ဘေလာ့ရပ္၀န္း၊ လြန္တင့္ထြန္းဖုိ႔၊ တြန္းပို႔လကၤာ၊ စီရင္ကာျဖင့္၊ ၀နာရပ္မီွး၊ ေတာမ်က္မည္းက၊ သူႀကီးကၽြႏု္ပ္၊ ေဖာ္ေဆာင္ထုတ္၍၊ အဟုတ္အဟတ္၊ ပင့္ဖိတ္အပ္သည္၊ အမတ္ဘုရင္၊ လူရွင္ရဟန္း၊ ကမၻာ၀ွန္းက၊ ၾကြျမန္းလဲွ႔ပါ၊ မဂၤလာယူ၊ ေအာင္လံထူၿပီး၊ တမူထူးျခား၊ တုံးဖလားရြာ၊ ဌာေနသာမွ၊ ေမတၱာစည္တီး၊ ရင္ဘတ္ႀကီးျဖင့္၊ ေကာင္းခ်ီးထုတ္ေဆာင္၊ ကုိကုိေမာင္သည္၊ ေအာင္ျခင္းယွက္ျဖာ၊ ဘေလာ့ဂါႏွင့္၊ စာလာဖတ္သူ၊ မ်ားျပည္သူအား၊ ၾကည္ျဖဴအထူး၊ ေမတၱာကူးအံ့။ ။
.....
ဘေလာ့ကိုလဲ အလာမပ်က္နဲ႔။
အေဆာ့ကုိ အာသာမက္ေတာ့ စိတ္ေထြျပားသမုိ႔ အလွေၾကြရတတ္သည္။
ဘေလာ့ကို အလာပ်က္ေတာ့ မိတ္ေဆြရွားသမုိ႔ ဘ၀ေသရတတ္သည္။
.....
ခြန္းဆင့္ေပးဖုိ႔လဲ မခ်ဥ္းနဲ႔။
ကြန္းမင့္ေရးဖု႔ိလဲ မပ်င္းနဲ႔။
ခြန္းဆင့္ေပးဖုိ႔ ခ်ဥ္းက မ်ားမသိသမုိ႔ အေဟာ့ပေဂးရွက္ရတတ္သည္။
ကြန္းမင့္ေပးဖုိ႔ ပ်င္းက အားမရွိသမုိ႔ ဘေလာ့အေရးပ်က္ရတတ္သည္။
.....
ေန႔ဥပုသ္ခ်ည္းလဲ ေတာင္းမေနနဲ႔။
ေဖ့စ္ဘုတ္ခ်ည္းလဲ ေအာင္းမေနနဲ႔။
ေန႔ဥပုသ္ခ်ည္းေတာင္းေတာ့ အပ်င္းထုံသမုိ႔ ညစ္ညဴးသြားရတတ္သည္။
ေဖ့စ္ဘုတ္ခ်ည္းေအာင္းေတာ့ အဆင္းစုံသမုိ႔ ခ်စ္ရူးသြားရတတ္သည္။
.....
ေဟာတုိင္းလဲ မယုံနဲ႔။
ေျပာတုိင္းလဲ မၿဖဳံနဲ႔။
ေဟာတုိင္းယုံေတာ့ သဒၶါစိတ္မျပည့္သမုိ႔ ေရာင္ဆုိးခံရတတ္သည္။
ေျပာတုိင္းၿဖဳံေတာ့ ဗလာအဆိပ္မရွိသမုိ႔ ေခ်ာင္ထုိးခံရတတ္သည္။
....
ၿပိဳင္စံရွားကုိလဲ အျမင္မနီးနဲ႔။
ႏိုင္ငံျခားကိုလဲ အထင္မႀကီးနဲ႔။
ၿပိဳင္စံရွားကို အျမင္နီးက အေကာင္းမရွိသမုိ႔ အႏွယ္အေထာင္းခံရတတ္သည္။
ႏုိင္ငံျခားကုိ အထင္ႀကီးက အေၾကာင္းမသိသမုိ႔ အငယ္အေႏွာင္းက်န္ရတတ္သည္။
.....
