Wednesday 30 November 2011

ကုိရင္တက္ပု

တစ္ခုေသာ ေႏြကာလ၌
တုံးဖလားသူႀကီးမင္းတစ္ေယာက္ ေအာက္အေက် ရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ့ေတာ္သို႔ ဘုရားဖူးဆင္းလာခဲ့သည္။ ဘုရားစုံဖူးေမွ်ာ္ၿပီးေနာက္ တုံးဖလားရြာသုိ႔ ျပန္ရန္ ရန္ကုန္မီးရထားဘူတာရုံႀကီးဆီသုိ႔ လာခဲ့ေလ၏။ ဘူတာရုံအတြင္းရွိ ဂ်ာနယ္ေရာင္းသည့္ဆုိင္၌ အားကစားဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ၀ယ္ၿပီး ရန္ကုန္ မႏၱေလး အဆန္ အမွတ္ ၃ ရထားေပၚသုိ႔ တက္ေရာက္ကာ မိမိ၏ ခုံနံပါတ္အတုိင္း အထက္တန္းတြဲေပၚရွိ ထုိင္ခုံ တစ္လုံးေပၚ၌ ထုိင္လ်က္ ထုိအားကစား ဂ်ာနယ္အား စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ဖတ္ေနေလ၏။

ထုိအခုိက္...

"သူႀကီးမင္း.. ေနေကာင္းပါရဲ့လား"

ဟူေသာ အသံကုိ ၾကားလုိက္ရေသာေၾကာင့္ အသံလာရာဆီသုိ႔ ရုတ္တရက္ လွမ္းၾကည့္လုိက္ရာ ေနကာမ်က္မွန္ကားကားနဲ႔ ေဖာ္မြန္လြယ္အိတ္ႀကီးကုိ စလြယ္သုိင္းလြယ္ကာ ဘယ္ဘက္လက္ဖ်ံေပၚ၌ လက္ကိုင္ပ၀ါတစ္ခုကို စတုိင္လ္က်က် ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး ရႈိးအျပည့္ထုတ္ထားသည့္ ကုိရင္ႀကီးတစ္ပါးကုိ ျဗဳန္းစားႀကီး ေတြ႔လုိက္ရေလေတာ့၏။

သူႀကီးမင္းသည္ ထုိကုိရင္ႀကီးအား ထူးဆန္းစြာျဖင့္ "ဘယ္က ကုိရင္ႀကီးပါလိမ့္"ဟု အေတြးပြါးေနဆဲကာလ၌ ထုိကုိရင္ႀကီးသည္ သူႀကီးမင္း သူ႔အား မမွတ္မိသည္ကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး သူတပ္ထားသည့္ ေနကာမ်က္မွန္ႀကီးအား ခြ်တ္လုိက္ၿပီး သူႀကီးမင္းကုိ ၿပဳံးျပကာ "ဟဲ..ဟဲ.. သူႀကီးမင္း.. အခုေတာ့ မွတ္မိသြားၿပီ မဟုတ္လား" ဟူ၍ ေမးျမန္းေလေတာ့၏။ ထုိအခါက်မွ သူႀကီးမင္းလဲ အံ့ၾသစြာျဖင့္..
"ဟာ... ဘယ္က ကုိရင္ႀကီးမ်ားပါလိမ့္လုိ႔ စဥ္းစားေနတာ။ လက္စသတ္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္က ဒုိ႔တုံးဖလားရြာကေန ရန္ကုန္ကို စာသင္ထြက္လာခဲ့တဲ့ ကုိရင္တက္ပုႀကီး ျဖစ္ေနတာကုိး။ ကုိရင္တက္ပုတစ္ေယာက္ လူပ်ိဳႀကီးလုံးလုံးျဖစ္ေနၿပီေနာ" ဟူ၍ ရထားတစ္တြဲလုံးေပၚရွိ လူေတြအားလုံး ၾကားႏုိင္ေလာက္သည့္ အသံမ်ိဳးျဖင့္ အာေမဍိတ္ ျပဳေလေတာ့၏။

