Sunday 7 February 2010

အတူတူေနၾကတဲ့အခါ....


လူျဖစ္ေစ တိရစၦာန္ျဖစ္ေစ ငွက္ျဖစ္ေစ နာနာဘာ၀ေတြျဖစ္ေစ မ်ားေသာအားျဖင့္ အုပ္စုလုိက္ အသင္းဖဲြ႔လုိက္ ေနထုိင္ၾကရပါတယ္။
အသင္းအဖြဲ႔ဆုိတဲ့ေနရာမွာ မိသားစု မ်ိဳးတူစု ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြ လုပ္ငန္းတူ ႒ာနတူစတဲ့ အစုအစုေလးေတြအားလုံးပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီလုိေနထုိင္ၾကတဲ့အခါမွာ ဘာေတြျဖစ္ေပၚလာတတ္ၾကသလဲဆုိေတာ့ ေရွာင္လြဲမရႏုိင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြပါဘဲ။

အုိးခ်င္းထား အုိးခ်င္းထိ ႀကိဳးခ်င္းထား ႀကိဳးခ်င္းညွိဆုိသလို ျမင္ပါမ်ားေတာ့ ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္တတ္ၾကတာဟာ ဓမၼတာတစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ နီးစပ္မႈေၾကာင့္ ခ်စ္ေမတၱာေတြသာ ေပါက္ဖြားလာတတ္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ျမင္ပါမ်ားေတာ့ ျပယ္ဆုိသလုိ ခ်စ္ျခင္းေတြျပယ္ေပ်ာက္ၿပီး မုန္းတီးမႈေတြလဲ ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ ့ အခ်စ္ဆုံးဇနီးမယားကိုေတာင္မွ အနီးကပ္ဆုံးအႀကီးမားဆုံးရန္သူတဲ့။ ဇာတ္ေတာ္နိပါတ္ေတာ္ေတြမွာ အဲဒီလုိ ဆုိထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ နီးလြန္းေတာ့ ရန္ေတြျဖစ္ ေ၀းသြားေတာ့ လြမ္းက်န္ရစ္ဆုိတာလဲ ရွိေသးတယ္။
ဘာကုိမွ ၾကည့္မေနပါနဲ႔။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြကိုဘဲ ၾကည့္ပါ။ တစ္ခါတစ္ခါ အဆင္ေျပလုိက္။ တစ္ခါတစ္ခါ တုိက္မယ္ခုိက္မယ္လုပ္လုိက္နဲ႔။ ေျပာင္းလဲမႈေတြေလ။ အဲဒါ နီးစပ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြေပါ့။

က်ေနာ္အပါအ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့အားနည္းခ်က္တစ္ခုက အစမွာ အရမ္းေကာင္းတတ္ၿပီး ၾကာလာရင္အခ်င္းခ်င္း အျပစ္ျမင္လာၾကၿပီး စည္းလုံးမႈ မရွိၾကေတာ့တာပါဘဲ။ စည္းလုံးမႈမရွိတာထက္ ဆရာအတင္မခံခ်င္ၾကတာက ပုိမ်ားမယ္ထင္တယ္။ မရွိသင့္တဲ့မာနေတြရွိတတ္ၾကၿပီး မေယာင္ရာဆီလူးတတ္ၾကပါတယ္။ အလုပ္ကို တကယ္လုပ္တာထက္ လူႀကီးေရာက္လာမွ မ်က္ႏွာသာရေအာင္ လုပ္ျပတတ္တာ မ်ားပါတယ္။ ေစတနာႏွင့္လုပ္ရမဲ့အလုပ္ကုိ မာနေတြတစ္သီႀကီးနဲ႔ ဟန္ပါပါ မာန္ပါပါ မ႑ပ္တုိင္တက္ျပၿပီး ငါတေကာလုပ္ျပတတ္ၾကတာလဲ ဒုနဲ႔ေဒးပါဘဲ။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္တာထက္ နာမည္ရခ်င္တာက ပုိမ်ားတတ္ပါတယ္။ တာ၀န္ကုိ ေခါင္းေရွာင္တတ္ၿပီး အခြင့္အေရးကုိ လုယူတတ္ၾကသူေတြလဲ မျမင္ခ်င္အဆုံးမဟုတ္လား။

