Friday 19 September 2014

~~~ထုုိတည၀ယ္~~~

"အအိပ္မက္ေသာ သူအဖုုိ႔  ညဥ့္တာတုုိ႔သည္ တုိလြန္းလွေခ်၏"

နဂါးျမဴးေသာ နွစ္မုုိ႔လားမသိ အိပ္လုုိ႔ အလြန္ေကာင္းသည္။ အိပ္ရင္းနဲ႔ စာၾကည့္မယ္၊ အိပ္ရင္းနဲ႔ တရားနားေထာင္မယ္လုုိ႔မ်ား စိတ္ကူးမယဥ္ေလလင့္။ "တရားဆုုံး တုုံးလုုံးစက္ေတာ္ေခၚ" ဆုုိသလုုိ ျဖစ္မွာ အမွန္ပင္။

စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားေလ အအိပ္ပ်က္အစားပ်က္ျဖစ္ေလ ျဖစ္ရမဲ့အစား နင္းကန္အိပ္ေကာင္းေနသည္။ အဆုုိေတာ္ ေဒၚမာမာေအးရဲ့ အိမ္ရွင္မ အလုုိက္ကေလးနဲ႔  "ေခါင္းအုုံးေပၚ ေခါင္းကိုု ခ်လုုိက္ရာ၊ သမၺဳေဒၶမွ မဆုုံးရွာ၊ အိပ္ေပ်ာ္ သြားပါသတဲ့ခင္ဗ်ာ" ဆုုိၿပီး ဟစ္ေအာ္ရမလုုိလုုိပင္။

ညပိုုင္းအိပ္ခ်င္စိတ္မရွိေအာင္ဆုုိၿပီး ကၽြဲရိုုင္းဗူးေသာက္ေပမဲ့လဲ ကၽြဲရိုုင္းဗူး ေသာက္လုုိ႔မၿပီးေသးခင္ စာၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ျပန္ေရာ။ တစ္ေရးႏုုိးမွ လက္က်န္တစ္၀က္ကိုု ထေသာက္ရတဲ့အျဖစ္။ မေန႔တုုန္းကလဲ တေနကုုန္ထုုိင္ၿပီး စာၾကည့္စာေရးလုုပ္ေနရတဲ့အတြက္ တကုုိယ္လုုံး ေညာင္းညာႏြမ္းရိကုုိက္ခဲလုုိ႔။ ဒါနဲ႔ မာဆတ္တုုိ႔ စပါးတုုိ႔လဲ ၀ါသနာမပါေလေတာ့ အိမ္မွာရွိတဲ့  Bathtub ထဲ ေရေႏြးေႏြးေလး ျပည့္ေအာင္ျဖည့္ၿပီး တကိုုယ္ေကာင္လုုံး နစ္ျမဳပ္ကာ အေညာင္းေျပစိမ္ေနရင္း ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလုုိက္တာ အိမ္ေပၚမွာ ေရနစ္မႈ ျဖစ္ခါနီးနီးရယ္။ အဲေလာက္ေတာင္ျဖစ္တာ။ အဲဒီလုုိနဲ႔ ညဘက္ေရာက္ေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဖူး သံပုုရာသီးျခမ္းေလး ပါးစပ္ထဲငုုံထားမွ ေတာ္ရာက်ေတာ့မယ္၊ ၾကည့္စရာစာေတြက အေတာ္မ်ားေနတယ္ ဆုုိၿပီး မ်က္လုုံးက်ယ္လာေအာင္ ခ်ဥ္လွပါတယ္ဆုုိတဲ့ သံပုုရာသီးျခမ္းေလးး တစ္ျခမ္း ပါးစပ္ထဲငုုံၿပီး စာၾကည့္စာဖတ္လုုပ္ပါတယ္။ ဘယ္လုုိက ဘယ္လုုိ ျဖစ္သြားေလသည္မသိ။ ငိုုက္ကနဲ ရႈိက္ကနဲ။

ေန႔စဥ္ အခန္းတြင္းေအာင္း စာဖတ္စာၾကည့္ အင္တာနက္၀င္နဲ႔ လူလဲ ႏုုံးခ်ိခ်ိ ျဖစ္လာသည္။ ဒါနဲ႔ ညေနခင္းဘက္ အေညာင္းလဲေျပ စာေရးဖုုိ႔လဲ ကုုန္ၾကမ္းတစ္ခုုခုု ရပါေစေတာ့ဆုုိၿပီး ဟုုိနားဒီနား လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျဖစ္သည္။

ေဆာင္းဦး၀င္ခါနီးမုုိ႔ မုုိးခ်ဳပ္တာလဲ နဲနဲေစာလာသည္။ ညေန ခုုနာရီခြဲ ရွစ္နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္တြင္ ေနေရာင္က မရွိခ်င္ေတာ့။ သုုိ႔ေသာ္ အလင္းေရာင္ဖ်ဖ်ေတာ့ ရွိေနေသးသည္။ လမ္းေလ်ာက္ရင္း အခ်ိန္ အလဟႆ မျဖစ္ရေအာင္ ဟန္းဆက္မွတဆင့္ နားၾကပ္တပ္ဆင္ၿပီး ဘီဘီစီေရဒီယုုိ နားေထာင္ရင္း စည္းခ်က္မွန္မွန္ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ လမ္းေလွ်ာက္သြားရာလမ္းႏွင့္ ေလယာဥ္ဆင္းသက္ရာ  လမ္းေၾကာင္းတုုိက္ဆုုိင္ေန၍ ေလယာဥ္သံက နားၾကပ္နဲ႔ နားေထာင္ေနသည့္ ေရဒီယုုိသံကုုိ ေက်ာ္လြန္သြားၿမဲပင္။ ေလယာဥ္က သုုံးမိနစ္ႏွစ္စီး ပ်ံသန္းေနတာဆုုိေတာ့ ဆူညံလြန္း၍ ေရဒီယိုုဘက္ အာရုုံ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့။ ေလယာဥ္သံၾကားတုုိင္း ဘယ္အဲယားလုုိင္းက ေလယာဥ္ပါလိမ့္ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ေမာ့ေမာ့ ၾကည့္ျဖစ္ေနေတာ့၏။ 

ေနေရာင္ေပ်ာက္သြားၿပီမုုိ႔ လမ္းမီးေတြက ထိန္ထိန္သာလာ၏။ ၾကည္လင္ျပတ္သားေသာ ေကာင္းကင္၊ တန္းစီ ပ်ံသန္းေနသာ ေလယာဥ္ႀကီးမ်ား။ အင္းးး အင္တာနက္နဲ႔ ဒီေလယာဥ္ႀကီးေတြေၾကာင့္ ကမၻာႀကီး က်ဥ္းသြားတာ က်ဳံ ႔သြားတာ။ က်ဥ္းလြန္းက်ဳံ ႔လြန္းေတာ့လဲ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးေတြ ဆိတ္သုုဥ္းကုုန္သည္။ စိတ္ခ်မ္းသာဖုုိ႔ထက္ စိတ္ဆင္းရဲဖုုိ႔ သတင္းေတြက ခ်က္ခ်င္းျဖစ္ ခ်က္ခ်င္းၾကားသိရသည္။ တုုိက္ပြဲေပါင္းစုုံ၊ ျပႆနာေပါင္းစုုံ၊ အလိမ္အညာေပါင္းစုုံ၊ ျပစ္မႈေပါင္းစုုံ၊ ၿပီးေတာ့ ေရာဂါေပါင္းစုုံ။ 

