Saturday 21 January 2012

ေတာင္တက္သူ

လူတစ္ေယာက္။
ရင္ကုိ ေကာ့သည္။ ေခါင္းကုိ ေမာ့သည္။ ေလကို ရွဴရႈိက္သည္။ မ်က္စိကုိ ကစားၾကည့္သည္။ ေတြ႔ပါၿပီ။ ေရွ့တည့္တည့္မွာ ဧရာမ ေတာင္ႀကီး တစ္လုံး။ တိမ္ေတြဖုံးလုိ႔။ တစ္ယူဇနာလား။ ႏွစ္ယူဇနာလား။ မေျပာတတ္ေတာ့။ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ေလ ပုိျမင့္ေလပင္။ အမိန္႔တစ္ခု။ ထုိေတာင္ကို တက္ရမည္တဲ့။

အတက္လမ္း။
ၾကမ္းသည္။ ရမ္းသည္။ ဆူးရွိသည္။ ခလုပ္ရွိသည္။ ေဘးရွိသည္။ ဘယာေပါသည္။ အတြယ္ရွိသည္။ ႏြယ္ရွိသည္။ အေျမွာင္ရွိသည္။ အေကာင္ရွိသည္။ ေထာင္ေခ်ာက္ရွိသည္။ ေတာင္ေစာက္ ရွိသည္။ အတုိ႔ရွိသည္။ အေထာင္ရွိသည္။ အႏၱရာယ္ရွိသည္။ ရန္စြယ္ရွိသည္။ သားေကာင္ေပါသည္။ က်ားေျမွာင္ ေပါသည္။ ေတာအုပ္ရွိသည္။ ေသာႏုတ္ရွိသည္။ အႀကံတူ ရွိသည္။ ရန္သူရွိသည္။ ေတာေခ်ာက္သည္။ ေတာင္ေခ်ာက္သည္။ တေစၦရွိသည္။ မွင္စာရွိသည္။ ေမွာင္သည္။ မဲသည္။ မုိက္သည္။ နက္သည္။  သုိ႔ေသာ္.. ထုိေတာင္ကုိ တက္ကိုတက္ရမည္။

ေတာင္ထိပ္မွာ။
အလံရွိသည္။ တံခြန္ရွိသည္။ အသျပာရွိသည္။ ရတနာရွိသည္။ အလွရွိသည္။ ဘ၀ရွိသည္။ ၾကည္ႏူးမႈရွိသည္။ ရည္စူးမႈ ရွိသည္။ နန္းၿမိဳင္ရွိသည္။ ပန္းတုိင္ရွိသည္။ ေရာင္နီဦး ရွိသည္။ ေရာင္ျခည္ထူးရွိသည္။

ထုိသူ။
ႀကိဳးစားစြာ တက္သည္။ ရုိးသားစြာ တက္သည္။ ခက္ခဲစြာ တက္သည္။ မက္မဲစြာ တက္သည္။ ေခၽြးထြက္ၿပီး တက္သည္။ ေသြးထြက္ၿပီး တက္သည္။ ပင္ပန္းစြာ တက္သည္။ အျမင္ဆန္းစြာ တက္သည္။ အားမေလ်ာ့ တက္သည္။ အားမေပ်ာ့ တက္သည္။ အားခဲ တက္သည္။ မစားဘဲ တက္သည္။ မွန္မွန္ရွဴသည္။ မွန္မွန္ရႈိက္သည္။

ေရာက္ပါၿပီ။
လူလဲ ေျမာ့ေျမာ့ က်န္ေတာ့သည္။ အသက္ရွဴလဲ ျမန္လာသည္။ ႏြမ္းလ်လာသည္။ ပင္ပန္းလာသည္။ ခ်ိႏွဲ႔လာသည္။ ႏုံးေခြလာသည္။ မ်က္လုံးျပာလာသည္။ မ်က္စိေ၀လာသည္။ ေခ်ာက္ႀကီးထဲ ျပဳတ္က် သြားသလုိ ခံစားမိသည္။ အာကာသထဲ ပ်ံတက္သြားသလုိ ခံစားမိသည္။ ေျခပန္းလက္ပန္း က်လာသည္။ မအီမသာ ျဖစ္လာသည္။ ေနာက္က်ိက်ိျဖစ္လာသည္။ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာသည္။

