ဘာသာျပန္မွားျခင္း၏ဆုိးက်ိဳးမ်ား

အခ်ိဳ ႔သူတုိ႔သည္ အခ်ဥ္ကုိႀကိဳက္၏။ အခ်ိဳ ႔သူတုိ႔သည္ အခ်ိဳကုိႀကိဳက္၏။ အခ်ိဳ ႔တုိ႔သည္ အခါးကိုႀကိဳက္၏။ အခ်ိဳ ႔သူတုိ႔သည္ အငံကုိႀကိဳက္၏။ ထုိ႔အတူပင္ အခ်ိဳ ႔သူတုိ႔သည္ ေခြးအက်င့္ကုိ က်င့္တတ္၏။ အခ်ိဳ ႔သူတုိ႔သည္ လူအက်င့္ကုိ က်င့္တတ္၏။ အခ်ိဳ ႔သူတုိ႔သည္ မေကာင္းေသာ အျမင္ရွိတတ္၏။ အခ်ဳိ ႔သူတုိ႔သည္ ေကာင္းေသာ အျမင္ရွိတတ္၏။ ကိုယ္လုပ္သည္မွေကာင္းသည္ထင္၏။ ကုိယ္ေျပာသည္မွ မွန္သည္ထင္၏။ ကိုယ္ကအမွန္ အျခားသူတုိ႔က အမွားဟူ၍ ထင္ျမင္တတ္၏။ သူ႔သေဘာ သူ႔မေနာႏွင့္ သူ႔အႀကိဳက္ သူ႔စရုိက္တုိ႔သည္ သူ႔သေဘာသူေဆာင္သည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ မည္သူမွ ကန္႔ကြက္တားဆီးျခင္းငွါမတတ္ေကာင္း။

ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္သည္ပင္ ငယ္စဥ္ကာလက ေလွနံဓါးထစ္မွတ္ယူတတ္သည့္ အက်င့္ရိွခဲ့ေပ၏။ လူတစ္ေယာက္ကုိ မေကာင္းဘူးဟု ျမင္မိလွ်င္ တစ္သက္စာ မေကာင္းျမင္တတ္ခဲ့၏။ ထုိ႔နည္းတူစြာပင္ လူတစ္ေယာက္ကုိ လူေကာင္းဟု ျမင္မိပါကလည္း တစ္သက္စာပင္ လူေကာင္းဟူ၍ မွတ္ယူတတ္၏။ ထုိအယူအဆသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ မဟာအမွားပင္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္လား မသိ။ ပုိ၍ဆုိးသည္မွာ လူတစ္ေယာက္ကုိ အထင္ႀကီးမိလွ်င္ သူလုပ္သမွ်အရာအားလုံး အေကာင္းခ်ည္းဟု ထင္တတ္ခဲ့၏။ မင္းတုိ႔ပုဆုိး ပုိးခ်ည္းဘဲ ဟု အထင္ရွိခဲ့၏။ တစ္ဘက္က ျပန္ၾကည့္ျပန္ပါကလည္း လူတစ္ေယာက္ကုိ မေကာင္းျမင္မိၿပီဆုိလွ်င္ သူဘာလုပ္လုပ္ ဘာေျပာေျပာ မေကာင္းခ်ည္းျမင္မိခဲ့၏။ အထင္မႀကီးဘဲ အထင္ပင္ေသးတတ္ခဲ့ေသး၏။ ပုထုဇဥ္လူသားပီပီ ကၽြႏု္ပ္၏ အျမင္တုိ႔သည္ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားကဲ့သုိ႔ အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ မျမင္တတ္ခဲ့ေခ်။

လူသားအေတာ္မ်ားမ်ား၌လည္း ထုိကဲ့သုိ႔ အျမင္မ်ိဳး ရွိတတ္ၾကသည္ကို ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ေတြ႔ရွိေနရ၏။ ထုိအျမင္မ်ိဳး ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး ဘာလုပ္လုပ္ဘာေျပာေျပာ အမွန္ကုိ မျမင္ၾကေတာ့ေပ။ ေကာင္းမေကာင္း ေ၀ခြဲမျမင္တတ္ၾကေတာ့ေပ။ ကိုယ္က အေကာင္းျမင္ခံရသူတုိ႔ ဘာမေကာင္းမႈလုပ္လုပ္ မေကာင္းမႈဟူ၍ မျမင္ၾကေတာ့။ လုံး၀ခြင့္လြတ္၍မရႏုိင္သည့္ မဟာအမွားႀကီးကိုပင္ ဒါကေတာ့ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတတ္ၾကပါတယ္၊ လူတုိင္း အမွားမကင္းႏုိင္ပါဘူးဟု နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးတတ္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ကုိယ္က မေကာင္းျမင္ခံရသူတုိ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေနသည္ကုိမူ အေကာင္းဟူ၍ မျမင္တတ္ၾကေတာ့ေပ။ ကုသုိလ္လုပ္ေနသည္ဟူ၍ မျမင္တတ္ၾကေတာ့ေပ။ အေကာင္းျမင္ျခင္း မေကာင္းျမင္ျခင္းသည္ လူတုိ႔အား ဒုကၡေပးေသာ မေကာင္းေသာ အက်င့္တစ္ခုျဖစ္ေနသည္ကုိ လူအေတာ္မ်ားမ်ား မျမင္တတ္ၾကေပ။ ထုိသည္ပင္လွ်င္ ဘာသာျပန္မွားျခင္း၏ သေဘာသဘာ၀ ျဖစ္ေခ်ေတာ့၏။