ရထားေပၚရွိ လူေတြရဲ့မ်က္စိေတြအားလုံး ကုိရင္တက္ပုအေပၚက်ေရာက္လာၿပီး ရယ္က်ဲက်ဲ ျဖစ္ေနၾကေလ၏။ ကုိရင္ တက္ပုလဲ ထုိခရီးသည္တုိ႔အား ရွက္ရြံ႔သလုိ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူႀကီးမင္းအား.. "ဟာ.. သူႀကီးမင္းကလဲ..လုပ္ေရာ့မယ္။ ဖီးလ္ငုတ္လုိက္တာဗ်ာ... အဲဒီ နာမည္ႀကီး မေခၚစမ္းပါန႔ဲ။ ကုိရင့္ဘြဲ႔ကိုသာ ေခၚစမ္းပါ။ ဘယ့္ႏွယ္.. ရွက္စရာႀကီး" ဟု ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး ျပန္ေျပာေလေတာ့၏။ "ဒါျဖင့္ ကိုရင့္ဘြ႔ဲနာမည္ေကာ ဘယ္လုိေခၚပါသလဲဘုရား" ဟု ေမးလုိက္ေသာအခါ.. "ကုိရင္ေတဇေလ မသိဘူးလား"ဟူ၍ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ျပန္ေျပာေလ၏။

"ဒါနဲ႔.. ကုိရင္က အခု ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး တပည့္ေတာ္ဆီ တန္းေရာက္လာရတာလဲ။ ဆုိင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္နဲ႔"

"သူႀကီးမင္းက သိပ္ေနႏုိင္တာဘဲ။ ရန္ကုန္ေရာက္တာေတာင္ ကုိရင့္ကုိ အေၾကာင္းမၾကားဘူး။ အခုေတာင္ သူႀကီးမင္း သြားတည္းခဲ့တဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ကုိရင္ညက္စိေျပာျပလုိ႔ သူႀကီးမင္း စီးမဲ့ ရထားအမီ အေသာႏွင္ခဲ့ရတာ။ အထက္တန္းတြဲ ၁ ခုံနံပါတ္ ၃ လုိ႔ ကုိရင္ညက္စိေျပာျပလုိ႔ သူႀကီးမင္းဆီ ဆုိက္ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာတာေလ"

"ထားပါေတာ့ ကုိရင္။ အခု ကုိရင့္ကုိ ၾကည့္ရတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ကနဲ႔ ဘာမွ မတူေတာ့ဘူး။ ၾကည့္စမ္းပါဦး ကတုံးေျပာင္ေျပာင္ သကၤန္းရဲေတာက္ေတာက္ ေနကာမ်က္မွန္ကားကား လြယ္အိတ္ႀကီးတစ္ရမ္းရမ္းနဲ႔။ ဒီၾကားထဲ ဘယ္ဘက္လက္ဖ်ံမွာ ပ၀ါက စည္းထားလုိက္ေသး။ အေတာ္ေလး အၾကည့္ရဆုိးလွတယ္ ကုိရင္"

"ဟာ.. သူႀကီးမင္းကလဲ ပိန္းေနျပန္ပါၿပီ။ ဒါ Current stream လုိ႔ ေခၚတယ္ဗ်"

"ဘာလဲ Current stream ဆုိတာက"

"Current stream ဆုိတာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းကုိ ေျပာတာ သူႀကီးေရ။ မသိရင္လဲ မွတ္ထားလုိက္ဦး"

"အံမယ္.. ငါ့ကုိရင္က အဂၤလိပ္ေတြ ဘာေတြ တတ္လုိ႔ပါလား"

"တတ္ဆုိ အခုေတာင္မွ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းကေန သင္တန္းဆင္းဆင္းခ်င္း သူႀကီးမင္းဆီ အေျပးလာခဲ့ရတာ။ ေတာ္ေသးတယ္ ရထားမထြက္ခင္ အေရာက္လာခဲ့ႏုိင္လုိ႔။ ႏုိ႔မုိ႔ုဆုိ သူႀကီးမင္းကုိ ေတြ႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး"

