ေခြးရူးကိုက္ခံရျခင္း

"သန္းေမသား ေမာင္ေခြးတစ္ေယာက္ ေခြးရူးကိုက္ခံရလုိ႔တဲ့"

လက္ပံပြင့္ခ်ိန္ ေခြးရူးေပၚခ်ိန္မုိ႔ ေခြးေလေခြးလြင့္ ေခြးရူးေတြ တစခန္းထေနၾကသည္။ ကေလးမ်ားကုိ အျပင္မထြက္ဖုိ႔ မိဘမ်ားက အထူးသတိထား ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ရခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဒီေလာက္ ဂရုစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ၾကားထဲမွ ေမာင္ေခြးတစ္ေယာက္ ေခြးရူးကုိက္ခံရသည္တဲ့။ ၾကားဖူးသည္မွာ ေခြးရူးကုိက္ခံရသူသည္ ကုိက္ခံရခါစတြင္ ေခြးရူးမျပန္တတ္ေပမ့ဲ တစ္ပတ္အတြင္း ဒါမွမဟုတ္ တစ္လအတြင္း ဒါမွမဟုတ္ ငါးလအတြင္း ေခြးရူးျပန္တတ္သည္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ေခြးေကာင္းကိုက္ကုိက္ ေခြးရူးကိုက္ကုိက္ ေခြးကိုက္ခံရသူတုိင္း ေခြးရူးကာကြယ္ေဆး ထုိးထားသင့္သည္တဲ့။ ေခြးရူးကုိက္ခံရသူသည္ ေယာင္တိေယာင္နျဖစ္ျခင္း အလင္းေရာင္ကုိ ေၾကာက္ျခင္း ျဖစ္တတ္သည္တဲ့။ အထူးသျဖင့္ ေရကုိ ေသာက္ဖုိ႔ ခ်ိဳးဖုိ႔ေနေနသာသာ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ကာမွ်နဲ႔ပင္ ၾကက္သီးေမြးညွင္းထၿပီး အလြန္ေၾကာက္တတ္သည္တဲ့။ ထုိကဲ့သို႔ ေရကုိ အရမ္းေၾကာက္သည့္အဆင့္ ေရာက္သြားလွ်င္ ျပန္ကုသဖုိ႔ လုံး၀ မလြယ္ကူေတာ့တဲ့။

"ေမာင္ေခြးကို ေက်းလက္ေဆးေပးခန္း အျမန္ပုိ႔သင့္တယ္"

ရြာသူရြာသားမ်ားက ေမာင္ေခြးေခြးရူးကုိက္ခံရသည့္ သတင္းကို တဆင့္စကား တဆင့္ၾကားၿပီး ေမာင္ေခြးအတြက္ စုိးရိမ္ပူပန္ၾကသည္။ ေမာင္ေခြးႏွင့္ ကစားေဖာ္ကစားဖက္ သူတုိ႔၏ သားသမီးမ်ားထံသို႔ ေမာင္ေခြးမွ တဆင့္ ျပန္ကူးစက္မွာလဲ စုိးရိမ္ၾကသည္။ ရပ္ရြာထုံးစံအတုိင္း ကေလးမ်ား ရြာထဲမွာ အတူတူ ကစားေနက်ျဖစ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း ထိမိခုိက္မိ ျခစ္မိရွမိၾကရာမွ တဆင့္ ေခြးရူးေရာဂါ ကူးစက္လာမွာကုိ ေၾကာက္ေနၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေခြးရူးမဆုိထားနဲ႔ ေခြးရူးကုိက္ခံရသူကိုပင္ သူတုိ႔၏ သားသမီးမ်ားအား ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ရွားေစလုိၾကသည္။ အတူတူ မကစားလုိၾကေတာ့။

