကားလုိက္ရတဲ့အတြက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲ ေအးျမသြားတာဘဲ"
"အင္း.. ေအးျမဆုိ သူမနာမည္ေလးရဲ့ အစစာလုံးကေလးကေတာင္မွ ဧခ်မ္းျခင္းအသြင္ကုိ ေဆာင္ေနတယ္ေလ။ ေအးေလ... ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ရွာေတာ့ပါဘူးေလ။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔ ေႏွာင့္ယွက္လုိ႔ ေနထုိင္မေကာင္း ျဖစ္ေနေလရဲ့။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔က လည္ပင္းညွစ္ၿပီး အလင္းေရာင္ေပးဖုိ႔ အၾကပ္ကုိင္ေနတာကုိး။ က်န္းမာေရး ခ်ဴခ်ာရွာေပမေပါ့"
"ဒီ ေပါက္ေဖာ္ဆုိတဲ့ ေကာင္က ဘာေကာင္မုိ႔လုိ႔ ဧရာ၀တီေလးကုိ လည္ပင္းညွစ္ေနရတာလဲ သူႀကီးမင္း။ ဧရာ၀တီေလးကိုေကာ ကူညီေပးမဲ့သူ မရွိဘူးလား"
"ကဲ ကဲ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္.. ရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာပါေတာ့မယ္။ ဧရာ၀တီဆုိတာ မင္းထင္သလုိ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ အမည္ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါတုိ႔ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလုံး အမွီျပဳေနရတဲ့ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းရ့ဲ အမည္ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ထိပ္ပုိင္းကစၿပီး ေအာက္ပုိင္းပင္လယ္ထဲထိ စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းပါ။ ငါတုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ့ ပင္မေသြးလြတ္ေၾကာႀကီးဆုိရင္လဲ မမွားဘူးေပါ့။ အဲဒီ ျမစ္ႀကီးကို အမွီျပဳၿပီး ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး၊ စုိက္ပ်ိဳးေရး၊ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး... ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ စား၀တ္ေနေရး အားလုံး အဲဒီ ဧရာ၀တီေပၚ မူတည္ေနၾကရတယ္ေလ။ အခု အဲဒီ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးကို အထက္ လည္ေခ်ာင္း၀ကေန ပိတ္ဆုိ႔ဖုိ႔ တရုတ္ေပါက္ေဖာ္တုိ႔အုပ္စု ႀကံစည္ေနၾကၿပီေလ"
"ဘာအတြက္ ဘယ္ေနရာမွာ ပိတ္ဆုိ႔ေနၾကတာလဲ သူႀကီးမင္း"
"ေတာေရာ ၿမိဳ့ပါမက်န္ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးအတြက္ ေရအားလ်ပ္စစ္စီမံကိန္းတဲ့။ ဧရာ၀တီျမစ္ဖ်ားခံရာ ကခ်င္ျပည္နယ္ အထက္ပုိင္း ေမခ မလိခ ေပါင္းဆုံတဲ့ ေနရာမွာပါ"
"ဟာ သူႀကီးမင္း ဒါဆုိ ေကာင္းတာေပါ့။ ေရအားလ်ပ္စစ္ဆုိေတာ့ အဲဒီဆည္ႀကီးၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ႔ တုံးဖလားရြာလဲ လ်ပ္စစ္မီး ရေလာက္တယ္ေလ"
"ရေတာ့မယ္ အားႀကီးႀကီး။ မင္းသိတဲ့ အတုိင္းဘဲ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ေလွ်ာက္ ဖြင့္လုိက္တဲ့ ေရအားလ်ပ္စစ္ေတြ နဲတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္မွာလဲ ၿမိဳ့ေတြ ရြာေတြ မီးလင္းတာ။ ငါတုိ႔ တုံးဖလားမွာဆုိ အခုထက္ထိ ေရနံဆီ မီးခြက္နဲ႔ ေနရတုန္း။ တစ္ရြာလုံးမွာမွ တစ္ဆုိင္ထဲရွိတဲ့ အပ်ိဳႀကီး ေဒၚညြန္႔ဆုိင္က ေရနံဆီႏွင့္ ဖေယာင္းတုိင္ကုိ အေၾကြးနဲ႔ ၀ယ္သုံးေနရတုန္း။ ၿပီးေတာ့ သဖန္းဆိပ္ဆည္ဆုိ ငါတုိ႔ တုံးဖလားနဲ႔ ဘာမွ ေ၀းတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟုိ အေရွ့ဘက္က တိမ္ေဖာက္ေတာင္ ေတာင္ရုိးေတြ ခံေနလုိ႔ ေရေသာက္ဧရိယာထဲ ငါတုိ႔ရြာ ပါမသြားတာ ကံေကာင္းတယ္မွတ္။ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ ငါတုိ႔ မီွခုိစားလုပ္ကုိင္ စားေသာက္ ေနရတဲ့ လယ္ယာေျမေတြ ေရေအာက္ေရာက္သြားတာ ၾကာပါပေကာ။ ေနာက္ၿပီး ရွိေသးတယ္။ ငါတုိ႔ၿမိဳ့နယ္ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးတဲ့။ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္၀ယ္လဲ ငါးဆယ္က်ပ္ အပိုထည့္ေပးရတယ္။ မီးရထားလက္မွတ္၀ယ္လဲ ငါးဆယ္က်ပ္ အပုိေဆာင္းေပးရတယ္။ အဲဒီလုိ လုပ္ခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္စု မကေတာ့ဘူး။ ဘယ္မွာလဲ မီးလင္းတာ။ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးတဲ့။ အင္းးး လူေတြကေတာင္ ေျပာေနၾကၿပီ။ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးမဟုတ္ဘူးတ့ဲ။ ၂ ရက္ ၄ နာရီ မီးလင္းေရးတဲ့။ အင္ဂ်င္စက္ႀကီး တဒုန္းဒုန္းျမည္သံကုိ နားၿငီးေအာင္ ၾကားေနရၿပီးမွ ၂ ရက္ေပါင္း ၄ နာရီေလာက္သာ မီးလင္းလုိ႔တဲ့။ ေနာက္ ေျပာေနၾကေသးတယ္။ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရး မီးလင္းေရးနဲ႔ လ်ပ္စစ္မီးေတာ့ မလင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ လင္းတဲ့ မီးေတာ့ရွိတယ္။ အဲဒါက ေနာက္မီးတဲ့။ လ်ပ္စစ္မီးမရွိေတာ့ ေမွာင္ရိပ္ခုိ ေနာက္မီး လင္းၾကေရာေပါ့။ ေျပာရရင္ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ရာ။ ရင္နာလြန္းလို႔"
"သူႀကီးမင္း..အခုတစ္ခါ ေပါက္ကြဲလွခ်ည္လား။ အရင္တုန္းက ပုံျပင္နားေထာင္ရသလုိ ေပ်ာ္စရာလဲ မေကာင္းေတာ့ဘူး"
"ေအးး ပုံျပင္ေတြဘဲ စိတ္၀င္စားရင္ ပုံျပင္စာအုပ္ေတြဘဲ ၀ယ္ဖတ္ေတာ့။ အခု မင့္ကုိ ငါ ပုံျပင္ေျပာဖုိ႔ အခ်ိန္ မေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီ ျမစ္ႀကီးကို မပိတ္ဆို႔ေရး ၿမိဳ့တက္ၿပီး ေပၚစတာသြားကပ္ဖုိ႔ ရြာထဲက လယ္သမားေခါင္းေဆာင္ ဖုိးသာေအာင္နဲ႔ တုိင္ပင္ၿပီးၿပီ။ မင္းလဲ.. တကယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံကုိ ခ်စ္ရင္.. ဧရာ၀တီအေရးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္းနဲ႔ သက္ဆုိင္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္နားလည္ရင္ ငါနဲ႔ တစ္ခါထဲ ၿမိဳ့ကုိလုိက္ခဲ့။ ဧရာ၀တီ ကယ္တင္ေရး ေပၚစတာ သြားကပ္ၾကမယ္"
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ မ်က္စိမ်က္ဆံ ျပဴးတူးတူးျဖင့္ ေၾကာက္ရြံ့စြာ စကားဆုိေလ၏။
"ဧ= ဧခ်မ္းစြာဘဲ ေနပါရေစ သူႀကီးမင္းရယ္
ရာ= ရာဇ၀တ္သင့္စရာေတြ မလုပ္ပါရေစနဲ႔
၀= ၀ေျပာ သာယာေနၿပီ မဟုတ္လား ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကေလ
တီ= တီတီတာတာ ျဖစ္သလုိေလးဘဲ ေနပါရေစ"
"ဘာ"
သူႀကီးမင္း၏ "ဘာ" ဆုိေသာ အသံသည္ အထက္ဘ၀ဂ္ ေအာက္အ၀ီစိ ပ်ံ့ႏွံ႔သြားရေလာက္ေအာင္ က်ယ္ေလာင္ေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ပင္ သူႀကီးမင္းက ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အား ေပါက္ကြဲေလေတာ့၏။
"ဧ= ဧခ်မ္းစြာ ေနပါရေစ ဟုတ္လား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္
ရာ= ရာဇ၀တ္မႈေတြ မ်ားျပားလာမွာျဖင့္ မင္းထည့္မတြက္ဘူး