"ဒါနဲ႔.. အဂၤလိပ္စာသင္တန္းက ဘယ္မွာ သြားတက္တာလဲ"

"U.M.A မွာ သြားတက္တာ သူႀကီးမင္း။ ဒီပန္းဆုိးတန္း ဂုံးတံတားေက်ာ္ၿပီး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေရာက္ၿပီ"

သူႀကီးမင္းသည္ ကုိရင္တက္ပုအား အေတာ္ေလး အထင္ႀကီးသြားမိေလ၏။ ရထားေပၚရွိ ခရီးသည္တုိ႔သည္လည္း သူႀကီးမင္းႏွင့္ ကုိရင္တက္ပုတုိ႔၏ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ကို မ်က္ေစာင္းထုိးထုိးၿပီး မေယာင္မလည္ ၾကည့္ေနၾကေလ၏။ သူႀကီးမင္းသည္.. "U.M.A ဆုိတာ အေတာ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ တကၠသိုလ္တစ္ခုခု ျဖစ္ရမယ္။ ကုိရင္ တက္ပု အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ ဒီလုိ တကၠသုိလ္မ်ိဳးမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္ေနတာဆုိေတာ့ အေတာ္ေလးေတာ့ တုိးတက္မွာ ေသခ်ာတယ္..U.M.A ဆုိေတာ့(University of Myanmar Academy) မ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိဘူး" ဟူ၍ စဥ္းစားခန္း၀င္ေနၿပီး စကားအဆက္ ခဏျပတ္သြားေလ၏။

"သူႀကီးမင္း.. ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲဗ်"

"ကုိရင္ တက္ေနတဲ့ U.M.A တကၠသုိလ္အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာေလ"

"ဟာ.. သူႀကီးမင္းကေတာ့ လုပ္ၿပီ။ ဘယ့္ႏွယ္ တကၠသိုလ္ရမွာလဲ"

"ဒါျဖင့္ U.M.A ဆုိတာ ဘာကုိေျပာတာလဲ ကုိရင္"

"သူႀကီးမင္းကလဲ ကိုရင္က U Mya Aung ဆီမွာ သြားတက္ေနတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ U.M.A ဆုိတာ U Mya Aung အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းကုိ ေျပာတာ သူႀကီးမင္းေရ့"

"ဗုေဒၶါ.. လက္စသတ္ေတာ့ ဂလုိကုိးး"

ကုိရင္တက္ပု၏ U.M.A ရွင္းျပခ်က္ကုိ ၾကားလုိက္ၾကေသာ ခရီးသည္တုိ႔မွာ ေရေသာက္ရင္း ေရသီးသူက သီး၊ အသံထြက္ၿပီး ရယ္သူက ရယ္နဲ႔ ပြဲအေတာ္ေလး က်သြားၾကေလ၏။ သူႀကီးမင္း၏ စိတ္ထဲ၌လဲ... "ငါလဲ တုံးဖလားျပန္ေရာက္ရင္ K.K.M အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းဆုိၿပီး ဖြင့္ရင္ ရတာဘဲ" ဟု သေဘာရုိးေလးျဖင့္ေတြးကာ မေနာၿပဳံးေလး ၿပဳံးေနမိေလေတာ့၏။ ထုိအခုိက္...

"သူႀကီးမင္းေရ... ရြာကFather ႏွင့္ Motherကို ေျပာလုိက္ပါဦး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ့ Sonျဖစ္တဲ့ Noviceတဇတစ္ေယာက္ Rangoon Capitalႀကီးမွာ English သင္တန္းတက္ၿပီး အဂၤလိပ္စာေတြ Very Know ေနၿပီဆုိတဲ့ အေၾကာင္း။ ဘုန္းႀကီးကုိ Monk ေမ်ာက္ကို Monkey ပုိက္ဆံကုိ Money ပ်ားရည္ကို Honey စတဲ့ မီးနင္းေတြလဲ ထုံးလုိေက် ေရလုိ ေႏွာက္ေနၿပီဆုိတဲ့ အေၾကာင္း One Two Three ေရတြက္တာလဲ Hundredအထိ ေကာင္းေကာင္း ေရတြက္တတ္ေနၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္း၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အလုံးစုံ ေျပာျပလုိက္ပါဦး သူႀကီးမင္း"