ဘာသာျပန္မွားျခင္းသည္ ဒီဂရီျမင့္ေလ ပုိၿပီး ဆုံးရႈံးမႈမ်ားေလ ျဖစ္၏။ ဒီဂရီျမင့္ျခင္းဆုိသည္မွာ လူတစ္ေယာက္၏ ရပ္တည္မႈ အဆင့္အတန္း ဂုဏ္ထူးဌာနႏၱရကုိ ဆုိလုိ၏။ ရာထူးျမင့္သူတစ္ေယာက္၏ ဘာသာျပန္မွားျခင္းသည္ အမ်ားသူငါတုိ႔အတြက္ ဆုံးရႈံးနစ္နာမႈ ပုိမုိျဖစ္ေစတတ္၏။

"စည္းရုံးျခင္းကို မည္သည့္အရာကမွ ယွဥ္ၿပိဳင္အႏုိင္မယူႏုိင္။ စည္းရုံးျခင္းကုိ သင္းခြဲျခင္းျဖင့္သာ အႏုိင္ယူရာ၏"
ဗုဒၶ၏ ဥပေဒသတစ္ခုျဖစ္၏။ ဗုဒၶ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စည္းရုံးျခင္းကိုသင္းခြဲဖို႔မဟုတ္။ စည္းလုံးေနသည့္သူမ်ားကုိ သင္းခြဲမႈ မခံရေလေအာင္ သတိေပးခ်င္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္၏။ ဗုဒၶသည္ အမွန္ကုိသာ ေဟာတတ္၏။ လူတစ္ဘက္သား စိတ္ခ်မ္းသာမႈရရင္ ၿပီးေရာ သေဘာျဖင့္ တရားေတာ္ကို လူ႔အႀကိဳက္လုိက္၍မေဟာတတ္ေပ။ ရွင္းရွင္းဆုိရေသာ္ ဗုဒၶသည္ လူမွန္စကားမွန္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ႀကီးပင္ျဖစ္၏။ အထက္ပါ ဥပေဒသကို ဘာသာျပန္မွားသူ တစ္ဦးရွိခဲ့၏။ ထုိသူသည္ မင္းအမတ္တစ္ဦးျဖစ္၏။ ရာထူးဌာနႏၱရခပ္ႀကီးႀကီးထဲကျဖစ္၏။ ၀ႆာကာရအမည္ရွိ၏။ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သားျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိ၀ႆာကာရအမတ္၏ ဘာသာျပန္မွားျခင္းသည္ လိစၦ၀ီမင္းမ်ိဳးတုိ႔ ပ်က္စီးရျခင္း အေၾကာင္းျဖစ္ေလေတာ့၏။

ဘုရားရွင္လက္ထက္က လိစၦ၀ီအမည္ရွိမင္းမ်ိဳးတုိ႔ရွိၾကေလ၏။ ထုိမင္းမ်ိဳးတုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္းစည္းလုံးညီညြတ္မႈ အျပည့္အ၀ရွိၾက၏။ မည္သည့္ကိစၥမဆုိ စုရုံးတုိင္ပင္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ေလ့ရွိၾက၏။ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းတို႔၌လည္း စိတ္တူသေဘာတူ ညီညီညြတ္ညြတ္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိလိစၦ၀ီမင္းတုိ႔၏ ႏုိင္ငံကုိ မည္သည့္ ႏိုင္ငံကမွ စစ္မက္ျပဳ အႏုိင္မရခဲ့ၾကေပ။ ထုိမင္းတုိ႔ကသာ အႏုိင္ရၾကေလ၏။ စည္းရုံးျခင္း၏ အင္အားပင္တည္း။

"ဗုဒၶက ေဟာတယ္။ ညီညြတ္တဲ့သူေတြကုိ ကြဲျပားေအာင္လုပ္ၿပီးမွ အႏုိင္ယူလုိ႔ ရႏိုင္မယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ့စကားနဲ႔အညီ ငါတုိ႔အားလုံး လိစၦ၀ီတုိ႔ကုိ အခ်င္းခ်င္းကြဲျပားေအာင္အရင္လုပ္ၾကရမယ္"