၀= ၀ေျပာသာယာေနၿပီတဲ့။ ၀၀လင္လင္ေကာ မင့္မိသားစုေတြ စားၾကရရဲ့လား
တီ= တီတီတာတာ ျဖစ္သလုိေလး ေနခ်င္ရင္ ရြာထဲမွာ မေနနဲ႔၊ မဟာၿမိဳင္ေတာထဲ သြားေန ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္"
"သူႀကီးမင္းရယ္.. က်ေနာ္တုိ႔ တုံးဖလားရြာသားေတြ ဧရာ၀တီကုိ ေရာက္ဖူးတဲ့သူ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ၾကည့္၊ ဆယ္ေယာက္ေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ဧရာ၀တီ ေရတစ္ေပါက္ကုိလဲ က်ေနာ္တုိ႔ ရြာသားေတြ တစ္ေယာက္မွ ေသာက္ဖူးတဲ့သူ မရွိပါဘူး။ ဒီေလာက္ မုိင္ရာခ်ီေ၀းကြာေနတဲ့ ဧရာ၀တီကုိ ေမ့ထားၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ရြာေလး တုိးတက္ေရးကိုဘဲ စဥ္းစားၾကရေအာင္လား"
"ေတာ္ေတာ့ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္။ မင္းက ဒီတုံးဖလားရြာေလး တစ္ရြာထဲကုိဘဲ ျမန္မာျပည္လုိ႔ ထင္ေနတာလား။ မင့္လုိ အတၱဆန္ဆန္ အေတြးေတြရွိတဲ့ သူေတြ မ်ားေနလုိ႔ ငါတုိ႔ႏိုင္ငံ အခုလုိ ျဖစ္ေနတာ။ မင္းသိတာက ဇီးရြက္ေလာက္ ရွိတဲ့ မင့္လယ္ကြက္ကေလးက စပါးမ်ားမ်ားထြက္ဖုိ႔၊ မင္းပိုင္တဲ့ ကၽြဲႏြားေတြ စားက်က္ေကာင္းေကာင္း ရွိဖုိ႔၊ မင့္မိသားစုေလး အဆင္ေျပေစဖုိ႔။ ဒီေလာက္ဘဲ သိေနတာကုိး။ မွတ္ထား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္။ ႏွမ္းတစ္ေစ့ထဲနဲ႔ ဆီမျဖစ္သလုိ ဒီတုံးဖလားတစ္ရြာထဲနဲ႔လဲ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတာ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတာ ၿမိဳ့နယ္ေတြ ေက်းလက္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူ႔စြမ္းအားေတြ ရွိတယ္၊ သဘာ၀ရင္းျမွစ္ေတြ ရွိတယ္၊ သယံဇာတေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ မပ်က္စီးသြားရေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးဖုိ႔ ငါတုိ႔ အားလုံးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ အခု ငါေျပာေနတာေတြက ႏုိင္ငံေရးလဲ မဟုတ္ဘူး။ စီးပြါးေရးလဲ မဟုတ္ဘူး။ လူမႈေရးလဲ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ အေရးေတြကို ငါလဲ သိပ္စိတ္၀င္စားတာ မဟုတ္ဘူး။ အခု ျဖစ္ပ်က္ေနတာက ပင္မအသက္ေသြးေၾကာႀကီး ပ်က္သုဥ္းမဲ့ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနတာကို ကာကြယ္ဖုိ႔ဘဲ။ ဧရာ၀တီပ်က္စီးသြားရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္လဲ"
"မသိပါဘူး သူႀကီးမင္း ရွင္းျပပါဦး"
"ေအးး မသိရင္ ငါေျပာျပမယ္။ မင္း ဘာကုိမွ မၾကည့္နဲ႔။ ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာေလးကုိဘဲ ၾကည့္။ တစ္ထြာေလာက္သာ ရွိတဲ့ ေခ်ာင္းကေလးကုိ မွီခိုၿပီး စပါးသီးထပ္သီးညွပ္ေတြ စုိက္ပ်ိဳးေနရတာမဟုတ္လား။ ေခ်ာင္းအထက္ဘက္မွာ ကံညြန္႔ရဲ့ဆည္ ပိတ္ထားတယ္။ အလယ္ေလာက္မွာ ျမေမာင္တုိ႔ဆည္ ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒီေတာ့ မုိးမမွန္တဲ့ ႏွစ္ေတြဆုိရင္ ေခ်ာင္းေအာက္ပုိင္းမွာ ရွိတဲ့ လယ္ေတြထဲ ေရ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အထက္က ဆည္ႏွစ္ခုနဲ႔တင္ ေခ်ာင္းေရက ကုန္ေနၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ေခ်ာင္းေအာက္ပုိင္းက လယ္ေတြ စပါးထြက္အား ေကာင္းႏုိင္ပါေတာ့မလား။ မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါဦး"
"စပါးအထြက္ မေကာင္းႏုိင္ပါဘူး သူႀကီးမင္း"
"ေအးးး တစ္ထြာေလာက္ ရွိတဲ့ ငါတုိ႔ တုံးဖလားေခ်ာင္းေလးကို မွီခုိ စားေသာက္ေနၾကတဲ့ ငါတုိ႔ရြာသား ဦးေရက အလြန္အကၽြံရွိလွ အေယာက္ ၂၅၀ ေပါ့။ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုိတာက ျမန္မာႏုိင္ငံ အထက္နဲ႔ေအာက္ မုိင္ေပါင္း ေထာင္ေက်ာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းေလ။ မီွခုိစားေသာက္သူေတြ သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိတယ္။ ျမစ္ရဲ့ အထက္ဘက္မွာ ဧရာမဆည္ႀကီးေတြ ပိတ္ၿပီး စီးဆင္းေနတဲ့ ေရေတြကို တားဆီးထားလုိက္ရင္ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းက လယ္ယာေျမေတြ ဘယ္လုိ လုပ္စားၾကေတာ့မလဲ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ ျမစ္ေၾကာႀကီးကုိ အသုံးျပဳၿပီး သေဘာၤ စက္ေလွ သမၺန္ ေျမာက္ျမားစြာနဲ႔ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈ ျပဳလုပ္ၾကတယ္ေလ။ အခု ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာမွာ အမ်ားဆုံး အသုံးျပဳေနတဲ့ အသုံးအေဆာင္ေတြက ဗန္းေမာ္ဘက္ကေန ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာအတုိင္း စုံဆင္းၿပီးမွ ေရာက္လာတဲ့ ပစၥည္းေတြ မဟုတ္လား။ ျမစ္ေၾကာင္း သာေတာ့ ၀ယ္သုံးရတာလဲ ေစ်းသက္သာ လာတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္း အထက္က ဆည္ပိတ္ဆုိ႔ထားတဲ့အတြက္ ျမစ္ေရ ေကာသြားၿပီး ေသာင္ေတြ ထြန္းေနရင္ သေဘၤာေတြ သြားလာလို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သေဘၤာေတြ မသြားႏုိင္ရင္ ကုန္စည္ေတြ ဘယ္လုိ စီးဆင္းမလဲ။ ရထားတစ္တန္ ကားတစ္တန္နဲ႔ စီးဆင္းလာၾကရေတာ့မွာ။ အဲဒီေတာ့ သယ္ယူစရိတ္နဲ႔ ကာမိေအာင္ ပစၥည္းေစ်းႏႈန္းေတြ ေထာင္တက္ကုန္မွာေပါ့။ ဥပမာ တစ္ခု တစ္ဆယ္ ေပးရတဲ့ ပစၥည္းက တစ္ခု တစ္ရာ ျဖစ္သြားမယ္။ တစ္ခု တစ္ေထာင္ ေပးရတဲ့ ပစၥည္းက တစ္ခု တစ္ေသာင္း ျဖစ္သြားမယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္သူေတြ နစ္နာမလဲ။ မင္းတုိ႔ ငါတုိ႔လုိ သာမန္လူတန္းစား ျပည္သူေတြဘဲ နစ္နာၾကမွာ မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ သူႀကီးမင္း"
"ေအး... ဒါတင္ မကေသးဘူး။ ဧရာ၀တီ ခမ္းေျခာက္သြားလုိ႔ စုိက္ပ်ိဳးေရးေတြ ကုန္သြယ္ေရးေတြ စီးပြါးေရးေတြ အဆင္မေျပေတာ့ဘူးဆုိရင္ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဆင္းရဲလာၾကမယ္။ ငတ္ျပတ္လာၾကမယ္။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ ေသခ်ာမွတ္ထား လူဆုိတာ ငတ္ျပတ္လာရင္ ဘာကုိမွ မေၾကာက္တတ္ၾကေတာ့ဘူး။ သတ္ရဲ ျဖတ္ရဲလာမယ္။ ခုိးမႈ လုမႈေတြ ေပၚလာမယ္။ ဓါးျပမႈေတြ ေပၚေပါက္လာမယ္။
ဧ=ဧရာ ဧေၾကာင္း ေနလုိ႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
ရာ=ရာဇ၀တ္မႈေတြ ထူေျပာလာမယ္။
၀=၀၀လင္လင္ စားရ အိပ္ရေတာ့မွာလဲ မဟုတ္ဘူး
တီ=တီတီ အသံၾကားတုိင္း အခ်က္ေပးသံ ကင္းေခါက္သံထင္မွတ္ၿပီး ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ ေနၾကရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ယုံၾကည္မႈေတြ အားနည္းလာမယ္။ အဲဒီလုိ အေျခအေနေရာက္ရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ မင္း ဘယ္လုိ ေနထုိင္ရုန္းကန္မလဲ"