"ဟုတ္ပါၿပီ ကုိရင္ ေျပာလုိက္ပါ့မယ္"

"ကဲ ဒါျဖင့္ အခု ကိုရင္ Go ေတာ့မယ္။ Teacher က Homework ေတြ five pages ေလာက္ give ခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြ Study လုပ္ရဦးမယ္။ လွိမ့္ၿပီ သူႀကီးမင္းေရ.."

ဟူ၍ ပါးစပ္ကလဲေျပာ ရထားျပတင္းေပါက္မွလဲ လႊားကနဲ ေအာက္ခုန္ဆင္းကာ ရထားေပၚရွိ သူႀကီးမင္းထံ ျပန္ၾကည့္ၿပီး ညာဘက္လက္ဖ်ားကို နဖူးေပၚတင္ကာ အေလးျပဳသည့္ပုံစံျပဳလုပ္ၿပီး သကၤန္းဖိုသီဖတ္သီ လြယ္အိတ္တဖြားဖြား မ်က္မွန္တကားကားျဖင့္ ရန္ကုန္ဘူတာရုံႀကီးထဲမွ ထြက္ခြါသြားေလေတာ့၏။ သူႀကီးမင္းလဲ... "အင္း.. ကုိရင္တက္ပုတစ္ေယာက္ ဒီပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ တုံးဖလားျပန္လာရင္ေတာ့ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ဂုတ္က်ားတစ္ေကာင္ မ်က္စိေႏွာက္ၿပီး တ၀ုတ္၀ုတ္ ျဖစ္ေနမွာ ျမင္ေယာင္မိပါေသးရဲ့.." ဟု စဥ္းစားကာ အနားခဏခ်ထားသည့္ အားကစား စာေစာင္အား ျပန္ေကာက္ကုိင္ကာ မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္ဒ္ ခ်န္ပီယံဖလားႀကီး ကုိင္ေျမွာက္ထားသည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အား ၿမိန္ရွက္စြာ ဆက္ဖတ္ေနေလေတာ့၏။ ထုိစဥ္၀ယ္ မီးရထားႀကီးသည္လည္း ရန္ကုန္ဘူတာရုံႀကီးမွ ဘူးး ေဘာ္ အသံေပးကာ စတင္ၿပီး ထြက္ခြါလာေလေတာ့သတည္း။ ။ မၿပီးေသးဘူးေနာ္။ း)

.

23 comments:

Anonymous said...

bell သံတစ္ညံညံ give ပါတဲ့..
ရြာ school ကို run ျမင္မိရင္
remember ေနတယ္ my friend ေရ
i မ်ား baby တုန္းက ရြာအ၀င္ road ဆီကေန
လက္ခ်င္းယွက္ကာ.. run ကာ run ကာ
school climb လာၾကတာေတြ
forget ႏိုင္ပါ့မလား
you တို႕ i တို႕. baby တုန္းကေလ း))
(ကိုရင္တက္ပု.အားက်လို႕ :P)

သူၾကီးမင္း.ေရ..
သူၾကီးမင္းေရးေနတာ..
ဘာဇာတ္လမ္းလဲဆိုတာကိုေတာ့
ိစိတ္၀င္တစား..ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္ဗ်ား..

စံပယ္ခ်ိဳ said...
This comment has been removed by the author.
ပစ္ပစ္ said...

အင္းးး..ဒီလူျပိဳႀကီးလည္း
တျခားလူျပိဳႀကီးေတြကို
အားက်ျပီးေတာ့အခန္းဆက္
စီးရီးေတြေရးေတာ့မယ္ထင္တယ္..

မဒမ္ကိုး said...

