"ကုိရင္.. ဒီေန႔ ည ၁၁ နာရီမွာ ေအာင္ဘုတုိ႔
ေကာက္ရုိးပုံေဘးကေန ေစာင့္ေနပါ။ ၾကည္မာ ကုိရင္နဲ႔ မခြဲႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ခုိးရာလုိက္ခဲ့ေတာ့မယ္"
ကုိရင္သာထြန္း
တစ္ေယာက္ ညေနခင္း ေရခ်ိဳးဖုိ႔ ေရတြင္းကုိ အသြား ၾကည္မာကလဲ ေသာက္ေရထမ္းဖုိ႔
ေရတြင္းကိုအလာ လမ္းမွာ ဆုံခုိက္ ၾကည္မာက ထုိစာရြက္ေခါက္ကေလးကို
ကုိရင္သာထြန္းအား တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္မွာ
ၾကည္မာတစ္ေယာက္ ကုိရင္သာထြန္း ေရခ်ိဳးလာခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၿပီး
အခ်ိန္ကုိက္ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
စာရြက္ေခါက္ကေလးကို
ျဖန္႔ၿပီး ဆယ္ခါထက္မနဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္ေနမိသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလုိ႔
စာရြက္ေခါက္ကေလးကို ကုိင္ထားတဲ့ လက္ေတာင္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေလရဲ့။ ငါ
အုိရေတာ့မွာပါလား။ ဟား ဟား ဟား။
ဟုတ္ၿပီ။ ငါလူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေတာ့မယ္။ ၾကည္မာ ငါ အုိရေတာ့မယ္... နင္လဲ
အုိရေတာ့မယ္။ ဟား ဟား ဟား ေပ်ာ္စရာႀကီး။ ထုိကဲ့သုိ႔ တစ္ေယာက္ထဲ
ေပ်ာ္ရႊင္သလုိလုိ ေၾကာက္လန္႔သလုိလုိ ခံစားမႈမ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာကာ
ရူးခ်င္သလုိလုိ နန္႔ခ်င္သလုိ ျဖစ္ေနမိသည္။ ေျခမကုိင္မိ လက္မကိုင္မိလုိ႔
ေျပာခ်င္ေျပာ၊ ေမ်ာက္ ငါးပိ ကိုင္မိသလုိ လုိ႔ ဆုိခ်င္ဆုိ။ ဟုိနားက
ယားလာလုိက္ ဒီနားက ယားလာလုိက္ ၾကက္သီးေမြးညွင္းေတြ ထ လာလုိက္နဲ႔
ကုိရင္တစ္ေယာက္ ဃနာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
"အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ အေဖက အိမ္တစ္လုံး သီးျခားေဆာက္ေပးမယ္တဲ့။ ဒါဆုိ ငါလူျဖစ္သြားၿပီ။ လူရာလဲ ၀င္သြားၿပီ။ ယုတ္စြအဆုံး
သာေရးနာေရး ဖိတ္စာပုိ႔တာကစ ကုိရင္သာထြန္း ဆုိၿပီး အိမ္ေထာင္ဦးစီး နာမည္နဲ႔
အဖိတ္ခံရေတာ့မယ္။ ဟုိတုန္းကဆုိ တစ္ခါလာလဲ မိဘေတြျဖစ္တဲ့
ဦးႀကီးေဖ+ေဒၚမယ္အိ၊ တစ္ခါလာလဲ ဦးၾကီးေဖ+ေဒၚမယ္အိနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔
ကိုယ္တုိင္လဲ သြားႏုိင္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ကုိယ္စား ငါဘဲ လုိက္ေနရတယ္။
အခုေတာ့ ငါ လက္မ ေထာင္ႏုိင္ေတာ့မယ္။ ၾကည္မာေလးကလဲ ခ်စ္စရာ ၀၀ကစ္ကစ္ကေလး။
ငါ့မိဘ ႏွစ္ပါးကလဲ ဘယ္လုိ မိန္းခေလးနဲ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္။ က်ိဳးေန
ကန္းေနဦးပေစဦး။ သေဘာတူတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူခုိးက်င့္ သူခုိးႀကံ
အက်င့္ယုတ္တဲ့ မိန္းမဆုိရင္ေတာ့ ဘုရင့္သမီး ျဖစ္ပေစ။ သေဘာမတူဘူးတဲ့။
ၾကည္မာေလးက ရုိးရုိးသားသား ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးဆုိေတာ့ မိဘေတြက သေဘာမတူစရာမရွိ။