ထုိ႔ေနာက္။
လက္က်န္အင္အားေလးျဖင့္ ပန္းတုိင္ကို လွမ္းကိုင္လုိက္သည္။ ေအာင္ၿပီဟု စိတ္တြင္း ေၾကြးေၾကာ္မိသည္။
ပန္းတုိင္ကုိ မလြတ္တမ္း ကိုင္ထားသည္။ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္။  ပန္းတုိင္လဲ လက္ထဲ ေရာက္ၿပီ။ လက္က်န္အင္အားေလးလဲ ကုန္သြားၿပီ။ 

ထုိ႔ေၾကာင့္။
ပန္းတုိင္ကို ရင္၀ယ္ပိုက္လုိက္သည္။  ဖူးးကနဲ ပင့္သက္ရွဴထုတ္လုိက္ၿပီး စိတ္အားေျဖေလ်ာ့ကာ ထုိေနရာ၌  ပက္လက္လွန္လဲခ်လုိက္သည္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္စြာ မ်က္လုံး ဖြင့္လုိက္မိသည္။ ရီေ၀စြာ အေပၚသို႔ ေမာ့ၾကည့္လုိက္မိသည္။ ထုိအခါမွ ပန္းတုိင္ မဆုံးေသးမွန္း သေဘာေပါက္သည္။ တက္လာခဲ့တဲ့ အျမင့္ထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ ပုိျမင့္တဲ့ ေတာင္ထိပ္ႀကီး။ လက္ထဲက ပန္းတုိင္ထက္ ပုိေတာက္ေျပာင္ ၀ံ့ၾကြားတဲ့ ဧရာမ ပန္းတုိင္ႀကီးတစ္ခုကလဲ ေတာင္ထိပ္မွာ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္။ အဲဒါကမွ တကယ့္ ပန္းတုိင္ႀကီး။ ဘုရား ဘုရား ငါတက္လာခဲ့တာ ေတာင္တစ္၀က္ေတာင္ မေရာက္ေသးပါလား။ ငါ့လက္ထဲက ပန္းတုိင္ကလဲ အရံပန္းတုိင္ေလးသာ ျဖစ္ေနပါေကာလား။ ဖူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး။

ေတာင္တက္သူ။
ဆက္တက္ရဦးမည္။ ဆက္မက္ရဦးမည္။ ဆက္ကမ္းရဦးမည္။ ဆက္လွမ္းရဦးမည္။ ဓါးေသြးရဦးမည္။ အားေမြးရဦးမည္။ ေသြးစီးရဦးမည္။ ေသြးနီးရဦးမည္။ မေၾကာက္တက္ရဦးမည္။ အေရာက္တက္ရဦးမည္။ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္တက္ရဦးမယ္။ တေမွ်ာ္တေခၚ ေမွ်ာ္တက္ရဦးမည္။ ေျဖးေျဖးတက္ရဦးမည္။ ေႏွးေႏွး တက္ရဦးမည္။ ေတြးေတြး တက္ရဦးမည္။ ေအးေအး တက္ရဦးမည္။ သဲတထိတ္ထိတ္ တက္ရဦးမည္။ ဇြဲစိတ္နဲ႔ တက္ရဦးမည္။ ေတာင္ထိပ္ကုိ ေရာက္ရမည္။ ပန္းတုိင္ကို ရရမည္။ အင္းးးး ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ငါဟာ ေတာင္တက္သူ တစ္ေယာက္ပါဘဲလား။ ။

.

31 comments:

ကိုရင္ said...

ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ခဲ့သမွ်သူၾကီးပိုစ့္ေတြထဲမွာ အၾကိဳက္ဆံုး တစ္ခုပဲ..

စံပယ္ခ်ိဳ said...

