သူႀကီးမင္းရဲ့ ဘေလာ့ဂါပုံျပင္ (တဂ္ပုိ႔စ္)

မုိးကဖြဲဖြဲ။ ေနေရာင္က မႈန္သုန္သုန္။ ရာသီဥတုက ထုိင္းထုိင္းမႈိင္းမႈိင္း။ ေတာင္ျပန္ေလက တျဖဴးျဖဴး။ အေအးဓါတ္က ခပ္စိမ့္စိမ့္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီေန႔မွ မွ်စ္ခ်ဥ္နဲ႔ ၀က္သား ခ်က္စားျဖစ္သည္။ မီးဖုိေဆာင္က ေအာက္ထပ္မွာမုိ႔ ေအာက္ထပ္မွာဘဲ စားခန္းေသာက္ခန္း ဖြင့္ျဖစ္သည္။

မွ်စ္ခ်ဥ္ဟင္းဆုိေတာ့ တက္စာေပဘဲ။ တက္စာ စားၿပီး အေပၚထပ္သုိ႔ တက္လာမိသည္။ တက္တက္ၾကြၾကြျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာကုိ ဖြင့္ၿပီး အင္တာနက္ထဲ ၀င္ၾကည့္ျဖစ္သည္။ ကြန္နက္ရွင္ ေႏွးေနသည့္အတြက္ "ေတာက္"ကနဲ တက္တစ္ခ်က္ ေခါက္လုိက္မိေသးသည္။ ဘေလာ့တစ္ခြင္ ေလွ်ာက္လည္ၾကည့္မိေတာ့ တက္သစ္စ ဘေလာ့ဂါေတြ အေတာ္မ်ားေနသည္ကုိ သတိထားမိသည္။ ထုံးစံအတုိင္း သူကုိယ္တုိင္ ဖန္တီးထားသည့္ ဘေလာ့ေလးထဲ ၀င္ၾကည့္လုိက္သည့္အခါ တဂ္စာ တစ္ပုဒ္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည့္အတြက္ "ဂစ္ ဂစ္ ဂစ္" ဟူ၍ တက္သြားမတတ္ ျဖစ္သြားမိသည္။ တက္စာေတြ ေရွာင္ထားပါတယ္ဆုိမွ ဒီေန႔က်မွ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ တက္စာေတြနဲ႔ခ်ည္း တုိးေနပါေရာ့လား။ း))) တဂ္ထားသည့္သူက ထံ တ်ာ ေတေတြ ျမန္မၾကာေ၀တဲ့ မႏၱလာေျမမွ အပ်ိဳဆုိးေတြကို ႏွိမ္တဲ့ ကုိကုိးအိမ္တဲ့။

တက္စာေတြ ေရွာင္ထားေပမဲ့ "တက္က်ိဳးရင္ လက္ထုိးေလွာ္"မည့္သူ ျဖစ္သည္နဲ႔ အညီ သက္ျပင္း လုံး၀ မခ်ဘဲ သက္သက္သာသာျဖင့္ပင္ ကုိကုိးအိမ္ရဲ့ တဂ္စာကုိ ေသြးတက္တက္ျဖင့္ တက္ၾကြစြာ ေရးမိလုိက္ေလသည္။ တက္ေခတ္ႀကီးမွာ တက္စာေတြ စားေနရ၊ တဂ္စာေတြ ေရးေနရသည္ကုိပင္ တုိးတက္သည္ဟု ေခၚဆုိႏုိင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ "ငုတ္မိသဲကုိင္ တက္ႏုိင္ရင္ ထက္ဖ်ားေရာက္"ဟူ၍ ဆုိထားသည့္အတြက္ တဂ္စာမ်ားကို ႏွစ္သက္စြာ ေရးသင့္သည္ဟု ျမင္မိသည္။ ဆရာႀကီးသိန္းေဖျမင့္၏ "တက္ေခတ္ဘုန္းႀကီး"၊ "တက္ေခတ္နတ္ဆုိး"တုိ႔ေလာက္ ရသ မေျမာက္သည္ ထားဦး၊ တက္လမ္းရွာေဖြသူတုိ႔အတြက္ တဂ္စာကုိ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ား ႏိုက္ကလပ္ တက္ၾကသကဲ့သုိ႔ ေနတက္ေရတက္မွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ေရးသားသင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ း))