ေတာင္ေတာင္အီအီစဥ္းစားရင္း တေနရာအေရာက္မွာ အမွတ္မထင္ ေလယာဥ္လမ္းေၾကာင္းရဲ့ အျခားတဘက္ ေကာင္းကင္ေပၚသုုိ႔ ေမာ့ၾကည့္လုုိက္မိ၏။ ဖရဲသီးအႀကီးသုုံးလုုံးစာခန္႔ရွိေသာ အလုုံးနီနီႀကီး တစ္လုုံး ေကာင္းကင္ေပၚ၌ ပ်ံ၀ဲေနသည္ကိုု ေတြ႔ရေလ၏။ ထိုုအလုုံးႀကီးသည္ ကၽြႏုု္ပ္ဦးတည္ လမ္းေလွ်ာက္ရာ အရပ္ဆီသုုိ႔ တျဖည္းျဖည္း နိမ့္ဆင္းလာေလ၏။ ေျမျပင္သုုိ႔ ေရာက္ခါနီးေလ အလုုံးႀကီးကိုု ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ရေလျဖစ္၏။ ထုုိအလုုံးႀကီးေပၚ၌ အရုုပ္တစ္ခုု ေရးဆြဲထားသည္ကိုု ေတြ႔ရ၏။ ပူးတုုိက္ဂါး ရုုပ္ႀကီး။ 

"အင္း... ဖန္ဖဲယား တစ္ခုုခုုကေန မိုုးပ်ံပူေပါင္း လႊင့္စင္ခဲ့တာ ျဖစ္မယ္။ ေရွ ႔နား ျပဳတ္က်လာရင္ေတာ့ ေကာက္ယူခဲ့မွ။ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ အရုုပ္ႀကီး"

ကၽြႏုု္ပ္၏ မိတ္ေဆြမိသားစုုမွာ မူႀကိဳအရြယ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိ၏။ ထုုိသမီးေလးသည္ ပူးတုုိက္ဂါးရုုပ္ကိုု အလြန္ႀကိဳက္၏။ ကၽြႏုု္ပ္ထံသုုိ႔ အလည္လာေသာအခါတုုိင္း ကၽြႏုု္ပ္၏ ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ ပူးတုုိက္ဂါးဗီဒီယုုိဖုုိင္ကုုိ ယူက်ဳကေန ၾကည့္ေလ့ရွိ၏။ ၾကည့္သည့္အခါတုုိင္း တဟင္းဟင္း ရယ္ေမာေလ့ရွိ၏။ သူရယ္ေမာဟန္ေလးက အျပစ္ကင္းကင္းနဲ႔ တကယ့္ခ်စ္စရာေလး။ သူ႔ကုုိသာ ဒီပူးတုုိက္ဂါးရုုပ္ကေလး လက္ေဆာင္ေပးလုုိက္ရင္ ေပ်ာ္လုုိက္မဲ့ ျဖစ္ျခင္း။

ထုုိပူးတုုိက္ဂါးရုုပ္ပါရွိသည့္ အနီလုုံးႀကီးသည္ ေျမျပင္သုုိ႔ တစတစ နိမ့္ဆင္းလာေလသည္။ ကၽြႏုု္ပ္သည္လည္း ေျခလမ္းသြက္သြက္ျဖင့္ ထုုိအလုုံးႀကီး က်ေလာက္ရာေနရာကုုိ မွန္းဆၿပီး မေျပးရုုံတမယ္ သြားေလ၏။ သုုိ႔ေသာ္ ထုုိအလုုံးႀကီး ေျမျပင္သိုု႔ က်ေရာက္ခါနီးအခ်ိန္ေလာက္မွာ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခြင္ကိုု သတိျပဳမိလုုိက္ေတာ့ ထုုိအလုုံးႀကီးေနာက္ လုုိက္လာၾကေသာ လူေပါင္း ေလးငါးဆယ္ကိုု အံ့ၾသစြာ ေတြ႔ရေလ၏။ အင္း.... အႀကံတူ ရန္သူေတြ။

ထုုိအလုုံးႀကီးကုုိ ကၽြႏုု္ပ္ရယူဖုုိ႔ရန္မွာ မလြယ္ကူေတာ့ေခ်။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ၿပိဳင္ဆုုိင္ခ်င္သူမဟုုတ္။ ဘ၀တေလွ်ာက္လုုံး တခါမွ ၿပိဳင္ဆုုိင္ဖူးခဲ့ျခင္းမရွိ။ ပညာေရး စီးပြါးေရး အခ်စ္ေရး။ ဘာအေရးမွ ၿပိဳင္ခဲ့သူမဟုုတ္။  ၿပိဳင္ဆုုိင္ျခင္းေတြမွာ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုုိးက်ိဳးကိုု ပုုိ ျဖစ္ေစတတ္သည္ မဟုုတ္ပါလား။ အခန္႔မသင့္ရင္ ဘ၀ပါ ဆုုံးပါးသြားႏိုုင္သည္ေလ။ ဒီေတာ့ ဒီလူအုုပ္ႀကီးနဲ႔ ဒီအလုုံးႀကီးကုုိ ယွဥ္လုုဖုုိ႔ ကၽြႏုု္ပ္မစဥ္းစားေတာ့။ သုုိ႔ေသာ္ မိတ္ေဆြ၏ သမီးေလးကိုု ထုုိအရုုပ္ႀကီး လက္ေဆာင္ မေပးလုုိက္ႏိုုင္သည္ကိုုေတာ့ စိတ္မေကာင္း။

ကၽြႏုု္ပ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္း လူသြားကြန္ကရိလမ္းေပၚသုုိ႔ ထုုိအလုုံးႀကီး က်ေရာက္လာ၏။ အေပၚက က်လာသည့္အရွိန္နဲ႔ ေလနဲနဲတုုိက္ေနသည့္ အရိွန္တုုိ႔ေၾကာင့္ ထုုိအလံုုးႀကီးသည္ ကြန္ကရိလမ္းေပၚ၌ လွိမ့္ေနေလ၏။ လူအုုပ္ႀကီးကလဲ အေျပးအလႊား သူ႔ထက္ငါ ရယူဖုုိ႔ တာစူေနၾကေလ၏။  သုုိ႔ေသာ္ သုုိ႔ေသာ္။ ထုုိအလုုံးႀကီးအနား လူအုုပ္ႀကီး ေရာက္သြားေသာအခ်ိန္၌ ထုုိအလုုံးႀကီးသည္ လမ္းေပၚရွိ ကြန္ကရိအစြန္းစ၊ သဲစတုုိ႔ျဖင့္ ပြတ္တုုိက္မိကာ အမွတ္မထင္ ေဖာင္းကနဲ ေပါက္ကြဲေလေတာ့၏။ ေအးေရာ။ 