ဟဟဟ လို႕ေအာ္ရီလိုက္ပါတယ္ အဆံုးမေတာ႕ ..
(တို႕ကိုရင္မဟုတ္ပီးတာဘဲေအ ..)
သူက ကိုရီးယား K K M K ျဖစ္ေနတာကိုး ဟိဟိဟိ

AH said...

ဆက္လက္ read ဖို႕ လာမယ့္ to be continue အခန္းေလးကို wait ေနရင္း အားေပးသြားပါသည္။

ခင္မင္စြာျဖင့္
AH

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

ကိုရင္တက္ပုေတာင္ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေနျပီပဲ

သဒၶါလိႈင္း said...

မၿပီးေသးဘူးေနာ္ ဆိုေတာ့ ဆက္ဖတ္ဖို႔ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ရန္ကုန္ဘူတာရံုႀကီးကေန ဘယ္ကိုမ်ား ခရီးႏွင္မွာပါလိမ့္။။။
(မေရာက္တာၾကာသြားလို႔ ခုမွ ဖတ္ေနရတယ္၊ ေနေကာင္းပါရဲ႕လား သူႀကီးမင္း)
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

ျမေသြးနီ said...

Read ရင္း Laugh သြားပါတယ္.. သူႀကီးမင္း..။

ညိမ္းႏိုင္ said...

တဂ်ီးမင္းရဲ႕....KKM ဘိလပ္စာသင္တန္းႀကီးမ်ားဖြင့္ရင္ျဖင့္
က်ဳပ္ကိုလည္း လက္တို႕ပါဦးဗ်ာ.....ကိုရင္တတ္ပုလို
ဘိလပ္စာကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ပါ...:)

ဟန္ၾကည္ said...

အလဲ့ ကိုရင္တက္ပုက်ေတာ့ တယ္ဟုတ္ပါကလား...ခပ္ငယ္ငယ္တုန္းက ေတြ႕ဖူးတဲ့ အညာေက်ာင္းက ကိုယ္ေတာ္ေလးက်ေတာ့ အဲဒီေလာက္ေတာင္မစြမ္းရွာဘူး သူႀကီးမင္းရဲ႕...

အဲဒီကိုယ္ေတာ္ေလးက အဂၤလိပ္စာ အသံထြက္စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေတြကို အဂၤလိပ္စာသင္ေပးတာ ...
၀ွပ္-ထ အစ္-စ သစ္-စ...
သစ္-စ အစ္-စ ေအ ဘြတ္-ခ...ဆိုပဲ...

ဘိလပ္သြားမယ့္ သူႀကီးမင္းလည္း ကိုရင္တက္ပုကို အားက်ၿပီး အင္တိုက္အားတိုက္ႀကဳိးစားခဲ့လို႔ အခုလို ေပါက္ေျမာက္သြားတာျဖစ္မယ္ထင္ပါ့...ကိုရင္တက္ပုလိပ္စာေလးမ်ားလည္းရွိရင္ မစပါလား...သင္တန္းမွာ အဂၤလိပ္စာျပခန္႔ခ်င္လို႔...ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြကို အျဖဴေရာင္မ၀တ္ဖို႔ အရင္ႀကဳိေျပာထားမွ...ဒီေလာက္ဘိုလိုလႊတ္ေနမွျဖင့္ ကေလးေတြရဲ႕ အ၀တ္ေတြ ဖားဥစြဲကုန္မွာ ေသခ်ာလို႔...းးး)))

mstint said...

ကိုရင္တက္ပုကိုအားက်ၿပီး TGM (LONDON) သင္တန္းဖြင့္ျဖစ္ရင္ လွမ္းေခၚလိုက္အံုးေနာ္ း))
တူေဒးေတာ့ ပင္ပန္းလို႔ အားလီး စလိေတာ့မယ္ တဂ်ီးမင္းေရ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

I လဲ you တုိ႔လုိ read ဖုိ႔ လာတာပါ
အေပၚမွာ jasmine တစ္ေယာက္ပါလား
ဘယ္တုိင္းျပည္ကမ်ားလဲ
i don't know ျဖစ္သြားရတယ္
ဘူးထြားထြား...
ျမန္ျမန္စြံပါေစ
khin khin မင္မင္ jasmine

ကိုေဇာ္ said...