အပ်ိဳႀကီးကိုလဲ အထင္မေသးနဲ႔။
လူပ်ိဳႀကီးကုိလဲ အျမင္မေ၀းနဲ႔။
အပ်ိဳႀကီးကုိ အထင္ေသးေတာ့ ရုပ္အဆင္းလွသမုိ႔ မာန္တက္ခံရတတ္သည္။
လူပ်ိဳႀကီးကို အျမင္ေ၀းေတာ့ ကုတ္ကျမင္းဘ၀မုိ႔ ျပန္ႏွက္ခံရတတ္သည္။
.....
"ရတယ္ရတယ္"ဆုိၿပီးလဲ အားနာလုိ႔ မခ်က္နဲ႔။
"လွတယ္လွတယ္"ဆုိၿပီးလဲ အားပါလုိ႔ မအက္နဲ႔။
"ရတယ္ရတယ္"ဆုိၿပီး အားနာခ်က္ေတာ့ ျမင္ကရာအရုိက္မ်ားသမုိ႔ မ်က္စိမြဲရတတ္သည္။
"လွတယ္လွတယ္"ဆုိၿပီး အားပါအက္ေတာ့ ကင္မရာရုိက္စားသမုိ႔ ကြက္တိလြဲရတတ္သည္။
.....
မျမင္ဘဲနဲ႔လဲ မဟနဲ႔။
မခင္ဘဲနဲ႔လဲ မစနဲ႔။
မျမင္ဘဲ ဟေတာ့ မ၀ံ့မခ်င့္သမုိ႔ အမဲခံရတတ္သည္။
မခင္ဘဲ စေတာ့ အခန္႔မသင့္သမုိ႔ အဆဲခံရတတ္သည္။
.....
အထာေပးလုိ႔လဲ လက္မေသြးနဲ႔။
စာေရးဖုိ႔လဲ လက္မေႏွးနဲ႔။
အထားေပးလုိ႔ လက္ေသြးေတာ့ မာယာမ်ားသမုိ႔ အေလ်ာ္ေပးရတတ္သည္။
စာေရးဖုိ႔ လက္ေႏွးေတာ့ အလာနားသမုိ႔ အေတာ္ေဆြးရတတ္သည္။
.....
ဘေလာ့ေက်းရြာ၊ လြန္သာယာဖုိ႔၊ ကညာပုရိ၊ ပညာရွိႏွင့္၊ က၀ိမေထရ္၊ မ်ားေ၀ေနတုိ႔၊ မေသြဖတ္ရန္၊ ထုိသ၀ဏ္အား၊ အားမာန္ခဲကုတ္၊ လြန္အားထုတ္၍၊ ကၽြႏု္ပ္သူႀကီး၊ ေရးသားၿပီးသည္၊ ခ်ီးႏွီးမျဖစ္၊ လြန္ေျပျပစ္၍၊ ထင္ရစ္က်န္ေအာင္၊ အာဂုံေဆာင္ေလာ့။ ။ း)
သေဗၺသတၱာ အေ၀ရာ ေဟာႏၱဳ။
ကုိကိုေမာင္ (ပန္းရနံ႔)
.
22 comments:
အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဆံုးမ စာေလးအတြက္
ေက်းဇူးပါ တဂ်ီးမင္းေရ :)
Comment ေပးဖုိ႕ မေမ့ရဲေတာ့ဘူး သူၾကီး အားမရွိမွာစိုးလို႕ း)))
ဆိုလိုခ်က္ေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာာာ ဘကုန္းရြာက ၾကည္နူးစရာပါ ။
အေဟာနဲ႔အေျပာေလးေတြကို စီးခ်က္ညီညီ ေရးျပသြား တာေလး သေဘာတက် ... :)
စာဖတ္သူတစ္ေယာက္အေနျဖင္႕ "ဘ" ရြာေလးကိုအလည္လာသြားပါတယ္။ Comment ေပးဖို႕ မေမ႕ပါဘူး တဂ်ီးမင္းအားေရာ႕ျပီး ဘေလာ႕ မေရးမွာစိုးလို႕ :))) ခင္တဲ႕အန္တီေလးေမခင္
တဂ်ီးမင္းတို႔လက္စြမ္းျပေနပါပေကာလား...