ေတာသူေတာင္သားတုိ႔၏ ထုံးစံအတုိင္း လူတစ္ေယာက္ တစ္ခုခု ျဖစ္လွ်င္ "ဟုိရြာက ဟုိလူတစ္ေယာက္ေတာ့ ဟုိလုိျဖစ္လုိ႔ အဲဒီလုိ ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားရရွာတာ" စသည္ျဖင့္ အပိုစကား ေကာလာဟလစကားမ်ား ေပၚထြက္ေလ့ရွိၾကသည္။ အခုလဲ ေမာင္ေခြးတစ္ေယာက္ ေခြးရူးကုိက္ခံသည္ဟု ၾကားသိၾကၿပီးေနာက္ ရပ္ရြာအတြင္း သတင္းေပါင္းစုံ ေပၚေပါက္လာေလေတာ့သည္။

"လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္က ေတာင္ကုန္းရြာက ကေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ ေခြးကိုက္ခံရၿပီး တစ္ပတ္အတြင္း ေခြးရူးျပန္ ေရာဂါနဲ႔ ေသဆုံးသြားခဲ့တယ္"

"ေညာင္ပင္ရြာက ကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ပါးစပ္ထဲက အျမွဳပ္ေတြ ထြက္ၿပီး ေရွာဘရားသား ျဖစ္သြားခဲ့ပါေရာလား"

"မဲဇလီရြာက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေခြးကိုက္ခံရၿပီး ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ငါးလေလာက္ ၾကာတဲ့ အခါမွာမွ ေခြးသားစားမိၿပီး ေခြးရူးျပန္ေရာဂါ ေပၚလာတယ္။ ေရကုိျမင္ရင္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ၿပီး ငုိေတာ့တာဘဲတဲ့။ မၾကာပါဘူး သူလဲ ဂုိးတာပါဘဲ"

စကားေပါင္းစုံ အေတြ႔အႀကဳံေပါင္းစုံၾကားရသည္။ ေခြးရူးကုိက္ခံရသည့္ ေမာင္ေခြးကိုေတာ့ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေမးျမန္းအႀကံျပဳမည္ စိတ္မကူး။ ေရာက္တတ္ရာရာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ စကားမ်ားကိုသာ ပုံႀကီးခ်ဲ့ ေျပာဆုိေနၾကေလသည္။ ကာယကံရွင္မ်ားသာ ဒီစကားေတြကုိ ၾကားရရင္ျဖင့္ ေျမြပူရာ ကင္းေမွာင့္၊ ႏူရာ ၀ဲစြဲ၊ လဲရာ သူခုိးေထာင္း၊ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္၊ ေျမနိမ့္ရာ လွံစုိက္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့မည္။ လူဆုိတာကလဲ ပါးစပ္ကသာ သနားျပတတ္ၾကသည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူတစ္ပါး စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေနတာ ျမင္ရရင္ က်ိတ္ၿပီး ၀မ္းသာေနတတ္ၾကသည္လား မေျပာတတ္ေတာ့ေခ်။

ရြာအတြင္း ေမာင္ေခြးနဲ႔ ငါးအိမ္ေက်ာ္ ေနအိမ္တြင္ ေမာင္ေခြးထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အသက္ပုိႀကီးသည့္ ေခြးေအာင္ဆုိသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ ေမြးစကထဲက ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ မူမမွန္သည့္ စိတ္ဓါတ္အေျခအေန ခ်ိဳ႔တဲ့မႈေၾကာင့္ မိဘမ်ားက အရြယ္ေရာက္လာသည့္အခါ စိတ္ဓါတ္ပုံမွန္ ျဖစ္ေစရန္ ရည္မွန္းၿပီး ေခြးေအာင္ဆုိသည့္ နာမည္ကို ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ နာမည္မွာသာ "ေအာင္" ဆုိသည့္ စကားလုံး ပါေသာ္လဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ထိ ငယ္မူအတုိင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အူခ်ာခ်ာ ငူတူတူႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူႏွင့္ ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ကြယ္ရာမွာ "ေခြးေအာင္ဆုိတဲ့ေကာင္ သူ႔နာမည္ထဲက ပထမ စကားလုံးနဲ႔ဘဲ ကုိက္ညီတယ္။ ဒုတိယစာလုံးနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ဘဲ။ အမွန္က အဲဒီေကာင္ ေစာင္နဲ႔ အိပ္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူး" ဟု အတင္းဆုိၾကသည္။ "ေစာင္နဲ႔ မအိပ္ဘူး"ဟု ဆုိလွ်င္ "စိတ္မေအာင္ဘူး"ဟု ဆုိလုိသည္ကုိ ရြာသားတုိင္းက နားလည္ၾကေလသည္။ "စိတ္မေအာင္ဘူး" ဆုိသည္မွာ "အရူး"ဟု တုိက္ရုိက္အနက္ထြက္ေလသည္။

