ေရာျပြမ္းကမၻာ

ေနသည္ ပူျပင္း၏။ ေလာင္ကၽြမ္း၏။ ေတာက္ပ၏။ ျပင္းထန္၏။ တက္ၾကြ၏။
စမ္းေရသည္ ေအးျမ၏။ ေအးခ်မ္း၏။ ၾကည္လင္၏။ ျပတ္သား၏။ တည္ၿငိမ္၏။

ေဒါသသည္ ေနႏွင့္တူ၏။ ေမတၱာသည္ စမ္းေရႏွင့္တူ၏။
ေဒါသ၏ သေဘာသည္ ပူျပင္းေလာင္ကၽြမ္း၏။ ေမတၱာ၏ သေဘာသည္ ၾကည္လင္ေအးျမေသာ သေဘာရွိ၏။ ေဒါသသည္ ျပဳလုပ္က်ဴးလြန္ၿပီးေသာအခါ၌ ေနာင္တဖန္ပူေလာင္ေစ၏။ အရွက္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစတတ္၏။ ထုိ႔အတူ ေမတၱာသည္ ျဖစ္ဆဲကာလ၌လည္းေကာင္း ျဖစ္ၿပီးကာလ၌လည္းေကာင္း ေအးျမေသာအသြင္ကုိေဆာင္၏။ စိတ္ကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေစ၏။

သဲကႏၱာရခရီးၾကမ္းသည္ ေန႔အခါ၌ တရွိန္းရွိန္းပူေလာင္၏။ သံလ်ပ္တုိ႔ျဖင့္အတိၿပီး၏။ သဲမႈန္တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေန၏။
အုိေအစစ္သည္ တျမျမေအးခ်မ္း၏။ တစိမ့္စိမ့္ၿငိမ္းေအး၏။ အေမာကုိ ေျပေပ်ာက္ေစ၏။

ေဒါသသည္ ေန႔အခါ၌ျဖစ္ေပၚသည့္ သဲကႏၱာရခရီးၾကမ္းႏွင့္တူ၏။
ေမတၱာသည္ အုိေအစစ္စိမ့္စမ္းႏွင့္တူ၏။
ေဒါသျဖစ္ေနေသာသူ၏စိတ္သည္ ၾကမ္းတမ္းေနတတ္၏။ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတတ္၏။ ဗ်ာမ်ားေနတတ္၏။ လႈပ္ရွားေနတတ္၏။ အမွားအမွန္ကုိ မစဥ္းစားတတ္။
ေမတၱာတရားလက္ကုိင္ထားသူ၏စိတ္သည္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း၏။ တည္ၿငိမ္၏။ ေအးေဆး၏။ တည္ၾကည္၏။ အမွားအမွန္ကုိ ေကာင္းေကာင္းခြဲျခားသိႏုိင္၏။

လူတုိင္း ေဒါသ၏ ဆုိးျပစ္ကုိလည္းေကာင္း ေမတၱာ၏ ေကာင္းက်ိဳးကုိလည္းေကာင္း က်က်နနသိရွိၾက၏
ပူေလာင္ျခင္း ေအးျမျခင္းသေဘာတရားတုိ႔ကုိ သီအုိရီအေနျဖင့္ နားလည္ၾက၏။ ေဒါသႏွင့္ ေမတၱာတုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈသေဘာကုိလည္း သေဘာေပါက္ၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒါသကုိ ပယ္သတ္ၿပီး ေမတၱာကုိ ေမြးျမဴခ်င္ၾက၏။

သုိ႔ေသာ္ ေဒါသသည္ မာယာအရမ္းမ်ား၏။ တခါတရံ ေကာဓ(အမ်က္ထြက္ျခင္း)အေနနဲ႔ အလည္လာ၏။ တခါတခါ ပဋိဃ(ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း)အျဖစ္ျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္လာတတ္၏။ တခါတခါ၌မူ ဘယ(ေၾကာက္ျခင္း)ပုံစံျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာတတ္၏။ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းႏွင့္လာသည္ျဖစ္ေစ ေဒါသသည္ ေဒါသပင္ျဖစ္၏။ ေမတၱာမျဖစ္ႏုိင္။ ေဒါသကုိ ေရွာင္ရွားရင္း ေဒါသႏွင့္ခ်ည္း ရင္ဆုိင္ေနရတတ္၏။ မေတြ႔ခ်င္ေသာ သူကုိမွ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ဒဲ့ဒုိး ေတြ႔ရတတ္သကဲ့သုိ႔ျဖစ္၏။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သာမန္ပုထုဇဥ္လူသားကို မဆုိထားဘိ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္ခဲ့ေသာ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းသည္ ပါရမီျပည့္ေသာ ေ၀ႆႏၱာမင္းလက္ထက္၌ပင္ ေဒါသကုိ ေရွာင္ကြင္းရင္း ေဒါသႏွင့္ပက္ပင္းေတြ႔ခဲ့ရေပေသး၏။ သားသမီးကုိ အလွဴခံလာေသာ ဇူဇကာပုဏၰားသည္ ေရစက္ခံယူၿပီး အလွဴခံၿပီးေသာအခါ မင္းႀကီးေရွ ့၌ပင္ မင္းႀကီး၏ သားသမီးမ်ားကုိ ႀကိဳးျဖင့္တုတ္၏။ တုတ္ျဖင့္ရုိက္၏။ ပါးစပ္ျဖင့္ ဆဲဆုိ၏။ ႀကိမ္းေမာင္း၏။

ေရစက္ခ်လွဴၿပီးေသာ အလွဴပစၥည္းသည္ ေထြးၿပီးေသာ တံေတြးႏွင့္ ဥပမာတူ၏။ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးသည္ သူ၏သားသမီးမ်ားျဖစ္ေသာ ဇာလီႏွင့္ကဏွာဇိန္တုိ႔ကို ဇူဇကာပုဏၰားႀကီးအား ေရစက္ခ်လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ၏သားသမီးမ်ားသည္ ေထြးၿပီးသား တံေတြးႏွင့္တူ၏။ အနည္းငယ္မွ် တြယ္ၿငိစရာမလုိ။
သုိ႔ေသာ္... သားသမီးသည္ သားသမီးပင္ျဖစ္၏။ မိဘသည္ မိဘပင္ျဖစ္၏။ မိဘသည္ သားသမီးမ်ားအား ကုိယ့္အသက္ေလာက္ ခ်စ္ခင္တတ္ၾက၏။ သားသမီးေနမေကာင္းျဖစ္လ်င္ မိဘေနမေကာင္းသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္၏။ သားသမီးနာက်င္ေနလ်င္ မိဘမ်ား နာက်င္ေနတတ္၏။ ဓမၼတာပင္တည္း။

ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးသည္ သူ၏သားသမီးမ်ားအား ႏွိပ္စက္ေနသည္ကုိ ျမင္သည့္အခါ ႏွလုံးသည္းပြတ္ထဲထိ နာက်င္၏။ အသဲကြဲလုမတတ္ ေၾကကြဲရ၏။ အရွင္လတ္လတ္ တံက်င္လွ်ဳိခံရသကဲ့သုိ႔ ပူေလာင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္စြဲေတာ္ သန္လ်က္ကုိ သန္လ်က္အိမ္အတြင္းမွ ဆြဲထုတ္လုိက္၏။ ဇူဇကာပုဏၰားအား အပုိင္းပုိင္း ပုိင္းသတ္ရန္ ႀကံစည္၏။ စဥ္းစား၏။ ေတြးေတာ၏။ ထုိနည္းအားျဖင့္ ေဒါသ၏ အႏုသယအဆင့္ႏွင့္ ပရိယု႒ာနအဆင့္ကုိ မင္းႀကီးကိုယ္တုိင္ က်ဴးလြန္ခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ေသာ ၀ီတိကၠမအဆင့္သုိ႔ မေရာက္ခဲ့။ သတိခၽြန္းျဖင့္ သူ၏ေဒါသကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ႀကီး အုပ္ႏုိင္ခဲ့၏။