တံုးဖလားသူႀကီး က်န္းမာပါေစ
တံုးဖလားသူႀကီး ခ်မ္းသာပါေစ
တံုးဖလားသူႀကီး လန္းျဖာပါေစ
တံုးဖလားသူႀကီး လူပ်ိဳႀကီးဘ၀ကကြ်တ္တန္း၀င္ပါေစ :P
အေတာ္ေလးေကာင္းတဲ့ ဆံုးမစာမို႔ ကူးယူသြားၿပီေနာ္ :)
ေမတၱာျဖင့္
တီတင့္
တဂ်ီးမင္း အမွန္ေတြ ေၿပာၿပီးဆံုးမစာေရးထားတယ္. :)
ဟိုက္ရွားဘားစ္...က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးေတာင္ ထိုင္ငိုသြားေလာက္တဲ့ တံုးဖလားလူပ်ဳိႀကီး ဆံုးမစာေပပဲ သူႀကီးမင္းရဲ႕...
ဒါမ်ဳိးေရးဖို႔ စိတ္ကူးေနခဲ့တာ ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ျပည့္သြားၿပီ ႏွစ္ေၾကာင္းကေနကို မတက္ေတာ့လို႔ ထိုင္ေနရသဗ်ဳိ႕...သူႀကီးမင္းတို႔က်ေတာ့လည္း ေကာက္ခါငင္ခါ ေရးလိုက္တာ ေခ်ာေနပါေရာလား...ေလးစားသဗ်ာ...
ဘေလာ့ရြာႀကီး သာယာစည္ပင္ပါေစဗ်ား...( စည္ပင္သာယာမဟုတ္ဘူးဗ်ေနာ း)
ကြန္မန္႔ေပးဖို႔ ပ်င္းေတာ့ဘူးေနာ္...
ဒါမွ ေနာင္ႏွစ္တရာမွာ တံုးဖလားတဂ်ီးမင္းမစ္တာစာေတြ ညာညားဖတ္ရမွာ... :)
ဆံုးမစာေလးေတြ ဖတ္ၿပီး အႀကီးႀကီးၿပံဳးသြားခဲ႔ပါတယ္ သူႀကီးမင္းေရ..
ဂူမွထြက္ကာ မပ်က္လာရင္း မပ်င္းမရိ ေကာ္မန္႔ေပးသြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အထာေပးခံရလည္း မေသြးတတ္တဲ႔လက္ဆိုေပမယ္႔ အေတာ္ေဆြးရမစိုးလို႔ စာေရးဖို႔ေတာ႔ လက္မေႏွးဝံ႔ေတာ႔ပါဘူးလို႔.. :D
အၿမဲေရာက္ေပမဲ႔၊
ေကာ္မန္႔ေပးရတာ
လက္ေႏွးခဲ့မိတာပါ..။
သႀကီးမင္းႀကီး၊
က်မ္းမာလန္းျဖာလို႔အၿမဲတမ္းဘေလာ့ေရးႏိုင္ပါေစ..
.....
အေဆာ့ကုိလဲ အာသာမမက္နဲ႔။
ဘေလာ့ကိုလဲ အလာမပ်က္နဲ႔။
အေဆာ့ကုိ အာသာမက္ေတာ့ စိတ္ေထြျပားသမုိ႔ အလွေၾကြရတတ္သည္။
ဘေလာ့ကို အလာပ်က္ေတာ့ မိတ္ေဆြရွားသမုိ႔ ဘ၀ေသရတတ္သည္။
.....
ခြန္းဆင့္ေပးဖုိ႔လဲ မခ်ဥ္းနဲ႔။
ကြန္းမင့္ေရးဖု႔ိလဲ မပ်င္းနဲ႔။
ခြန္းဆင့္ေပးဖုိ႔ ခ်ဥ္းက မ်ားမသိသမုိ႔ အေဟာ့ပေဂးရွက္ရတတ္သည္။
ကြန္းမင့္ေပးဖုိ႔ ပ်င္းက အားမရွိသမုိ႔ ဘေလာ့အေရးပ်က္ရတတ္သည္။
.....