"အဲဒီေလာက္ႀကီး ျမန္ျမန္ေတာ့ အေျခအေန မဆုိးေလာက္ပါဘူး သူႀကီးမင္း"
"အခု အေျခအေနမဆုိးရင္ေတာင္ ေနာက္ေနာင္ ဆုိးရြားလာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ငါတုိ႔လက္ထက္ မဟုတ္ရင္ ငါတုိ႔ရဲ့ သားသမီးလက္ထက္၊ ငါတုိ႔ရဲ့ သားသမီးလက္ထက္မဟုတ္ရင္ ငါတုိ႔ရဲ့ ေျမး ျမစ္ တီ တြတ္ ကၽြတ္ ဆတ္။ သူတုိ႔ရဲ့ လက္ထက္မွာ အဲဒီလုိ အေျခအေန ေရာက္လာႏိုင္တယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ဧရာ၀တီမရွိေတာ့ရင္ ျမန္မာဆုိတာလဲ ကမၻာေပၚမွာ တည္တံ့ဖုိ႔ အေတာ္ေလး ခက္ခဲသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ တစ္သက္စာေလာက္သာ မၾကည့္ဘဲ အနာဂါတ္ကို ေရရွည္ၾကည့္ၿပီး ကာကြယ္သင့္တာကုိ ကာကြယ္ရမွာက လက္ရွိငါတုိ႔ရဲ့ တာ၀န္ဘဲ မဟုတ္လား"
"ဒါလဲ ဟုတ္ပါတယ္ သူႀကီးမင္း"
"မင္းအခု ၾကည့္။ ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာေလး ဘယ္ေလာက္ ေအးခ်မ္းလုိက္သလဲလုိ႔။ သူခုိး ဓါးျပ လုယက္မႈ ဘာမွ မရွိဘူး။ ယုတ္စြအဆုံး အိမ္တုိင္းေစ့ လုိက္ၾကည့္။ အလုပ္ခြင္သြားရင္ အိမ္ကုိ တံခါး ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ဒီအတုိင္း ပစ္ထားခဲ့ၾကတာဘဲ။ တံခါး ပိတ္ၿပီး အျပင္ထြက္တဲ့ ဓေလ့က ငါတုိ႔ရြာမွာ မရွိေသးဘူးေလ။ မရွိဆုိ တစ္ရြာသားလုံး ဘယ္သူမွ ခုိးယူတုိက္ခုိက္တဲ့သူမွ မရွိတာ။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္သလဲ။ ေအး... ဒါေပမဲ့ ဧရာ၀တီရဲ့ ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ ေနာက္ပုိင္းဆုိ ငါတုိ႔ ရြာေလးလဲ ညေရးညတာ အလွည့္က် ကင္းေစာင့္အိပ္ရမဲ့ အေျခအေနဘက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္"
"အဲဒီေလာက္ေတာင္ဘဲလား သူႀကီးမင္း"
"ေအး.. ေနာက္တစ္ခု ငါၾကားဖူးတာ ရွိေသးတယ္။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔က "မင္းတုိ႔ ျမန္မာျပည္ေလာက္ေတာ့ ငါတုိ႔ ႏုိင္ငံက လူေတြ ခါခါဘုိရာဇီေတာင္ထိပ္တက္ၿပီး တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ရွဴးရွဴး ပန္းခ်လုိက္ရင္ ျမန္မာျပည္ဆုိတာ ေရကမၻာေအာက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္"လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသတဲ့။ သူတုိ႔ လူဦးေရက သန္းေထာင္ခ်ီရွိတာကုိး။ အခုေတာ့ အပင္ပန္းခံၿပီး ရွဴးရွဴးပန္းဖုိ႔ မလုိေတာ့ဘူးေလ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ထိပ္ဖ်ားက ဧရာမဆည္ႀကီးကို ေဖာက္ခ်လုိက္ရုံနဲ႔ ကိစၥက ၿပီးသြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မေဖာက္ခ်ခင္ေလးေတာ့ ရသမွ်စြမ္းအားေတြ သူတုိ႔ ယူသုံးၾကဦးမယ္ေလ။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔ လုပ္ခ်က္ မပုိင္ဘူးလား"
"အင္း... ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ့ ေပါက္ေဖာ္ေတြဘဲေနာ္ သူႀကီးမင္း။ က်ေနာ္ေတာင္ နဲနဲ တင္းလာၿပီ"
"ငါ ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာ တစ္ေလွ်ာက္ ျမစ္ဆုံ ျမစ္ႀကီးနား ဗန္းေမာ္ ေရႊကူ ကသာ မႏၱေလး စစ္ကုိင္း ပုဂံ ျပည္ ေညာင္တုန္း။ ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဧရာ၀တီစီးဆင္းသံေလးဟာ ရယ္ေမာသံ၊ ၾကည္ႏူးသံ၊ ေပ်ာ္ရႊင္သံေလးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနသလုိ ခံစားမိတယ္။ အကူအညီလုိတဲ့ သူေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ အကူအညီ ယူႏုိင္ပါတယ္ဆုိတဲ့ သံစဥ္ေလးနဲ႔ေလ။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီလုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဧရာ၀တီ ေရစီးသံက ငုိခ်င္းရွည္ ဟစ္ေအာ္သံလုိလုိ ကယ္ပါယူပါ တစာစာ ေအာ္ဟစ္ အကူအညီေတာင္းသံလုိလုိ နာတာရွည္ေရာဂါရွင္ ငုိညည္းသံလုိလုိ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ အသံေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ငါကေတာ့ မခံစားႏုိင္ဘူး။ ကန္႔ကြက္ရမွာဘဲ။ ကဲ..ကဲ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္... မင္းဖာသာ မင္း တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္ရင္လဲ ေနရစ္ခဲ့ေပေတာ့။ ငါကေတာ့ ၿမိဳ့တက္ၿပီး ဧရာ၀တီ ေနေကာင္းက်န္းမာလာေရးအတြက္ ဧရာ၀တီရွင္သန္ေရးအတြက္ ဧရာ၀တီသံစဥ္ေလးေတြ ျပန္ေကာင္းလာေရးအတြက္ ကန္႔ကြက္ေရး ေပၚစတာကပ္ၿပီး တစ္ဘက္တစ္လမ္းက သြားပါ၀င္လုိက္ဦးမယ္"
"အာ.... သူႀကီးမင္း အဲဒီလုိေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ သူႀကီးနဲ႔ ေပါက္ေက်ာ္၊ ေပါက္ေက်ာ္နဲ႔ သူႀကီး၊ ခြဲလုိ႔ရတဲ့အရာမွ မဟုတ္တာ။ သူႀကီးဆႏၵဟာ ေဟာဒီက ေပါက္ေက်ာ္ဆႏၵဘဲေပါ့။ ေပါက္ေက်ာ္ကုိ မထားခဲ့နဲ႔ဗ်ာ။ ေပါက္ေက်ာ္လဲလုိက္မယ္။ သူႀကီးမင္းရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ ဧရာ၀တီကို ကာကြယ္ဖုိ႔ ေပါက္ေက်ာ္လဲ တစ္ဘက္တစ္လမ္းက ပါ၀င္မယ္ဗ်ာ"
ခဏေလာက္ ၾကာသည့္အခါ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ သူႀကီးမင္းရဲ့ ေဟာတရားကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားၿပီး သီခ်င္းတစ္ပုိင္းတစ္စကို စိတ္ပါလက္ပါ ေအာ္ဟစ္သီဆုိကာ သူႀကီးမင္းေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္ခဲ့ေလေတာ့၏။
"ေပါက္ေက်ာ္လဲ... လုိက္မယ္... ခ်န္... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့... ပ်င္းလွတယ္။ ေပါက္ေက်ာ္လဲ...လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္နဲ႔ စကားမ်ားေနတုန္း ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လုိ ေရာက္ေနၾကမွန္းမသိသည့္ တုံးဖလား ရြာသူ ရြာသားတုိ႔သည္လည္း တက္တက္ၾကြၾကြျဖင့္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သီဆုိေနသည့္ သီခ်င္းအား သံၿပိဳင္ သီဆုိ ေအာ္ဟစ္ၾကေလေတာ့၏။
"က်ဳပ္တုိ႔လဲ လုိက္မယ္... ခ်န္... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့.... ပ်င္းလွတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
"က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္... ခ်န္.... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့.... ပ်င္းလွတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
"က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္... ခ်န္... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့.... ပ်င္းလွတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လဲ... လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
.