သဂ်ီးေရ
မ်ားလဲတက္ေနတာပဲ
ေတာင္တစ္၀က္ေတာင္မေရာက္ပါဘူး
ေတာင္ေျခမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနတယ္

mstint said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းမွေကာင္းတဂ်ီးမင္းေရ။ ထူးျခားတဲ့
ေတာင္တက္ပို႔စ္ေလးမွာအဓိပၸာယ္ေတြက်ယ္ဝန္းတယ္။
မ်က္စိထဲကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ေပၚေအာင္ သရုပ္ေဖာ္
ႏိုင္ပါေပတယ္။ ညီမျမေသြးကလည္းတီတင့္ကို
ဝတၳဳစမ္းေရးဘို႔ေျပာေနၿပီဆိုေတာ့
တဂ်ီးရဲ႕ပညာေလး နည္းနည္းယူပါရေစေနာ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Anonymous said...

သမ်ားတို႕ကေတာ႕ေတာင္မတက္ဘူး စက္သီးနဲ႕ဆြဲတဲ႕ေနရာဘဲသြားမယ္ အျမင္႕ေၾကာက္လို႕ း)

သဂ်ီးေရ ပိုစ္႕ေလးေကာင္းတယ္ဗ်ိဴးးး

ခင္မင္လွ်က္

မဒိုးကန္

Anonymous said...

ေမာထွာတဂ်ီးမင္းရာ း)
ေတာင္မတက္ရေသးဘူး
ပို႔စ္ဖတ္ရင္းနဲ႔ေတာင္ေမာလာတယ္
တကယ္ခံစားရသလို.အေရးအသားပီျပင္ပါတယ္။
ေတာင္တက္တဲ့သူေတြက ဇြဲၾကီးတယ္တဲ့..
ဘေလာ့ဂါေတြစုျပီး တစ္ေန႔ေလာက္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး
တက္လိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ိဳ႕ း)

ခ်စ္ခင္လွ်က္
မိစံ

ေန၀သန္ said...

ဒႆနေကာင္းေလးေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ပို႕စ္ေလးပါပဲ.. သူၾကီးမင္းေရ... ဘ၀တစ္ခုကို မီးေမာင္းထိုးျပေနသလိုပါပဲ...

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

Anonymous said...

အေဖာ္နဲ ့ေျဖးေျဖးတက္ေပါ့၊
ေမာေနရင္လည္း ခဏနားလိုက္အုံးေလ။
..........။
:)
ေဒၚႀကီးမီး(မီးမီးငယ္)

San San Htun said...

တဂ်င္းမီးကမွ တကယ္ ေတာင္တက္တာ...

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါပဲဗ်ာ

AH said...

ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႕ ေမာေမာလာတို႕ နား နားျပီး အားယူျပီး ဖတ္သြားရတယ္ဗ်ိဳ႕.... အင္း ေတာင္ေတြရယ္ ျမင့္လိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း........

ဟန္ၾကည္ said...

တစ္ေတာင္ေပၚ တစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ၿခံရံ။

တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေပသမို႔
ဖန္ဖန္ေလ သူႀကီးမင္းမွာ
အားတင္းရျပန္။

ရပ္လိုက္ဖို႔ သူမႀကံ
ေရွ႕ဆက္ရန္ အားအင္ေမြး။

အမ္ေအကို အပိုင္ခ်ိပ္ပါလို႔
ျမာမဒီဒါလီအနိပ္ေတြနဲ႔
သာတၾကည္စိတ္တူမွ်ဖို႔ရယ္
မွန္းဆလို႔ေတြး။ ။


သေျပညိဳေတာ့ မရဘူး သူႀကီးေရ။ ခ်စ္ဖြယ့္လူသားပဲ အေခ်ာင္ပ်က္သြားတယ္။ လံုးထပ္ မန္က်ည္းရြက္သတ္နေဘေတြသံုးၿပီး ေတာင္တက္သြားတာ ဖတ္ရတာ အရသာရွိပါဘိ။ ဦးပုညရဲ႕ ေဟာစာကို ဖတ္ရတာနဲ႔ေတာင္ တူေခ်ေသးတယ္။

ေျပာခ်င္တာကို အခုလို လွလွပပ ဖြဲ႕သြားႏိုင္တဲ့ သူႀကီးအတြက္ high five ပါတဲ့ဗ်ား...