သေဘာတူၿပီးသား။ ခက္တာက ၾကည့္မာ့အေဖ ဦးလူပု။ ဦးလူပုနဲ႔ အေဖဦးႀကီးေဖက
ငယ္စဥ္လူပ်ိဳဘ၀တုန္းက အေမမယ္အိကုိ ၿပိဳင္ပုိးခဲ့ၾကတာတဲ့။ ေနာက္ဆုံး အေမ
မယ္အိက အေဖဦးႀကီးေဖကုိဘဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့လုိ႔ ဦးလူပုတစ္ေယာက္
အခဲမေၾကျဖစ္ေနခဲ့တာတဲ့။ အခုလဲ သူ႔သမီးနဲ႔ ငါနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္ေနတာကို
သတင္းတုိးတုိး ၾကားရတဲ့အတြက္ ကုိရင္သာထြန္းကို ယူမဲ့အစား
ေခြးထီးတစ္ေကာင္ကုိ အၿမီးျဖတ္ၿပီး ေပးစားလုိက္မယ္ ဆုိၿပီး ၾကည္မာကုိ
ဆူပူထားတယ္တဲ့။ ၾကည္မာကလဲ ငါမွငါဆုိေတာ့ ဒီတစ္ခါလဲ ဦးလူပုေရ ခံလက္စနဲ႔
ခံသာ ခံေပဦးေတာ့"
ကုိရင္သာထြန္းတစ္ေယာက္
သူ႔ဖာသာသူ စဥ္းစားလုိက္ တစ္ေယာက္ထဲ ႀကိတ္ၿပဳံးလုိက္ လက္ပတ္နာရီေလးကုိ
ၾကည့္လုိက္နဲ႔ ၁၁ နာရီကို ေရာက္လုိေဇာ ေစာေနေလ၏။ ၾကည္မာ ေကာက္ရုိးပုံနား
ေရာက္လာရင္ ဘယ္လုိ ခ်စ္ပစ္လုိက္မယ္။ ဘယ္လုိ ေမႊးေမႊးေပးလုိက္မယ္ စသျဖင့္
စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ရုိးတြင္းျခင္ဆီထိ တသိမ့္သိမ့္ တဖိန္႔ဖိန္႔ ျဖစ္ေနေလ၏။
အင္းးး ၾကည္မာ ၾကည္မာ နင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းပါလား။
ည ကုိးနာရီခြဲ။
"အားလုံး အပုပ္ေကာင္ကုိ ရုပ္ေဆာင္ထားၾကတာ။ ေယာက်္ားမိန္းမ တြယ္တာစရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အားလုံး အပုပ္ေကာင္ေတြခ်ည္းဘဲ"
"တင္ပါ့ဘုရား"
"ဘယ္ေလာက္ဘဲ
ေခ်ာေမာလွပတဲ့ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ပေစ။ အမ်ိဳးသား ျဖစ္ပေစ။ ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ
က်င္ႀကီး က်င္ငယ္ အေသြး အသား ျပည္ သလိပ္ ႏွပ္ေခ်း စတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြ
ရွိမေနဘူးလား"
"ရွိေနပါတယ္ဘုရား"
"ဒါျဖင့္ က်ားက်ားမမ ဘာမက္ေမာစရာရွိေသးလဲ"
"ဘာမွမရွိပါဘုရား"
"ဒါျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ရတနာတုံးႀကီးလား အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးလား"
"အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးပါဘုရား"
"ဒါျဖင့္ရင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ႏွစ္သက္စရာလား ရြံရွာစရာႀကီးလား"
"ရြံရွာစရာႀကီးပါဘုရား"
"ေအး.. ေယာဂီတုိ႔... အသင္တုိ႔ရဲ့ သႏၱာန္မွာ တဏွာရာဂေတြ ဆႏၵအားႀကီးလာရင္ အဲဒီလုိ အသုဘဘာ၀နာ ကမၼ႒ာန္းမ်ိဳး ရႈမွတ္ရမယ္"
"တင္ပါ့ဘုရား"
အေရးထဲ
အိမ္က ထြက္ခါနီးမွာ အေဖ့အခန္းထဲက အလုပ္ေပးတရားသံ သဲ့သဲ့ကုိ ၾကားျဖစ္ေအာင္
ၾကားလုိက္ေသးသည္။ ဘယ့္ႏွယ္ မိန္းမ သြားခုိးမဲ့ အခ်ိန္က်မွ အမ်ိဳးသမီးဆုိတာ
အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးတဲ့။ ေဟာလဲ ေဟာ ရက္ပါ့။ အေဖကလဲ လူကသာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္
ေနပေစ။ ကက္ဆက္ကုိေတာ့ လုံး၀ အိပ္ခြင့္မေပး။ ရီးဗာ့ဇ္ လုပ္ထားေတာ့ တရားေခြ
ေအဆုိက္ ဘီဆုိက္ ထပ္ကာ ထပ္ကာ လည္ေနေလေတာ့၏။ ရွိေစေတာ့။ တရားက တရားအလုပ္