သိုု႔ေသာ္ မေအးႏိုုင္ပါ။ ေဖာင္းကနဲ ေပါက္ကြဲသံနဲ႔အတူ ထုုိအလုုံးႀကီးတြင္းမွ ပုုရြက္ဆိတ္ငယ္မ်ားကဲ့သိုုိ႔ေသာ အနက္ေရာင္ အေကာင္မ်ား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖာထြက္လာသည္။ ထုုိ႔ေနာက္ တမုုဟုုတ္အတြင္း ေရွ့ေနာက္၀ဲယာသုုိ႔ ပ်ံံံ႔ႏွံ႔သြားကာ ထုုိအေကာင္ေလးမ်ား ရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကကုုန္ေလ၏။ ခဏေလးမွ တကယ့္ခဏေလး။ ထုုိ အျဖစ္အပ်က္ကိုု ၾကည့္ၿပီး ထုုိလူအုုပ္ႀကီးသည္လည္း မွင္တက္မိကာ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾကေလေတာ့၏။ 

ကၽြနုု္ပ္သည္လည္း မုုိးအတန္ခ်ဳပ္ေနၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေနအိမ္သုုိ႔ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္လာခဲ့ေလ၏။   အသြားတုုန္းက ရပ္ကြက္လမ္းထဲ ေကြ႔ပတ္သြားခဲ့ေသာ္လည္း အျပန္မွာမူ ေအဖုုိး လမ္းမႀကီးအတုုိင္း ေလ်ွာက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့၏။ ကၽြနုု္ပ္ျပန္လွည့္လာၿပီး နာရီ၀က္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ေအးဖုုိးလမ္းမႀကီးအတုုိင္း ထုုိအလုုံးႀကီးက်ေရာက္ရာ အရပ္ဘက္သုုိ႔ လူနာတင္ကားမ်ား ရဲကားမ်ား မီးသတ္ကားမ်ား တ၀ီ၀ီျဖင့္ ျဖတ္သန္းသြားေနၾကသည္ကုုိ သတိထားမိေလ၏။ ကၽြႏုု္ပ္ပင္ ေနအိမ္သုုိ႔ ျပန္မေရာက္ေသးေခ်။

ဒါကလဲ အဆန္းေတာ့မဟုုတ္။ ဒီႏုုိင္ငံမွာက အေရးအေၾကာင္းတစ္ခုုေပၚတုုိင္း ရဲကား၊ မီးသတ္ကား၊ လူနာတင္ယာဥ္တုုိ႔ သြားေရာက္ၾကၿမဲျဖစ္ေလ၏။ အခုုလဲ တေနရာရာမွာ အေရးေပၚကိစၥတစ္ခုုခုုရွိေနလုုိ႔ ျဖစ္မွာပါဆုုိၿပီး ပုုံမွန္ထက္မပုုိေသာ စဥ္းစားမႈမ်ိဳးျဖင့္ စဥ္းစားၿပီး လာလမ္းအတုုိင္း ေအးေဆးစြာ ေလွ်ာက္ၿမဲ ေလွ်ာက္ေနမိေလ၏။ သုုိ႔ေသာ္ အေရးေပၚကားေတြက မ်ားသထက္ မ်ားလာသည္။ တစ္စီး.. ႏွစ္စီး.. သုုံးစီး.. မေရတြက္ႏုုိင္ေတာ့။ အနည္းဆုုံး အစီး သုံးဆယ္ေလာက္ေတာ့ ရွိမည္။ တစ္ခုုခုုေတာ့ တစ္ခုုခုုေပဘဲ။

တုုိးတုုိး တုုိးတုုိး ေျပာေနၾကသည့္ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားထံ စနည္းနာမိသည္။ ၾကားရသည့္ သတင္းက ၾကက္သီးျဖန္းခ်င္စရာ။ လူေပါင္းသုုံးေလးဆယ္ေလာက္ အုုပ္စုုလုုိက္ ခ်က္ခ်င္း ခႏၶာကုုိယ္ ယားယံၿပီး အဖုုအပိန္႔ေတြ တကုုိယ္လုုံးထြက္လာလုုိ႔တဲ့။ အဖုုအပိန္႔ေတြကေန ေသြးေတြလဲ တလစပ္ ထြက္ၾကတယ္တဲ့။ အန္လဲ အန္ၾကတယ္တဲ့။ မ်က္လုုံးေတြလဲ နီျမန္းလာၾကတယ္တဲ့။ ခႏၶာကုုိယ္ေတြလဲ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေလာင္ၾကသတဲ့။ ဘုုရား ဘုုရား။ 

""အီဘုုိလာ""

ဟုုတ္သည္။ သူတုုိ႔တေတြ အီဘုုိလာေရာဂါ ကူးစက္ခံရေခ်ၿပီ။ သူတုုိ႔ အငမ္းမရ လုိခ်င္လြန္းသည့္ ေကာင္းကင္မွ က်လာသည့္ အလုုံးနီႀကီးသည္ အီဘုုိလာေရာဂါပုုိးမ်ားစြာကုုိ သယ္ေဆာင္လာၿပီး သူတုုိ႔ ေရွ့ေမွာက္မွာပင္ ေပါက္ကြဲေလ၏။ ထုုိ႔ေနာက္ ထုုိေရာဂါဗုုိင္းရပ္ပုုိးမ်ားသည္ နီးစပ္ရာလူအုုပ္ႀကီးဆီသုုိ႔၄င္း အျခားအရပ္မ်ားသုုိ႔၄င္း ပ်ံ ႔ႏွံ႔ကူးစက္သြားေလေတာ့၏။ ထုုိသုုိ႔ဆုုိလွ်င္ ကၽြႏုု္ပ္သည္လည္း ထိုုအနီလုုံးႀကီး က်ေရာက္ေပါက္ကြဲရာ အနီးအနား၌ တည္ရွိခဲ့သည္ မဟုုတ္ပါလား။ ျပန္ စဥ္းစားမိေသာအခါမွ ဗိုုက္နာသလုုိ ခႏၶာကုုိယ္ ယားယံလာသလုုိ စစ္ကနဲ စစ္ကနဲ ျဖစ္လာေလ၏။

အီဘုုိလာဟူေသာ စကားလုုံးသည္ အလြန္လွပေလ၏။ သူ႔လုုိ လွပေသာအမည္နဲ႔ သည္ေရာဂါဆုုိးမ်ိဳးနဲ႔ မထုုိက္တန္ေပ။ သုုိ႔ေသာ္ အလွအပတုုိင္း၏ ေနာက္ကြယ္၌ အလြန္ႀကီးမားသည့္ အႏၱရာယ္မ်ား အၿမဲရွိေနတတ္၏ ဟူေသာ နီတိတစ္ခုုကိုု ေမြးဖြားေပးေလသေယာင္ ရွိေလ၏။ အႏၱရာယ္ အလြန္ႀကီးပါေပစြ။ အမွန္မွာ ထုုိ အီဘုုိလာ ဟူေသာ အမည္သည္ ထုုိေရာဂါ၏ ကိုု္ယ္ပုုိင္အမည္ မဟုုတ္ေခ်။ ဒီမုုိကရက္တစ္ကြန္ဂိုုျပည္သူ႔သမၼတႏုုိင္ငံအတြင္းရွိ အီဘုုိလာ ဟူေသာ ျမစ္၏ အမည္ကိုု ယူသုုံးထားျခင္းျဖစ္၏။ အဘယ္သိုု႔ ယူသုုံးထားသနည္းဟူမူ ထုုိေရာဂါအား ပထမဆုုံး ေျခရာခံႏုုိင္ခဲ့ေသာ ေနရာသည္ ထုုိအီဘုုိလာျမစ္၀ွမ္းေဒသတ၀ိုုက္၌ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

တိတိက်က်ဆုုိရပါမူ ထုုိေရာဂါအား ၁၉၇၆ခုုႏွစ္ ၾသဂုုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔၌ စတင္ေတြ႔ရွိၿပီး အတည္ျပဳႏိုုင္ခဲ့၏။ ပထမဦးဆုုံး ထုုိအီဘုုိလာေရာဂါကိုု ခံစားရသူမွာ ေက်းရႊာေက်ာင္းအုုပ္ႀကီး မာဘလုုိ လုုိကဲလာ ျဖစ္ေလ၏။ ထုုိေက်ာင္းအုုပ္ဆရာႀကီးသည္ ထုုိအီဘုုိလာျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ ၁၉၇၆ခုု ၾသဂုုတ္လ ၁၂ ရက္မွ ၾသဂုုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔အထိ ေျခဆန္႔ခရီးထြက္ေလ၏။ ခရီးထြက္ရင္း ေရာဂါဆန္းတစ္ခုုရရွိကာ ထုုိႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၈ ရက္ေန႔၌ ကြယ္လြန္ေလ၏။ ထုုိအခါမွစ၍ ထုုိေရာဂါနာမည္ကိုု အီဘုုိလာျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ျဖစ္ပြါးခဲ့ေသာေၾကာင့္ အီဘုုိလာေရာဂါဟုု ေခၚတြင္ၿပီး ထင္ရွားခဲ့ေလ၏။ 

ထုုိေရာဂါကူးစက္ခံရသူသည္ ႏွစ္ရက္မွ သုုံးပတ္အတြင္း အပူဖ်ားျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္းနာျခင္း၊ ၾကြက္သားနာျခင္း၊ ေခါင္းမူးေခါင္းကိုုက္ျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ ၀မ္းေလ်ာ၀မ္းပ်က္ျဖစ္ျခင္း ႏွင့္ အသဲ အဆုုတ္တုုိ႔ အလုုပ္မလုုပ္ေတာ့ျခင္း၊ ခႏၶာကုုိယ္တြင္းျပင္ေသြးယုုိစီးျခင္းစသည့္ လကၡဏာမ်ား ျဖစ္လာေလေတာ့၏။ ထုုိေရာဂါရွိေနေသာ လူ သုုိ႔မဟုုတ္ တိရစၦာန္တုုိ႔၏ ေသြး ေခၽြး စသည္တုုိ႔မွလည္း ကူးစက္ႏိုုင္သည္ဟုု ၀ီကီ၌ ဆုုိထားေလ၏။ (အက်ယ္သိလုုိပါက ၀ီကီ သုုိ႔သြားၿပီး ရႈၾကပါလွည့္)။ ထုုိေရာဂါသည္ ယခုုအခါ အေနာက္အာဖရိကႏိုုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ဂီနီယာ၊ ဆီရလီယြန္၊ လုုိက္ေဘးရီးယားႏွင့္ နိုုင္ဂ်ီးရီးယားႏိုုင္ငံတုုိ႔၌ ျဖစ္ပြါးေနေလ၏။ လြန္ခဲ့သည့္ မတ္ခ်္လကစၿပီး ယခုုအခ်ိန္အထိ ထုုိေရာဂါျဖင့္ လူေပါင္း ၂၄၀၀ ေက်ာ္ ေသဆုုံးၿပီး ျဖစ္ေလ၏။

ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ဆုုိသကဲ့သုုိ႔ ကၽြႏုု္ပ္သည္လည္း အသက္ရႈမ၀သလုုိလုုိ တကုုိယ္လုုံး ယားယံလာသလုုိလုုိ ဗုုိက္ထဲက နာလာသလုုိလုုိ ျဖစ္လာေလ၏။ ဒါဆုုိ ေသခ်ာၿပီ အီဘုုိလာ။ အီဘုုိလာဆုုိရင္... ဆက္ၿပီးမေတြးရဲေတာ့။ တကုုိယ္လုုံး ေတာင့္တင္းလာသည္။ ေျခေတြလက္ေတြ ေလျဖတ္သလုုိျဖစ္လာသည္။ ပါးစပ္ေတြလဲ ထုုံက်င္လာေလသည္။ သြားေတြလဲ က်ိန္းစပ္လာေလသည္။ ငါ ဒီအတုုိင္း အရႈံးေပးလုုိ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။ လုုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ ငါ ဘာမွ မျဖစ္ေစရဘူး။ ငါ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ငါ ငါ ငါ။ ဂါးးးးးးးးးး။

မ်က္လုုံးဖြင့္ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ ညဥ့္ တစ္နာရီ။ လန္႔ႏုုိးလာမွ ပါးစပ္ထဲက သံပုုရာသီးျခမ္းကုုိ ေထြးထုုတ္ၿပီး ပါးလုုပ္က်င္းလုုိက္ရသည္။ က်င္လိုုက္ က်ိန္းလုုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။ အင္း.... မုုိးမလင္းေသးဘူး။ အခ်ိန္ရွိေသးတယ္။ ထပ္ နွပ္လုုိက္ဦးမွ။

"ကဲ အစက မေျပာလား။ အအိပ္မက္ေသာ သူအဖုုိ႔ ညဥ္႔တာတုုိ႔သည္ တိုုလြန္းလွေခ်၏" လုုိ႔။  ။


သေဗၺသတၱာ အေ၀ရာ ေဟာႏၱဳ။
သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား)
(၁၉၊၀၉ ၊၂၀၁၄ ေသာၾကာေန႔ ၀၀း၄၀ နာရီ)


မွတ္ခ်က္။
၀ီကီပီဒီယားမွ အခ်က္အလက္ အနည္းငယ္ ယူထားပါသည္။


BPP Challenge
.