လူတုိင္း၌ရွိေသာ စိတ္သည္ ပကတိအားျဖင့္ ျဖဴစင္၏။ စင္ၾကယ္၏။ သန္႔ရွင္း၏။
သုိ႔ေသာ္ စိတ္သည္ အၿမဲတမ္းအေရာင္ဆုိးခံရ၏။ ေစတသိက္တုိ႔၏ ျခယ္လွယ္မႈေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လုိက္ပါရရွာ၏။ ေစတသိက္က မဲသြားလ်င္ သူပါလုိက္ၿပီး အမဲျဖစ္ရ၏။ ေစတသိက္က ျဖဴျပန္လ်င္ သူပါလုိက္ၿပီး အျဖဴျဖစ္ရျပန္၏။ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းသည့္ ပိတ္စေပၚ၌ ေရာင္စုံေဆးေရးပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ ေရးဆြဲထားသကဲ့သုိ႔ေပတည္း။

ေဒါသသည္ အမဲျဖစ္၏။ ေမတၱာသည္ အျဖဴျဖစ္၏။
အမဲရွိမွ အျဖဴသည္ ပုိထင္ေပၚ၏။ အျဖဴႏွင့္ယွဥ္မွ အမဲသည္ ပုိသိသာ၏။ အၿမဲတမ္းျဖဴေနလ်င္ အမဲ၏ သေဘာကုိ မသိႏုိင္။ အၿမဲတမ္း မဲေနျပန္လ်င္လည္း အျဖဴ၏ အဆင္းကုိ နားမလည္ႏုိင္။ ေမြးရာပါ မ်က္စိကန္းေနေသာ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေပ၏။

အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္
ေဒါသသည္ ပူေလာင္ေသာ သေဘာကို ေဆာင္၏။ ေမတၱာသည္ ေအးျမေသာ အသြင္ကုိ ယူ၏။ အပူႏွင့္ယွဥ္မွ အေအးသေဘာကုိ ပုိသိႏုိင္၏။ အေအးႏွင့္တုိင္းတာမွ အပူ၏ သဘာ၀ကုိ ပုိသေဘာေပါက္ႏုိင္၏။ ေဒါသအားႀကီးေသာသူသည္ အပူကႏၱာရခရီးခဲကုိ ျဖစ္သန္းလာ၍ ေမာပန္းေနခုိက္ ရင္ဘတ္ကုိ ေဆာင့္အကန္ခံရသကဲ့သုိ႔ ပူေလာင္နာက်င္တတ္၏။ ေမတၱာဓါတ္အားမ်ားသူသည္ အုိေအစစ္မွ အျပန္ မဒီကညာအေခ်ာအလွေလးက ေအာင္သေျပပန္းႏွင့္ လက္ကမ္းႀကိဳသကဲ့သုိ႔ ေအးျမၾကည္ႏူးရတတ္၏။
သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ပုထုဇဥ္လူသားတုိင္းသည္ အပူခ်ည္းသက္သက္လည္း မျဖစ္ႏုိင္။ ထုိ႔အတူ အေအးခ်ည္းသက္သက္လည္း မျဖစ္ႏုိင္ေပ။ အပူအေအး ေရာေႏွာေနေသာ ေရာျပြမ္းကမၻာထဲမွာ က်င္လည္က်က္စားေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤကမၻာကုိ ေရာျပြမ္းကမၻာဟု ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ ကဗ်ည္းတပ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပေတာ့၏။

..............

အဂၤလန္ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ဗုဒၶေန႔မွတ္တမ္းအခ်ိဳ ႔

အဂၤလန္ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ဗုဒၶေန႔ပူေဇာ္ပြဲကုိ ဒီေန႔ (၃၊၅၊၀၉ တနဂၤေႏြ႔)မွာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံရွိ ျမန္မာရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ပူးေပါင္းကာ စည္ကားသုိက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။
က်င္းပခဲ့တဲ့ေနရာကေတာ့ လန္ဒန္ၿမိဳ့ အီးလင္းခန္းမမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

မနက္ ၁၁ နာရီမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား အီးလင္းခန္းမမွာဘဲ ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါတယ္။
ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွာ ဗုဒၶေန႔အခန္းအနားကုိ နေမာတႆ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆုိၿပီး ဖြင့္လွစ္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားက ဘုရားအေနကဇာတင္ေတာ္မူၾကပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ငါးပါးသီလခံၾကတယ္။ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားက ကဗ်ာရြတ္ဆုိၾကတယ္။ ပါ၀ါပြိဳင့္သုံးၿပီး ဗုဒၶေန႔အေၾကာင္းရွင္းျပတယ္။ ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္နဲ႔ပူေဇာ္တယ္။

လန္ဒန္၀ိဟာရဆရာေတာ္ကဗုဒၶေန႔အေၾကာင္းရွင္းျပၿပီး ၀တ္အသင္းသားမ်ားက ရွစ္လုံးဘြဲ႔ကဗ်ာရြတ္ဆုိပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ သာသနရံသီဆရာေတာ္က ေက်းဇူးတင္စကားႏွင့္ျမန္မာႏုိင္ငံနာဂစ္ႏွစ္ပတ္လည္ ဆုေတာင္းပြဲအေၾကာင္းေဟာေျပာၿပီး ၃ မိနစ္ခန္႔ တိတ္ဆိတ္စြာ ေမတၱာပုိ႔သၾကပါတယ္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအရပ္ ၁၀ မ်က္ႏွာေမတၱာပုိ႔လကၤာမ်ားကုိ စုေပါင္းညီညာ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေရစက္ခ် အမွ်ေပးေ၀ၾကပါတယ္။

လန္ဒန္ေမာင္မယ္မ်ားက ဗုဒၶ၀င္ဖြားေတာ္မူခန္းဇာတ္ထုတ္ကုိ ကၿပအသုံးေတာ္ခံအၿပီးမွာ သံဃဒါနဆြမ္းဆန္ေလာင္းလွဴၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ စုေပါင္းဓါတ္ပုံရုိက္ၾကၿပီး အဂၤလန္ဆုိင္ရာဗုဒၶေန႔ကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ၾကပါတယ္။ ညေန ေလးနာရီခြဲခန္႔ အခန္းအနားအစီအစဥ္အားလုံးၿပီးဆုံးပါတယ္။
...........................



ပရိတ္တနားနာယူေနၾကသည့္ ပရိသတ္မ်ား။ (အျပင္ဘက္၌လည္း လူမ်ားစြာရွိေသး၏)

အေလာင္းေတာ္သိဒၶတၳမင္းသားဖြားျမင္ေတာ္မူခန္း (ဇာတ္ထုတ္)
***********

မယ္ေတာ္မာယာမိဖုရားႀကီး ပဋိသေႏၶရွိေၾကာင္းဖြင့္ေျပာေနပုံ။


သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးသည္ မဟာမာယာေဒ၀ီမိဖုရားႀကီးထံမွ ပဋိသေႏၶရွိေနေၾကာင္းၾကားရ၍ မယုံႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနပုံ။


မဟာမာယာေဒ၀ီ၀မ္းၾကာတုိက္က ကေလးေလးအား ပုဏၰားမ်ားကုိ ဖိတ္ၾကားကာ ေဗဒင္ေဟာၾကားေတာ္မူေစပုံ။


သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၏ ဗကဘုိးဘုိးႀကီးသည္ ေဒ၀ဒဟျပည္သုိ႔ သြားေရာက္ကာ ေဒ၀ဒဟျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုပၸဗုဒၶအား သူ၏ႏွမေတာ္ မဟာမာယာေဒ၀ီ၌ ကုိယ္၀န္ရွိေနေၾကာင္းေလ်ာက္ၾကားေနပုံ။ သုိ႔ေသာ္ သုပၸဗုဒၶဘုရင္က သူ႔ႏွမ သက္ေတာ္ႀကီးၿပီျဖစ္၍ လုံး၀ယုံၾကည္မႈ မရွိေနပုံ။


ဗကဘုိးေတာ္အား ဘုရင္သုပၸဗုဒၶက အႀကံအဖန္ထင္မွတ္၍ ေမာင္းထုတ္အၿပီးမွာ သုပၸဗုဒၶဘုရင္၏ ၀န္ႀကီးမ်ားက ဗကဘုိးဘုိးႀကီးအား ႏွစ္သိမ့္ေနပုံ။


မဟာမာယာေဒ၀ီမိဖုရားႀကီး ေဒ၀ဒဟျပည္သုိ႔သြားခ်င္သည့္ ခ်င္ျခင္းတပ္ေၾကာင္း ဘုရင္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးအား သံေတာ္ဦးတင္ပုံ။


ႏွမေတာ္ပဇာပတိေဂါတမီႏွင့္အတူ မင္းခန္းမင္းနားျဖင့္ မဟာမာယာေဒ၀ီ ေဒ၀ဒဟသုိ႔ သြားေနပုံ။


ကပိလ၀တ္ျပည္ႏွင့္ေဒ၀ဒဟျပည္အႀကားရိွ လုမၺိနီအင္ၾကင္းေတာ၌ အင္ၾကင္းကုိင္းကုိင္ၿပီး မဟာမာယာေဒ၀ီသည္ အေလာင္းေတာ္သိဒၶတၳမင္းသားေလးအား ဖြားျမင္ေနပုံ။
(အင္ၾကင္းကုိင္းမရွိ၍ ႏွင္းဆီပန္းကုိ အသုံးျပဳထားသည္)


မင္းသားကေလးသည္ ဖြားျမင္ခ်င္းခ်င္း ခုနစ္ဖ၀ါးၾကြလွမ္းကာ ငါသည္ ေလာက၌ အျမတ္ဆုံး အသာဆုံး အႀကီးဆုံးဟု စကားသုံးခြန္းေၾကြးေၾကာ္ေနပုံ။


အေလာင္းေတာ္မင္းသားေလးအားၾကည့္ရႈၿပီး အရုိအေသျပဳေနၾကပုံ။ (ဤေနရာ၌ ဖြားေတာ္မူျခင္း ဇာတ္ထုတ္ အၿပီးေရာက္သည္။ ေနာက္ႏွစ္၌ က်န္ရွိေနေသာ အပုိင္းကုိ ဆက္ကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရ၏)


ဤကဲ့သုိ႔ ဇာတ္ထုတ္၌ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္သူမ်ား အားလုံး ပရိသတ္ေရွ ႔ထြက္ျပၿပီး ႏႈတ္ဆက္စကားဆုိၾက၏။


လန္ဒန္ၿမိဳ့ အီးလင္းခန္းမမွာ က်င္းပတဲ့ အဂၤလန္ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ဗုဒၶေန႔ဟာ ရႊင္လန္းၾကည္ႏူး ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္စရာ အျပည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရာသီဥတုကလဲ သာသာယာယာ အခန္းအနားကုိ တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူအားလုံးတုိ႔ရဲ ႔ စိတ္အစဥ္ေတြကလဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိခဲ့ၾကပါတယ္။
ေရေျမျခားေပမဲ့ ျမန္မာတုိ႔ရဲ ႔ စိတ္ဓါတ္အစစ္အမွန္ဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ျမန္မာတုိ႔ရဲ ႔ ဗုဒၶသာသနာကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေနၾကတယ္ဆုိတာ ဒီအဂၤလန္ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ဗုဒၶေန႔က သက္ေသျပလုိ႔ ေနပါေတာ့တယ္ခင္မ်ား။

ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ ေရာင္၀ါေနထက္ လင္းေစေသာ္။ ။

......

ဗုဒၶေန႔ဆုေတာင္း

ဒုကၡေတြ႔မွ ဗုဒၶေန႔ကုိ သတိရတယ္ဘဲေျပာေျပာ
က်ဳပ္က
ရုပ္၀ါဒသမားမဟုတ္ဘူးေလ။


ႏႈတ္ကေန ဒုကၡလုိ႔ ေရရြတ္ၿပီး
လုပ္သမွ်ေတြ
အပုပ္ခ်စရာခ်ည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။


မၾကည္လင္တာေတြ ၾကည္လင္လာေအာင္
မပီျပင္တာေတြ ပီျပင္လာေအာင္
မမွီႏုိင္တာေတြ မွီလာေအာင္
ဒီဗုဒၶေန႔က
က်ဳပ္တုိ႔ကုိ လမ္းျပေနမွာပါ။


ဖြားျမင္ ျဖစ္ စံ ဗ်ာဒိတ္ခံ တဲ့
အမွန္အဟုတ္ သႏၱာန္သရုပ္
အႀကံအဖန္မဟုတ္ပါဘူး
အမွန္အကန္ ဗုဒၶေန႔ပါ။


အလုပ္ရႈပ္ၾကေပမဲ့
ဗုဒၶေန႔ကုိေတာ့ မေမ့ၾကပါဘူး
အဲဒါ
က်ဳပ္တု႔ိ (ခ်စ္စရာ့) ျမန္မာ့ဓေလ့ေလ။


လျပည့္ကဆုန္ဟာ ဗုဒၶေန႔
က်ဳပ္တုိ႔ မေမ့ၾကေပမဲ့
အလုပ္ေတြ ေရႊ ႔ဆုိင္းလုိ႔မရတာေၾကာင့္
လ၀ုိင္း၀ုိင္းျပည့္တဲ့ေန႔မွာ မက်င္းပႏုိင္ၾကဘူး။


သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း
ႏုိးႏုိးၾကားၾကား ႀကိဳးႀကိဳးစားစား
ရုိးရုိးသားသား ျမန္မာ့တုိင္းရင္းသားေတြ
လန္ဒန္ေျမမွာ
ဒီေန႔ ႀကိဳတင္က်င္းပၿပီး
၀င္းပပ မ်က္ႏွာေတြနဲ႔
ႏွလုံးသားေလးေတြ အဆင္းလွေနၾကေလရဲ ႔။


ဗုဒၶေန႔ကုိ ဦးတည္ၿပီး
မ်က္ရည္ျပည့္ႏွက္ေနသူမ်ား
အခက္ေပြမႈမွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း
ဒုကၡေ၀ဒနာ လႊမ္းၿခဳံခံရသူမ်ား
သုခမဂၤလာ လႊမ္းရုံႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း
အယူသည္းသူမ်ားရဲ ႔ အပူမီးမ်ား
ယူၿပီး လြင့္ပစ္လုိက္သလုိ ကင္းေပ်ာက္ေအးၿငိမ္းႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း
ထုိ႔ျပင္တစ္၀
ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ့အေရာင္သည္
ကမၻာတည္သေရြ ႔ အပီအျပင္ တည္ရွိႏုိင္ပါေစေၾကာင္း
ထပ္ေလာင္းေမတၱာ ေစတနာျဖင့္
အေသအခ်ာ ေတာင္းဆုျပဳလိုက္ရပါ၏။ ။

....