လုပ္ပေစ။ ငါလဲ ငါ့အလုပ္ ငါလုပ္ဖုိ႔ သြားလုိက္ဦးမယ္ ဟု တုိးတုိးေရရြတ္ၿပီး
ေကာက္ရုိးပုံဆီသုိ႔ တစ္နာရီႀကိဳေရာက္ဖုိ႔ ေျခဦးလွည့္ေလေတာ့၏။
ေကာက္ရုိးပုံက
ရြာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာမုိ႔ သိပ္မသြားလုိက္ရ။ ခဏေလးနဲ႔ ေရာက္သြား၏။
ၾကည့္မာ့ကုိ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေစာင့္ရေပဦးေတာ့မည္။ ေႏြကာလမုိ႔ ရာသီဥတုက
အုိက္စပ္စပ္။ ျဖဳတ္ေတြ ျခင္ေတြကလဲ ေပါမွေပါ။ ၾကည္မာ့ေဇာနဲ႔သာ
ငုတ္တုတ္ထုိင္ေစာင့္ေနရသည္။ တေစၦသရဲေတာ့ ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ရယ္။
ဒီေကာက္ရုိးပုံအနီးအနားမွာ မၾကာမၾကာ စုန္းမီးေတာက္ေလ့ရွိသည္တဲ့။
ျခင္ကိုက္လုိက္ ျဖဳတ္ကိုက္လုိက္ ျခင္ရိုက္လုိက္ ျဖဳတ္ရုိက္လုိက္
တေစၦေၾကာက္လုိက္ သရဲေၾကာက္လုိက္ျဖင့္ ည ၁၁ နာရီ ထုိးခါနီးသြားေလၿပီ။
......
အခ်ိန္က
တေရြ႔ေရြ႔ ကုန္လြန္သြားသည္။ အသင့္ထုတ္ေရြးထားသည့္ ၀တ္စုံ ငါးစုံႏွင့္
အသုံးအေဆာင္အခ်ိဳ႔ကုိ အိတ္ကေလးထဲ ျပြတ္သိပ္ထည့္လုိက္သည္။ ဒီေလာက္ဆုိ
ပစၥည္းပစၥယ လုံေလာက္ၿပီ။ မိဘသေဘာမတူေပမဲ့ ခုိးရာလုိက္ေျပးၿပီးတဲ့
သမီးကုိေတာ့ ျပန္ေခၚၿပီး မဂၤလာထပ္ေဆာင္ေပးမွာ ေသခ်ာသည္။ ထုိအခါက်မွ
၀တ္စုံလွလွပပေတြကို အတုိးခ် ၀တ္ေတာ့မည္။ အခုေတာ့ ကုိရင္သာထြန္းနဲ႔
အတူေနရဖုိ႔က ပုိအေရးႀကီးသည္။
ညေနခင္းက
အျဖစ္ကေလး စဥ္းစားမိၿပီး ၿပဳံးလုိက္မိေသးသည္။ တစ္ဖက္ရြာက လက္ေဆာင္ရလာသည့္
ဒညွင္းသီးမီးဖုတ္ျဖင့္ ညေနစာကုိ မိသားစု အတူတူ စားၾကသည္။ ၾကည္မာလဲ
ဒညွင္းသီးဆုိ အေသႀကိဳက္။ ဒညွင္းသီးမီးဖုတ္ သုံးစိပ္တိတိ ၾကည္မာ
စားျဖစ္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ခုိးရာလုိက္မဲ့ အစီအစဥ္ကို အမွတ္ရၿပီး သြားကို
ထပ္ခါထပ္ခါ တုိက္ေနမိသည္။ ကုိယ့္ပါးစပ္နဲ႔ကိုယ္ အနံ႔ခံလုိက္၊
သြားျပန္တုိက္လုိက္နဲ႔ သံသရာ လည္ေနခဲ့သည္။ ေမာင္ျဖစ္သူကေတာင္ အမ ဒီေန႔
သြားေတြ သ လွခ်ည္လား၊ အေရးႀကီးတဲ့သူနဲ႔ ေတြ႔ဖုိ႔ အစီအစဥ္ရွိပုံရတယ္ လုိ႔ စ
ေနာက္ေနေသးသည္။ မဟုတ္ပါဘူး ငါ့ေမာင္ရယ္ ဒညွင္းသီးေတြ သြားၾကားထဲ ညွပ္ေနလုိ႔
အခုလုိ သြားတုိက္ေနရတာပါဆုိၿပီး မလုံ႔တလုံ ျပန္ေျပာခဲ့ရေသးသည္။
တုိက္ဆုိင္မႈက တုိက္ရုိက္ျဖစ္ေနေလေတာ့ မလုံမလဲ ျဖစ္မိခဲ့တာေတာ့ အမွန္။
ည ၁၀း၄၅ နာရီ
ဒီအခ်ိန္ဆုိ ကုိရင္သာထြန္း ေကာက္ရုိးပုံနား ေစာင့္ေနေလာက္ၿပီ။ အခ်ိန္ဆြဲေနလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့။ သြားဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အမွန္တကယ္ မိဘန႔ဲ ခြဲရေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ အသိက ရင္ကုိ လာထိသည္။ မ်က္ရည္ေတြ မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္လာသည္။ ေသကြဲ ကြဲတာမွ မဟုတ္တာ ဘာမွ ၀မ္းနည္းစရာမလုိပါဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ မိဘနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ခြင့္ရဦးမွာဘဲ ဟု အားတင္းၿပီး မိဘႏွစ္ပါး ရွိရာသုိ႔ မွန္းဆၿပီး ဦးသုံးႀကိမ္စီခ်ကာ ကန္ေတာ့လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မီးလပ္စ္ စႏုိးဗူးေလးကို ဖြင့္ၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ကပ်ာကယာ လိမ္းျခယ္လုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အခန္းထဲမွ ေျခေဖာ့ကာ ထြက္ခဲ့ၿပီး အိမ္တံခါးမႀကီးကုိ အသာအယာဖြင့္ကာ အျပင္ဘက္မွ ျပန္၍ တံခါးေစ့ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေပၚမွ အထုပ္ပိုက္ကာ ဆင္းခဲ့ေလေတာ့၏။
ကုိရင္နဲ႔ေတြ႔ရေတာ့မယ္၊
အုိရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အသိက ရင္ကို အခုန္ပုိျမန္ေစေလ၏။ တကယ္တမ္း
အုိရေတာ့မယ္ဆုိေတာ့လဲ ေၾကာက္သလုိလန္႔သလုိ ျဖစ္လာၿပီး ေခၽြးေစးမ်ား
ျပန္လာေလ၏။ ကုိရင္က ငါ့အေပၚ ေကာင္းေလာက္ပါတယ္ေလ။ သူ႔ခမ်ာ ငါ့ကုိ
အရမ္းခ်စ္ရွာတာ။ တစ္သက္လုံး ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း အတူတူ ေနထုိင္ရေလာက္ပါတယ္
လုိ႔ စဥ္းစားၿပီး ေၾကာက္စိတ္ကုိ ျပန္ေျဖေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ ေကာက္ရုိးပုံနား
နီးေလ ေၾကာက္စိတ္၀င္ေလေတာ့ ျဖစ္ေနမိ၏။ ဗိုက္ထဲက နာလာသလုိလုိ
အိမ္သာတက္ခ်င္သလုိလုိ အေပါ့သြားခ်င္သလုိလုိ ျဖစ္လာၿပီး ေျခလွမ္းမ်ားပင္
မမွန္ခ်င္ေတာ့။ ကတုန္ကယင္ျဖစ္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံး
ေပ်ာ့ေခြက်ခ်င္သလုိလုိ ျဖစ္လာ၏။ ေခၽြးေစးေတြကလဲ တစ္ကုိယ္ေကာင္လုံး
ရႊဲရႊဲစုိလုိ႔။
....
ေဟာ...
ဟုိမွာ ၾကည္မာ လာေနၿပီ။ ငါ ဘယ္က စၿပီး ဘယ္လုိ လုပ္ရပါ့မလဲ။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း
အတင္းဖက္ၿပီး ေမႊးေမႊးေပးလုိက္ရင္ ရုိင္းတယ္လုိ႔မ်ား ထင္သြားေလမလား။
လက္ကေလးကမ္းေပးၿပီး လာ သြားၾကစုိ႔ဆုိၿပီး ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ လက္မွတ္ထုိးဖုိ႔
တစ္ဖက္ရြာကုိ ခ်ီတက္ရ ေကာင္းေလမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီေကာက္ရုိးပုံမွာ ခဏနားၿပီး
ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရ ေကာင္းေလမလား။ အင္း.. ဘယ္အရာမဆုိ အစမွာ
ခက္ေလ့ခက္ထရွိတယ္ဆုိတာ ဟုတ္ေလာက္တယ္။ မီးစင္ၾကည့္ က ရေတာ့မွာပါ့။
"ကုိရင္ ကုိရင္... ၾကည္မာ ဗုိက္နာလာလုိ႔ ဒီအထုပ္ ခဏေလး ကုိင္ထားဦး။ ၾကည္မာ ေတာစပ္ခဏသြားၿပီး ေတာထုိင္လုိက္ဦးမယ္"
"ေအာ္... ေအး..ေအး ထားခဲ့ ထားခဲ့"
ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
ၾကည္မာ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းထုိးထည့္ၿပီး ခ်စ္လုိက္ရတာ
ကိုရင္ရယ္ ဟု တုိးတုိးေမာလ်သံေလးျဖင့္ ေျပာသည္။ မီးလပ္စ္ စႏုိးအနံ႔ေလးက
ႏွာေခါင္းကို လာမိတ္ဆက္သည္။ ႏွာေခါင္း ပြစိပြစိ ျဖစ္လာသည္။ ထုိအခုိက္
ၾကည္မာ့ထံမွ ဘူကနဲ ေလလည္သံ ထြက္ေပၚလာသည္။ အသံနဲ႔အတူ
စူးစူးရွရွဒညွင္းသီးန႔ံပါ ကပ္ပါလာေလသည္။
"ကုိရင္...