အင္းးး ေလရွည္သြားၿပီထင့္။ ကိုကုိးအိမ္ တဂ္တဲ့ ေခါင္းစဥ္က "ဘေလာ့ဂါဆုိတာဘာလဲ" တဲ့။ အမွန္မွာ သူ(က်ေနာ္)သည္ ထုိတဂ္၏ အေျဖကို ယခုမွ ေရးသားခ့ဲသည္ မဟုတ္၊ ဟုိးးးး လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ကထဲက ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဆုိသည့္ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေရးသားဖူးခဲ့ေလသည္။(ေၾကာ္ျငာ)း(။ သုိ႔ေသာ္ ယခု တဂ္ၾကသည့္ "ဘေလာ့ဂါဆုိတာဘာလဲ" ဆိုသည္မွာ "တစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း"ဆုိသလုိ သစ္ဆန္းေနသျဖင့္ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ရႊီးရမည္နည္းဟုသာ စိတ္တြင္း သေႏၶကိန္းေနမိေလေတာ့သည္။ သိသေလာက္ ေပါရရင္ျဖင့္... အင္း.. ေျပာရရင္ျဖင့္ ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဒီလိုပါတဲ့။

ဘေလာ့ဂါဆုိတာ.....
B=ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ
L=လိမ္တာညာတာခ်ည္းဘဲ
O=အိုတယ္ပ်ိဳတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့
G=ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔
G=ဂ်ီက်ရုံေလာက္သာ နားလည္ၿပီး
E=အီစီကလီလုပ္ဖုိ႔ႏွင့္
R=အာၾက ညာၾကဖုိ႔ဘဲ သိတဲ့သူေတြ တဲ့။ း))

ေနာက္ၿပီး...
B=Boasting ( ၾကြား၀ါျခင္း)
L=Laughing (ဟားတုိက္ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း)
O=Over-talking (အလြန္အမင္းေျပာဆုိျခင္း)
G=Gossiping (အတင္းအဖ်င္းေျပာဆုိုျခင္း)
G=Grousing (ညည္းတြားျခင္း)
E=Entertaining (ေဖ်ာ္ေျဖေပးျခင္း)
R=Rumouring (ေကာလာဟလ ထုတ္လြင့္ျခင္း) တုိ႔ကို လႈိင္လႈိင္ သုံးစြဲၾကတဲ့သူေတြ တဲ့။ ။

မွတ္ခ်က္။
http://www.eot.com/Encyclopedia of Tonebalar (New version) ႏွင့္ http://www.tld.com/ Tonebalar Learners' Dictionary (9th Edition) တုိ႔ကုိ ကုိးကားထားပါသည္။
.....

အန္တီတင့္ကေတာ့ သူ႔ဘေလာ့မွာ ဒီလုိေလး ဖြင့္ဆုိထားေလရဲ့။

“ဘေလာ့ဂါဆိုတာ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ စကားလံုးေတြကို ကဗ်ာ စကားေျပ စာသားမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး စာဖတ္သူမ်ားကို ေစတနာ သဒၶါထက္သန္စြာနဲ႔ အခမဲ့ ဖတ္ခြင့္ရွိေအာင္ ဖန္တီးေပးတဲ့သူ"

အန္တီက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္စာေရးတဲ့သူဆုိေတာ့ သူ႔အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ကေလး အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ ႀကိဳက္ပါတယ္။ ႀကိဳက္လုိ႔လဲ သူ႔ဆီက ဒီစာသားေလးကို ျပန္ေဖာ္ျပလုိက္တာပါ။ သဒၵါကို သဒၶါလုိ႔ ျပင္လုိက္တာက လြဲရင္ေပါ့။ (က်ေနာ္လဲ အန္တီတင့္နဲ႔ သေဘာထပ္တူ က်ပါတယ္)။
...

အင္း.. ေနာက္ၿပီး ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဒီလုိေလးလဲ ပတ္၀န္းက်င္ကို စပ္စုတတ္ဦးမွ။ း))
ၿပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဒီလုိေလးလဲ Context မိမိနဲ႔ ဖတ္တဲ့သူ ေခါင္းမူးေအာင္ ေရးတတ္ဦးမွ။ း))
.....

(ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့...)
ဘိလပ္မွာေနၿပီး ဗမာလုိေျပာသည္။
ေလာက္ေလာက္ငွငွ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္သည္။
ဂါဂါ(ေလဒီ)ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္
ထုိသူကုိ ဘေလာ့ဂါဟု ေခၚသည္။ ။
...

ထပ္ဆင့္မွတ္ခ်က္။
ရယ္ေမာေစလုိ၍ ႀကီးေတာင့္ႀကီးမားနဲ႔ ေပါလုိက္သည္။ ေပါေလာ့ဂါ.. အဲ.. ဘေလာ့ဂါအေပါင္းလဲ ေပါႏုိင္... အဲေလ.. ေပ်ာ္ႏုိင္ ရယ္ေမာႏုိင္ၾကပါေစ။ း))

ခင္မင္လွ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

.