Monday 8 September 2014

ကမၻာေက်ာ္ ကုုိယ္၀န္သည္


ဒီေန႔ ေတာ္သလင္း လျပည့္ေန႔။ ဒါမွမဟုုတ္ ဂရုုဓမၼအခါေတာ္ေန႔။ ဂရုုဓမၼဆုုိတာ ငါးပါးသီလကိုု ေျပာတာပါဘဲ။ ဒါဆုုိ ဒီေန႔ ငါးပါးသီလေန႔ေပ့ါ။ ဇာတ္ေတာ္ထဲမွာေတာ့ ရွင္ဘုုရင္ကစၿပီး ျပည့္တန္ဆာထိ ငါးပါးသီလေစာင့္ထိန္းၾကတယ္တဲ့။ အက်ိဳးေက်းဇူးကေတာ့ မုုိးေလ၀သမွန္ကန္ၿပီး ကပ္ႀကီးသုုံးပါးက လြတ္ေျမာက္တယ္တဲ့။ ဗုုဒၶဘာသာကိုု အမြန္ျမတ္ထားတဲ့ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလဲ ၀ါတြင္းကာလေတြမွာ ဂရုုဓမၼသီလေစာင့္ထိန္းလုုိက္နာၾကဖုုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းထုုတ္ၿပီး ၿမိဳ့ထဲလွည့္လည္ႏုုိးေဆာ္ၾကသတဲ့။ သာဓုု သာဓုု သာဓုု။

အမွန္က ဂရုုဓမၼအခါေတာ္ေန႔အေၾကာင္း ေရးခ်င္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။  မင္းသမီးကိတ္ ဂရုုဓမၼအခါေတာ္ေန႔မွာ ကုုိယ္၀န္ရတဲ့ အေၾကာင္းေလး နဲနဲ တုုိ႔ထားမလုုိ႔ပါ။ ဒီကေလးဟာ မင္းသား၀ီလ်ံႏွင့္မင္းသမီးကိတ္တိုု႔ရဲ့ ဒုုတိယကေလး ျဖစ္သလုုိ ၿဗိတိန္ႏိုုင္ငံရဲ့ ေလးေယာက္ေျမာက္ နန္းညြန္႔လ်ာေလး ျဖစ္လာမွာပါ။ တုုိက္ဆုုိင္မႈလုုိ႔ ဆုုိေလမလား၊ ပုုဗၺနိမိတ္လုုိ႔ ဆုုိေလမလား မသိ။ သူတုုိ႔ရဲ့ ပထမကေလးကိုု မႏွစ္က ၀ါဆုုိလျပည့္ေန႔ႀကီးမွာ ေမြးဖြားလာၿပီး မုုိးခ်ဳန္းသံ မုုိးႀကိဳးပစ္သံ တညံညံနဲ႔ သဘာ၀တရားရဲ့ ေကာင္းခ်ီးေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့။ အခုုလဲ ဒုုတိယကေလးကုုိ ဒီေန႔ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔ႀကီးမွာ ကိုုယ္၀န္ရျပန္ၿပီတဲ့။ ကိုုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားဆုုိရင္ေတာ့ လာမဲ့ႏွစ္ ၀ါဆုုိလျပည့္ေန႔မွာ ေမြးဖြားျပန္ေလမလား မသိ။ ဘယ္လုုိဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပထမကေလးကိုု ၀ါဆုုိလျပည့္ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အခုုဒုုတိယကေလးကိုု ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔ ဂရုုဓမၼအခါေတာ္ေန႔မွာ ကိုုယ္၀န္တည္ေနတာကေတာ့ သူတုုိ႔ေလးေတြရဲ့ ထြန္းေတာက္မဲ့ နိမိတ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္လာႏိုုင္ပါတယ္။ 

မင္းသား၀ီလ်ံက ဒုုတိယေျမာက္ကေလးကိုု လူ႔ေလာကထဲ ဆြဲေခၚဖုုိ႔ ျပင္ဆင္ေနေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီေတာ္ေမာင္ မင္းသား လူပ်ိဳႀကီး ဟယ္ရီကေတာ့ ကဲလုုိ႔ေကာင္းတုုန္း ေပ်ာ္လုုိ႔ေကာင္းတုုန္း။ သူ႔ပုုံစံကုုိက ခပ္ေနာက္ေနာက္ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပုုံစံရယ္။ အခုုလဲ ၾကည့္ သူ႔အကိုုရဲ့ ဒုုတိယကိုုယ္၀န္အတြက္ ဘယ္လုုိ ခံစားရလဲ ဆုုိေတာ့ သူေျဖတာက "I can't wait to see my brother suffer more" တဲ့။ အဲဒီလုုိ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေကာင္။ သူ႔အေဖ ခ်ားလ္စ္မင္းသားႀကီးအတုုိင္းဘဲ။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတာလဲ အဓိပၺါယ္ေတြ အျပည့္အ၀ ရွိပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ တုုိးလာေလ သံေယာဇဥ္မ်ားလာေလ ပိုုၿပီးပူပန္ရေလေလ မဟုုတ္လား။ 