ၾကည္မာ ဗိုက္နာလာျပန္ၿပီ။ ညေနတုန္းက ဒညွင္းသီး
မီးဖုတ္စားခဲ့တာေၾကာင့္ထင္တယ္။ ခဏေလးေနာ္။ ၾကည္မာ
ေတာသြားထုိင္လုိက္ျပန္ဦးမယ္"
ဒီတစ္ခါေတာ့
ၾကည္မာရဲ့ ၀မ္းေလ်ာတဲ့အသံ၊ တင္ပါးကို ျခင္ေတြ ျဖဳတ္ေတြကုိက္လုိ႔ တဖ်တ္ဖ်တ္
လက္နဲ႔ ရုိက္ေမာင္းေနတဲ့အသံတုိ႔ကုိ အတုိင္းသား ၾကားေနရေလ၏။
ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၾကည္မာ ျပန္ေရာက္လာျပန္၏။ ထုိ႔ေနာက္
ဗိုက္ျပန္နာသည္ဆုိတာ ေတာထုိင္သြားျပန္ေလ၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ ျပန္လာလုိက္
ျပန္သြားလုိက္နဲ႔ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ ၀မ္းေလ်ာအၿပီးမွာေတာ့ ၾကည္မာတစ္ေယာက္
ယဲ့ယဲ့ေလးသာ က်န္ေလေတာ့၏။
ေကာက္ရုိးပုံကုိ
မွီထုိင္ေနသည့္ ကုိရင့္ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ ၾကည္မာ့တစ္ကုိယ္လုံး တုိးၿပိဳက်လာ၏။
ကုိရင္လဲ အလုိက္အထုိက္ ဖက္ေထြးထားလုိက္၏။ ၾကည္မာ့ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံး
ဒညွင္းသီးနံ႔ျဖင့္ နံေစာ္ေနေလ၏။ စကားေျပာတုိင္းလဲ ပါးစပ္မွ ဒညွင္းသီးနံ႔
ထြက္ေန၏။ ေလလည္ျပန္ရင္လဲ ဒညွင္းသီးပုပ္နံ႔ တလႈိင္လႈိင္ထ၏။
၀မ္းသြားၿပီးသည့္အခါ ေရမသုံးဘဲ နီးစပ္ရာ သစ္ကုိင္းေလးမ်ားျဖင့္သာ
သုတ္သင္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ထုိအရပ္မွလည္း ဒညွင္းသီးနံ႔ထြက္ေပၚေနပုံရ၏။
ခႏၶာကုိယ္မွထြက္သည့္ ေခၽြးေစးမ်ား၏ အနံ႔သည္လည္း ဒညွင္းသီးအနံ႔
ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ကုိရင္သာထြန္းတစ္ေယာက္ ခ်စ္ရသူ ၾကည္မာကို
ပုိက္ေထြးထားရသည္နဲ႔ မတူေတာ့ဘဲ ဒညွင္းသီးပုပ္ အိတ္စုပ္ႀကီးတစ္လုံးကို
ဖက္တြယ္ထားရသကဲ့သုိ႔သာ ထင္မွတ္ေနမိေလေတာ့၏။ နံလုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။
ေအာ္...ဒုကၡ ဒုကၡ။
"ကဲ..