အမေရႊစင္ ႏွင့္ အမ စစ။ သူႀကီးမင္းလဲ အခ်ိန္မီ လုပ္လုိက္ၿပီေနာ္။ သူႀကီးမင္း ရြာသားေတြကေတာ့ စံဘဲ။ ဧရာ၀တီကိုေတာင္ ျမင္ဖူးရွာၾကေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ း)))။ မဒန္ကုိးေလးလဲ ကုိရင္သာေဖ်ာ့ လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ေမြးေန႔ကိတ္လွီးဓါးႀကီးန႔ဲ မလုိက္ေတာ့နဲ႔ေနာ္။ တဂ္စာေလးေတြ ေရးလုိက္ၿပီးၿပီ။
ျမစ္ဆုံဆည္ တည္ေဆာက္ေရးအား အျပတ္အသတ္ ကန္႔ကြက္ပါသည္။
.
"ခင္ဗ်ား သူႀကီးမင္း"
"လာ ထုိင္ကြာ။ ဒီေန႔ေတာ့ မင့္ကို ငါ ပုံျပင္ေျပာမျပေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဖ်ားနာေနတဲ့ သူမ အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္"
"အလဲ့.. သူႀကီးမင္းက သူမေတြ ဘာေတြနဲ႔ပါလား တုိးတက္လာၿပီထင္တယ္"
"ေအးကြာ။ ငါလဲ သူမေလးနဲ႔မွ ဘာျဖစ္တယ္ မသိပါဘူး။ ငါ့မိဘႏွစ္ပါး ဆုံးၿပီးကထဲက ငါ့ဆီမွာရွိတဲ့ ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီထင္ေနခဲ့တာ။ အခု သူမနဲ႔က်မွ ၀မ္းနည္းစိတ္က ပိုမ်ားျပားလာသလုိဘဲ။ သူမ ခံစားေနရတာကို ၾကည့္ၿပီး ငါ မၾကည့္ရက္ႏုိင္ဘူး။ ဒီေတာင္ကုိ က်မ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ပါ့မလား မသိဘူးဆုိၿပီး ငုိညည္း ျမည္တမ္းတဲ့အသံေလး ၾကားရတဲ့အခါတုိင္း ငါ့ရင္ထဲ မခ်ိေအာင္ နာက်င္မိတယ္။ သူမရဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို ငါကုသ ေပးခ်င္စိတ္ေပါက္ေနမိတယ္။ အဲဒါ မင္းလဲ ကူညီကြာ။ ဟုတ္ၿပီလား"
"အာ... သူႀကီးမင္းကလဲ လူနာဆုိတာ ေဆးရုံ ဒါမွမဟုတ္ ေဆးခန္းပုိ႔မွ အဆင္ေျပမွာေပါ့။ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး က်ေနာ္က ကူညီေပးႏုိင္ပါ့မလဲ"
"ေဆးရုံပုိ႔ဖုိ႔ မလုိပါဘူးကြာ။ ၀ုိင္း၀န္းၿပီး အားေပးစကားေျပာၾကားၾကရင္ေတာ့ သူမေရာဂါ သက္သာလာမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာသားေတြအားလုံး သူမကို အားေပးစကား ေျပာၾကားၾကရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ သူမ အရမ္းအားငယ္ေနတယ္ေလ"
"ဒါန႔ဲ ေနစမ္းပါဦး သူႀကီးမင္း။ သူမေလးက ဘယ္ရြာကလဲ ဟုိတစ္ခါ သူႀကီးမင္း အလည္သြားခဲ့တဲ့ မန္က်ည္းပင္ရြာက ကြမ္းေတာင္ကုိင္ေလးလား"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ သူမေလးက ဘိရုမာရြာက ရြာသူေလးပါ။ အရမ္းရုိးသားၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ သေဘာမေနာလဲ ျဖဴစင္တယ္။ လူေတြကုိလဲ ကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ထားသေဘာထားေလးရွိတယ္။ အဲဒီလုိ ရုိးသားျဖဴစင္တဲ့ သူမေလးမွာမွ အခုလုိ ေနမေကာင္းျဖစ္ရတယ္လုိ႔ကြာ။ ငါ လုံး၀ မၾကည့္ရက္ဘူး"
"ဒါနဲ႔ သူမနာမည္ေလးက ဘာတဲ့လဲ မသိဘူး"
"ဧရာ၀တီ တဲ့"
"ဟာ.. နာမည္ေလးက အရမ္းလွတာဘဲ ေနာ္ သူႀကီးမင္း။ နာမည္ေလး ၾကားရရုံနဲ႔ စိတ္ၾကည္ႏူးလုိက္တာ။ အဲဒီ နာမည္ေလး ၾကားလုိက္ရတဲ့အတြက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲ ေအးျမသြားတာဘဲ"
"အင္း.. ေအးျမဆုိ သူမနာမည္ေလးရဲ့ အစစာလုံးကေလးကေတာင္မွ ဧခ်မ္းျခင္းအသြင္ကုိ ေဆာင္ေနတယ္ေလ။ ေအးေလ... ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ရွာေတာ့ပါဘူးေလ။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔ ေႏွာင့္ယွက္လုိ႔ ေနထုိင္မေကာင္း ျဖစ္ေနေလရဲ့။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔က လည္ပင္းညွစ္ၿပီး အလင္းေရာင္ေပးဖုိ႔ အၾကပ္ကုိင္ေနတာကုိး။ က်န္းမာေရး ခ်ဴခ်ာရွာေပမေပါ့"
"ဒီ ေပါက္ေဖာ္ဆုိတဲ့ ေကာင္က ဘာေကာင္မုိ႔လုိ႔ ဧရာ၀တီေလးကုိ လည္ပင္းညွစ္ေနရတာလဲ သူႀကီးမင္း။ ဧရာ၀တီေလးကိုေကာ ကူညီေပးမဲ့သူ မရွိဘူးလား"
"ကဲ ကဲ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္.. ရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာပါေတာ့မယ္။ ဧရာ၀တီဆုိတာ မင္းထင္သလုိ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ အမည္ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါတုိ႔ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလုံး အမွီျပဳေနရတဲ့ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းရ့ဲ အမည္ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ထိပ္ပုိင္းကစၿပီး ေအာက္ပုိင္းပင္လယ္ထဲထိ စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းပါ။ ငါတုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ့ ပင္မေသြးလြတ္ေၾကာႀကီးဆုိရင္လဲ မမွားဘူးေပါ့။ အဲဒီ ျမစ္ႀကီးကို အမွီျပဳၿပီး ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး၊ စုိက္ပ်ိဳးေရး၊ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး... ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ စား၀တ္ေနေရး အားလုံး အဲဒီ ဧရာ၀တီေပၚ မူတည္ေနၾကရတယ္ေလ။ အခု အဲဒီ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးကို အထက္ လည္ေခ်ာင္း၀ကေန ပိတ္ဆုိ႔ဖုိ႔ တရုတ္ေပါက္ေဖာ္တုိ႔အုပ္စု ႀကံစည္ေနၾကၿပီေလ"
"ဘာအတြက္ ဘယ္ေနရာမွာ ပိတ္ဆုိ႔ေနၾကတာလဲ သူႀကီးမင္း"
"ေတာေရာ ၿမိဳ့ပါမက်န္ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးအတြက္ ေရအားလ်ပ္စစ္စီမံကိန္းတဲ့။ ဧရာ၀တီျမစ္ဖ်ားခံရာ ကခ်င္ျပည္နယ္ အထက္ပုိင္း ေမခ မလိခ ေပါင္းဆုံတဲ့ ေနရာမွာပါ"
"ဟာ သူႀကီးမင္း ဒါဆုိ ေကာင္းတာေပါ့။ ေရအားလ်ပ္စစ္ဆုိေတာ့ အဲဒီဆည္ႀကီးၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ႔ တုံးဖလားရြာလဲ လ်ပ္စစ္မီး ရေလာက္တယ္ေလ"