မင္းရင္ျပင္၌ ထုိကဲ့သုိ႔ ေျပာဆုိၿပီး အားလုံး၏ သေဘာတူညီခ်က္အရ ထုိအမတ္သည္ လိစၦ၀ီတုိ႔၏ ႏုိင္ငံတြင္းသုိ႔ သူလွ်ိဳအျဖစ္၀င္ေရာက္ကာ ရာဇၿဂိဳဟ္မင္းတုိ႔ ႏွင္ႏွယ္ဒဏ္ခတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးခုိလႈံခြင့္ျပဳပါရန္ ေတာင္းဆုိေလေတာ့၏။ လိစၦ၀ီတုိ႔က လက္ခံၿပီး လူယုံၾကည္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆက္ဆံေလ၏။ ခ်ဳံး၍ဆုိရေသာ္ ထုိအမတ္သည္ ယုံၾကည္မႈ အျပည့္အ၀ရရွိသည့္အခါ လိစၦ၀ီတုိ႔အား အခ်င္းခ်င္းဂုံးတုိက္ၿပီး ကြဲျပားေအာင္ျပဳလုပ္ေလေတာ့၏။ လိစၦ၀ီတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း မညီညြတ္ဘဲ တစ္ကြဲတစ္ျပားစီရွိေသာအခါေရာက္မွ ရာဇၿဂိဳဟ္မင္းအား စက္မက္လာျပဳပါေတာ့ဟူ၍ အေၾကာင္းၾကားၿပီး လြယ္ကူစြာပင္ လိစၦ၀ီတုိ႔အား အႏုိင္ယူေလေတာ့၏။ ထုိလိစၦ၀ီတုိ႔ ပ်က္စီးရျခင္းသည္ ၀ႆာကာရအမတ္၏ ဗုဒၶစကားေတာ္ကုိ ဘာသာျပန္မွားမႈေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။
....

ေနာက္ထပ္ ဘာသာျပန္အမွားတစ္ခုရွိေသး၏။ အေသာကမင္းလက္ထက္အခါက ျဖစ္၏။ အေသာကမင္းလက္ထက္၌ သာသနာသည္ ေနလိုလလုိ ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။ သာသနာေတာ္ကုိလည္း လုိေလေသးမရွိေထာက္ပံ့ၾက၏။ သာသနာ့ေလာက၌ ျပည့္စုံလုံေလာက္မႈ မ်ားစြာရွိ၏။ ထုိသည္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အေခ်ာင္သမားတုိ႔ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ၿပီး အေခ်ာင္စားေသာက္ေနထုိင္ၾကေလေတာ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သာသနာသည္ ေက်ာက္ေရာေရာ သဲေရာေရာ ျဖစ္လာ၏။ ရဟန္းတုရဟန္းေယာင္မ်ားလာ၏။ အညစ္အေၾကးတုိ႔ျဖင့္ ေရာျပြမ္းလာ၏။ စင္ၾကယ္မႈတုိ႔ အားေလ်ာ့စ ျပဳလာ၏။

ရဟန္းေကာင္းတုိ႔သည္ ရဟန္းတုရဟန္းေယာင္တုိ႔ႏွင့္ ကံႀကီးကံငယ္ အတူမျပဳၾကေတာ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သာသနာ့ေလာကသည္ အပုိင္းပုိင္းျပတ္ကာ သံဃာ့ဂုိဏ္း ကြဲျပားသြားၾကေလေတာ့၏။ ထုိသည္ကုိ အေသာကမင္းႀကီးသိေတာ္မူလွ်င္ စိတ္ႏွလုံး မသာမယာ လြန္စြာျဖစ္ေတာ္မူေလ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သံဃာညီညြတ္ေရးကို အေသာကမင္းႀကီး အခ်ိန္တိုင္း စဥ္းစားေတြးေတာေနေလေတာ့၏။ ေနာက္ဆုံးအႀကံရသည္မွာ သံဃာမညီညြတ္ျခင္းသည္ သံဃာအားလုံး ကံႀကီးကံငယ္ အတူမျပဳၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သံဃာအားလုံး ဥပုသ္ျပဳျခင္းမွ စၿပီး ကံႀကီးကံငယ္အားလုံး အတူတူ ျပဳၾကေစရန္ မင္းႀကီးစီမံေလ၏။ သူ၏ စစ္သူႀကီးကို ေခၚယူၿပီး သံဃာေတာ္ေတြ အားလုံး ဥပုသ္ကံမွစၿပီး ကံႀကီးကံငယ္အတူျပဳၾကရန္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ေခ်ေလာ့ဟု အမိန္႔ေပးေလ၏။