လူမွန္ရင္ အရည္အခ်င္းတစ္ခုစီေလာက္ေတာ့ အနည္းဆုံးပုိင္ဆုိင္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခုခုဘက္မွာ အားနည္းေနတဲ့အတြက္ အထင္ေသးစရာမလုိသလုိ တစ္ဘက္ဘက္မွာ အားသာေနသူကုိလဲ အရမ္းႀကီး အထင္ႀကီးစရာမလုိပါဘူး။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္ထက္(ပညာေရးဘက္မွာ)သာလြန္တဲ့သူေတြကုိ အရမ္းအထင္ႀကီးတတ္တဲ့ေရာဂါရွိေနသူ တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့လဲ.. အခ်ိန္ရဲ ့ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အဲဒီေရာဂါကေတာ့ မႈန္၀ါးသြားသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဆုိလုိတာကေတာ့ အထင္ႀကီးရုံအဆင့္ေလာက္ဘဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အရမ္းႀကီး အထင္ႀကီးတတ္တဲ့အဆင့္မွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။

အဲဒီလုိဆုိေတာ့...
အတူတူေနထုိင္ၾကတဲ့အခါ ဘာေတြလုိအပ္သလဲ။
အထူးသျဖင့္ အေျခအေနအရ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ၊ မိဘႏွင့္ေ၀းတဲ့ေနရာေတြမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့သူေတြအဖုိ႔ ပုိအေရးပါပါတယ္။ အျခားသူေတြနဲ႔ အတူေနရတ့ဲအခါမွာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းမႈအတြက္ ဘာေတြလုိအပ္ပါသလဲ။ က်ေနာ့္အေတြ႔အႀကဳံအရေရာ သီအုိရီအရပါ ေကာက္ခ်က္ကေလးေတြ ဆြဲၾကည့္မိတယ္။


၁။ကုိယ္ဘာႀကိဳက္တတ္သလဲဆုိတာထက္ သူမ်ားေတြ ဘာမႀကိဳက္တတ္ဘူးလဲဆုိတာကုိ စဥ္းစားပါ။

၂။ကုိယ္ဘာမႀကိဳက္တတ္ဘူးလဲဆုိတာထက္ သူမ်ားေတြဘာႀကိဳက္တတ္သလဲဆုိတာကုိ ေတြးေခၚပါ။

၃။ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္မွအေကာင္းထင္ၿပီး သူမ်ားလုပ္တဲ့အလုပ္ကုိ မေကာင္းမျမင္ပါနဲ႔။

၄။ကိုယ္တုိင္ေကာင္းမႈမလုပ္ႏုိင္ရင္ေနပါေစ။ သူမ်ားေတြေကာင္းမႈလုပ္ေနတာကို မေကာင္းမထင္ပါနဲ႔။

၅။ကိုယ့္ရဲ ့အျပဳအမူဟာ တစ္ဖက္လူအေပၚေၾကာသလုိျဖစ္ေနသလားဆုိတာကုိ ဆင္ျခင္ပါ။

၆။တစ္ဘက္လူရဲ ့အျပဳအမူဟာ ကုိယ့္အေပၚေၾကာသလိုျဖစ္ေနရင္ တစ္ဖက္လူနားလည္ေအာင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ညွိႏႈိင္းေျပာဆုိပါ။

၇။အခ်င္းခ်င္းအရြဲ႔မတုိက္ပါနဲ႔။

၈။အခ်င္းခ်င္းအထင္မေသးပါနဲ႔။

၉။အခ်င္းခ်င္းပုိင္နက္(ပုိင္နက္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္)ကုိ မက်ဴးေက်ာ္ပါနဲ႔။

၁၀။အခ်င္းခ်င္းရဲ ့အေသးအဖြားအျပစ္မ်ားကုိ ဥေပကၡာျပဳေပးလုိက္ပါ။

၁၁။ကုိယ့္ဗီဇကုိ ႏွလုံးသြင္းပါ။

၁၂။သူ႔ဗီဇကုိ နားလည္ေပးပါ။

၁၃။ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္အညီ Common sense ကုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးပါ။

၁၄။လူတုိင္း မာနကုိယ္စီရွိတယ္ဆုိတာကုိ မေမ့ပါနဲ႔။

၁၅။ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အခ်င္းခ်င္းႀကိဳတင္ၿပီး နားလည္မႈယူထားၾကရင္ အေကာင္းဆုံးပါဘဲ။


