မႏၱေလးသားစစ္စစ္ႀကီးပါဗ်ာ ဆုိတဲ့ တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္

မႏၱေလးသား စစ္စစ္ႀကီးပါဗ်ာ ဆုိတဲ့ တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္ကုိ ၾကည့္ၿပီး မႏၱေလးကုိေတာ့ လြန္းမိသားဗ်ာ။ ေျမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ရွိတဲ့ မႏၱေလးေတာင္၊ ငါးရ့ံမင္းရွိတဲ့ ရန္ကင္းေတာင္၊ မဟာျမတ္မုနိ၊ မင္းကြန္း၊ အင္း၀၊ စစ္ကုိင္းေတာင္ စတဲ့ ေရွးအတိတ္ကုိ သမုိင္း၀င္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးထားခဲ့ၾကတဲ့ ေနရာေတြကို ျပန္ၿပီး ေျပးျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ ၀ါသနာအရ က်ေနာ္သြားခဲ့တဲ့အဲဒီေနရာေတြမွာ က်ေနာ့္ေျခရာေတြေတာင္ အခုထိရွိေနဦးမလားဘဲ။

တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္ကေလးက အရမ္းကုိေကာင္းပါတယ္။ အရမ္းလဲ ထိမိပါတယ္။ ၂၃ မိနစ္ႏွင့္ ၅၅ စကၠန္႔အတြင္း မႏၱေလးႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ သမုိင္းေတြကို စုံစုံလင္လင္သိခြင့္ရလုိက္ပါတယ္။ မႏၱေလးမဟာျမတ္မုနိဘုရားအေၾကာင္း၊ မႏၱေလးနန္းေတာ္ႀကီးအေၾကာင္း၊ ေစ်းခ်ိဳအေၾကာင္းအစရွိတဲ့ သိသင့္သိထုိက္တာမွန္သမွ်ကို က်က်နနရွင္းျပထားပါတယ္။ တကယ္ၾကည့္သင့္တဲ့ တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္ပါ။

ဒါေပမဲ့ မႏၱေလးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဒါရုိက္တာ ဦးခ်စ္စရာ သတိမထားမိလုိက္တဲ့အရာတစ္ခုေတာ့ ရွိေနေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မႏၱေလးသူေတြ သူတုိ႔ကုိသူတုိ႔ ညြန္းဆုိစကားေျပာရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ က်ေနာ္ လုိ႔ ထည့္ၿပီး ေျပာရသလဲ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွန္သမွ် ေယာက်္ားေလးဆုိ သူ႔ကုိယ္သူ ညြန္းဆုိရင္ က်ေနာ္ ဆုိၿပီး ရုိေသေလးစားမႈႏွင့္စကားေျပာေလ့ရွိတယ္။ မိန္းခေလးေတြကေတာ့ ကၽြန္မ ဆုိၿပီး က်ိဳးႏြံစြာသုံးႏႈန္းၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ရုိးရာ အစဥ္အလာကုိ ဖ်က္ၿပီး မႏၱေလးသူေတြက ဘာျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ က်ေနာ္လုိ႔ သူတုိ႔ကုိယ္ သူတုိ႔ ညြန္းဆုိရပါလဲ။

အဲဒီ မန္းသူေတြ က်ေနာ္ လို႔ေျပာရတဲ့ ကိစၥကုိ ဆရာဦးခ်စ္စရာ သတိမျပဳမိခဲ့တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ တမင္သကာ ခ်န္ရစ္ထားခဲ့တာလားဆုိတာကိုေတာ့ သူကိုယ္တုိင္မွ သိမွာပါ။ ေျမြႀကီးႏွစ္ေကာင္၊ ငါးရ့ံမင္း၊ က်န္စစ္သားေျခရာေတြကို သူျပက္လုံးထုတ္သြားပါေသးတယ္။ ဒါဆုိရင္ ဒီ မန္းသူေတြ က်ေနာ္လုိ႔ေျပာတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကိစၥကိုလဲ သူ တစ္ခုခုေတာ့ ေျပာခဲ့သင့္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ ဘေလာ့ဂ္စၿပီး ေရးျဖစ္စက မန္းသူေတြ က်ေနာ္ က်ေနာ္ လုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ေျပာ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပုိ႔စ္တစ္ခု တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မႏွစ္တုန္းကေပါ့။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လဲ ၾကားဖူးနား၀နဲ႔ အဲဒီပုိ႔စ္ကုိ ေရးခဲ့တာပါ။ တကယ္အမွန္အကန္လား အႀကံအဖန္လားဆုိတာကုိေတာ့ က်ေနာ္ မသိရရုိးအမွန္ပါ။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တာကုိ ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီ မန္းသူေတြ က်ေနာ္ က်ေနာ္လုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ေျပာ ဆုိတဲ့ စာလုံးေလးေတြကိုဘဲ ကလစ္ၾကည့္လုိက္ရံုဘဲေပါ့ (ဟဲ ဟဲ ေၾကာ္ျငာ း))။ ဆရာဦးခ်စ္စရာ ပမာဒေလခ (ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲ ဆုိသလုိ) ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္ထားခဲ့တဲ့ ပါးစပ္ရာဇ၀င္လုိလုိ၊ ရယ္ေမာစရာ ဟာသလုိလုိ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကုိ စိတ္၀င္စားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ဘေလာ့ဂ္စေရးခါစတုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ပုိ႔စ္ဆုိေတာ့ ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ေတာ့ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။

ၿပီးေတာ့ အေပၚက ဗီဒီယုိဖုိင္ကိုလဲ အခ်ိန္ရရင္ ၾကည့္ေစလုိပါတယ္။ မၾကည့္ရေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ပါ။ ၾကည့္ၿပီးတဲ့သူေတြကုိ မဆုိလုိပါဘူး။ တကယ္လဲ ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ဖိစီးမႈေတြ အလြန္ေပါၾကြယ္၀တဲ့ ေခတ္ကာလႀကီးထဲမွာ မန္းသူေတြ က်ေနာ္ က်ေနာ္လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ေျပာ ဆုိတဲ့ က်ေနာ့္ပို႔စ္အေဟာင္းေလးႏွင့္ အေပၚကဗီဒီယုိဖုိင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ရယ္ေမာခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္လဲ ထပ္တူ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။


မွတ္ခ်က္။
ဓါတ္ပုံကုိ ဒီေနရာက ယူၿပီး ဗီဒီယုိဖုိင္ကုိ ေငြအိမ္စံရဲ့အီးေမးလ္ထဲမွာေတြ႔တဲ့ လင့္ခ္ေလးမွ ယူထားပါတယ္။

...