ေန႔ဥပုသ္ခ်ည္းလဲ ေတာင္းမေနနဲ႔။
ေဖ့စ္ဘုတ္ခ်ည္းလဲ ေအာင္းမေနနဲ႔။
ေန႔ဥပုသ္ခ်ည္းေတာင္းေတာ့ အပ်င္းထုံသမုိ႔ ညစ္ညဴးသြားရတတ္သည္။
ေဖ့စ္ဘုတ္ခ်ည္းေအာင္းေတာ့ အဆင္းစုံသမုိ႔ ခ်စ္ရူးသြားရတတ္သည္။
ေကာင္းလုိက္တဲ႔ကဗ်ာသာဂ်ီးေရ ေရးတတ္လုိက္ပုံမ်ား လက္ဖ်ားခါရတယ္------အားတိုင္းေရာက္ပါတယ္ရွင္--------
want to write in Myanmar font but mostly use ipad so no chance .
i miss when our poem again and again.
MN
ဆံုးမစာေလး ထိပါ့ သဂ်ီးမင္း.. :)
ဒုတိယလူ။
ဦးစြာလာခ်ီးက်ဴးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ေမာင္ဒြတ္တိယ။
ေမာင္မ်ိဳး။
ထမင္းဆယ္လုပ္သည္ ၾကက္ဥတစ္လုံး အားနဲ႔ ညီမွ်၏။ ၾကက္ဥဆယ္လုံးသည္ ေျမပဲတစ္ေစ့ အားနဲ႔ ညီညြတ္၏။ ေျမပဲဆယ္ေစ့သည္ ကြန္မင့္တစ္ခု အားနဲ႔ ညီမွ်၏ တဲ့။ ဗလ(အား)အလွဴ လာလွဴတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ေမာင္မ်ိဳးေရ။
ထရီဆာ။
သေဘာတက်ရွိတယ္ဆုိရင္ျဖင့္ အားေတြတက္လာၿပီး ထပ္ေဟာျပဖုိ႔ ဖန္လာျပန္ၿပီေပါ့။ း)
အန္တီေလးေမခင္။
တီေလးေမခင္လဲ အားေဆး လာထုိးေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လုိ႔။ ထပ္လဲ လာဦးေနာ္။
အန္တီတင့္။
တီတင့္ေရ... ရင္ထဲက ေနၿပီး ေမတၱာေတြ တစ္ေလွႀကီး ပုိ႔ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးေနာ္ တီတင့္။
ကူးယူသြားၿပီး တီတင့္ရဲ့ အိမ္ဦးနတ္ကုိ ဖတ္ျပရင္ေတာ့ ဘယ္က ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ေကာင္ ေရးထားလဲမသိဆုိၿပီး ရယ္ႀကဲႀကဲလုပ္ေနမွာ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။ း)
ေဆြေလးမြန္။
အမွန္ေတြ အမွန္ေတြ ေဆြေလးမြန္ေရ။ မယုံမရွိနဲ႔ ငမႈံကုိယ္ေတြ႔။ း)
ဆရာဟန္ၾကည္။
ဆရာဟန္ခ်ီးက်ဴးလုိက္မွ ဘယ္လုိ ေနရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ း)
ဆရာဟန္တုိ႔ လက္စြမ္းက ဒီထက္ အဆတစ္ရာမက ထက္ပါတယ္ဗ်ာ။ မလုပ္ၾကည့္ေသးလုိ႔သာ။ စိတ္ပါလာၿပီဆုိရင္ ဆရာဟန္တုိ႔ ကဗ်ာ့ေရစီးက ၿငိမ့္ေျငာင္း သာယာၿပီး ေတးသီသံေတြ လႈွိင္ေနတာပါ။ သာယာစည္ပင္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ စည္ပင္သာယာဘဲျဖစ္ျဖစ္ နာမည္ေလး ေကာင္းပါတယ္ ဆရာဟန္။ း)
မစုခ်စ္။
မိစုခ်စ္တုိ႔လဲ ခုမွ ဘေလာ့ေပၚ ေပါက္ခ်လာေတာ့တယ္။ အပုန္းေတာ္ေတာ္ေကာင္း။ ကုိေရခ်မ္းႀကီးဆီက ကုန္ၾကမ္းေတြ မ်ားမ်ား ထုတ္ၿပီး ဘေလာ့ေပၚ မၾကာမၾကာလာေနာ္။ လုိအပ္တဲ့အေနရာမွာ ခစ္ ခစ္ ဆုိၿပီး ထည့္ေရးတာ သေဘာအရမ္းက်။