"ရေတာ့မယ္ အားႀကီးႀကီး။ မင္းသိတဲ့ အတုိင္းဘဲ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ေလွ်ာက္ ဖြင့္လုိက္တဲ့ ေရအားလ်ပ္စစ္ေတြ နဲတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္မွာလဲ ၿမိဳ့ေတြ ရြာေတြ မီးလင္းတာ။ ငါတုိ႔ တုံးဖလားမွာဆုိ အခုထက္ထိ ေရနံဆီ မီးခြက္နဲ႔ ေနရတုန္း။ တစ္ရြာလုံးမွာမွ တစ္ဆုိင္ထဲရွိတဲ့ အပ်ိဳႀကီး ေဒၚညြန္႔ဆုိင္က ေရနံဆီႏွင့္ ဖေယာင္းတုိင္ကုိ အေၾကြးနဲ႔ ၀ယ္သုံးေနရတုန္း။ ၿပီးေတာ့ သဖန္းဆိပ္ဆည္ဆုိ ငါတုိ႔ တုံးဖလားနဲ႔ ဘာမွ ေ၀းတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟုိ အေရွ့ဘက္က တိမ္ေဖာက္ေတာင္ ေတာင္ရုိးေတြ ခံေနလုိ႔ ေရေသာက္ဧရိယာထဲ ငါတုိ႔ရြာ ပါမသြားတာ ကံေကာင္းတယ္မွတ္။ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ ငါတုိ႔ မီွခုိစားလုပ္ကုိင္ စားေသာက္ ေနရတဲ့ လယ္ယာေျမေတြ ေရေအာက္ေရာက္သြားတာ ၾကာပါပေကာ။ ေနာက္ၿပီး ရွိေသးတယ္။ ငါတုိ႔ၿမိဳ့နယ္ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးတဲ့။ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္၀ယ္လဲ ငါးဆယ္က်ပ္ အပိုထည့္ေပးရတယ္။ မီးရထားလက္မွတ္၀ယ္လဲ ငါးဆယ္က်ပ္ အပုိေဆာင္းေပးရတယ္။ အဲဒီလုိ လုပ္ခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္စု မကေတာ့ဘူး။ ဘယ္မွာလဲ မီးလင္းတာ။ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးတဲ့။ အင္းးး လူေတြကေတာင္ ေျပာေနၾကၿပီ။ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရးမဟုတ္ဘူးတ့ဲ။ ၂ ရက္ ၄ နာရီ မီးလင္းေရးတဲ့။ အင္ဂ်င္စက္ႀကီး တဒုန္းဒုန္းျမည္သံကုိ နားၿငီးေအာင္ ၾကားေနရၿပီးမွ ၂ ရက္ေပါင္း ၄ နာရီေလာက္သာ မီးလင္းလုိ႔တဲ့။ ေနာက္ ေျပာေနၾကေသးတယ္။ ၂၄ နာရီ မီးလင္းေရး မီးလင္းေရးနဲ႔ လ်ပ္စစ္မီးေတာ့ မလင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ လင္းတဲ့ မီးေတာ့ရွိတယ္။ အဲဒါက ေနာက္မီးတဲ့။ လ်ပ္စစ္မီးမရွိေတာ့ ေမွာင္ရိပ္ခုိ ေနာက္မီး လင္းၾကေရာေပါ့။ ေျပာရရင္ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ရာ။ ရင္နာလြန္းလို႔"
"သူႀကီးမင္း..အခုတစ္ခါ ေပါက္ကြဲလွခ်ည္လား။ အရင္တုန္းက ပုံျပင္နားေထာင္ရသလုိ ေပ်ာ္စရာလဲ မေကာင္းေတာ့ဘူး"
"ေအးး ပုံျပင္ေတြဘဲ စိတ္၀င္စားရင္ ပုံျပင္စာအုပ္ေတြဘဲ ၀ယ္ဖတ္ေတာ့။ အခု မင့္ကုိ ငါ ပုံျပင္ေျပာဖုိ႔ အခ်ိန္ မေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီ ျမစ္ႀကီးကို မပိတ္ဆို႔ေရး ၿမိဳ့တက္ၿပီး ေပၚစတာသြားကပ္ဖုိ႔ ရြာထဲက လယ္သမားေခါင္းေဆာင္ ဖုိးသာေအာင္နဲ႔ တုိင္ပင္ၿပီးၿပီ။ မင္းလဲ.. တကယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံကုိ ခ်စ္ရင္.. ဧရာ၀တီအေရးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္းနဲ႔ သက္ဆုိင္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္နားလည္ရင္ ငါနဲ႔ တစ္ခါထဲ ၿမိဳ့ကုိလုိက္ခဲ့။ ဧရာ၀တီ ကယ္တင္ေရး ေပၚစတာ သြားကပ္ၾကမယ္"
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ မ်က္စိမ်က္ဆံ ျပဴးတူးတူးျဖင့္ ေၾကာက္ရြံ့စြာ စကားဆုိေလ၏။
"ဧ= ဧခ်မ္းစြာဘဲ ေနပါရေစ သူႀကီးမင္းရယ္
ရာ= ရာဇ၀တ္သင့္စရာေတြ မလုပ္ပါရေစနဲ႔
၀= ၀ေျပာ သာယာေနၿပီ မဟုတ္လား ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကေလ
တီ= တီတီတာတာ ျဖစ္သလုိေလးဘဲ ေနပါရေစ"
"ဘာ"
သူႀကီးမင္း၏ "ဘာ" ဆုိေသာ အသံသည္ အထက္ဘ၀ဂ္ ေအာက္အ၀ီစိ ပ်ံ့ႏွံ႔သြားရေလာက္ေအာင္ က်ယ္ေလာင္ေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ပင္ သူႀကီးမင္းက ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အား ေပါက္ကြဲေလေတာ့၏။
"ဧ= ဧခ်မ္းစြာ ေနပါရေစ ဟုတ္လား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္
ရာ= ရာဇ၀တ္မႈေတြ မ်ားျပားလာမွာျဖင့္ မင္းထည့္မတြက္ဘူး
၀= ၀ေျပာသာယာေနၿပီတဲ့။ ၀၀လင္လင္ေကာ မင့္မိသားစုေတြ စားၾကရရဲ့လား
တီ= တီတီတာတာ ျဖစ္သလုိေလး ေနခ်င္ရင္ ရြာထဲမွာ မေနနဲ႔၊ မဟာၿမိဳင္ေတာထဲ သြားေန ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္"
"သူႀကီးမင္းရယ္.. က်ေနာ္တုိ႔ တုံးဖလားရြာသားေတြ ဧရာ၀တီကုိ ေရာက္ဖူးတဲ့သူ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ၾကည့္၊ ဆယ္ေယာက္ေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ဧရာ၀တီ ေရတစ္ေပါက္ကုိလဲ က်ေနာ္တုိ႔ ရြာသားေတြ တစ္ေယာက္မွ ေသာက္ဖူးတဲ့သူ မရွိပါဘူး။ ဒီေလာက္ မုိင္ရာခ်ီေ၀းကြာေနတဲ့ ဧရာ၀တီကုိ ေမ့ထားၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ရြာေလး တုိးတက္ေရးကိုဘဲ စဥ္းစားၾကရေအာင္လား"
"ေတာ္ေတာ့ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္။ မင္းက ဒီတုံးဖလားရြာေလး တစ္ရြာထဲကုိဘဲ ျမန္မာျပည္လုိ႔ ထင္ေနတာလား။ မင့္လုိ အတၱဆန္ဆန္ အေတြးေတြရွိတဲ့ သူေတြ မ်ားေနလုိ႔ ငါတုိ႔ႏိုင္ငံ အခုလုိ ျဖစ္ေနတာ။ မင္းသိတာက ဇီးရြက္ေလာက္ ရွိတဲ့ မင့္လယ္ကြက္ကေလးက စပါးမ်ားမ်ားထြက္ဖုိ႔၊ မင္းပိုင္တဲ့ ကၽြဲႏြားေတြ စားက်က္ေကာင္းေကာင္း ရွိဖုိ႔၊ မင့္မိသားစုေလး အဆင္ေျပေစဖုိ႔။ ဒီေလာက္ဘဲ သိေနတာကုိး။ မွတ္ထား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္။ ႏွမ္းတစ္ေစ့ထဲနဲ႔ ဆီမျဖစ္သလုိ ဒီတုံးဖလားတစ္ရြာထဲနဲ႔လဲ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတာ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတာ ၿမိဳ့နယ္ေတြ ေက်းလက္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူ႔စြမ္းအားေတြ ရွိတယ္၊ သဘာ၀ရင္းျမွစ္ေတြ ရွိတယ္၊ သယံဇာတေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ မပ်က္စီးသြားရေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးဖုိ႔ ငါတုိ႔ အားလုံးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ အခု ငါေျပာေနတာေတြက ႏုိင္ငံေရးလဲ မဟုတ္ဘူး။ စီးပြါးေရးလဲ မဟုတ္ဘူး။ လူမႈေရးလဲ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ အေရးေတြကို ငါလဲ သိပ္စိတ္၀င္စားတာ မဟုတ္ဘူး။ အခု ျဖစ္ပ်က္ေနတာက ပင္မအသက္ေသြးေၾကာႀကီး ပ်က္သုဥ္းမဲ့ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနတာကို ကာကြယ္ဖုိ႔ဘဲ။ ဧရာ၀တီပ်က္စီးသြားရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္လဲ"