ဧရာ၀တီ ရန္ကုန္ အာဇာနည္ေန႔

မႏွစ္က ဒီအခ်ိန္၌ ကမၻာပ်က္၏။ ၾကယ္ေတြေၾကြ၏။ ပန္းပြင့္မ်ား ေၾကြမြပ်က္စီး၏။ ကိႏၷရီကိႏၷရာ ေခ်ာင္းျခား၏။
ထိုကမၻာသည္ကား သာရကမၻာလည္းမဟုတ္။ မ႑ကမၻာလည္းမဟုတ္။ သာရမ႑ကမၻာလည္းမဟုတ္။ သုညကမၻာလည္းမဟုတ္။ ထုိ႔အတူ ဘဒၵကမၻာလည္းမဟုတ္။

ထုိကမၻာသည္ အေမရိကတုိက္မွာလည္းမဟုတ္။ ဥေရာပတုိက္မွာလည္းမဟုတ္။ အာဖရိကတုိက္မွာလည္းမဟုတ္။ ၾသစေတးလ်တုိက္မွာလည္းမဟုတ္။ ထုိကမၻာသည္ အာရွတုိက္က ကမၻာျဖစ္၏။ အာရွတုိက္က ကမၻာျဖစ္သည့္တုိင္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာ မဟုတ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာလည္းမဟုတ္။ ကုိရီးယားႏုိင္ငံမွာလည္းမဟုတ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာျဖစ္၏။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာမွ အထူးအားျဖင့္ ဧရာ၀တီကမၻာျဖစ္၏။ ရန္ကုန္ကမၻာျဖစ္၏။ ကမၻာပ်က္ေသာေၾကာင့္ မိသားစုၾကယ္စင္အုပ္မ်ား မေၾကြခ်င္ဘဲ ေၾကြခ်ိန္မတန္ဘဲ ေၾကြၾကရ၏။ အနာဂါတ္သားေကာင္းသမီးေကာင္း ပန္းရတနာေလးမ်ား ေၾကြခ်ိန္မေရာက္ေသးခင္ ေၾကြက်ေၾကြမြပ်က္စီးၾကရ၏။ ၾကင္နာမႈအျပည့္ တြယ္တာမႈအျပည့္ရွိၾကသည့္ ဇနီးခင္ပြန္းမ်ား မခြဲခ်င္ဘဲ မကြဲခ်င္ဘဲ ေသကြဲကြဲၾကရ၏။

ထုိကမၻာသည္ ဗုဒၶစာေပ၌လာေသာ မီးခုနစ္ႀကိမ္ ေရတစ္ႀကိမ္အားျဖင့္ ခုႏွစ္ႀကိမ္တိတိျပည့္ေသာအခါ ေနာက္ဆုံး ေလဖ်က္၍ ပ်က္ရျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္။ တစ္ညတည္း၌ နာဂစ္မုန္တုိင္းေမႊေႏွာက္လုိက္သည့္အတြက္ ပ်က္ရျခင္းျဖစ္၏။ နာဂစ္ေၾကာင့္ ဧရာ၀တီကမၻာပ်က္၏။ ရန္ကုန္ကမၻာပ်က္၏။ အျခားကမၻာမ်ားလည္း အနည္းငယ္ပ်က္စီး၏။ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရၿပီး ၾကယ္မ်ားေၾကြၾကရ၏။ ေရနစ္ၿပီး အနာဂါတ္ပန္းေကာင္းေလးမ်ား ပ်က္စီးၾကရရွာ၏။

ေလာကႀကီးကား တရားမွ်တမႈကုိ လုံး၀မေပး။ ျမန္မာျပည္၌ ကမၻာပ်က္ေနစဥ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အဂၤလန္၌ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ႏွစ္သက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနၾက၏။ ျမန္မာျပည္၌ နာဂစ္ဓါးစာခံမ်ား အေမွာင္ထုတြင္း ဟုိဟုိဒီဒီ ႀကိဳးစားေျပးလႊားရင္း အသက္လုပြဲဆင္ႏႊဲေနခုိက္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လန္ဒန္၌ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေကာင္းေကာင္းေလးမ်ားကုိ ရွယ္မက္ေနၾက၏။ ျမန္မာျပည္၌ နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ား ရႊံ ႔ႏြံေတြၾကား ၿခဳံဖုတ္ေတြၾကား ဒုိက္ေတြၾကား ဆင္းဆင္းရဲရဲ လဲေလ်ာင္းေနၾကခုိက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ယူေက၌ ေမြ႔ယာထက္မွာ ဇိမ္က်က် အိပ္စက္အနားယူေနၾက၏။

သမုိင္း၌ က်ဆုံးမႈေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့ဖူး၏။ လူအမ်ား အုပ္စုလုိက္ေသေက်ၾကသည္မ်ားရွိခဲ့ဖူး၏။
စစ္ပြဲေရွ ႔စစ္မ်က္ႏွာျပင္၌ အေသခံဗုန္းဒဏ္ေၾကာင့္ အမ်ားအျပား ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ၾကသည္မ်ားရွိခဲ့၏။ ထုိသတင္းမ်ားကုိ ၾကားခဲ့မွတ္ခဲ့ ဖတ္ခဲ့ၾကည့္ခဲ့ရသည့္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားခဲ့ဖူး၏။ သုိ႔ေသာ္ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ နာရီပုိင္းအတြင္း လူမ်ား ေထာင္ ေသာင္း သိန္း ေသဆုံးရသည့္ သတင္းကုိ ၾကားလုိက္ရသည့္အခါ၌မူ ကၽြႏု္ပ္၏ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားမႈသည္ အျမင့္ဆုံးအဆင့္သို႔ေရာက္သြား၏။ အထြတ္အထိပ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြား၏။

စစ္ပြဲ၌ အသက္စြန္႔လြတ္ရျခင္းသည္ အဓိပၸါယ္ရွိ၏။ အၿငိဳးအေတးေၾကာင့္ ရန္တုန္႔ျပန္လုိက္သည့္အတြက္ ေသၾကေက်ၾကမႈသည္ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀၏။ သုိ႔ေသာ္ ယခုနာဂစ္သည္ တမင္သက္သက္ ရက္စက္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္၏။ အျပစ္မဲ့သူတုိ႔ကုိ မတရားအႏုိင္ယူသတ္ျဖတ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နာဂစ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္မုန္း၏။ နာဂစ္ဆုိသည့္ အသံကုိမွ် ကၽြႏု္ပ္မၾကားလုိ။ နာဂစ္ကုိ ေမ့ေအာင္ႀကိဳးစား၏။ ပစ္ပယ္ထားလုိက္၏။ ၾကဥ္ဖယ္ထားလုိက္၏။ သုိ႔ေသာ္ နာဂစ္ဆုိသည့္ ေ၀ါဟာရသည္ ကၽြႏု္ပ္ဦးေဏွာက္ထဲက ထြက္မသြား။ နေမာတႆ ဘုရားရွိခုိး ရသကဲ့သုိ႔ အလြတ္ရေန၏။ ဒါသည္ပင္လ်င္ ပဋိဃသံေယာဇဥ္မည္ေပ၏။ မုန္းတီးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည့္ သံေယာဇဥ္ဟု ေခၚတြင္၏။

ရဖုိ႔လြယ္၏။ ေမ့ပစ္ဖုိ႔ခက္၏။ နေမာတႆ ဆုိသည့္စာေၾကာင္းေလးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္ဟု ေျပာခဲ့ေသာ ဆရာသမားတစ္ေယာက္၏စကားကုိ အမွတ္ရမိ၏။ နာဂစ္အေၾကာင္းကုိ လုံး၀မၾကားခ်င္။ သို႔ေသာ္ ၾကားေနရ၏။ နာဂစ္ကုိ ေမ့ပစ္ခ်င္၏။ သုိ႔ေသာ္ အၿမဲတမ္းသတိရေန၏။ သတိရတုိင္း ေၾကြကြဲရ၏။ ၀မ္းနည္းရ၏။ ပူေဆြးရ၏။ ေသာက ပရိေဒ၀တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနရ၏။