ျမတ္ပန္းႏြယ္။
တကယ့္ရသစာေပ ေကာင္းေကာင္းေရးသားေနတဲ့ ဆရာမတစ္ေယာက္ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ သူႀကီးမင္းဆီ လာအားေပးတာ အရမ္း အားရွိသြားၿပီ။ ထပ္ေပါဦးမွာ စိတ္ခ်။ အဲေလ... ထပ္ေရးဦးမွာ။
မီးမီးငယ္။
ေနာက္တစ္ခါဆုိ လက္မေႏွးနဲ႔ေတာ့ေနာ္ အခုလုိေလးေတာ့ အသံျပဳထားခဲ့ဦး။ ဒါမွ သူႀကီး ဆက္ကရတာ အားရွိမွာ။ း)
စံပယ္ခ်ိဳ။
ေၾကာင္စမင္းတုိ႔လဲ ေပ်ာက္သြားတာ အေတာ္ေလး ၾကာပါပေကာ။ ကဗ်ာမေရး စာမေရးတာ ၾကာလာရင္ သူႀကီးမင္းကေတာ့ အဆင္ေျပေနၾကလုိ႔ ခံစားခ်က္မထြက္ေပၚ မထြက္ေပၚေတာ့ ကဗ်ာမျဖစ္ စာမျဖစ္။ အဲဒီလုိဘဲ ထင္ေနက်။
ျမတ္ႏုိး။
ကေလးခ်ည္းဘဲ ၾကည့္ၿပီး ပီတိေတြ ေ၀မေနနဲ႔ဦး။ သူႀကီးမင္းတုိ႔ဆီလဲ ကေလးအိပ္ေနတုန္း ၀င္ၾကည့္လွည့္ဦး။ း)
ျမေသြးနီ။
မအားမလပ္လာလည္တဲ့အတြက္ အထူးေက်းဇူး အမ။
"သင့္ရဲ့စကားဟာ က်ြႏု္ပ္ရဲ့ အားတစ္ခုပါပဲ"ဆိုတဲ့ စာေလးေၾကာင့္ စာေရးဖုိ့ အားတစ္ခုျဖစ္ပါေစ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ့ အျမဲလိုလိုကြန္မန့္ေရးျဖစ္ပါတယ္...
ဟဲဟဲ သူႀကီးမင္းး
ကဗ်ာဉာဏ္ အာေဘာ္ ကေလာ္တုိင္း ထြက္သူကုိ တဖက္လူက ပုညမ်ဳိး စေလသားရယ္လုိ ့ ထင္လုိက္မိျခင္း မစပ္မိလည္ စပ္ၿပီးသာ ျပဳံးပါေတာ့ဗ်ာ :D
ခင္မက္လ်က္
ရန္ကုန္သား
သိပ္ေကာင္းတဲ႔ ဆုံးမစာေလး ဖတ္သြားပါတယ္ အကုိေရ.. :)
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင္႔
ဂၽြန္မုိး
ကဗ်ာအေရးအသားက သာမာန္အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ထက္ ပုိသြားၿပီ။ ေရးတတ္လုိက္တာ။
အြန္လုိင္းမွာ အကယ္ဒမီေပးမယ္ဆုိရင္...
ေအာ္ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ ဒီကေန႔ကၿပီး အေဆာ့ကုိ ေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာ့ပါဦးမယ္...
အျမဲဖတ္ျဖစ္တယ္ သဂ်ီးမင္းရဲ့ မလြတ္တမ္းဖတ္တယ္
သဂ်ီးေရးတာ လႊတ္ရီရတာကိုး
မမန္႔ျဖစ္တာ နားလည္ေပးပါ။
သလာ့မွာလဲ စာအျမဲေရးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ပီးပါပီ။
ဘေလာ့ရြာအသက္ျပန္၀င္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္းးး
ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္ သယ္ဂ်ီးေရ
စိတ္ေရာလူေရာ ဘကုန္းရြာႀကီးကုိျပန္ေရာက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားပါ႔မယ္ဗ်ာ း)
ဘကုန္းရြာသား
ေမာင္ဘႀကိဳင္
ဘကုန္းရြာႀကီးကို ျပန္ေရာက္လာပါၿပီ..။ သူႀကီးမင္းရဲ႕ ဆံုးမစာက မွတ္သားစရာပါပဲ :))))
Post a Comment