"မသိပါဘူး သူႀကီးမင္း ရွင္းျပပါဦး"
"ေအးး မသိရင္ ငါေျပာျပမယ္။ မင္း ဘာကုိမွ မၾကည့္နဲ႔။ ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာေလးကုိဘဲ ၾကည့္။ တစ္ထြာေလာက္သာ ရွိတဲ့ ေခ်ာင္းကေလးကုိ မွီခိုၿပီး စပါးသီးထပ္သီးညွပ္ေတြ စုိက္ပ်ိဳးေနရတာမဟုတ္လား။ ေခ်ာင္းအထက္ဘက္မွာ ကံညြန္႔ရဲ့ဆည္ ပိတ္ထားတယ္။ အလယ္ေလာက္မွာ ျမေမာင္တုိ႔ဆည္ ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒီေတာ့ မုိးမမွန္တဲ့ ႏွစ္ေတြဆုိရင္ ေခ်ာင္းေအာက္ပုိင္းမွာ ရွိတဲ့ လယ္ေတြထဲ ေရ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အထက္က ဆည္ႏွစ္ခုနဲ႔တင္ ေခ်ာင္းေရက ကုန္ေနၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ေခ်ာင္းေအာက္ပုိင္းက လယ္ေတြ စပါးထြက္အား ေကာင္းႏုိင္ပါေတာ့မလား။ မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါဦး"
"စပါးအထြက္ မေကာင္းႏုိင္ပါဘူး သူႀကီးမင္း"
"ေအးးး တစ္ထြာေလာက္ ရွိတဲ့ ငါတုိ႔ တုံးဖလားေခ်ာင္းေလးကို မွီခုိ စားေသာက္ေနၾကတဲ့ ငါတုိ႔ရြာသား ဦးေရက အလြန္အကၽြံရွိလွ အေယာက္ ၂၅၀ ေပါ့။ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုိတာက ျမန္မာႏုိင္ငံ အထက္နဲ႔ေအာက္ မုိင္ေပါင္း ေထာင္ေက်ာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းေလ။ မီွခုိစားေသာက္သူေတြ သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိတယ္။ ျမစ္ရဲ့ အထက္ဘက္မွာ ဧရာမဆည္ႀကီးေတြ ပိတ္ၿပီး စီးဆင္းေနတဲ့ ေရေတြကို တားဆီးထားလုိက္ရင္ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းက လယ္ယာေျမေတြ ဘယ္လုိ လုပ္စားၾကေတာ့မလဲ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ ျမစ္ေၾကာႀကီးကုိ အသုံးျပဳၿပီး သေဘာၤ စက္ေလွ သမၺန္ ေျမာက္ျမားစြာနဲ႔ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈ ျပဳလုပ္ၾကတယ္ေလ။ အခု ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာမွာ အမ်ားဆုံး အသုံးျပဳေနတဲ့ အသုံးအေဆာင္ေတြက ဗန္းေမာ္ဘက္ကေန ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာအတုိင္း စုံဆင္းၿပီးမွ ေရာက္လာတဲ့ ပစၥည္းေတြ မဟုတ္လား။ ျမစ္ေၾကာင္း သာေတာ့ ၀ယ္သုံးရတာလဲ ေစ်းသက္သာ လာတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္း အထက္က ဆည္ပိတ္ဆုိ႔ထားတဲ့အတြက္ ျမစ္ေရ ေကာသြားၿပီး ေသာင္ေတြ ထြန္းေနရင္ သေဘၤာေတြ သြားလာလို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သေဘၤာေတြ မသြားႏုိင္ရင္ ကုန္စည္ေတြ ဘယ္လုိ စီးဆင္းမလဲ။ ရထားတစ္တန္ ကားတစ္တန္နဲ႔ စီးဆင္းလာၾကရေတာ့မွာ။ အဲဒီေတာ့ သယ္ယူစရိတ္နဲ႔ ကာမိေအာင္ ပစၥည္းေစ်းႏႈန္းေတြ ေထာင္တက္ကုန္မွာေပါ့။ ဥပမာ တစ္ခု တစ္ဆယ္ ေပးရတဲ့ ပစၥည္းက တစ္ခု တစ္ရာ ျဖစ္သြားမယ္။ တစ္ခု တစ္ေထာင္ ေပးရတဲ့ ပစၥည္းက တစ္ခု တစ္ေသာင္း ျဖစ္သြားမယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္သူေတြ နစ္နာမလဲ။ မင္းတုိ႔ ငါတုိ႔လုိ သာမန္လူတန္းစား ျပည္သူေတြဘဲ နစ္နာၾကမွာ မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ သူႀကီးမင္း"
"ေအး... ဒါတင္ မကေသးဘူး။ ဧရာ၀တီ ခမ္းေျခာက္သြားလုိ႔ စုိက္ပ်ိဳးေရးေတြ ကုန္သြယ္ေရးေတြ စီးပြါးေရးေတြ အဆင္မေျပေတာ့ဘူးဆုိရင္ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဆင္းရဲလာၾကမယ္။ ငတ္ျပတ္လာၾကမယ္။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ ေသခ်ာမွတ္ထား လူဆုိတာ ငတ္ျပတ္လာရင္ ဘာကုိမွ မေၾကာက္တတ္ၾကေတာ့ဘူး။ သတ္ရဲ ျဖတ္ရဲလာမယ္။ ခုိးမႈ လုမႈေတြ ေပၚလာမယ္။ ဓါးျပမႈေတြ ေပၚေပါက္လာမယ္။
ဧ=ဧရာ ဧေၾကာင္း ေနလုိ႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
ရာ=ရာဇ၀တ္မႈေတြ ထူေျပာလာမယ္။
၀=၀၀လင္လင္ စားရ အိပ္ရေတာ့မွာလဲ မဟုတ္ဘူး
တီ=တီတီ အသံၾကားတုိင္း အခ်က္ေပးသံ ကင္းေခါက္သံထင္မွတ္ၿပီး ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ ေနၾကရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ယုံၾကည္မႈေတြ အားနည္းလာမယ္။ အဲဒီလုိ အေျခအေနေရာက္ရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ မင္း ဘယ္လုိ ေနထုိင္ရုန္းကန္မလဲ"
"အဲဒီေလာက္ႀကီး ျမန္ျမန္ေတာ့ အေျခအေန မဆုိးေလာက္ပါဘူး သူႀကီးမင္း"
"အခု အေျခအေနမဆုိးရင္ေတာင္ ေနာက္ေနာင္ ဆုိးရြားလာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ငါတုိ႔လက္ထက္ မဟုတ္ရင္ ငါတုိ႔ရဲ့ သားသမီးလက္ထက္၊ ငါတုိ႔ရဲ့ သားသမီးလက္ထက္မဟုတ္ရင္ ငါတုိ႔ရဲ့ ေျမး ျမစ္ တီ တြတ္ ကၽြတ္ ဆတ္။ သူတုိ႔ရဲ့ လက္ထက္မွာ အဲဒီလုိ အေျခအေန ေရာက္လာႏိုင္တယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ဧရာ၀တီမရွိေတာ့ရင္ ျမန္မာဆုိတာလဲ ကမၻာေပၚမွာ တည္တံ့ဖုိ႔ အေတာ္ေလး ခက္ခဲသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ တစ္သက္စာေလာက္သာ မၾကည့္ဘဲ အနာဂါတ္ကို ေရရွည္ၾကည့္ၿပီး ကာကြယ္သင့္တာကုိ ကာကြယ္ရမွာက လက္ရွိငါတုိ႔ရဲ့ တာ၀န္ဘဲ မဟုတ္လား"
