Monday, 28 December 2009

မႈိင္းမိတံလ်ပ္


မႈိင္းမိတံလ်ပ္ရယ္
တြန္႔ေၾကႏွလုံးသားနဲ႔
တီေကာင္ဆားထိ သီအုိရီကို
သု စိ ပု ဘာ ၀ိ လိ သိ ဓာ
မွတ္ေက်ာက္ေပၚ ကညွစ္တင္
က်က်နန သင္ခဲ့ေလသလား။


တိမ္ေတြကြဲအက္တိုင္း
မုတ္သုန္ေလအျပစ္မဟုတ္ဘူး
ဟန္ျပင္း မာန္တင္းတဲ့
တိမ္မ်ိဳးစုံတုိက္ပြဲမွာ
ဖ်က္ကနဲထိ လက္ကနဲျဖစ္တတ္တာ
တိမ္သက္တမ္းႏုေသးတယ္။


မုိးရြာတုိင္း တိမ္လႊာ့အျပစ္လား
အာကာသ ႏွာေစးေနရင္
တိမ္မရွိလဲ ၾကယ္ေတြေမွးမွိန္ႏုိင္တယ္
ခ်စ္သူေရ...
ျပ႒ာန္းစာေလးထုတ္ေပးပါ
ေလခတုိင္း ၾကယ္ေတြမေၾကြေစဖုိ႔။ ။

...

5 comments:

Unknown said...

ကဗ်ာေလးလာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္ ...
........ခ်စ္သူေရ...
ျပ႒ာန္းစာေလးထုတ္ေပးပါ
ေလခတုိင္း ၾကယ္ေတြမေၾကြေစဖုိ႔။ ။
.........ဒီစာေၾကာင္းေလးကို အႏွစ္သက္ဆံုးပါပဲ း)
အားေပးလွ်က္ပါ
ႏွင္းေဟမာ

Kyel Pyar said...

ကဗ်ာေလးကုိ သေဘာက်စြာဖတ္သြားပါတယ္ ...

khun said...

ငါ့ကိုၾကီးလည္း
တခ်ိန္လံုး အလြမ္းကဗ်ာေတြခ်ည္းဘဲ.....

အျမန္ဆံုး ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္နူးတဲ့
ကဗ်ာေတြေရးနုိင္ပါေစ
ဟဲ.....

ခင္တဲ့ ခြန္သဒၵါ

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ကဗ်ာေကာင္းေလး ဖတ္သြားတယ္ဗ်ာ။ လန္းတယ္ စကားလံုးေတြ။

ဇြန္မ said...

ကဗ်ာေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ ဝင္ဖတ္သြားတယ္ေနာ္