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေမာလိုက္တာတဂ်ီးရယ္.....တက္တာလည္းတက္တာေပါ့
ေနာ္....၊ျဖည္းျဖည္းပဲတက္ပါရေစေနာ့....။

Anonymous said...

အေကာင္းစားပို႔စ္တပုဒ္ဆုိတာလက္ခံတယ္သူႀကီး
ရက္ၾကာၾကာေပ်ာက္ေနပါတယ္ေတြးေနတာ
ေတာင္တက္ေနတာကုိးး
ေတာင္ႀကီးဖဝါးေအာက္တဲ႔ သယ္ဂ်ီးရဲ႕ ဒီေတာင္ကုိေမာင္ေက်ာ္နုိင္မွာပါ ေနာက္မွ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးေတာ႔ျဖစ္မနုိင္ပါၿပီဆုိတဲ႔သီခ်င္း အေျခအေနၾကည္႔ဆုိၾကတာေပါ႔ း) း)


ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေမာင္ဘခ်ဳိင္ အဲ ေမာင္ဘႀကိဳင္

Candy said...

ေတြးစရာေလးတစ္ခုရတယ္ သေဘာက်တယ္ :D

သဒၶါလိႈင္း said...

ေတာင္ကေတာ့ ဇဲြမေလွ်ာ့တမ္း တက္ေနရအံုးမွာပဲ သူႀကီး။ အားမေလွ်ာ့စတမ္းေပ့ါ...။ စာေကာင္းေလးတပုဒ္ျဖစ္လို႔ ဂုဏ္ယူပါတယ္ေနာ္။
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

blackroze said...

ေမာေပမဲ့ အကိုရာ
ေရာက္အာင္တက္လိုက္စမ္းပါ..
တေန႕ေရာက္ကိုေရာက္ရမယ္..

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ဇြဲမေလွ်ာ့နဲ႕ ေရာက္ေတာ့မယ္ ၾကိဳးစားတက္ပါမည္.. :P:P ..တက္ေနတာပဲအကို ...မေရာက္ေသးဘူး တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ေရာက္မယ္ ထင္တာပဲ...:):)

ဘုန္းဘုန္းေတာက္ said...

ဘုန္းဘုန္းေတာက္လည္း ဘေလာ့ဂါေတာင္ေပၚကို ဆက္တက္ေနဆဲ။ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေႏွးေႏွး တက္ေနဆဲ။ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ တက္ရဦးမည္။

Anonymous said...

သူၾကီးမင္း.......
တစ္ခါတစ္ရံ ဘေလာ့လိုက္ဖတ္ရင္း
ဒီလိုေတြးစရာ အားေပးရာ ပို႔စ္ေလးေတြကိုေတြ႔ရရင္
ေတာ္ေတာ္ေလးကို အက်ိဳးရွိလွတယ္ဗ်ာ။

ေျဖးေျဖးနဲ႔ ေတြးေတြး တက္ရင္း ပန္းတိုင္ရဲ႕ ေအာင္ေျမရင္းကို ကညာယမင္း နဲ႕အတူ နင္းရေစဗ်ာ။

( မင္းဧရာ )

ေမဓာ၀ီ said...