ဘုတ္က်ီးရုိေသ၊ က်ီးဘုတ္ရုိေသသေဘာမ်ိဳးေထြးပုိက္ၿပီး တစ္ေလွထဲစီး တစ္ခရီးထဲသြားသူခ်င္းအတူတူ အထက္က အခ်က္အလက္ေတြကို နွလုံးသြင္းၿပီး အျပန္အလွန္နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးၾကရင္ အတူတူေနထုိင္တဲ့အခါ ပုိအဆင္ေျပမွာေသခ်ာပါတယ္။ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာ လုိ႔စကားပုံရွိေပမဲ့ အခုရႈပ္မွ ေနာင္ရွင္း ဆုိတဲ့စကားပုံက ပုိသက္ေရာက္မႈရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစခ်င္း ေဆာက္နဲ႔ထြင္းေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးေပါ့ေလ။ အစမွာ ညွိညွိႏႈိင္းႏႈိင္းႀကိဳလုပ္ထားၾကဖုိ႔ဆုိလုိတာပါ။ အဲဒီအတုိင္းျပဳလုပ္ရင္ အခ်င္းခ်င္းပဋိပကၡေတြနည္းပါးသြားပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္အရာကုိဘဲ လုပ္လုပ္ ညီညြတ္စြာလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဥာဏ္မီွသေလာက္စိတ္ကူးတင္ျပေပးလုိက္ျခင္းရယ္ပါ။ ။ မိတ္ေဆြတုိ႔ ေတြ႔ႀကဳံတာေလးေတြ၊ ေတြးေခၚမႈေလးေတြ၊ သင္ခန္းစားေလးေတြ ဒီထက္ပုိရွိခဲ့ရင္လဲ ထပ္ျဖည့္ေပးၾကေစလုိပါတယ္။

အားလုံး ညီညီညြတ္ညြတ္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အတူတူေနထုိင္ႏုိင္ၾကပါေစ။


..........

13 comments:

ဝက္ဝံေလး said...

ဟုိက္ စကားပံုေတြ မ်ားလွခ်ည္တကား
ဟုတ္ကဲ႕ မွတ္သြားပါတယ္ေနာ္

Ko Min Htet said...

မွန္တယ္ဗ်ိဳ႕၊ အဲလိုပဲ တစ္ခါတစ္ေလ (အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အၿမဲတမ္း) ခံစားေနရတယ္ဗ်ား။

ဇြန္မ said...

အမွန္ေတြပါပဲလားေနာ္။ မွတ္သားစရာေတြမို႔ ဖတ္ၿပီး မွတ္သြားပါတယ္ အကိုေရ။

လင္းၾကယ္ျဖဴ said...

စိတ္ကူးေကာင္းေလးပါပဲခင္ဗ်ာ...
ေပ်ာ္ပါေစ ေဘာ္ဒါေရ
*.*.*

khun said...

မိေ၀းဖေ၀းမွာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ
ကိုယ္ရပ္ေနရတဲ့အတြက္
လူမွဳ့ေရးက အေတာ္ကိုအေရးၾကီးပါတယ္။
တခါတေလေတာ့လညး္ အေေတာ့္ကို
စိတ္အကုန္သားလား။
ဖတ္ျပီး မွတ္သားသြားပါတယ္ အစ္ကိုေရ။

ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
ခြန္သဒၵါ

Flower said...

မွတ္သားစရာေတြပါလား.. စုေဆာင္းထားတာ ေတာ္လွခ်ည္႕..
အားလံုးကိုမွတ္သားဖို႕ေဘာပင္နဲ႕စာအုပ္ယူျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္လာဦးမယ္..
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေရးထားတာ ခ်ီးက်ဳးသြားပါတယ္..

ေျခလွမ္းသစ္ said...

ဟုတ္တယ္ဗ်ာ ဒီ၀ိနည္းေလးေတြ အတုိင္း က်င့္ႀကံတာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ .... က်ေနာ္လည္း ဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္ဗ်ာ ...

Anonymous said...

အင္း မွတ္သြားပါတယ္

တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲ

အဆင္ေျပပါသလား


မင္းအိမ္ျဖဴ

noblemoe said...

အဲဒီ 15 ခ်က္သာအားလံုးလိုက္နာနိုင္ရင္တို ့ေလာကၾကီးမွာ ေနထိုင္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပါ။
သာယာခ်မ္းေျမ ့ပါေစေနာ္
မိုး

ၾကယ္ျပာ said...