ေတာ္၀င္မင္းသမီး ကုုိယ္၀န္ရၿပီေတာ့ စိတ္ထဲပါတာ မပါတာ အသာထား မိတ္ဖက္ႏိုုင္ငံေတြက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ သမၼတေတြ သက္ဆုုိင္ရာႏုုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြဆီက ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းေတြ ေသာေသာ ညံျပန္ဦးမွာပါဘဲ။ သူႀကီးမင္းလဲ တုုံးဖလားရြာထဲက ေဆြမ်ိဳးအရင္းခ်ာႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ေအးတုုတ္တုုိ႔ ဘုုတ္ဆုုံတုုိ႔ ကိုုယ္၀န္ရရင္သာ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း မလုုပ္ရင္ ရွိမယ္။ ဒီစုုံတြဲႏွင့္ ပတ္သက္လုုိ႔ကေတာ့ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း လုုပ္ခဲ့ရေပါင္း မနည္းခဲ့ဘူး။ သူတုုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္တုုန္းကလဲ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းဘဲ။ မင္းသမီးကိတ္ ပထမကုုိယ္၀န္ရတဲ့ သတင္းၾကားတုုန္းကလဲ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းဘဲ။ ၿပီးေတာ့ သူတုုိ႔ရဲ့ ပထမသားဦးေလး ေဂ်ာ့ဂ်္ကိုု ေမြးဖြားတုုန္းကလဲ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းပါဘဲ။ ကဲ အခုုလဲ ၾကည့္။ သူတုုိ႔ ဒုုတိယရင္ေသြးေလးကိုု ေဆာင္ယူျပန္ၿပီတဲ့။ ဒါလဲ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းပါဘဲ။ 

ဒါေပမဲ့ သူႀကီးမင္းက အေပၚယံ ပါးစပ္ဖ်ားေလးတင္ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း လုုပ္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ရင္ထဲက တကယ္ကိုု လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း လုုပ္တာပါ။ အားေပးရမွာေပါ့။ ကုုိယ္မွ သူတုုိ႔လုုိ မတတ္ႏုုိင္တာ။ ပထမကေလး ဒုုတိယကေလးမွ မဟုုတ္ပါဘူး။ သူတုုိ႔ ရလာမဲ့ တတိယကေလး စတုုတၳကေလး ..အုုိ... ကုုန္ကုုန္ေျပာရရင္  ဒါဇင္ေလာက္ ေမြးေလ့ပေစ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းေတြ လုုပ္ေနဦးမွာပါ။ သူတုုိ႔ ပုုံစံၾကည့္ရတာလဲ ဆက္ေမြးဦးမဲ့ ပုုံစံေတြဘဲေလ။ ပထမကေလးေမြးလုုိ႔ ၁၄လဘဲ ရိွေသးတယ္။ အခုု ဒုုတိယကေလး ကိုုယ္၀န္ရျပန္ၿပီတဲ့။ အားေပးလွ်က္ပါ ၀ီလ်ံႏွင့္ကိတ္တုုိ႔ေရ။ ဆက္သာႀကိဳးစားၾကပါ။ အခုုလဲ ဒီကုုိယ္၀န္ေလးအတြက္...

"မဲနီး ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းစ္" ပါ။ 


စိတ္၀င္စားေသးရင္..

.

Saturday 6 September 2014

ခ်န္ပီယံမ်ားသုုိ႔ ဂုုဏ္ျပဳေတးထပ္



ဖလားေတြ ဆင္ ဆင္ ဆင့္
ျမင္ ျမင္ ျမွင့္တင္ပုုံ။
ရင္ ရင္ ရင့္အခုုန္
ၾကင္ၾကင့္စုုံ ေရႊေဘာ။
ေပ်ာ္ ေပ်ာ္ ေပ်ာ့္ ေမာ္ ေမာ့ ေမာ္တယ္
ေက်ာ္ ေက်ာ့္ ေက်ာ္ နိမိတ္အေဟာ။

ေရႊ ေရႊ ေရႊ ႔ ေရႊျပည္ခြင္မယ္
ေဆြၾကည္ရႊင္ မေနာ။
ေနျခည္ဆင္ အေစာထေတာ့
သေဘာက် လန္းပုုံ။
ရႊင္ ရႊင့္ ရႊင္ ရႊင္မဆုုံး
ခင္ခင့္ၿပဳံး ေဇာကပ္လုုိ႔ တုုန္။

တင္တင့္လုုိ႔  ညင္ညင့္ခုုန္သည္
လ်င္လ်င့္ပုုံ အၿပဳံးနဲ႔။
မရႈံးကြဲ႔ ျမန္ ျမန္႔ ျမန္
ငါတုုိ႔ရဲ့ စံ။
ေအာင္ပြဲရ မွန္ မွန္႔ မွန္တယ္
ခ်န္ ခ်န္႔ ခ်န္ ပီယံတဲ့ေလး။  ။


(တုုံးဖလားရြာစား သူႀကီးမင္း) း)



မဒမ္ကုုိး(ေဒၚစိန္တင္) ရဲ့ BPP Challenge ကုုိ ေအာင္ပြဲရ ျမန္မာေဘာလုုံးခ်န္ပီယံႏွစ္သင္းအတြက္ ဂုုဏ္ျပဳေတးထပ္ျဖင့္ ျပန္လည္တုုန္႔ျပန္ေပးလုုိက္ပါတယ္။ ေအာက္ပါ ဘေလာ့ဂါမ်ားကိုုလည္း ထပ္မံ၍ BPP Challenge  လုုပ္ေပးလုုိက္ပါတယ္။ အခ်ိန္ေလး အနည္းငယ္ရွိရင္ျဖင့္ ဘကုုန္းရြာႀကီးအား မစေတာ္မူၾကပါ ခင္ဗ်ား။ း)


.