ၾကည္မာေရ... ကုိတုိ႔ လက္မွတ္သြားထုိးရမဲ့ ရြာက သုံးမုိင္ေလာက္ ေ၀းတယ္။
ၾကည္မာလဲ အဲဒီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္မယ္မထင္ဘူး။ အခုေတာင္ ယဲ့ယဲ့ေလးဘဲ
က်န္ေတာ့တာ။ ဒီေတာ့ ၾကည္မာ အိမ္ျပန္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူရင္
ပုိအဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္။ အခုထက္ထိ ၾကည္မာ့အိမ္ကလဲ ၾကည္မာ ထြက္တာလာ
သိၾကေသးပုံမေပၚဘူး။ ဒီေတာ့ ကုိတုိ႔ ရြာထဲ ျပန္၀င္ၿပီး ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္
ျပန္ေနၾကတာေပါ့။ ၾကည္မာ့အထုပ္ကုိေတာ့ ကုိ႔ကုိ ေပးခဲ့လုိက္။ ေနာက္အခြင့္သာမွ
ျပန္ယူေပါ့။ ေတာ္ၾကာ ၾကည္မာ့ အိမ္အတက္မွာ ၾကည္မာ့မိဘေတြ ျမင္သြားရင္
ေျဖရွင္းရ ခက္ေနဦးမယ္။ ဒီအတုိင္း အထုပ္မပါဘဲ အိမ္ေပၚအတက္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္
ျမင္သြားရင္လဲ ဗုိက္နာလုိ႔ အိမ္သာသြားတက္တာလုိ႔ ေျပာလုိက္ရုံေပါ့။ ေနာ္။
ၾကည္မာ က်န္းမာေရး လုံး၀ ေကာင္းလာတဲ့အခါက်မွ ကုိတုိ႔ရဲ့ ေရွ႔ေရးအတြက္
ထပ္ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့။ ဟုတ္ဖူးလား"
"ၾကည္မာလဲ
အဲလုိ ေျပာမလုိ႔။ ကုိ႔ကုိ အားနာလုိက္တာ။ တကယ့္အေရးက်မွ ဒညွင္းသီးက
လာဖ်က္တယ္။ ၾကည္မာ တကယ္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ၾကည္မာတုိ႔ ေရစက္မပါလာၾကဘူး
ထင္တယ္ေနာ္"
တုိးလ်စြာျဖင့္
ၾကည္မာ ညီးညဴသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား မတ္တပ္ထလုိက္ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္
ကုိရင္သာထြန္းတစ္ေယာက္ ၾကည္မာကို ေျဖးေျဖးခ်င္းတြဲေခၚၿပီး ၾကည္မာ့အိမ္နဲ႔
မလွမ္းမကမ္းအထိ လုိက္ပုိ႔ေပးလုိက္ေလေတာ့၏။ ၾကည္မာ့အိမ္က ဘာသံမွ မၾကားရတာ
ေထာက္ရင္ ၾကည္မာ အဆင္ေျပစြာ အိမ္ထဲ ၀င္ေရာက္ႏုိင္တာ ေသခ်ာၿပီ။ ပူစရာ မလုိေတာ့။
ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့
ကိုရင္သာထြန္းတစ္ေယာက္ ၾကည္မာရဲ့ အထုပ္အိတ္ကေလးကုိ ပုိက္ကာ အိမ္သုိ႔
ျပန္လာခဲ့ေလ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ကုိရင္တစ္ေယာက္ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ေရာက္မွ
ရြာလည္ရာက ျပန္လာေနက်မုိ႔ မိဘေတြအတြက္ကေတာ့ ဘာမွ ပူစရာမလုိ။ သက္ေတာင့္သက္သာ
အိမ္တံခါးဖြင့္ၿပီး အိမ္ထဲ ၀င္လုိက္၏။ အေဖနဲ႔ အေမ ႏွစ္ေယာက္လုံး
အိပ္ေမာက်ေနၾကေလၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ အေဖ ဖြင့္ထားသည့္ တရားတိတ္ေခြမွာမူ
တစ္ပတ္ျပန္လည္ၿပီး တုိက္ဆုိင္စြာပင္ ကုိရင္သာထြန္း အိမ္က ထြက္ခြါစဥ္က
ၾကားနားခဲ့ရသည့္ ေနရာသို႔ ျပန္ေရာက္ေနေလေတာ့၏။
"အားလုံး အပုပ္ေကာင္ကုိ ရုပ္ေဆာင္ထားၾကတာ။ ေယာက်္ားမိန္းမ တြယ္တာစရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အားလုံး အပုပ္ေကာင္ေတြခ်ည္းဘဲ"
"တင္ပါ့ဘုရား"
"ဘယ္ေလာက္ဘဲ
ေခ်ာေမာလွပတဲ့ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ပေစ။ အမ်ိဳးသား ျဖစ္ပေစ။ ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ
က်င္ႀကီး က်င္ငယ္ အေသြး အသား ျပည္ သလိပ္ ႏွပ္ေခ်း စတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြ
ရွိမေနဘူးလား"
"ရွိေနပါတယ္ဘုရား"
"ဒါျဖင့္ က်ားက်ားမမ ဘာမက္ေမာစရာရွိေသးလဲ"
"ဘာမွမရွိပါဘုရား"
"ဒါျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ရတနာတုံးႀကီးလား အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးလား"
"အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးပါဘုရား"
"ဒါျဖင့္ရင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ႏွစ္သက္စရာလား ရြံရွာစရာႀကီးလား"
"ရြံရွာစရာႀကီးပါဘုရား"
"ေအး.. ေယာဂီတုိ႔... အသင္တုိ႔ရဲ့ သႏၱာန္မွာ တဏွာရာဂေတြ ဆႏၵအားႀကီးလာရင္ အဲဒီလုိ အသုဘဘာ၀နာ ကမၼ႒ာန္းမ်ိဳး ရႈမွတ္ရမယ္"
"တင္ပါ့ဘုရား"
+=++========++++=
...
သေဗၺသတၱာ အေ၀ရာ ေဟာႏၱဳ။
ကုိကိုေမာင္ (ပန္းရနံ႔)
..