ေတာ္ေတာ္ေလးျပည္႔စံုတယ္ရွင္႔ ... တခုေတာ႔ေျပာခ်င္တာေလးရွိတယ္ ... အတူေနရတဲ႔သူတိုင္းက ဒီအခ်က္ေတြကုိ သတိျပဳမိဖို႔လိုတယ္ ... အဲ႔လိုမွမဟုတ္ရင္ ေတာ႔ ၾကာရွည္သည္းခံႏိုင္မယ္မထင္ဘူး .... ႀကံဳဖူးတယ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ အသိ တစ္ေယာက္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခန္းအဆင္မေျပလို႔ ၾကယ္ျပာ႔အခန္းမွာခဏေနတယ္ ... သူက ဖုန္းတအားေျပာတယ္ ... လူငယ္ေတြခ်ည္းပဲေနေတာ႔ ကိစၥမရွိေပမယ္႔ ၾကယ္ျပာ႔မိဘေတြအလည္လာတဲ႔အခ်ိန္ မွာလဲ ညဘက္ ၁၂ ေက်ာ္ ၁ နာရီ ေလာက္ထိ ဖုန္းေတြလာ ဖုန္းေတြေျပာတယ္...ၾကယ္ျပာက silent လုပ္ထားဖုိ႔ေျပာေတာ႔ လုပ္ထားေပမယ္႔ စကားေျပာရင္ နာရီခ်ီၾကာတတ္ၿပီး အျပင္ထြက္မေျပာဘူး ... အေမက ေနသိပ္မေကာင္းေတာ႔ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ျဖစ္လာေရာ ... သူကဖုန္းလာတိုင္းေျပာေလ႔ရွိတာက အားေတာ႔နာပါတယ္ အစ္မရယ္တဲ႔ ... တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ သည္းခံတယ္ ...ေနာက္ေန႔ ဖုန္းထပ္လာေတာ႔ ထံုးစံအတုိင္း အားနာလိုက္တာ ေပါ႔ ... ဒီေတာ႔ ၾကယ္ျပာလဲ “ညီမရယ္ အားနာတတ္ရင္ ဖုန္းပိတ္ထားပါလား ... ေနာက္ေန႔ေတြအခန္းထဲဖုန္းမေျပာနဲ႔ေနာ္ ... အေမလန္႔လန္႔ႏိုးလို႔လို႕” ေျပာလိုက္မွ အဲ႔ကိစၥအဆင္ေျပသြားတယ္ ....

ေနာက္ အခန္းတံခါးပိတ္တာကုိ အခ်ိန္မေတာ္္ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲၿပီးပိတ္တာမ်ိဳး ... သူမ်ားေတြ အိပ္ေနပါလားဆိုတာ နည္းနည္းမွမသိတတ္တဲ႔လူမ်ိဳး ...

ေနာက္ လူႀကီးေတြထမင္းစားဖုိ႔ ခံုမေလာက္လို႔ အခန္းထဲသြင္းထားတဲ႔ခံုကုိ ျပန္ထုတ္ေပးရေကာင္းမွန္းမသိ ... မတ္တပ္ရပ္စားေနတာျမင္ရက္သားနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳး .. (ကုိယ္သူ႔မိဘေတြကုိ တခါမွဒီလိုမဆက္ဆံဖူးဘူး)

အမ်ားနဲ႔စုေနတာ သန္႔ရွင္းေရးအလွည္႔က်လုပ္ဖုိ႔ကုိ ခိုႏိုင္သေလာက္ခိုေနတာမ်ိဳး ေျပာေတာ႔လဲမႀကိဳက္ ကုိယ္႔ဘာကုိယ္လဲမလုပ္ ....

အင္း ... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခ်ည္းပဲေနခဲ႔တာပါပဲ ... အေတာ္ေလးသည္းခံၿပီး စိတ္ေတြဆင္းရဲ႔ခဲ႔ဖူးတယ္ ... အတူေနၾကည္႔ေတာ႔မွ ကုိယ္ဘက္တစ္ဘက္တည္းသိတတ္ေနလို႔မရဘူးဆိုတာ ပုိသိလာတယ္ ... မလြယ္ဘူး ...

flowerpoem said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕ မွတ္သားသြားတယ္ ကိုကိုေမာင္ေရ

ဂျေဂျူဝိုင် said...

လုိက္နာ သင့္တဲ့ စကားေတြပါပဲ ကုိကုိေမာင္

မိုးစက္အိမ္ said...

အစ္ကိုခံယူခ်က္ ဒသနေလးေတြက တန္ဖိုးရွိပါတယ္
ဒီပို ့စ္တစ္ပိုဒ္ၿဖစ္ဖို ့ အစ္ကိုအမ်ားၾကီးေတြးလိုက္
ရမွာပါ . . . ေလးစားအားေပးလ်က္ပါအစ္ကိုေရ