နာဂစ္ေၾကာင့္ အမိမဲ့သားမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့၏။ သားမဲ့အမိမ်ား က်န္ရစ္ခဲ့၏။ လင္မဲ့မိန္းမ မိန္းမမဲ့လင္ မ်ားစြာ မ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ ေျခ လက္ မ်က္စိစသည့္ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမ်ား စြန္႔လြတ္ခဲ့ၾကရ၏။ အသားေတြ အေသြးေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရ၏။ အသက္အုိးအိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၀ါးမ်ိဳခံခဲ့ၾကရ၏။ အိမ္ေမြးတိရိစၦာန္ အျမားအျပား ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ၾကရ၏။

နာဂစ္၏ ျပင္းထန္လွေသာ ေလလႈိင္းသည္ နာဂစ္ဓါးစာခံမ်ား၏ ေသာက ပရိေဒ၀လႈိင္းမ်ားႏွင့္ႏႈိင္းစာလ်င္ ေသးငယ္သြားမည္ျဖစ္၏။ ႀကဳံလွီသြားမည္ျဖစ္၏။ နာဂစ္ႏွင့္ေရာပါလာေသာ မုိးေရေပါက္မ်ားစြာသည္ နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ား၏ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လ်င္ တစ္ငုံစာေလာက္သာျဖစ္သြားမည္ျဖစ္၏။ တစ္ခြက္စာေလာက္ဘဲျဖစ္သြားမည္ျဖစ္၏။

ေသာက ပရိေဒ၀လႈိင္းမ်ား၊ ဒုကၡၡ ေဒါမနႆ ဥပါယာသ မ်က္ရည္မ်ား၊ ေသြးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ခဲ့ေသာ နာဂစ္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိင္းအတြက္ ရင္နာစရာျဖစ္ခဲ့၏။ မုန္းတီးစရာျဖစ္ခဲ့၏။ လက္တုန္႔ျပန္ခ်င္စရာျဖစ္ခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ နာဂစ္သည္ သက္မဲ့ျဖစ္၏။ သူကုိယ္တုိင္ သက္မဲ့ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ သက္ရွိမ်ားကုိ မနာလုိ၀န္တုိ ျဖစ္သည့္ဟန္ျဖင့္ သက္မဲ့ႏုိင္ငံသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြား၏။

၂၀၀၈၊ ေမလ ၂ ရက္ (နံနက္ေစာေစာ အခ်ိန္)။
ထုိရက္သည္ ဧရာ၀တီအာဇာနည္ေန႔ျဖစ္၏။ ရန္ကုန္အာဇာနည္ေန႔ျဖစ္၏။ ထုိေန႔သည္ ယေန႔၌ၡ တစ္ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ေသာေန႔ျဖစ္၏။ က်န္ရစ္သူ မိသားစုနည္းတူ ကၽြႏု္ပ္ ေၾကြကြဲေနရ၏။ ၀မ္းနည္းေနရ၏။ မ်က္ရည္လည္ေနရ၏။

ကၽြႏု္ပ္အခ်ိန္ရခုိက္ စြမ္းႏိုင္သေလာက္ ဘုရားစာရြတ္ဖတ္၏။ ဂုဏ္ေတာ္ပြါးမ်ား၏။ ဘုရားရွိခုိး၏။ ထုိကုသုိလ္ကုိ နာဂစ္မွာ ေၾကြေပ်ာက္သြားၾကရွာေသာ အျပစ္မဲ့ေသဆုံးသူမ်ားအားလုံးအတြက္ အမွ်ေပးေ၀လုိက္ပါ၏။ ရရာ ေရာက္ရာ ၾကားရာ အရပ္က သာဓု သုံးႀကိမ္ ေခၚဆုိႏိုင္ၾကပါေစသား။
အမွ်.. အမွ်... အမွ်။ ။

.......

နာဂစ္ငွက္ဆုိး

မႏွစ္က ေမေဒးရဲ ႔ ေနာက္တစ္ရက္
လူေတြအမ်ား အုန္းအုန္းက်က္က်က္
၀ရုန္းသုန္းကား ေျပးထြက္
ကစဥ့္ကလ်ား ေပးဆက္
အသက္ေတြ.. အခ်စ္ေတြ.. အႏွစ္ေတြ
နာဂစ္ေမႊေႏွာက္မႈအတြက္
အလွကမၻာေလး ပ်က္သြားခဲ့ရၿပီ။


အေမေရ.. အေဖေရ ေအာ္ဟစ္
သား သမီးအျဖစ္က ရင္နင့္စရာ
ၾကင္နာယုယမဲ့ မိဘမ်ားမွာ
သား သမီးရတနာမ်ားကုိ ပစ္
တမလြန္ကုိ လွစ္သြားၾကၿပီ
အဲဒါ.. နာဂစ္ရဲ ႔ ရုိက္ခ်က္ေတြဘဲေပါ့။


အေလာင္းေတြ အပုံပုံၾကားမွာ
ငါတုိ႔ သားသမီးမ်ား အသက္ရွင္က်န္ရစ္ဦးမလားဆုိတဲ့ အသိနဲ႔
ခ်ိနဲ႔နဲ႔ေျခလွမ္းေတြလွမ္းၿပီး
တစ္လွမ္းၿပီး တစ္လွမ္းေလ်ာက္
သားသမီးေပ်ာက္ကုိ ရွာေဖြထြက္ခဲ့တယ္
ဒါေပမဲ့
သားသမီးမ်ားမွာကား
မိဘေတြကုိ အၿပီးထားရစ္ခဲ့ၾကေလၿပီ
အဲဒါလဲ.. နာဂစ္ရဲ ႔ ရက္စက္မႈေတြဘဲေပါ့။


ခ်န္ခဲ့သူေတြ အမ်ားအျပား
ေ၀းရာ တမလြန္ကုိ ထြက္သြားတဲ့အတြက္
က်န္ခဲ့သူေတြရဲ ႔ မ်က္ရည္
ဘယ္သူ႔ကုိ ရည္ရြယ္ရမွန္းမသိခဲ့ႏုိင္ဘူး။


ငုိရတာ မ်ားလာတဲ့အတြက္
ငိုခ်င္လ်က္
ငိုမထြက္ခဲ့ပါဘူး။


က်လာခဲ့တဲ့မ်က္ရည္
ေသသူေတြ မ်ားျပားလြန္းတဲ့အတြက္
က်ခ်င္လ်က္နဲ႔
က်မထြက္တတ္ေတာ့ပါဘူး။


မိဘမ်ားကုိ ေပးဆပ္
သားသမီးမ်ားကုိ ေပးဆပ္
အေသြးအသားေတြေပးဆပ္
အမ်ိဳးမ်ားကုိ ေပးဆပ္
အက်ိဳးအျမတ္က နတၳိပါဘဲ။


အမ်ားကုိ ေကၽြးေမြးခဲ့တဲ့ ဧရာ၀တီ
နာဂစ္ဒဏ္ေၾကာင့္
ေကၽြးေမြးမဲ့သူေတြကုိ ေမွ်ာ္ေနၾကရရွာၿပီ။


အမ်ားကုိ ေပးခဲ့တဲ့လက္
နာဂစ္ေမႊေႏွာက္မႈေၾကာင့္
ေပးလက္မ်ားကုိ ေစာင့္ေနၾကရရွာေလၿပီ။


အမ်ားကုိ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တဲ့ ဧရာ၀တီ
နာဂစ္ၾကမၼာေၾကာင့္
ႏွစ္သိမ့္ေပးမဲ့ သူမ်ားကုိ တမ္းတေနၾကရရွာၿပီ။


ဧရာ၀တီနာဂစ္
ရန္ကုန္နာဂစ္ ျမန္မာနာဂစ္
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
နာဂစ္ထက္အင္အားႀကီးတဲ့ မဟာနာဂစ္နဲ႔
နာဂစ္ရဲ ႔ အသဲႏွလုံးကုိ
က်ေနာ္
ေခ်မႈန္းပစ္လုိက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ ။

မွတ္ခ်က္။
ဤကဗ်ာေလးျဖင့္ နာဂစ္၏ ရက္စက္မႈ တစ္ႏွစ္ျပည့္မွာ ယူႀကဳံးမရ ၀မ္းနည္းရျခင္းကုိ ခံစားတင္ျပပါသည္။


.........