"ဒါလဲ ဟုတ္ပါတယ္ သူႀကီးမင္း"
"မင္းအခု ၾကည့္။ ငါတုိ႔ တုံးဖလားရြာေလး ဘယ္ေလာက္ ေအးခ်မ္းလုိက္သလဲလုိ႔။ သူခုိး ဓါးျပ လုယက္မႈ ဘာမွ မရွိဘူး။ ယုတ္စြအဆုံး အိမ္တုိင္းေစ့ လုိက္ၾကည့္။ အလုပ္ခြင္သြားရင္ အိမ္ကုိ တံခါး ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ဒီအတုိင္း ပစ္ထားခဲ့ၾကတာဘဲ။ တံခါး ပိတ္ၿပီး အျပင္ထြက္တဲ့ ဓေလ့က ငါတုိ႔ရြာမွာ မရွိေသးဘူးေလ။ မရွိဆုိ တစ္ရြာသားလုံး ဘယ္သူမွ ခုိးယူတုိက္ခုိက္တဲ့သူမွ မရွိတာ။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္သလဲ။ ေအး... ဒါေပမဲ့ ဧရာ၀တီရဲ့ ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ ေနာက္ပုိင္းဆုိ ငါတုိ႔ ရြာေလးလဲ ညေရးညတာ အလွည့္က် ကင္းေစာင့္အိပ္ရမဲ့ အေျခအေနဘက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္"
"အဲဒီေလာက္ေတာင္ဘဲလား သူႀကီးမင္း"
"ေအး.. ေနာက္တစ္ခု ငါၾကားဖူးတာ ရွိေသးတယ္။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔က "မင္းတုိ႔ ျမန္မာျပည္ေလာက္ေတာ့ ငါတုိ႔ ႏုိင္ငံက လူေတြ ခါခါဘုိရာဇီေတာင္ထိပ္တက္ၿပီး တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ရွဴးရွဴး ပန္းခ်လုိက္ရင္ ျမန္မာျပည္ဆုိတာ ေရကမၻာေအာက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္"လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသတဲ့။ သူတုိ႔ လူဦးေရက သန္းေထာင္ခ်ီရွိတာကုိး။ အခုေတာ့ အပင္ပန္းခံၿပီး ရွဴးရွဴးပန္းဖုိ႔ မလုိေတာ့ဘူးေလ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ထိပ္ဖ်ားက ဧရာမဆည္ႀကီးကို ေဖာက္ခ်လုိက္ရုံနဲ႔ ကိစၥက ၿပီးသြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မေဖာက္ခ်ခင္ေလးေတာ့ ရသမွ်စြမ္းအားေတြ သူတုိ႔ ယူသုံးၾကဦးမယ္ေလ။ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔ လုပ္ခ်က္ မပုိင္ဘူးလား"
"အင္း... ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ့ ေပါက္ေဖာ္ေတြဘဲေနာ္ သူႀကီးမင္း။ က်ေနာ္ေတာင္ နဲနဲ တင္းလာၿပီ"
"ငါ ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာ တစ္ေလွ်ာက္ ျမစ္ဆုံ ျမစ္ႀကီးနား ဗန္းေမာ္ ေရႊကူ ကသာ မႏၱေလး စစ္ကုိင္း ပုဂံ ျပည္ ေညာင္တုန္း။ ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဧရာ၀တီစီးဆင္းသံေလးဟာ ရယ္ေမာသံ၊ ၾကည္ႏူးသံ၊ ေပ်ာ္ရႊင္သံေလးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနသလုိ ခံစားမိတယ္။ အကူအညီလုိတဲ့ သူေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ အကူအညီ ယူႏုိင္ပါတယ္ဆုိတဲ့ သံစဥ္ေလးနဲ႔ေလ။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီလုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဧရာ၀တီ ေရစီးသံက ငုိခ်င္းရွည္ ဟစ္ေအာ္သံလုိလုိ ကယ္ပါယူပါ တစာစာ ေအာ္ဟစ္ အကူအညီေတာင္းသံလုိလုိ နာတာရွည္ေရာဂါရွင္ ငုိညည္းသံလုိလုိ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ အသံေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ငါကေတာ့ မခံစားႏုိင္ဘူး။ ကန္႔ကြက္ရမွာဘဲ။ ကဲ..ကဲ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္... မင္းဖာသာ မင္း တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္ရင္လဲ ေနရစ္ခဲ့ေပေတာ့။ ငါကေတာ့ ၿမိဳ့တက္ၿပီး ဧရာ၀တီ ေနေကာင္းက်န္းမာလာေရးအတြက္ ဧရာ၀တီရွင္သန္ေရးအတြက္ ဧရာ၀တီသံစဥ္ေလးေတြ ျပန္ေကာင္းလာေရးအတြက္ ကန္႔ကြက္ေရး ေပၚစတာကပ္ၿပီး တစ္ဘက္တစ္လမ္းက သြားပါ၀င္လုိက္ဦးမယ္"
"အာ.... သူႀကီးမင္း အဲဒီလုိေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ သူႀကီးနဲ႔ ေပါက္ေက်ာ္၊ ေပါက္ေက်ာ္နဲ႔ သူႀကီး၊ ခြဲလုိ႔ရတဲ့အရာမွ မဟုတ္တာ။ သူႀကီးဆႏၵဟာ ေဟာဒီက ေပါက္ေက်ာ္ဆႏၵဘဲေပါ့။ ေပါက္ေက်ာ္ကုိ မထားခဲ့နဲ႔ဗ်ာ။ ေပါက္ေက်ာ္လဲလုိက္မယ္။ သူႀကီးမင္းရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ ဧရာ၀တီကို ကာကြယ္ဖုိ႔ ေပါက္ေက်ာ္လဲ တစ္ဘက္တစ္လမ္းက ပါ၀င္မယ္ဗ်ာ"
ခဏေလာက္ ၾကာသည့္အခါ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ သူႀကီးမင္းရဲ့ ေဟာတရားကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားၿပီး သီခ်င္းတစ္ပုိင္းတစ္စကို စိတ္ပါလက္ပါ ေအာ္ဟစ္သီဆုိကာ သူႀကီးမင္းေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္ခဲ့ေလေတာ့၏။
"ေပါက္ေက်ာ္လဲ... လုိက္မယ္... ခ်န္... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့... ပ်င္းလွတယ္။ ေပါက္ေက်ာ္လဲ...လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္နဲ႔ စကားမ်ားေနတုန္း ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လုိ ေရာက္ေနၾကမွန္းမသိသည့္ တုံးဖလား ရြာသူ ရြာသားတုိ႔သည္လည္း တက္တက္ၾကြၾကြျဖင့္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သီဆုိေနသည့္ သီခ်င္းအား သံၿပိဳင္ သီဆုိ ေအာ္ဟစ္ၾကေလေတာ့၏။
"က်ဳပ္တုိ႔လဲ လုိက္မယ္... ခ်န္... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့.... ပ်င္းလွတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
"က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္... ခ်န္.... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့.... ပ်င္းလွတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
"က်ဳပ္တုိ႔လဲ.... လုိက္မယ္... ခ်န္... မထားနဲ႔... သူႀကီးသြားေတာ့.... ပ်င္းလွတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လဲ... လုိက္မယ္.. ခ်န္ ... မထားနဲ႔..."
