Monday, 12 October 2009

ငါ


ငါေတာ္ ငါတတ္..... ငါမွျမတ္ဟု၊
ငါအတၱစြဲ..... ငါဘဲ လုပ္ရ၊
ငါမာနႏွင့္..... ငါက ၿပီးဆုိ၊
ငါလုိသို႔ေရာက္..... ငါ ၿပီးေျမာက္၏။


ငါ့ကုိယ္ ငါ့ဟာ..... ငါ့ဥစၥာႏွင့္
ငါသာ ပုိင္စုိး..... ငါမ်ိဳးမ်ိဳးတည္း၊
ငါ့သမီး သား..... ငါ့မယားဟု၊
ငါ့အား ခ်စ္မက္၊ ငါ မာန္တက္၏။


ငါ့မ်ိဳး ငါ့ေဆြ..... ငါ့ ဌာေန၀ယ္၊
ငါ့ေျမေတြရွိ..... ငါ့ဖုိ႔ၾကည့္ကာ၊
ငါ့ဥစၥာစြဲ..... ငါကဲ ကဲၿပီး
ငါစြဲ သကၠာ..... ငါ အတၱာႏွင့္၊
ငါ ငါ စဲြၿငိ..... ငါဒိ႒ိပြါး၊
ငါ လြဲမွားစြာ..... ငါသာ ပထမ၊
ငါ ဓိကဟု..... ငါရ ၿပီးေရာ၊
ငါ ပါယ္ေၾကာ၀ယ္..... ငါေမ်ာ ေမ်ာၿပီး၊
ငါ ခ်ည္းႏွီးတည္း။ ။


.....

8 comments:

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

တစ္ ယူလိုက္အံုးမယ္

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ခင္လို႔ ႏွစ္ ပါယူလိုက္ျပီ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ကဗ်ာဖတ္ျပီး
“ငါ”
ေတာ့ ဘာမွမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး

Anonymous said...

ဒီကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္


ၾကိဳက္ကား ၾကိဳက္၏
သိကား သိ၏
သိေသာ္ျငားလဲ
လူ႕ဘံုဘဝ လူဌာေနဝယ္
လူျဖစ္ေလသည့္ လူသားေလမို႔
ငါ စိတ္မစြဲ တင္းခ်င္ေသာ္လဲ
ရံဖန္ရံခါ ငါ ျခင္းထပ္၍
မာန္မာနကို လက္ကစြဲကိုင္
လုပ္မိေလသည္..။

ငါ ..နဲ့ ငါ..သာ..
ႏိွဳင္းရင္း ရန္ျဖစ္
နိဗၺာန္ ေရႊျပည္
ေမ်ွာ္မွန္းရည္လဲ
သံသာရာ ဆင္းရဲ
ဝင္ဖို့ခက္လို႔..
ငါ စိတ္ကိုဖ်က္ ငါ ေဇာကိုပယ္
ငါတေကာ ကင္းလို႔ ျငိမ္းခ်မ္းစြာပဲ ေနခ်င္မိတယ္။


မိုမိဂ်ိ

ၾကယ္ျပာ said...

ကဗ်ာေလးေကာင္း၏

မိုးစက္အိမ္ said...

အစ္ကိုေရ ေလးလံုးစပ္ေတြ ခ်ည္းခ်ေနပါလားဗ် :)

flowerpoem said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးပါ သယ္ရင္း

မင္းအိမ္ျဖဴ Minn Eain Phyu said...

ငါစီးရီး လာဖတ္၏

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ

မင္းအိမ္ျဖဴ