ပန္းမ်ားပြင့္လန္းေစသတည္း

ကၽြႏု္ပ္၏ ပရုိဖုိင္ထဲ၌ အႀကံေကာင္းမ်ားကုိ ႀကိဳဆုိလ်က္ပါ ဟုေရးထား၏။ ၄င္းစာသားေလးကုိ ကုိင္စြဲၿပီး အမ်ိဳးသမီးဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္က သူ၏ အႀကံေပးမႈကုိ ကၽြႏ္ုပ္၏ တုန္႔ျပန္ေရးသားမႈအတြက္ ပစ္ပစ္ခါခါ ေ၀ဖန္၏။ ေရွ ႔စကားႏွင့္ ေနာက္စကားမညီဟုဆုိ၏။ သူ၏ အယူအဆသည္ သူ႔အတြက္ အမွန္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္၏။ အမွားလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေရနစ္ေနသည့္သူသည္ တစ္စုံတစ္ခုဆြဲကုိင္စရာမရွိလ်င္ ျမက္ပင္ေသးေသးေလးကုိပင္ အားမကုိးရမွန္းသိသည့္တုိင္ ဆြဲကုိင္တတ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

ကၽြႏု္ပ္၏ ပရုိင္ဖုိင္သည္ ရွင္းလင္း၏။ သိသာထင္ရွား၏။ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးမရွိ။ အႀကံေကာင္းမ်ားကုိ ႀကိဳဆုိလ်က္ပါ ဟုသာ ေရးသားထား၏။ အႀကံဆုိးမ်ားကို ႀကိဳဆုိပါသည္ဟု မေရးထား။ အဆုိးသည္ အေကာင္း၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္၏။ အမဲသည္ အျဖဴ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္၏။ အျဖဴလုိခ်င္သည့္သူသည္ အမဲကုိ လုံး၀ႏွစ္သက္မည္မဟုတ္။

အႀကံဆိုးမ်ားကုိေပးသာ ေဒ၀ဒတ္ေလာင္း လွည္းကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္ သူႏွင့္တကြ ေနာက္လုိက္ လွည္းသမား ငါးရာလုံး ဘီလူးစားျခင္းကို ခံခဲ့ရဖူးေလၿပီ။ အႀကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေပးသနားေသာ ဘုရားအေလာင္း လွည္းကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ သူႏွင့္တကြ ေနာက္လုိက္ လွည္းသမားငါးရာ အသက္ခ်မ္းသာရာရခဲ့ၾကၿပီး စည္းစိမ္ဥစၥာ မ်ားစြာ ရရွိခဲ့ၾကဖူးေလၿပီ။
..............

"ဘုရားတရားနဲ႔ေနၿပီး တရားသေဘာေလးေတြကို ေျပာျပေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ကုိယ့္တူကုိယ့္သားေလးလို သေဘာထားၿပီး ေလးစားၾကည္ညိဳခဲ့သမွ် အခုေတာ့ ေနာင္ၾကဥ္သြားပါၿပီ"
သူေျပာခဲ့သည့္ စကားအဓိပၸါယ္ေလးပင္ ျဖစ္၏။ သူ၏ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း အထင္ေသးျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္ကုိ အနည္းငယ္မွ် မတုန္လႈပ္ေစႏုိင္။ ၾကည္ညဳိျခင္းသည္ သဒၶါတရားျဖစ္၏။ အထင္ေသးျခင္း အယုံအၾကည္မဲ့ျခင္းသည္ သဒၶါတရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္၏။ သဒၶါတရားသည္ ကုသုိလ္ျဖစ္၏။ သဒၶါတရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အကုသုိလ္ျဖစ္၏။

အကုသုိလ္တရားမ်ားကုိ အေျခခံအားျဖင့္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ တရားသုံးပါးျဖင့္ဖဲြ႔တည္ထား၏။ ထုိ႔အတူ ကုသိုလ္တရားမ်ားကုိ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ တရားသုံးပါးျဖင့္ စုစည္းတည္ေဆာက္ထား၏။ အကုသုိလ္တရားျဖင့္ ေသသြားလ်င္ အပါယ္ဒုဂၢတိသုိ႔ သြားရမည္ျဖစ္၏။ ကုသုိလ္တရားျဖင့္ ေသဆုံးလ်င္ အထက္သုဂတိသုိ႔ လားရမည္ျဖစ္၏။

ထုိ႔ျပင္ ေဒါရဲ၊ ေလာၿပိတ္၊ ေမာတိရိစ္ ဆုိသည့္အတုိင္း ေဒါသနဲ႔ေသလ်င္ ငရဲရြာသုိ႔ ဧကန္သြားရမည္ျဖစ္၏။ ေလာဘအားႀကီးလ်က္ ေသသြားလ်င္ ၿပိတၱာဘုံဘ၀ ေရာက္ရမည္ျဖစ္၏။ ေမာဟအားမ်ားၿပီး ေသဆုံးလ်င္ တိရစၦာန္ဘ၀ ေရာက္ရမည္ျဖစ္၏။ အကုသုိလ္သည္ သူ႔အလုပ္ သူလုပ္၏။ ကုသုိလ္သည္လည္း သူ႔လုပ္ငန္း သူလုပ္ကုိင္၏။

သူသည္ အႀကံေပးစာကုိ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ လူတတ္လုပ္ၿပီး ေရးေပး၏။ ဟိတ္ဟန္လုပ္ျခင္းသည္ သာေဌယ်ျဖစ္၏။ သာေဌယ်သည္ ေလာဘအုပ္စု၀င္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိသုိ႔အၿမဲတမ္း ဟိတ္ဟန္ထုတ္ၿပီး သူေသဆုံးလ်င္ ၿပိတၱာဘုံဘ၀ ေရာက္ရမည္ျဖစ္၏။ သူ၏ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ၿပီး အႀကံေပးေရးသားခ်က္ကုိ ဖတ္ရႈၿပီး ကၽြႏ္ုပ္ စိတ္ဆုိးအမ်က္ထြက္၏။ စိတ္ဆုိးအမ်က္ထြက္ျခင္းသည္ ေဒါသျဖစ္၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ အၿမဲတမ္း စိတ္ဆုိးအမ်က္ထြက္ၿပီး ကၽြႏု္ပ္ေသဆုံးသြားလ်င္ ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္သုိ႔ ကၽြႏု္ပ္ စီတီဇင္အျဖစ္ သြားေရာက္ရမည္ျဖစ္၏။

သုိ႔ေသာ္.. စိတ္သည္ မ်က္စိတစ္မွိတ္၊ လက္ဖ်စ္တစ္သြက္၊ လ်က္တစ္ျပက္အတြင္း ကုေဋသန္းခ်ီၿပီး ျဖစ္ပ်က္၏ဟု အဆုိရွိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ စိတ္သည္ တစ္ခဏအတြင္း ကုသုိလ္စိတ္လည္းျဖစ္ႏုိင္၏။ အကုသုိလ္စိတ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္၏။ ေလာဘလည္းျဖစ္ႏုိင္၏။ ေဒါသလည္းျဖစ္ႏိုင္၏။ အေလာဘလည္းျဖစ္ႏုိင္၏။ အေဒါသလည္းျဖစ္ႏုိင္၏။ ကၽြႏု္ပ္၏ စိတ္အစဥ္သည္လည္း ေဒါသ အၿမဲတမ္းျဖစ္မေနႏုိင္။ သူ၏ စိတ္အစဥ္၌လည္း သာေဌယ် အၿမဲတမ္း ကိန္း၀ပ္မေနႏိုင္။

သူ၏စိတ္အစဥ္၌လည္းေကာင္း ကၽြႏု္ပ္၏ စိတ္အစဥ္၌လည္းေကာင္း အားလုံးတုိ႔၏စိတ္အစဥ္၌လည္းေကာင္း ေလာဘ ေမာဟ ေဒါသ အလုိဆုိးတရားမ်ားအားနည္းၿပီး အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ တရားေကာင္းမ်ား ပြါးမ်ားစည္ပင္ေနမည္ဆုိပါက ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး သာယာလွပေနမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ လန္ဒန္ေႏြဦးေပါက္ရာသီမွာ ပန္းေပါင္းစုံ ၿငိမ့္ေျငာင္းသာယာစြာ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ ၾကြားၾကြား၀င့္၀င့္ ပြင့္လန္းေနသကဲ့သုိ႔တည္း။ ။

...........