Monday 1 September 2014

ဘေလာ့ပုုိ႔စ္တင္ရန္ စိန္ေခၚျခင္း




ခုုတေလာ ကမၻာတ၀ွမ္းလုုံး ေခတ္စားေနသည့္ Ice-Bucket-Challenge ကုုိ စိတ္၀င္စားေနမိသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စိန္ေခၚၿပီး ေရခဲေရျဖင့္ ဦးေခါင္းေပၚမွ ေနၿပီး တကုုိယ္လုုံးသုုိ႔ ေလာင္းခ်ရသည္။ သုုိ႔မဟုုတ္ ေရခဲေရ ေပ်ာ္၀င္ေနသည့္ ေရခ်ိဳးကန္၊=ေရကန္၊ ေခ်ာင္း၊ ျမစ္၊ ပင္လယ္ စသည္တုုိ႔ထဲသိုု႔ ခႏၶာကုုိယ္ကိုု စိမ္နစ္ရသည္။ ထုုိကဲ့သိုု႔ လုုပ္ျခင္းသည္ အခ်ီးႏွီးအလဟႆေတာ့မဟုုတ္။ Amyotrophic Lateeral Sclerosis အမည္ရွိ ေရာဂါ ခံစားေနရသူတုုိ႔ကုုိ ကိုုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ေပးဖုုိ႔ႏွင့္ ေရာဂါရွာေဖြကုုသေရးသုုေတသန အသင္းအဖြဲ႔အတြက္ ရံပုုံေငြ ရွာေပးျခင္းျဖစ္၏။ ထုုိ Ice-Bucket-Challenge ကိုု အစပ်ိဳးခဲ့ရာႏိုုင္ငံမွာ အေမရိကန္ႏိုုင္ငံျဖစ္သည္။

ထုုိေရာဂါသည္ သြက္ခ်ာပါဒမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ၾကြက္သားမ်ား ေသသြားကာ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း၊ စကားေျပာျခင္း၊ စားမ်ိဳျခင္း၊ အသက္ရွဴျခင္းတုုိ႔ ခက္ခဲလာၿပီး ေနာက္ဆုုံး၌ ေသဆုုံးရသည္အထိ ျဖစ္ပြါးတတ္ပါသည္။ ထုုိေရာဂါ၏ ခံစားမႈတုုိ႔မွာ ေရခဲေရျဖင့္ နာရီမ်ားစြာ အေလာင္းခံရျခင္း အစိမ္ခံရျခင္းကဲ့သုုိ႔  ခံစားရေသာ ပုုံစံမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ ထုုိေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္တုုိ႔ကိုု သနားညွာတာနားလည္မႈ ရွိေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ထုုိ  Ice-Bucket-Challenge ျပဳလုုပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထုုိ Ice-Bucket-Challenge သည္ ၂၀၁၄ ဂ်ဴလုုိင္-ၾသဂုုတ္လမ်ားတြင္ ကမၻာတ၀ွမ္း ေရပန္းစားလာခဲ့သည္။ 

စိန္ေခၚပုုံမွာ မိမိကိုုယ္ကုုိ ေရခဲေရျဖင့္ ေလာင္းၿပီး သုုိ႔မဟုုတ္ အေလာင္းခံၿပီး သုုိ႔မဟုုတ္ ေရခဲေရစိမ္ၿပီး မိမိရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္သူ သိုု႔မဟုုတ္ ေဆြမ်ိဳးတုုိ႔ကိုု နာမည္ထုုတ္ေဖာ္ၿပီး စိန္ေခၚရသည္။ ဥပမာအားျဖင့္... က်ေနာ္ အန္တီတင့္ ဆရာဟန္ ကမုုိးသက္ တုုိ႔ကိုု စိန္ေခၚပါတယ္.. ဆုုိၿပီး မိမိကုုိယ္ကုုိ ေရခဲေရေလာင္းရန္ သုုိ႔မဟုုတ္ ေရခဲေရထဲ ဆင္းစိမ္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုုိက့ဲသုုိ႔ စိန္အေခၚ ခံရသူတုုိ႔သည္ ၂၄ နာရီအတြင္း မိမိ ထပ္မံစိန္ေခၚလုုိသူမ်ားကိုု နာမည္ထုုတ္ေဖာ္ စိန္ေခၚၿပီး ကိုုယ္တုုိင္လည္း ေရခဲေရျဖင့္ေလာင္းျခင္း သုုိ႔မဟုုတ္ ေရခဲေရထဲစိမ္ျခင္းတုုိ႔ကိုု ျပဳလုုပ္ျခင္းျဖင့္ ျပန္လည္တုုန္႔ျပန္ရမည္ျဖစ္သည္။ သုုိ႔မဟုုတ္ပါက ရံပုုံေငြ ေပးလွဴရမည္ ျဖစ္သည္။ 

အမွန္မွာ စိန္ေခၚခံရသူသည္ စိန္ေခၚသည့္အတုုိင္း ျပဳလုုပ္ႏုုိင္ပါက အေမရိကန္ ေဒၚလာ တစ္ဆယ္သာ ေပးလွဴရမည္ ျဖစ္ၿပီး အကယ္၍ စိန္ေခၚမႈအတုုိင္း မျပဳလုုပ္ႏိုုင္ (ေရခဲေရျဖင့္ မေလာင္းႏိုုင္ မစိမ္ႏုုိင္) ပါက  အေမရိကန္ ေဒၚလာ တစ္ရာတိတိ ေပးလွဴရမည္ ျဖစ္သည္။ ဆုုိလုုိသည္မွာ စိန္အေခၚခံရသူသည္ စိန္ေခၚမႈအတုုိင္း လုုပ္ႏိုုင္သည္ ျဖစ္ေစ မလုုပ္ႏိုုင္သည္ျဖစ္ေစ ရံပုုံေငြ ေပးလွဴရမည္ ျဖစ္သည္။ အနည္းနဲ႔ အမ်ားသာ ကြာသည္။ သုုိ႔ေသာ္ ေစတနာအေလွ်ာက္ အလွဴေငြမ်ားစြာ လွဴဒါန္းလုုိကလည္း လွဴဒါန္းႏိုုင္ပါသည္။ 
......

BPP (Blog-Post-Published) Challenge ျဖစ္ေပၚလာပုံ..