စစ္သူႀကီးသည္ အေသာကမင္းႀကီး၏ အမိန္႔ကို ဘာသာျပန္မွားေလေတာ့၏။ ထုိဘာသာျပန္မွားျခင္းေၾကာင့္ ရဟန္းစစ္ရဟန္းမွန္တုိ႔မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီးရေလေတာ့၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ရဟန္းတုရဟန္းေယာင္တုိ႔၏ ဥပုသ္ကံေဆာင္ပြဲသို႔ ရဟန္းစစ္ရဟန္းမွန္တုိ႔ မတက္ေရာက္ဘဲ ေနၾကေသာေၾကာင့္ ထုိဥပုသ္ကံေဆာင္ပြဲသုိ႔ မတက္ေရာက္ၾကည့္ ရဟန္းမွန္သမွ်ကို စစ္သူႀကီးက မင္းအမိန္႔ျဖင့္ သတ္ျဖတ္ပစ္လုိက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အမွန္မွာ မင္းအမိန္႔သည္ ရဟန္းတုိ႔အား သတ္ပစ္ရန္မဟုတ္၊ ညီညြတ္ေအာင္ျပဳလုပ္ခုိင္းျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ အမွန္အေကာင္အထည္သြားေဖာ္သူမွာ စစ္သူႀကီးျဖစ္၏။ ထုိစစ္သူႀကီးက အဓိကျဖစ္၏။ ထုိအဓိကၾကသည့္ စစ္သူႀကီးက ဘာသာျပန္မွားသြားသည့္အခါ ရဟန္းေကာင္းရဟန္းစစ္မ်ား ေသေၾကပ်က္စီးရေလေတာ့၏။
....

ထုိသာဓကတုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေနထုိင္ၾကသည့္အခါ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဘာသာျပန္မမွားေစဖုိ႔ သင္ခန္းစာကိုေပးေလ၏။ ထုိသင္ခန္းစာကုိ မွတ္ယူၿပီး အခ်င္းခ်င္း ဘာသာျပန္မမွားဖုိ႔ လုိအပ္လွေပ၏။ လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ကုိ မည္သူက တပ္အပ္သိႏုိင္မည္တည္း။ ကုိယ္လုိရာ ဆြဲၿပီး ဘာသာျပန္၍ မည္ကဲ့သုိ႔ ရႏုိင္မည္နည္း။ ပါးစပ္ပါတုိင္း ဘာသာျပန္ေဖာက္သည္ခ်လွ်င္၊ ထုိဘာသာျပန္သည္လည္း အမွားသက္သက္ျဖစ္ေနေလလွ်င္ တစ္ဘက္သားလူ မည္ကဲ့သို႔ နစ္နာသြားမည္ကုိ စဥ္းစားတတ္ဖုိ႔ လုိအပ္လွေပ၏။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ ၿပီးေရာ ဟူေသာ အတၱအလြန္ႀကီးမားသူမ်ားသာ တစ္ဘက္သားလူ နစ္နာဆုံးရႈံးသည္ကို ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္တတ္ၾကေလ၏။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ကင္းမဲ့တတ္ၾကေလ၏။

ခ်ဳပ္၍ဆုိရလွ်င္ ဘာသာျပန္မွားျခင္းမွတစ္ဆင့္ ကိုယ္လုပ္တာမွန္သမွ်၊ ကိုယ္ေျပာတာမွန္သမွ် တစ္ဘက္သားလူအေပၚ မည္မွ်ေလာက္ သက္ေရာက္မႈရွိႏုိင္ၿပီး အက်ိဳးေက်းဇူးမည္မွ်ပ်က္စီး ဆုံးရႈံးသြားမည္ကို အရင္စဥ္းစားသင့္၏။ တစ္ဘက္သားပ်က္စီးဆုံးရႈံးေနသည္ကုိ သူ႔ေနရာမွာ ကုိယ္တုိင္၀င္ေရာက္ခံစားၿပီး စာနာနားလည္ေပးသင့္၏။ ကံတရားတုိ႔မည္သည္ အတုံ႔အလွည့္ရွိတတ္၏။ ေကာင္းျခင္းမေကာင္းျခင္းသည္ လူတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ မဟုတ္။ ကိုယ္ျပဳလုပ္သမွ် ကာယကံ၊ ေျပာဆုိသမွ် ၀စီကံ၊ ႀကံစည္သမွ် မေနာကံတုိ႔သည္ ကုိယ့္ဆီ ျပန္လာၾကမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာသာျပန္မွားျခင္းကို အတတ္ႏုိင္ဆုံး မျပဳလုပ္မိၾကေစရန္ လုိအပ္လွေပေတာ့၏။

မွတ္ခ်က္။
ပုံကုိ ဤေနရာမွ ယူထားပါသည္။

...