ကၽြႏု္ပ္သည္ ပုထုဇဥ္လူသားတစ္ဦး

ျပႆနာတစ္ခုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ႏွင့္သိကၽြမ္းခင္မင္ခြင့္ရရွိခဲ့၏။ မိတ္ေဆြသစ္တစ္ေယာက္တုိးလာ၍ ကၽြႏု္ပ္၀မ္းေျမာက္ခဲ့ရ၏။ သူ၏ ျပႆနာကုိ အားေပးႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့ဖူး၏။ သူေျပာခ်င္သည့္စကားမ်ားကုိ နားေထာင္ေပးခဲ့ဖူး၏။ သူ၏ဘေလာ့ဂ္ထဲ မၾကာမၾကာအလည္ေရာက္ခဲ့ဖူး၏။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပႆနာတစ္ခုႏွင့္ဆက္ႏြယ္ၿပီး သိကၽြမ္းခဲ့ရေသာ ထုိမိတ္ေဆြသည္ ျပႆနာတစ္ခုႏွင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ မိတ္ေဆြအျဖစ္မွ ရပ္စဲသြားခဲ့၏။

ပထမျပႆနာသည္ သူႏွင့္အျခားတစ္ေယာက္၏ျပႆနာျဖစ္၏။ ဒုတိယျပႆနာသည္ သူႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ပင္ျဖစ္၏။ အခ်ဳပ္ေျပာရလ်င္ သူသည္ ျပႆနာႏွစ္ခုပုိင္၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ျပႆနာတစ္ခုပုိင္၏။ သုိ႔ေသာ္ သူပုိင္ဆုိင္ေသာ ျပႆနာႏွစ္ခုလုံး ကၽြႏု္ပ္အတြက္ သက္ေရာက္မႈျဖစ္ေစ၏။ ပထမျပႆနာေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ပုိမုိခင္တြယ္မိေစ၏။ ေလးစားအားက်မိေစ၏။ ဒုတိယျပႆနာေၾကာင့္ သူ႔ကုိ တစ္မ်ိဳးျမင္လာ၏။ ယုံၾကည္မႈနည္းလာ၏။

တစ္ႏွင့္တစ္ေပါင္းလ်င္ ႏွစ္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ျပႆနာတစ္ခုႏွင့္ျပႆနာတစ္ခုကုိ ထပ္ေပါင္းလုိက္ေသာအခါမူ သုညျဖစ္သြား၏။ ထူးဆန္းလွေပစြ။ ပထမျပႆနာမျဖစ္ခင္ ႏွင့္ ဒုတိယျပႆနာျဖစ္ၿပီးအခါကာလသည္ အတူတူပင္ျဖစ္သြား၏။ သုိ႔ေပမဲ့ ျပႆနာႏွစ္ခုၾကားကာလထဲမွာ အခ်ည္းႏီွးေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ၾက။ သူ႔စာေပမ်ားကုိ ကၽြႏု္ပ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္ပုိ႔စ္ေလးေတြဆီ သူ အလည္လာျဖစ္ခဲ့သည္။

လူတစ္ေယာက္သည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးျဖစ္၏။ စိတ္ ေစတသိက္ ရုပ္တရားတုိ႔ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထား၏။ ခႏၶာငါးပါးျဖင့္ တည္ေဆာက္ထား၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူ႔သႏၱာန္အစဥ္မွာ ေလာဘရွိ၏။ ေဒါသရွိ၏။ ေမာဟရွိ၏။ မာနရွိ၏။ မာယာရွိ၏။ သာေဌယ်ရွိ၏။ ထုိ႔ထက္မ်ားစြာ.. မ်ားစြာ ထပ္ရွိေသး၏။

ဆန္႔က်င္ဘက္အားျဖင့္ လူ႔ျဖစ္စဥ္ အစဥ္အတန္း တစ္ခုမွာ ေမတၱာရွိ၏။ ကရုဏာရွိ၏။ မုဒိတာရွိ၏။ ဥေပကၡာရွိ၏။ သဒၶါရွိ၏။ သတိရွိ၏။ ပညာရွိ၏။ ထုိ႔ျပင္ မ်ားစြာ.. မ်ားစြာရွိပါေသး၏။

ေရကန္အတြင္းရွိေရသည္ ပကတိတည္ၿငိမ္၏။ တိတ္ဆိတ္၏။ ေအးျမ၏။ သုိ႔ေသာ္ ေလျပင္းတစ္ခ်က္ေမြေႏွာက္လုိက္လ်င္ လႈိင္းၾကက္ခြပ္အသြင္သုိ႔ကူးေျပာင္းသြား၏။ ေျပးလႊားၾက၏။ လႈပ္ရွားၾကရ၏။ ထုိ႔အတူ ခဲတစ္လုံးႏွင့္ပစ္ေပါက္လုိက္လ်င္လည္း ၀ဲဂယက္ျဖစ္သြား၏။ လႈိင္းထသြား၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ တည္ၿငိမ္မႈသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ တိတ္ဆိတ္မႈသည္ ဆူညံသံအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္သြား၏။ သုိ႔ပင္ျဖစ္လင့္ကစား ေရသည္ ေရပင္ျဖစ္၏။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈႏွင့္လႈပ္ရွားဆူညံမႈသာ ျခားနားသြား၏။

ကၽြႏု္ပ္သည္ ပုတီးပန္ စ်ာန္ရရွိထားသည့္ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မဟုတ္။ တရားခ်ည္းသက္သက္လုိက္စားေနသည့္ တရားသမားလည္းမဟုတ္။ သူေတာ္စင္လည္းမဟုတ္။ သူျမတ္လည္းမဟုတ္။ ထုိ႔အတူ သူယုတ္မာလည္းမဟုတ္။ သူမုိက္လည္းမဟုတ္။ သုိ႔ေသာ္ အေျခအေနႏွင့္အခ်ိန္အခါအရ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း လူထဲက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ေရကန္အတြင္းရွိေရကဲ့သုိ႔ ျဖစ္၏။ ေလာဘရွိ၏။ ေဒါသရွိ၏။ ေမာဟရွိ၏။ မာန္မာနရွိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရံဖန္ ပကတိတည္ၿငိမ္၏။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္၏။ ရံခါ၌ကား ၀ဲဂယက္ထန္၏။ ထၾကြလႈပ္ရွား၏။ ရံခါ လူေကာင္းျဖစ္၏။ ရံဖန္ လူမုိက္ျဖစ္၏။

ေလာဘရွိသည့္ပုဂၢိဳလ္ ေလာဘျဖစ္တတ္၏။ ေဒါသရွိသည့္သူ ေဒါသထြက္တတ္၏။ မာန္မာနရွိသည့္သူ ေမာက္မာခက္ထန္တတ္၏။ အားလုံးအဆန္းမဟုတ္။ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္သည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ ကၽြႏု္ပ္၌ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာန အားလုံးရွိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္စိတ္ဆုိးေဒါသထြက္၏။ ေဒါသသည္ ေကာင္းက်ိဳးကုိလုံး၀မေပးဆုိသည္ကုိလည္း ကၽြႏု္ပ္သိ၏။ သုိ႔ေသာ္ သိသိခ်ည္းနဲ႔ ကၽြႏု္ပ္ေဒါသထြက္၏။