20 comments:
တရားသံကို မၾကာခနၾကားလိုက္ရတဲ့ ကိုရင္သာထြန္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၾကည္မာခ်ိန္းရင္ ေစာင့္ေတာ့မယ္မထင္ဘူး း)
သူႀကီးမင္းလည္း ခ်စ္သူကိုေျပာထားလိုက္အံုးေနာ္ ဒညင္းသီးကလြဲရင္ ခြင့္ျပဳတယ္ ခြင့္လႊတ္တယ္လို႔ :P
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ဒညင္းသီးရနံ႔ သင္းပ်ံ႕ၾကည္ႏူးဖြယ္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ပါလား... :)
အင့္ ဒညင္းသီး စားၿပီဆုိမွျဖင့္ ေလေတာ့လည္ေတာ့မယ္လုိ႔ ထင္ေနတာ ၀မ္းပါေလွ်ာသြားတာကုိး။ ဇာတ္လမ္းက အဲဒါနဲ႔တင္ ၿပီးေရာလား တဂ်င္းမီးေရ။ တန္းလန္းႀကီး...
(စကားေျပာဟန္ေလးနဲ႔ အေရးအသားက အိအိရိရိရွိၿပီး ေခ်ာမြတ္ေနတာပဲ)
book book ေလာကနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ တီတင့္ရဲ႕ Comment ကုိ like လုပ္တယ္ကြာ။
ေအာ္ စကားမစပ္ ကုိရင္သာထြန္းဆုိတာ တဂ်င္းမီးရဲ႕ nick name မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ :v
ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
သူႀကီးမင္းေရ။
ခင္မင္တဲ့
ငယ္ရည္းစား နာမည္က ၾကည္ၾကည္မာလား ဟင္... ဟီး... း)
ရယ္လိုက္ရတာ... ရံုးမွာ ဖတ္ေနရင္း ပါးစပ္ကို လက္၀ါးနဲ႔ အုပ္ထားရတယ္...
ဇာတ္လမ္းေလး ဆက္အံုးေနာ္... ေနာက္တစ္ခါခိုးေတာ့ ဘယ္လို ထပ္လြဲသလဲ ဆိုတာေလး.... ;P
တကယ္လုိ႔ၾကည္မာေနရာမွာ ဂ်က္သာဆုိရင္ကိစၥျပီး
ပါတယ္ ဘာေၾကာင္႔လဲဆုိေတာ႔ ဂ်က္ကဒညင္းသီး
မစားလုိ႔ပါ...
ဒီပဲြကုိဖ်က္တာ ဒညင္းသီးေလ...
ၾကည္မာကုိလဲ ေနာက္တခါ မစားခုိင္းပါနဲ႔ေတာ႔ေနာ္
ခင္မင္တဲ႔ jasmine
သႀကိးမင္း လည္း ဒညင္းသီး ေရေမႊးေၾကာင္႕ လူၿပိဳႀကီး မ်ားျဖစ္ခဲ႔ေလသလား ...
ခင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး
ဒါ တဂ်ီးမင္းမျဖစ္ခင္... ငယ္ဘ၀အေၾကာင္းျပန္ေျပာင္း ေအာက္ေမ့ျပီးေတာ့ ေရးထားတာျဖစ္ရမယ္... :P
ဟားးးးးးးးးးးးးးး။
သူၾကီးမင္းတို႔ လုပ္လိုက္မွျဖင့္ အူကိုနာလို႔ ။
တီတင့္ရာ ဒီသူၾကီးလား ခ်စ္သူရွိမွာ
သူ႔ဖာသာ အျဖစ္မရွိလို႔ တရားသေဘာေတြနဲ႕ ေရာခ်ေနတာကို း)။
သည္တစ္ခါ က်ဳပ္အလွည့္ သူၾကီး။
ဇာတ္လမ္းေလးဆက္အံုးေနာ္..သၾကီးမင္းေရ..
ဘာဆက္ျဖစ္လဲသိခ်င္ေပမဲ႔...တီတင္႔ေျပာသလို
ေနာက္တခါဆုိ ကိုရင္ ..ၾကည္မာ႔ကိုေကာက္ရုိးပံုနားမွာ
ေစာင္႔ေတာ႔မယ္မထင္ဘူး...ဟိ..
အေရးအသားကေတာ႔ ေကာင္းသဗ်ိဳ....
ဖတ္ရတာေရွာေရွာရွဳရွဳနဲ႔...ဂလုဂလု..ဒီလုိအေရးအသား
မ်ိဳးေတြ သၾကီးမင္းက အေတာ္ပုိင္သကုိး..
မဟုတ္မွလြဲေရာ....အင္း..မဟုတ္မွေတာ႔လြဲျပီေပါ႔..
ေၾသာ္.. ဒညင္းသီး ဒညင္းသီး..
