ေအာ္....မိန္းမဘ၀... (ကရုဏာသံျဖင့္)

မုဆုိးမျဖစ္ရတာထက္ ေသရတာကပုိျမတ္ပါတယ္။
ဒီအယူဟာ ဟိႏၵဴဘာသာမွာ အရုိးစြဲေနပါၿပီ။

Sati ( a practice of suicide burning) မီးေလာင္ၿပီးအေသခံျခင္း
လင္ေယာက်္ားေသဆုံးၿပီးေနာက္ က်န္ရစ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးကုိ အမဂၤလာမိန္းမ၊ က်က္သေရတုံးတဲ့မိန္းမ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျမင္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဒီ Sati ဆုိတဲ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ေပၚေပါက္လာရတာပါ။
ဒီ Sati က ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ Widow-Burning ႏွင့္ Jauhar ပါ။ ရွင္းျပပါမယ္။


Widow-Buring (မုဆုိးမကုိ မီးရႈိ ့သတ္ၾကျခင္း)
မုဆုိးမကုိ မီးရႈိ ့သတ္ၾကတယ္ဆုိေပမဲ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ က်န္ရစ္သူ မုဆုိးမကုိယ္တုိင္က သူ႔ကုိသူ အဆုံးစီရင္တာပါ။ ဘယ္လို စီရင္သလဲဆုိေတာ့ လင္ေယာက်္ားရဲ ့အေလာင္းကုိ မီးရႈိ ့တဲ့ Funeral Pyre လုိ႔ေခၚတဲ့ မီးပုံထဲ ခုန္ဆင္းၿပီး သူမကိုယ္သူမ(သူမေယာက်္ားအေလာင္းႏွင့္အတူ) မီးေလာင္ေစၿပီး အေသခံတာပါ။ မုဆုိးမဘ၀ႏွင့္မယွဥ္သန္ခ်င္တာလဲ ပါမွာေပါ့ေလ။ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္မရမဲ့အတူတူ ေသတာဘဲေကာင္းပါတယ္ဆုိတဲ့ အယူလဲ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါတယ္။ က်န္ရစ္သူမုဆုိးမကိုယ္တုိင္ သူမဆႏၵႏွင့္သူမ အေသခံတာရွိသလုိ
လင္ေယာက်္ားရဲ ့ေဆြမ်ိဳးေတြက အတင္းအၾကပ္ မီးပုံထဲခုန္ဆင္းခုိင္းလုိ႔ ေသရတဲ့ မုဆုိးမေတြလဲ မနည္းခဲ့ပါဘူး။

ဟိႏၵဴဘာသာရဲ ့ အမြန္ျမတ္ဆုံးက်မ္းဟာ ေ၀ဒအမည္ရွိတဲ့က်မ္းေတြပါ။ အဲဒီေ၀ဒက်မ္းေတြထဲက ရိဒ္ေ၀ဒက်မ္းဟာ ေရွးအက်ဆုံးက်မ္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ရိဒ္ေ၀ဒက်မ္းထဲမွာ Sati Hynm လို႔ေခၚတဲ့ မုဆုိးမမီးေလာင္ခံတဲ့အခမ္းအနားမွာ သီဆုိတဲ့ ဘာသာေရးသီခ်င္းေတြကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ မုဆုိးမမီးေလာင္အေသခံတာေတာင္ အခမ္းအနား အတီးအမႈတ္ အကအခုန္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္လုိက္ၾကေသးတယ္။ အေတာ္ကုိ မတရားအႏုိင္က်င့္လြန္းပါတယ္။

ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔မွာ ဒီလုိယုံၾကည္မႈေလးေတြၾကရွိတယ္။
လင္ေယာက်္ားအေလာင္းႏွင့္အတူ မီးေလာင္အေသခံတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကုိ----
၁။အလြန္ျမင့္ျမတ္ၿပီး သီလႏွင့္ျပည့္စုံတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလုိ႔ အမ်ားက သတ္မွတ္ၾကျခင္း
၂။ေသဆုံးၿပီးၿပီးခ်င္း ေကာင္းကင္ဘုံသုိ႔ တုိက္ရုိက္ေရာက္ရွိႏုိင္ျခင္း
၃။ငရဲမွာ ဒုကၡခံစားေနရတဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြအားလုံးကုိ ကယ္တင္ရာေရာက္ျခင္း
၄။နတ္သမီးတစ္ပါးအေနနဲ႔ ကုိးကြယ္ခံရျခင္း
၅။ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ႏွစ္ေပါင္း ၃၅ သန္းတုိင္တုိင္ သူမေယာက်္ားႏွင့္အတူ စည္းစိမ္ခံစားႏိုင္ျခင္း
၆။က်န္ရစ္သူမ်ားက အမွတ္ရေနေစရန္အတြက္ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုခုကုိ သူမအတြက္ ေဆာက္လုပ္ေပးၾကျခင္း၊
အဲဒီလို ယုံၾကည္မႈေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ ့ဘ၀ဟာ ပုိၿပီး အဖိႏွိပ္ခံျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလုိအေလ့အက်င့္ေတြ ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီရွိခဲ့ၿပီဆုိေပမဲ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံအစြန္အဖ်ားဘက္မွာ တစ္ခါတစ္ရံ ဒီက်င့္ထုံးကုိ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနၾကပါေသးတယ္။