မနက္ေစာေစာကတည္းက သဂ်ီးရဲ႕ ပို႔စ္ဖတ္ၿပီး ေငြတာရီရဲ႕ "ထိပ္ဆံုးသို႕" ကဗ်ာေလး သတိရလို႔ ကြန္မန္႔ထဲ ထည့္မယ္ စိတ္ကူးရွိေပမဲ့ အလုပ္သြားရတာမို႔ အခ်ိန္မရွိလို႔ ပလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္တက္ေနတဲ့ သဂ်ီးမင္း အေမာေျပလို ေျပျငား ... အားအင္ေတြ ပိုၿပီး တိုးလိုတိုးျငားေပါ့။
++++++
"ထိပ္ဆံုးသို႔"

တေတာင္ေပၚ တေတာင္ဆင့္
ို႔ ေငြတာရီရဲ႕ ကဗ်ာအစစ္ကေလးကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္တက္ေနတဲ့ သဂ်ီးမင္း အေမာေျပလို ေျပျငား ... အားအင္ေတြ ပိုၿပီး တိုးလိုတိုးျငားေပါ့။
++++++
"ထိပ္ဆံုးသို႔"

တေတာင္ေပၚ တေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ျခံရံ။

တေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တလံုး က်န္ျပန္ေပသမို႕
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏိႈးလို႕ရယ္
ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။

ခါတေလ တကယ္ပန္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘူ႕
ရပ္တန္းက ရပ္မယ္ၾကံ
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္မလား။

စ ခဲ့မိဟာေပါ့
တေန႕မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႕
စိတ္ႏြမ္း အသာေျဖအံုး
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာ႐ံုဆင္လို႕
မူတသြင္ အားအင္ သစ္လိုက္ေပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။ ။

(ေရးသူ ေငြတာရီ ၁၉၂၅-၁၉၅၈)

ေမဓာ၀ီ said...

မနက္ေစာေစာကတည္းက သဂ်ီးရဲ႕ ပို႔စ္ဖတ္ၿပီး ေငြတာရီရဲ႕ "ထိပ္ဆံုးသို႕" ကဗ်ာေလး သတိရလို႔ ကြန္မန္႔ထဲ ထည့္မယ္ စိတ္ကူးရွိေပမဲ့ အလုပ္သြားရတာမို႔ အခ်ိန္မရွိလို႔ မေရးခဲ့ႏိုင္ဘူး ... အလုပ္က ျပန္ေရာက္လို႔ ေရးမယ္ၾကည့္ေတာ့ ဆရာဦးဟန္ၾကည္က ဦးသြားတယ္။ သို႔ေပသိ ဦးဟန္ၾကည္ကဗ်ာက ေငြတာရီ ကဗ်ာကို ဖ်က္ေရးထားတာမို႔ ေငြတာရီရဲ႕ ကဗ်ာအစစ္ကေလးကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္တက္ေနတဲ့ သဂ်ီးမင္း အေမာေျပလို ေျပျငား ... အားအင္ေတြ ပိုၿပီး တိုးလိုတိုးျငားေပါ့။
++++++
"ထိပ္ဆံုးသို႔"

တေတာင္ေပၚ တေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ျခံရံ။

တေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တလံုး က်န္ျပန္ေပသမို႕
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏိႈးလို႕ရယ္
ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။

ခါတေလ တကယ္ပန္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘူ႕
ရပ္တန္းက ရပ္မယ္ၾကံ
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္မလား။

စ ခဲ့မိဟာေပါ့
တေန႕မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႕
စိတ္ႏြမ္း အသာေျဖအံုး
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာ႐ံုဆင္လို႕
မူတသြင္ အားအင္ သစ္လိုက္ေပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။ ။

(ေရးသူ ေငြတာရီ ၁၉၂၅-၁၉၅၈)

လင်းခေတ်ဒီနို said...

ဘ၀ တစ္ခု ကို ျမင္မိတယ္ . . . က်ေနာ္တို႔ေတြ ဆက္ျပီး တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ပန္းတိုင္တစ္ခုျပီး တစ္ခု ေရာက္ေအာင္ တက္ရဦးမည္ေပါ့

ခင္မင္တဲ့
ဗညားရွိန္

ျမေသြးနီ said...