ပုိဆုိးသည္မွာ ေခြးေအာင္၏ မ်က္စိႏွစ္ဘက္လုံး ေစြေစာင္းေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သူ႔ လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္လဲ တစ္ဘက္ႏွင့္တစ္ဘက္ အရွည္အတုိ မညီမွ်ၾကရွာေခ်။ ကစားေဖာ္ကစားဖက္မ်ားက ေခြးေအာင္အား စ ေနာက္ က်ီစယ္ၾကသည္။ "မ်က္စိေစြေစာင္း၊ လက္ေမာင္းတုိရွည္၊ အေၾကာင္းမသိ မေပါင္းနဲ႔ေလ" တဲ့။ ေခြးေအာင္တစ္ေယာက္ စိတ္တုိ လုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ "ဒါျဖင့္ မင္းတုိ႔က ဘာျဖစ္လုိ႔ ငါနဲ႔ လာေပါင္းၾကေသးလဲ" ဟု စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးျဖင့္ ျပန္ပက္တတ္ေလသည္။ ကစားေဖာ္မ်ားကလဲ ေခသူ မဟုတ္။ "ငါက မင့္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိလုိ႔ ေပါင္းသင္းေနတာေလ" တဲ့။ ေခြးေအာင္သည္ ပင္ကုိယ္အားျဖင့္ ခင္စရာေကာင္းသည္။ စိတ္ပုံမွန္ ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ သေဘာေကာင္းသည္။ ကူညီတတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ဓါတ္ ေဖာက္ျပန္လာၿပီး ငူတူတူ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေတြ႔ကရာ ရန္လုပ္တတ္ေလသည္။

"ေမာင္ေခြးေလး ေခြးရူးကုိက္ခံရတာ အေတာ္ေလး အထိနာသြားတယ္တဲ့"

"သူ႔မိဘေတြက ေက်းလက္ေဆးခန္းမသြားဘဲ အိမ္မွာဘဲ ရုိးရာတုိင္းရင္းေဆးနဲ႔ ကုမယ္ဆုိဘဲ"

"ေအးေလ... သူတုိ႔ဆင့္နဲ႔ ေငြမွ မတတ္ႏုိင္ၾကတာ။ ေခြးရူးေဆးဆုိတာကလဲ ပတ္လည္မိေအာင္ ထုိးရတာေလ။ အားလုံး အၿပီးအစီးဆုိ သိန္းေက်ာ္ကုန္မယ္"

"ေမာင္ေခြးက ေခြးရူးကုိက္ခံရမဲ့ ကံဇာတာကုိ ပါလာတာ ျဖစ္ရမယ္"

"ေခြးရူးကုိက္ခံရတဲ့သူဟာ ဘုန္းနိမ့္လုိ႔ ကုိက္ခံရတာတဲ့"

"ေအးဟယ္... ေမာင္ေခြးေလး သနားပါတယ္"

စိတ္ဓါတ္ျဖဴစင္ၿပီး စိတ္ထားႏူးညံ့သည့္ ေမာင္ေခြးေလးအေၾကာင္းကုိ သိတဲ့သူတုိင္းက သနားစာနာေနၾကသည္။ ေမာင္ေခြးမိဘမ်ားနဲ႔ အဆင္မသင့္သူမ်ားကေတာ့ က်ိတ္၀မ္းသာေနၾကေလသည္။ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲအတိ ျဖစ္ေနတာကို က်ိတ္ၿပီး ၀မ္းသာျခင္းသည္ အကုသိုလ္တစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္သည္။ အကုသုိလ္ဆုိတာလဲ ဒီလုိဘဲ အလြယ္တကူ ရႏုိင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ အကုသိုလ္မ်ား ေစ်းခ်ိဳလုိက္ပုံက Buy one get one free တင္ မကေတာ့ဘဲ အကုသိုလ္မ်ား အခမဲ့ ရႏုိင္သည္ဟု ဆုိင္းဘုတ္ႀကီးႀကီး စုိက္ထူထားသေယာင္ ထင္မွတ္ရေလသည္။

တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္ ၾကားၿပီး ရ၀တလူႀကီးဦးသိန္းေမာင္တစ္ေယာက္ ေမာင္ေခြး အိမ္သုိ႔ ေရာက္လာေလသည္။ ရပ္ရြာအတြင္း ျဖစ္ပ်က္သည့္ အမႈမွန္သမွ် ရ၀တလူႀကီးမွာ တာ၀န္ရိွေလသည္။ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းရမည္။ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးရမည္။ အားေပးခ်ီးေျမွာက္ရမည္။ ဒါမွ လူႀကီးပီသရာ ေရာက္မည္။

"သန္းေမေရ... သန္းေမ့သား ေမာင္ေခြးတစ္ေယာက္ ေခြးရူး ကိုက္ခံရတယ္ဆုိ"

"ဟုတ္တယ္ ဦးသိန္းေမာင္ေရ့"

"အေတာ္ေလး ထိမိသြားလား။ ၿပီးေတာ့ ေက်းလက္က်န္းမာေရး႒ာနကုိေကာ မပုိ႔ဘူးလား"

"ေတာ္ေတာ္ေလး ထိလား မထိလားေတာ့ မသိဘူး။ ငါးခ်က္တိတိ ခ်ဳပ္လုိက္ရတယ္။ ေက်းလက္က်န္းမာေရး႒ာနကုိေတာ့ မပုိ႔ေတာ့ပါဘူး။ ကုိက္တဲ့ေနရာကို အစိမ္းခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီး မန္းေသေအာင္ အိမ္ေနာက္ေဘးမွာ စိုက္ထားတဲ့ ႀကိတ္မွန္ရြတ္ကုိ ေထာင္းထုၿပီး အုပ္ထားေပးလုိက္တယ္"

ရ၀တလူႀကီးလဲ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ၾကသည့္ ေမာင္ေခြးရဲ့ မိသားစုကုိ စာနာသနားမိသည္။ သို႔ေသာ္ သူကုိယ္တုိင္ကပင္ ရရစားစားဆုိေတာ့ ေမာင္ေခြးအတြက္ ေခြးရူးျပန္ေရာဂါ ကုသစရိတ္ကုိ စုိက္ထုတ္မေပးႏုိင္ေပ။

"အခု ေမာင္ေခြးက ဘယ္မွာလဲ။ ေခြးရူးကုိက္ထားတဲ့ သူ႔ဒဏ္ရာေလး ၾကည့္ခ်င္လုိ႔"

"ေမာင္ေခြးေရ.... လာဦး ဒီကုိ။ ရ၀တလူႀကီးက မင့္အနာကုိ ၾကည့္ခ်င္လုိ႔တဲ့"

ေမာင္ေခြးတစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွ ထြက္လာၿပီး ဧည့္ခန္းထဲရွိ ရ၀တလူႀကီးနဲ႔ သူ႔အေမေရွ့သုိ႔ ေရာက္လာေလသည္။ ရ၀တလူႀကီးတစ္ေယာက္ ေမာင္ေခြးရဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို မ်က္စိကစားၾကည့္ေနမိသည္။ ေခြးရူးကုိက္ထားသည့္ ဒဏ္ရာကုိ လုံး၀ မေတြ႔ရေပ။ ပုိၿပီး ေသခ်ာေအာင္ မ်က္စိပြတ္သပ္ၿပီး ျပန္ၾကည့္သည္။ သုိ႔ေသာ္ လုံး၀ မေတြ႔။

