ကုုိယ္၏ေလာဘ၊ ကိုုယ္ၾကည့္ၾကေလာ့
ကုုိယ္မွမၾကည့္၊ ဘယ္သူၾကည့္လိမ့္။
ကုုိယ္၏ေဒါသ၊ ကိုုယ္ၾကည့္ၾကေလာ့
ကုုိယ္မွမၾကည့္၊ ဘယ္သူၾကည့္လိမ့္။
ကုုိယ္၏ေမာဟ၊ ကိုုယ္ၾကည့္ၾကေလာ့
ကိုုယ္မွမၾကည့္၊ ဘယ္သူၾကည့္လိမ့္။
ကုုိယ္၏အတၱ၊ ကိုုယ္ၾကည့္ၾကေလာ့
ကုုိယ္မွမၾကည့္၊ ဘယ္သူၾကည့္လိမ့္။
ကုုိယ္၏မာန၊၊ ကိုုယ္ၾကည့္ၾကေလာ့
ကိုုယ္မွမၾကည့္၊ ဘယ္သူၾကည့္လိမ့္။
ေဆြ႔ေဆြ႔ခုုန္ထ၊ ခုုိက္ေဒါသႏွင့္
ေလာဘေမာဟာ၊ ျဖစ္စဥ္ခါ၀ယ္
မ်က္ႏွာပုုပ္သိုုး၊ လြန္ရုုပ္ဆုုိး၍
ရွိခုုိးျခင္းငွာ၊ မထိုုက္ရာတည္း။
ငါငါ ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဥစၥာႏွင့္
ငါမွာတည္စြဲ၊ ငါအၿမဲလွ်င္
ငါပဲအမွန္၊ ငါ့အႀကံသာ
ဧကန္စင္စစ္၊ အမွန္ျဖစ္ဟုု
ငါခ်စ္ေနသူ၊ အတၱထူသည့္
ထုုိသူဗာလ၊ လူ႔အႏၶသည္
မာနေထာင္လႊား၊ ေဆာင့္ေဆာင့္ၾကြား၍
လူမ်ားအလယ္၊ ရွက္စဖြယ္တည္း။
ေမာင္ငယ္ညီေသြး၊ ညီမေလးတုုိ႔
မွတ္ေတးကာထား၊ နွလုုံးသားျဖင့္
မုုန္းပြါးေစရာ၊ အတၱ ငါႏွင့္
ေလာဘာ ေဒါသ၊ မုုိက္ေမာဟ၀ယ္
မာနတစ္ခ်က္၊ ထည့္ေရာစြက္၍
အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း၊ ထြက္မေကာင္းဘူး
ရွက္ေၾကာင္းအမွန္၊ ကိုုယ္၏ထံသုုိ႔
ထိုုကံက်ိဳးေပး၊ နတ္ရြာေ၀းသည္
ေ၀းေ၀းကပင္၊ ေရွာင္ရွားၾကဥ္ေလာ့။
ေမတၱာျဖင့္
တုုံးဖလားသူႀကီးမင္း (15 Sept 2016 04:06pm)
1 comment:
ကဗ်ာဖတ္ၿပီး
သတိနဲ႔ အသိေလးယွဥ္ၿပီး ဆင္ျခင္ဖုိ႔ႀကိဳးစားပါ႔မယ္ဘုရား
Post a Comment