ဒီပို႔စ္ေလး သေဘာက်မိတယ္ သဂ်ီးမင္းေရ...
အႏွစ္သာရအျပည့္နဲ႔ စိတ္ကူးေကာင္းေလး ရံၿပီး ေရးထားတာ..။
ကၽြန္မတို႔ ေမာေတာ့ေမာတာေပါ့.. ဒါေပမယ့္ မေမာၾကပါဘူးေနာ္..။ ဆက္လက္ ႀကိဳးစားၿပီး ပန္းတိုင္အစစ္အမွန္ထိ ေရာက္ေအာင္ သြားၾကပါစို႔..။

ကိုေဇာ္ said...

ေရာင့္ရဲမႈ မရွိရင္ ေလာကမွာ အျပည့္အဝ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ မခံစားရဘူးဗ်ာ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆိုတာ ကိုယ့္ရင္ထဲ ၊ စိတ္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္ မဟုတ္လား။

SHWE ZIN U said...

ေတာင္တက္သူ

ဆက္တက္ရဦးမည္။ ဆက္မက္ရဦးမည္။ ဆက္ကမ္းရဦးမည္။ ဆက္လွမ္းရဦးမည္။ ဓါးေသြးရဦးမည္။ အားေမြးရဦးမည္။ ေသြးစီးရဦးမည္။ ေသြးနီးရဦးမည္။ မေၾကာက္တက္ရဦးမည္။ အေရာက္တက္ရဦးမည္။ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္တက္ရဦးမယ္။ တေမွ်ာ္တေခၚ ေမွ်ာ္တက္ရဦးမည္။ ေျဖးေျဖးတက္ရဦးမည္။ ေႏွးေႏွး တက္ရဦးမည္။ ေတြးေတြး တက္ရဦးမည္။ ေအးေအး တက္ရဦးမည္။ သဲတထိတ္ထိတ္ တက္ရဦးမည္။ ဇြဲစိတ္နဲ႔ တက္ရဦးမည္။ ေတာင္ထိပ္ကုိ ေရာက္ရမည္။ ပန္းတုိင္ကို ရရမည္။ အင္းးးး ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ငါဟာ ေတာင္တက္သူ တစ္ေယာက္ပါဘဲလား။ ။

ေတာင္တက္သူ ေရႊစင္ဦး အတြက္ အားေဆးပါဘဲ သဂ်ီးမင္း


.

Anonymous said...

အကို ့ေရးသားခ်က္ေလးကိုဖတ္သြားပါတယ္။
ခင္မင္ေလးစားလ်က္-ေလလြင့္လူ

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

အားမေလွ်ာ့နဲ႔ေရာက္ေတာ့မည္...း)
တစ္ဝက္ေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီ..ဆက္သာတက္ဦးေလး..
နတ္သမီးေတာင္ ဦးေလးေလာက္ မေရာက္ေသးဘူး..
တင္းထား....

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ေတြးစရာေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

သိ ဂၤ ါ ရ said...

၀ါက်တိုေလးေတြနဲ႔ ထိထိမိမိ ေရးသြားတာကို သေဘာက်မိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ...

Anonymous said...

ဦးဦးကိုေမာင္ေရ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း
ၾကြယ္၀ေသာ စကားလံုးမ်ားႏွင္႔
ေရးသားထားေသာ ဒီပို႔စ္ေလးကို
ဖတ္ရႈသြားပါသည္
အရမ္းမိုက္တယ္ဗ်ာ
စကားလံုးေတြ သံုးသြားတာ

ေႏြလ said...

ဦးဦးေရ ...
ပန္းတိုင္ဆိုတာ အမ်ားၾကီးပဲလား
ဟုတ္ေတာ႔ ဟုတ္တယ္ေနာ္
လူတစ္ေယာက္က
ကိုယ္ ေမွ်ာ္လင္႔ရင္ ေမွ်ာ္လင္႔ထားသေလာက္
ပန္းတိုင္ေတြ မ်ားမယ္ ထင္တယ္
စကားလံုးေတြ သံုးသြားတာ အရမ္းမိုက္တယ္
ေရးထားတဲ႔နည္းကလည္း အတုယူစရာပဲ
လာလည္ရင္း သည္ပို႔စ္ေလးကို အားေပးသြားတယ္