"သန္းေမ... နင့္သား ေခြးရူးကုိက္ခံရတ့ဲ ေနရာက ဘယ္မွာလဲ"

"ဒီမွာေလ ဦးသိန္းေမာင္ရဲ့ ဒီမွာ"

ေမာင္ေခြးကို ထုိင္ခုိင္းၿပီး ေမာင္ေခြးရဲ့ ေခါင္းကုိ ကိုင္ကာ ခ်ဳပ္ရုိးရာ ငါးခ်က္တိတိရွိၿပီး ႀကိတ္မွန္ရြက္နဲ႔ အုံထားသည့္ ဒဏ္ရာအား ရ၀တ လူႀကီးအား ျပသေလသည္။

"ဟင္... ေခြးရူးကုိက္တာ ေျခေထာက္ကုိ အကုိက္မခံရဘဲ ဘယ္လုိ လုပ္ၿပီး ေခါင္းကိုမွ ေရြးၿပီး အကုိက္ခံရတာလဲ"

"ေျပာ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ဦးသိန္းေမာင္ရယ္။ ေခြးေကာင္းနဲ႔ ေခြးရူးကုိက္ေတာ့ ေခြးေကာင္းက နာတာေပါ့"

"ဘယ္လုိ.. ဘယ္လုိ... မသန္းေမ"

"ဘယ္လုိမွ မဟုတ္ဘူး ဦးသိန္းေမာင္ေရ့။ ရြာထဲမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း (အရူး)ေခြးေအာင္နဲ႔ အတူကစားရင္း အခ်င္းခ်င္း အစအေနာက္လြန္ၿပီး ရန္ျဖစ္ၾကတာေလ။ ေခြးေအာင္က ဗလလဲ ပုိႀကီး မုိက္လဲ ပုိမုိက္ရုိင္းေတာ့ ေမာင္ေခြးေလး ခံခဲ့ရရွာတာေပါ့။ ေခြးေအာင္က ေမာင္ေခြးေလးကို ေတြ႔ကရာ သစ္ကိုင္းေျခာက္အပိုင္းတစ္ပုိင္းနဲ႔ ရုိက္လုိက္တာေလ။ ေခါင္းကို ထိသြားတယ္။ ေသြးေတြဆုိ နဲတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ရြာထဲက ဗမာေဆးဆရာ ဦးဘမႈံကုိ အိမ္ပင့္ၿပီး ငါးခ်က္တိတိ ခ်ဳပ္လုိက္ရတယ္။ အခု ဦးသိန္းေမာင္ ျမင္တဲ့ အတုိင္းဘဲ"

ရ၀တလူႀကီး ဦးသိန္းေမာင္ သေဘာေပါက္သြားေလၿပီ။ ရပ္ရြာအတြင္း ေကာလာဟလမ်ားကုိလဲ အေတာ္ေလး ရယ္သြမ္းေသြးခ်င္လာမိသည္။ ကုိယ့္ရပ္ရြာအတြင္းမွာေတာင္မွ ဒီလုိ ေကာလာဟလေၾကာင့္ မမွန္သတင္း ထြက္ေပၚေနေသးရင္ အျခားရြာ အျခားနယ္ အျခားၿမိဳ့မ်ားမွာဆုိရင္ေတာ့ ေကာဟာဟလသတင္းက ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းမည္ကို စဥ္းစားၾကည့္က သိရွိႏုိင္ေလသည္။ ရ၀တလူႀကီး ဦးသိန္းေမာင္ တစ္ေယာက္ သန္းေမႏွင့္ေမာင္ေခြးအား အားေပးစကားေျပာၾကားၿပီး ႏႈတ္ဆက္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲ အေတြးစတစ္ခု ၀င္လာၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၿပဳံးရိပ္ၿပဳံးေရာင္မ်ား သန္းေနေလသည္။ ေမာင္ေခြးႏွင့္ ေခြးေအာင္။

"ေအာ္...လက္စသတ္ေတာ့ ေခြးႏွစ္ေကာင္ အခ်င္းခ်င္း ကိုက္ၾကတာကုိးး"

...