Jauhar (မိန္းမမ်ား အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ မီးရႈိ ့အသတ္ခံရျခင္း)
ဒီအေလ့အက်င့္ဟာ Sati ႏွင့္အနည္းငယ္ကြဲသေယာင္ထင္ရေပမဲ့ အမွန္ကေတာ့ Sati အေလ့အက်င့္ပါဘဲ။
ေယာက်္ားေတြ စစ္ေျမျပင္ထြက္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ တစ္ၿမိဳ့လုံးမွာရွိတဲ့ အိမ္မွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ဇနီးႏွင့္သမီးေတြအားလုံးကုိ စစ္မထြက္ခင္ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ မီးရႈိ ့ သတ္ျဖတ္ခ့ဲၾကေလ့ရွိပါတယ္။
သူတုိ႔ ဒီလုိလုပ္တာဟာ အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္လုပ္ရတာပါ။
၁။ဇနီးႏွင့္သမီးေတြအားလုံး ရန္သူလက္တြင္းကုိ က်ေရာက္ျခင္းမွ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ထားျခင္း
၂။စစ္ထြက္သြားတဲ့ေယာက်္ားေတြဟာ စစ္ေျမျပင္မွာ ေသဖုိ႔ရာခုိင္ႏႈန္းမ်ားတဲ့အတြက္ ဇနီးမယားေတြ မုဆုိးမဘ၀ ေရာက္ရဖုိ႔ က်ိန္းေသျခင္း။ (မုဆုိးမဘ၀ဟာ အမဂၤလာ၊ က်က္သေရမရွိ ဟု အယူရွိၾက၏)

အဲဒီလုိ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ မီးရႈိ ့အေသခံတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုက သူတုိ႔ေစတနာအေလ်ာက္ အေသခံၾကတာပါ။ ေသဖုိ႔ ဆႏၵမရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကုိလဲ လင္ေယာက်္ားက အတင္းအဓမၼအေသခံခုိင္းပါတယ္။ ေသဖုိ႔ဆႏၵရွိရွိ မရွိရွိ အားလုံး ေသၾကၾကတာခ်ည္းပါဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ႀကီးၾကတဲ့သူေတြဘဲေနာ္။ စစ္မေရာက္ခင္ မ်ားကုန္ေနၾကၿပီ။ စိတ္ပ်က္စရာအလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအယူ၀ါဒေတြကုိ ဒီေခတ္မွာေတာ့ မက်င့္သုံးၾကေတာ့ပါဘူး။ ေပ်ာက္ပ်က္သြားပါၿပီ။


No divorce and no remarriage (အိမ္ေထာင္ကြဲႏွင့္ျပန္အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းတုိ႔ကုိ ခြင့္မျပဳ)
ေယာက်္ားဘယ္ေလာက္ဆုိးဆုိး မိန္းခေလးမွာ အိမ္ေထာင္ကြဲခြင့္မရရွိပါဘူး။ ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံၿပီးေနရုံပါဘဲ။ တကယ္လုိ႔ ေယာက်္ားႏွိပ္စက္တာ မခံႏုိင္လုိ႔ အိမ္ကထြက္ေျပးရင္ေတာင္မွ ဟိႏၵဴ၀န္းက်င္ထဲမွာ က်င္လည္ေနသေရြ ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္မရွိပါဘူး။


Purdah (သူစိမ္းေရွ ့မွာ မ်က္ႏွာဖုံးကြယ္ထားရျခင္း)
ဟိႏၵဴအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ လ်ိဳ ့၀ွက္စြာ သီးသန္႔ေနရပါတယ္။ အျပင္ထြက္ရင္လဲ ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံးအျပင္ မ်က္ႏွာကုိပါ အ၀တ္ႏွင့္ဖုံးကြယ္ၿပီးထြက္ရပါတယ္။ မ်က္စိျမင္ရရုံသာ အေပါက္ကေလးေတြျပဳလုပ္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ားစုက မြတ္စလင္မေတြသာ အျပင္ထြက္ရင္ မ်က္ႏွာဖုံးကြယ္ၿပီးထြက္ရတယ္လို႔ သိၾကတာပါ။ အမွန္တကယ္က ဟိႏၵဴအမ်ိဳးသမီးေတြလဲ Purdah လုိ႔ေခၚတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးကြယ္ၿပီး အျပင္ထြက္ရတ့ဲ စည္းကမ္းဥပေဒေတြရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဥပေဒကုိ ဇာတ္ျမင့္အာရိယန္ဟိႏၵဴေတြသာ မွန္မွန္ကန္ကန္လုိက္နာၾကတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိ မ်က္ႏွာကုိ ဖုံးကြယ္ထားျခင္းအားျဖင့္ တစ္ျခားေယာက်္ားေလးေတြရဲ ့ တဏွာရန္မွ လြတ္ကင္းႏုိင္တယ္လုိ႔ သူတုိ႔ ယုံၾကည္ထားၾကပါတယ္။

သူ႔အရပ္ႏွင့္သူ႔ဇာတ္ကေတာ့ ဟုတ္ေနတာပါဘဲ။
အမ်ိဳးသမီးဆုိသူေတြ အမ်ားစုကလဲ အလွအပအတြက္ႏွင့္ ဂုဏ္အတြက္ဆုိရင္ ေငြကုန္တာ ထမင္းငတ္ခံတာကုိ အသာေလးထားၿပီး အသက္ကုိေတာင္ မႏွေျမာတတ္ၾကေလေတာ့ သူတုိ႔ေၾကာင့္လဲ ခပ္ခက္ခက္ပါဘဲ။

ကုိးကားခ်က္။
1.http://www.geocities.com
2.http://www.hinduwebsite.com
3.Thitthila, Ashin, (1992) Essentail Themes of Buddhist Lectures, Yangon: Religious Affairs Press.
4.Pruthi, R and Sharma, B.R (1995) Buddhism, Jainism and Women, New Delhi: Anmol Publications.


.....