ဆက္ပါဦး . . . ေမွ်ာ္လ်က္

ကိုရင္ said...

ကိုရင္ တက္ပုဆိုလို႔ နည္းနည္းေတာ့ တက္ပုတြားေသးတယ္..။ ေတာ္ေသးတယ္..တုံုးဖလားက တက္ပု ဖစ္ေနလို႔.. :D

ဆိုေတာ့ကာ မပီးေသးေတာ့လည္း ဆက္ေပါ့ဗ်ာ..

San San Htun said...

I လည္း တဂ်င္းမီးပို ့စ္ကို လာ read ရင္း smile သြားပါတယ္

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

သူဂ်ီးမင္းပိုစ္႕ကိုဖတ္ေတာ႕မွ အဂၤလိပ္စာမွာ ကိုရင္တက္ပုေလာက္ေတာင္ မ know ေသးပါလားဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္.. U M A သြားတက္ဦးမွပါ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ U M A မွာတက္တယ္ဆိုေတာ႔ ဟုိလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ လူအထင္ၾကီးခံရ နည္းလားေနာ္.. ကိုရင္တက္ပုဆီ လိပ္စာေတာင္းထားဦးမွပါ..
ဘာေတြမ်ား ဆက္ဦးမလဲ သူဂ်ီး ရယ္ေမာဖို႔ အဆင္သင္႕ပါ :P

ေန၀သန္ said...

ဟားဟားဟား... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ျဖစ္ရပ္ကို သေရာ္ထားတယ္လို႕ပဲ ျမင္မိတယ္... အဂၤလိပ္စာကို ျမန္မာစာလံုးထဲ ညွပ္ညွပ္ေျပာတာေလာက္ နားယားတာမရွိဘူး..... အဲဒါ ဟိုးနာမည္ၾကီးဆိုတဲ့၀တၳဳေရးဆရာမေတြက အစ.... ဖ်က္ဆီးေနတာ... ျမန္မာစာကို..

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

Candy said...

သူၾကီးမင္း.. ခုမွ exam ၿပီးလို႔ free သြားတယ္ေလ.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ လာ visit ရင္း read ဖို႔ အေၾကြးက်န္တာေတြ read သြားတယ္.. ဟိဟိ.. :P :P

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

U. M. A လား ဘုန္းဘုန္းကမၻာေအးတကၠသုိလ္မွာ တက္စဥ္တုန္းကေပါ့။ U. M. A အရွည္ေကာက္ကို မသိတဲ့ ဦးပဇင္းေလးတစ္ပါးက ဆုိင္ထဲ၀င္ၿပီး ဦးမာစာအုပ္ရွိလား။ တစ္အုပ္ဘယ္ေလာက္လည္းတဲ့။

Anonymous said...

အျမဲတမ္းလာလာ read ေနတဲ႕
myanrmarmalay ပါ

ဆူးသစ္ said...

တမင္ေရးထားတာလားေတာ့မသိဘူး။ ဖိုသီဖတ္သီက ဘူတီဘတ္တီ ျဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ေခတ္ကို သေရာ္တတ္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။ ေရးလက္ေကာင္းသူတစ္ေယာက္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ကုိဆူးသစ္ေရ...
တမင္ေရးထားတာ မဟုတ္ဘူး။ သတ္ပုံမေက်တာေလ။ ဟာ ဟ။

ျပန္ျပင္လုိက္ၿပီ။ ေက်းဇူးေနာ္။ အခုလုိ ေထာက္ျပေပးလုိ႔။

ေနာက္လဲ သတ္ပုံေတြ မွားေနတာေတြ႔ရင္ အားမနာတမ္း ေထာက္ျပေစခ်င္ပါတယ္။

ခင္မင္လွ်က္

writings services online said...

basic human rights and liberties and democracy is impossible without the participation of writings services online