ေဒါသ၌အဆင့္သုံးဆင့္ရွိ၏။ အႏုသယဟုေခၚသည့္ တိမ္ျမွဳပ္ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ေဒါသသည္ ပထမအဆင့္ျဖစ္၏။ တိမ္ျမွဳပ္ေနသည့္အတြက္ ေဒါသ၏အရိပ္အေရာင္ကုိ မျမင္ေတြ႔ႏုိင္။ ေဒါသမရွိဟု ထင္ျမင္တတ္ၾက၏။ အထူးသျဖင့္ တရားဘာ၀နာအလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ေယာဂီမ်ားထံ၌ ထုိကဲ့သုိ႔ အျဖစ္မ်ား၏။

ပရိယု႒ာနဟုေခၚသည့္ ထၾကြလႈပ္ရွားသည့္ ေဒါသသည္ ဒုတိယဆင့္ျဖစ္၏။ မႏွစ္သက္သည့္ အာရုံႏွင့္ထိခုိက္ေတြ႔ဆုံသည့္အခါ ေဒါသသည္ ထၾကြလႈပ္ရွား ႏိုးထလာ၏။ အေသြးအသားေတြ နီးျမန္းလာ၏။ မ်က္ႏွာျပင္ရဲတက္လာ၏။ အသားေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္လာ၏။ တစ္ခုခုတုန္႔ျပန္ခ်င္လာ၏။ စိတ္ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္လာတတ္၏။

၀ီတိကၠမဟုေခၚသည့္ က်ဴးလြန္တုန္႔ျပန္သည့္ ေဒါသသည္ တတိယအဆင့္ျဖစ္၏။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္လည္းျဖစ္၏။
စိတ္မထိန္းႏုိင္သည့္အတြက္ လက္တုန္႔ျပန္လုိက္၏။ ပါးစပ္ျဖင့္ ဆဲဆုိ၏။ စာေရးၿပီး ဆဲေရးတုိင္းထြာ၏။ ခ်ိန္းေျခာက္၏။ လက္ျဖင့္ ပုတ္ခတ္ရုိက္ႏွက္၏။ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္၏။

ဧၿပီ ၂၈ ရက္ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္အခ်ိန္၌ ကၽြႏု္ပ္သည္ ထုိေဒါသသုံးပါးလုံး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္၏ တိမ္ျမွဳပ္ေနေသာ အႏုသယေဒါသသည္ ေ၀ဖန္အႀကံေပးသလုိပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ႏွိမ္ခ်ကဲ့ရဲ ႔ထားသည့္ အႀကံေပးစာမ်ားႏွင့္ထိခုိက္မိလိုက္သည့္အတြက္ ပရိယု႒ာနအဆင့္သုိ႔ ဒုန္းကနဲ ကူးေျပာင္းသြား၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ သည္းခံတတ္၏။ သုိ႔ေသာ္ သည္းခံျခင္းသည္ အရႈံးေပးျခင္းမဟုတ္။ မာနတရားကုိ ထိခုိက္လာလ်င္ ျပန္တြယ္တတ္သည့္အက်င့္က ကၽြႏု္ပ္ထံ ကိန္းေအာင္းေန၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၀ီတိကၠမအဆင့္သို႔ ေရာက္သြား၏။ ခ်က္ခ်င္း လက္တုန္႔ျပန္လုိက္၏။

သည္းခံၿပီး ၿငိမ္ေနျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံးလက္စားေခ်ျခင္းပင္ျဖစ္၏ ဟူေသာ အဆုိကုိ ကၽြႏု္ပ္မေထာက္ခံ။ ကၽြႏု္ပ္လက္ခံက်င့္သုံးေနသည္မွာ လက္တုန္႔ျပန္လုိက္ျခင္းသည္သာလ်င္ အျမန္ဆုံး ေမတၱာတရားဘက္သုိ႔ ေရာက္ေစ၏ ဟူေသာ ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္၏ အဘိဓမၼာတရားပင္ျဖစ္၏။ သည္းခံႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ခံစားေနျခင္းသည္ ေမတၱာတရားႏွင့္ အေ၀းဆုံးေနရာမွာ ရွိ၏။ ခ်က္ျခင္းတုန္႔ျပန္ ေျဖရွင္းၿပီး ခ်က္ျခင္း စိတ္ေအးခ်မ္းမႈရသြားျခင္းသည္သာလ်င္ ေမတၱာတရား၏ ေရွ ႔ေျပးျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိနည္းကို ကၽြႏု္ပ္ က်င့္သုံးလုိက္၏။

အႀကီးမားဆုံးရန္သူသည္ အေကာင္းဆုံးမိတ္ေဆြျဖစ္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အဆုိကုိ ကၽြႏု္ပ္လက္ခံယုံၾကည္၏။
အႀကံေပးစာထဲက သူ၏ သာေဌယ် သေဘာႏြယ္သည့္ ဟိတ္ဟန္လုပ္ျခင္း လူတတ္လုပ္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ မာနအေမွးပါးပါးကုိ ေပါက္ကြဲခက္ထန္ေစ၏။ သူ၏ သာေဌယ်ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ မာနသည္ အႀကီးမားဆုံး ရန္သူမ်ားျဖစ္သြားၾက၏။ မာနသည္ တစ္မဟုတ္တည္း ေဒါသဖက္သုိ႔ တုိက္ခတ္ေမႊေႏွာက္သြား၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒါသအဆင့္ သုံးခုလုံး ကၽြႏု္ပ္က်ဴးလြန္ခဲ့မိ၏။

သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္မုန္းသည္မွာ သူ႔ကုိမဟုတ္။ သူ၏ စာေပကုိမဟုတ္။ သူ၏ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို မဟုတ္။ သူ၏ အေတြးအေခၚကုိ မဟုတ္။ သူ၏ အႀကံေပးစာကုိ မဟုတ္။ သူ၏ ပညာကုိ မဟုတ္။ အမွန္မွာ သူ၏ စိတ္အစဥ္တြင္ အခုိက္အတန္႔မွ်ေပၚေပါက္လာသည့္ ပလႊားမႈ ဟိတ္ဟန္လုပ္မႈ လူတတ္လုပ္မႈကုိသာ မုန္းတီးျခင္းျဖစ္၏။

သူက သူ႔နာမည္ႏွင့္သူ႔ဘေလာ့ဂ္လင့္ခ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္၏ဘေလာ့ဂ္ထဲက ဖ်က္သိမ္းေပးဖုိ႔ေျပာ၏။ ထုိအဆိုကုိ ကၽြႏု္ပ္လက္မခံႏုိင္။ သူ၏ ဘေလာ့ဂ္သည္ လူသားမ်ားအတြက္ တစ္ေနရာရာ၌ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းႏုိင္၏။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ေပးႏုိင္၏။ သတင္းအခ်က္အလက္ကုိ ေပးႏိုင္၏။ ႏွစ္သိမ့္မႈကို ေပးႏုိင္၏။ က်န္းမာေရး ပညာေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ႏုိင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္အိမ္ထဲ၌ သူ႔ဘေလာ့ဂ္အတြက္ အခန္းတစ္ခန္းေပးထား၏။ ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္လည္း သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကို ဖတ္ရႈေလ့လာ၏။

သို႔ေသာ္... သုိ႔ေသာ္
ကၽြႏု္ပ္သည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ခႏၶာငါးပါးျဖင့္ ဖြ႔ဲစည္းထားေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္ သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ေခ်၏။

...........