ဟင္းးဟင္းးဟင္းး
သူႀကီးမင္းး
သူၾကီးမင္းေရ အရမ္းရီရတယ္ဗ်ိဳ႔
သူဂ်ီးမင္းေရ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ခိုးျဖစ္လား မခိုးျဖစ္ေတာ့ဘူးလား ဇာတ္လမ္းကို ေသခ်ာလဲသိမ္းမေပးဘူးေနာ္ ဒါမွမဟုတ္ လူပ်ိဳၾကီးျဖစ္သြားေလသတည္းမ်ားလား...
ဟဟဟဟဟ ရီလိုက္ရတာ.... xD xD ဒညင္းသီးတန္ခိုးျပတဲ့ သေဘာ ဟီးဟီးဟီး
"ဒါျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ရတနာတုံးႀကီးလား အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးလား"
"အညစ္အေၾကးတုံးႀကီးပါဘုရား"
"ဒါျဖင့္ရင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ႏွစ္သက္စရာလား ရြံရွာစရာႀကီးလား"
"ရြံရွာစရာႀကီးပါဘုရား"
ဒီစကားေတြ ဘာျဖစ္လို႕ အထပ္ထပ္ ျပန္ရစ္ေနတာလဲ သူဂ်ီးရာ . ၾကည္႕ရတာ မိန္းမေတြကို စိတ္နာေနတယ္ ထင္တယ္ ဟိဟိ..
ေအာ္ ၾကည္မာ ၾကည္မာ .. အိုခါနီးမွ ဓညင္းသီးက ဖ်က္ရတယ္လို႕.. :P
အဟား ..အကိုကေတာ့ေလ.. ေရးတက္ပလို႕..:)
သယ္ဂ်ီးေရ က်ဳပ္ေတာ႔ အေျခအေနအရ အၿပီး မဖတ္နုိင္ဖူးဗ်ာာ ဒီေတာ႔ကူးထားလုိက္တယ္ နက္ျဖန္က်မွဖတ္လုိက္မယ္ေနာ႔ း)
ထမံသီသူေလးေတြေခ်ာသဗ်ာ႔ သယ္ဂ်ီးအတြက္ ရွာေပးထားရမလား း)
ေမာင္ဘႀကိဳင္
ေခတၱ(သုိ႔) အၿပီး း)
အလည္ေလာက္ၿပီး အရမ္းေကာင္းတဲ့ စာေလးေတြဖတ္သြားတယ္..အိမ္မက္ညံ့လို႔ပဲ ျဖစ္မယ္ သူတို႔ေျပာေနၾကတဲ့ သူၾကီးမင္း သူၾကီးမင္း ဆိုတာ ခုမွ ပဲ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ သိေတာ့တယ္။.။။ း))ေနာက္ဆို မၾကာမၾကာ လာလည္မယ္ေနာ္..။
Our creative painters are university professors,their energy and creativity is strong.their works have excellent collection [url=http://www.collieart.com]oil painting[/url] value,there is a massive amount works were collected by foreign collectors and art museum.our creative painters have various rich imaginations and creativity.our painters may in accordance with the picture and so the idea you provide to help with making the initial .
Farm [url=http://bestuff.com/profile/start5money] oil painting[/url] Works Which may Photographs / Acrylic Work Closed Different Many agreed upon oils decorating, and much more obtainable Antiques, given that quality VB Neuruppin Old Petrol Painting like a professional To Philippine Bare Gasoline Ideas for painting Cookware Nude photographs Very many years good old real life piece on the subject of request it is typically shipped 90 EUR Neuruppin Style Oil Piece of art Fine art Oil and gas Painting like a professional "rain-slicked roads "on material and even extender, graphic dimensions 50x70cm. Many Eight hundred EUR Z¨1hlsdorf essential oil pictures Hi there, I really at this point offer an fat painting like a pro, which inturn contains this personalized Otto Lehmann. Merely NEN VB Potsdam essential oil painting like a professional by way of wood pattern spectacular good old petrol art work Some,1000 EUR VB Glienicke PerVersus Nordbahn oil and gas painting like a pro fish oils concerning cloth Past antique. Volume together with structure 78 conditions 95 centimeters. VB Potsdam petrol painting mountain range marketing at this point autographed your well-preserved prints about artisan P. Petry. Size 55 back button 96 35 EUR VB Baruth And Label fat painting them circa 1830 gasoline ideas for painting circa 1830 bed-linen on stretcher, additional dimensions of the style 63 c 51 centimeters, within lengths and widths 100 c 140 EUR Zossen Yesterday evening, Thirteen:60 Fat Painting like a pro, flower quarta movement coffin delightful acrylic painting them, (for my situation) not likely familiar ok'd, given that the 70s inherited. VB Potsdam Last week, Eighteen:36 through aquarium tank, aquarium tank past shot aquarium sell off approximately 35cm diameters, with the help of trim 11 EUR Neuruppin
Post a Comment