.
အမေရႊစင္ ႏွင့္ အမ စစ။ သူႀကီးမင္းလဲ အခ်ိန္မီ လုပ္လုိက္ၿပီေနာ္။ သူႀကီးမင္း ရြာသားေတြကေတာ့ စံဘဲ။ ဧရာ၀တီကိုေတာင္ ျမင္ဖူးရွာၾကေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ း)))။ မဒန္ကုိးေလးလဲ ကုိရင္သာေဖ်ာ့ လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ေမြးေန႔ကိတ္လွီးဓါးႀကီးန႔ဲ မလုိက္ေတာ့နဲ႔ေနာ္။ တဂ္စာေလးေတြ ေရးလုိက္ၿပီးၿပီ။
ျမစ္ဆုံဆည္ တည္ေဆာက္ေရးအား အျပတ္အသတ္ ကန္႔ကြက္ပါသည္။
.
25 comments:
ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို အၾကြင္းမဲ့ ကန္႔ကြက္ျခင္းကို ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံပါသည္..။
ကုိေပါက္ေက်ာ္နွင့္အတူ သီခ်င္းလုိက္ဆုိမွ ထင္တယ္
မီမီ၀င္းေဖ မီမီ၀င္းေဖ
သီခ်င္းကို ေျပာတာပါ
ဧရာ၀တီ ကို တစ္လုံးခ်င္း ဖြင့္ဆိုသြားတာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ဧရာဝတီ အဓြန္ ့ရွည္ တည္တံ့ပါေစ။
ဖ်ားေနတဲ့ သူမတဲ့လား.. ဖ်ားယံုပဲဖ်ားပါ..မနာပါေစနဲ႔ေတာ့..
ေသခ်ာသုံးသပ္ၿပီး
ဧရာဝတီအက်ဳိးနဲ႔ ျပည္သူ႕အသံကုိနားစြန္႔ အေလးထားေစခ်င္ပါရဲ႕ သဂ်ီးရယ္
ဧရာဝတီခ်စ္သူ
ေမာင္ဘႀကိဳင္
စာလာဖတ္ပါတယ္ရွင့္.... :D
သဂ်ီးေရးတာ ဖတ္လုိ႕ေကာင္းတယ္။
ဇတ္လမ္းေလးနဲ႕ တင္စားမွဳေတြ ေထ႔လံုးေတြ နဲ႕။
ကန္႕ကြက္ျခင္း ကို အျပတ္အသတ္ ေထာက္ခံပါသည္။ :)
ဧရာ၀တီကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါ...။
ဒီေျမမွာေန ဒီေရကိုေသာက္ၿပီး
ဧရာ၀တီကို ေက်းစြပ္ေနၾကတာ ရင္နာတယ္..။
ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို အၾကြင္းမဲ့ ကန္႔ကြက္ျခင္းကို ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံပါတယ္..။
သူဂ်ီးမင္းတို႔ကေတာ႕ အကြန္႔ေလးေတြနဲ႔ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေရးတတ္ပါေပရဲ႕
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္တို႔လိုဘဲ
ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရးကို အျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္ပါတယ္သူဂ်ီးမင္းေရ
သႀကီးမင္း ေရ
ရုိက္ခ်က္ကေတာ႔ မိုက္လွပါတယ္..
ေပါက္ေဖာ္ မွာ လည္း ေပါက္ေဖာ္ အစိုးရ ကို မတားစီးႏိုင္ပါဘူး တဲ႕ ဝ တို႕လည္း ဝတို႕ စိုးရ ကိုေၾကာက္ပါတယ္တဲ႕
သႀကီးမင္း ေရ ေရႊစင္ဦး ကိုလည္း ခ်န္မထား နဲ႕ လိုက္ခဲ႔မယ္ သႀကီး မရွိရင္ပ်င္း လွတယ္
ေက်းဇူး သႀကီးေရ
အေမာကိုေျပသြားတာဘဲ ရီလိုက္ရတာ
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
ဧ ခ်မ္းစြာေနရဖို႕
ရာ ဇ၀တ္မႈျဖစ္ခ်င္လဲျဖစ္
၀ ေျပာသာယာတဲ့ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕
တီ တီတာတာစကားေတြ နဲ႕ ေခ်ာ့မရရင္ေတာ့
ကဲသူဂ်ီးမင္းေရ ဘီလူးဆိုင္းနဲ႕
ဗိန္းေဗာင္းတီးျပီး ပုိ႕ၾကစို...
ဧရာ၀တီ ထာ၀ရ စီးဆင္းေစဖို႕....
ခင္မင္တဲ့
seesein
သူၾကီးေရ....ခ်န္မထားနဲ႔ jas တုိ႔လဲလုိက္မယ္
ဧရာ၀တီ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖုိ႔ သူၾကီးနဲ႔အတူ
ၾကိဳးစားစုိ႔.....
ခင္မင္တဲ႔ jasmine
ပံုေျပာေကာင္းတဲ့ သူႀကီးမင္းေရ ေရးလည္းေရးတတ္ပါ့။
ဒီတစ္ေခါက္ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ ရင္နာစရာပဲေနာ္။
'ျမစ္ဧရာ' ထာဝရေအးခ်မ္းစြာစဥ္ဆက္မျပတ္ စီးဆင္းႏိုင္ခြင့္ရွိပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ဗ်ိဳ႕ သူၾကီးမင္း.....
ရြာ ေပၚကိုေက်ာ္လာတဲ့
ေပါက္ေဖၚ ေတြကို ထင္းတုံးလုပ္ျပီး
က်ံေနတဲ့ ငမိုက္သားေတြကို မီးျမိဳက္စားၾကဆို႔ဗ်ာ။
ပစ္ပစ္လည္းလိုက္မယ္ခ်န္မထားနဲ႕...
ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီ အျမဲ ရွင္သန္ပါေစ။
သူႀကီးမင္းနဲ႔အတူ ျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းကို အျပတ္အသတ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္...
ဧရာ၀တီ ထာ၀စဥ္စီးဆင္းႏုိင္ပါေစ
ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
ခ်ယ္ရီေျမ
ဧရာဝတီ ကမာၻတည္သေရြ႕ထာဝရတည္ရွိေနပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္း ျပဳနိုင္ေတာ့တယ္ သူႀကီးမင္းေရ။
ဟယ္...တဂ်ီး....တဂ်ီး ေပၚစတာသြားကပ္တာမသိလိုက္
ဘူးရယ္...ခုမွ တဂ်ီးအမွားေတြအေၾကာင္းလာဖတ္ရင္း
ေတြ႕တာရယ္....ကဲတဂ်ီး....က်ဳပ္လည္း လိုက္မဗ်....။
က်ေနာ္တို႔လည္း လိုက္တယ္ဗ်ဳိ႕...။
ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို လံုးဝ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
အေရာက္လာလုိ႔ တုံးဖလားသူႀကီးေျပာတဲ့ ဧရာ၀တီပုံျပင္ကုိ နားေထာင္ခဲ့ပါတယ္ သူႀကီးရယ္။
ဧရာ၀တီ အျမဲ ရွင္သန္ပါေစ...ဟု။
သူႀကီးမင္းနဲ႔အတူ ဧရာဝတီအတြက္ လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္ ခ်န္မထားခဲ့ပါနဲ႔.။
ဧရာဝတီျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို လံုးဝ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ
Post a Comment