ထုုိအထက္ပါ Ice-Bucket-Challenge ကိုု အတုုယူၿပီး  ဘကုုန္းရြာ (ျမန္မာဘေလာ့) ေလး စည္ကားတုုိးတက္လာရန္ စဥ္းစားမိလာသည္။ ဘကုုန္းရြာေလးသည္ ၂၀၀၈-၂၀၁၁ ေလာက္ထိ စည္းကားသိုုက္ၿမိဳက္ လာခဲ့သမွ် ထုုိကာလ ေနာက္ပုုိင္း၌ တစတစ ေျခာက္ေသြ႔၍ လာေလသည္။ ဖဦးထုုပ္ရြာ (ေဖ့ဘုုတ္စ္) ေလး စည္ကားလာၿပီး ေနာက္ၿပီး ဘကုုန္းရြာသူ ရြာသားမ်ား ဖဦးထုုပ္ရြာသုုိ႔ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုုရာ ေရႊ႔ေျပာင္းကုုန္ၾကသည္မွာလည္း ဘကုုန္းရြာ ဆုုတ္ယုုတ္ရျခင္း၏ ႀကီးမားလွစြာေသာ အေၾကာင္းတစ္ခုု ျဖစ္ေပသည္။ 

မည္သူ႔မည္သူ႔ကိုုမွ အျပစ္မေျပာလုုိပါ။ အဆင္ေျပရာေဒသ၌ က်က္စားက်င္လည္တတ္ၾကသည္မွာ တိရစၦာန္အစ လူနတ္ျဗဟၼာအဆုုံး=သတၱ၀ါအားလုုံးတုုိ႔၏ ဓမၼတာႀကီးတစ္ခုု မဟုုတ္ပါေလာ။ သုုိ႔ေသာ္ မိမိေမြးဖြားရာေဒသ ဘကုုန္းရြာေလးကုုိ ေမ့ထားၾကသည္ကိုုေတာ့ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမဆုုံး  ျဖစ္ရေလသည္။ ႏိုုင္ငံအသီးသီး၌ ႀကီးပြါးတုုိးတက္ေနၾကသည့္ ဘကုုန္းရြာသူ ရြာသားမ်ားကိုု လြမ္းဆြတ္သတိရ၍လည္း ေျဖမဆည္ႏုုိင္ျဖစ္ရသည္။ အတိတ္က သူတုုိ႔၏ လက္ရာလွလွမ်ားကိုု တဖန္ခံစားထိေတြ႔ လုုိမိသည္။ သူတုုိ႔၏ အႏုုအရြအလွတုုိ႔ႏွင့္ ေ၀းကြာေနရသည့္အတြက္ စာေပရသသြက္ခ်ာပါဒ ျဖစ္ေနမိသည္။ ဘကုုန္းရြာခ်စ္သူပီပီ ဘကုုန္းရြာသူရြာသားတုုိ႔၏ လက္ရာမြန္ေလးမ်ားကုုိ မစားသုုံးရသည့္အတြက္ အကန္းကဲ့သုုိ႔ အဆြ႔ံကဲ့သုုိ႔ အအကဲ့သုုိ႔ အရူးကဲ့သုုိ႔ ျဖစ္ေနေပသည္။

ထုုိကဲ့သုုိ႔ ဘကုုန္းရြာျဖစ္ လက္ရာလွလွမ်ား ရွားပါးလာမႈအတြက္ စာေပရသသြက္ခ်ာပါဒ ခံစားေနရျခင္းသည္ "စာတတ္ေျမာက္ခ်င္ပါလွ်က္ အေျခအေန အခ်ိန္အခါ အရပ္ေဒသ ဆင္းရဲမြဲေတမႈတုုိ႔ ကြာဟခ်က္အရ စာေပမတတ္ေျမာက္ရွာေလေသာ သူတုုိ႔ႏွင့္  အဆင့္နိမ့္စာသင္ေက်ာင္း အေဆာက္အဦအတြင္းတုုိ႔၌ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ ျမန္မာ့ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ား၏ သိမ္ငယ္၀မ္းနည္း ေနရသည့္ ခံစားမႈ" တုုိ႔ႏွင့္ ထပ္တူက်ေလသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ ထုုိကဲ့သုုိ႔ ပညာေရးခ်ိဳ့တဲ့ ရွာေလေသာ ရင္ေသြးငယ္မ်ားကိုု ကုုိယ္ခ်င္းစာ နားလည္ေပးႏိုုင္ရန္အတြက္ ဤ BPP-Challenge အစီအစဥ္ကိုု စတင္လုုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ 

စီစဥ္ပုုံမွာ မိမိကိုုယ္တုုိင္ ဘေလာ့ေပၚ၌ ပုုိ႔စ္တစ္ပုုဒ္တင္ၿပီး မိမိႏွစ္သက္ရာ ဘေလာ့ဂါမ်ားကိုု အမ်ားဆုုံး ဆယ္ေယာက္အထိ စိန္ေခၚရန္ျဖစ္ပါသည္။ စိန္ေခၚခံရသူတုုိ႔သည္လည္း ဘေလာ့ေပၚ၌ ပုုိ႔စ္တစ္ပုုဒ္တင္ျခင္းျဖင့္ ျပန္လည္တုုန္႔ျပန္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုုိကဲ့သုုိ႔ တုုန္႔ျပန္ရာ၌လည္း မိမိႏွစ္သက္ရာ ဘေလာ့ဂါ အမ်ားဆုုံး ဆယ္ေယာက္အား ထပ္မံ၍ စိန္ေခၚႏိုုင္ပါသည္။ အခ်ိန္မီ မတုုန္႔ျပန္ႏိုုင္ပါက ကေလးပညာေရးအသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုုခုုအား အလွဴေငြ ၅၀၀၀ က်ပ္ ေပးလွဴရမည္ျဖစ္သည္။ ထုုိကဲ့သုုိ႔ ျပဳလုုပ္ျခင္းျဖင့္ ဘကုုန္းရြာေလးစည္ကားလာၿပီး ပညာရည္ေသာက္သုုံးေနေသာ ျမန္မာ့ရင္ေသြးငယ္မ်ားအတြက္လည္း ပညာေရး ရံပုုံေငြ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစသည္ဆုုိလွ်င္ ၀မ္းသာမဆုုံး တၿပဳံးၿပဳံး ျဖစ္ေနမိမွာ ေသခ်ာပါေတာ့သည္။

သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကိုု ေအာက္ပါအတိုုင္း အၾကမ္းဖ်င္း ျပဳလုုပ္ထားပါသည္။ လုုိအပ္သည္မ်ားကိုု ထပ္ျဖည့္ေပးၾကရန္လည္း ေတာင္းခံပါသည္။ 


၁။ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ တစ္ခါ BPP-Challenge လုုပ္လွ်င္ ဆယ္ေယာက္ထက္ ပုုိၿပီး မလုုပ္ရ။

၂။ BPP-Challenge လုုပ္ထားေၾကာင္း အခ်ိန္မီ အေၾကာင္းၾကား၍ ရႏုုိင္သည့္ ဘေလာ့ဂါတုုိ႔ကုုိသာ BPP-Challenge လုုပ္ရမည္။

၂။ BPP-Challenge အလုပ္ခံရသူသည္ BPP-Challenge လုုပ္ၿပီး ႏွစ္ပတ္အတြင္း ဘေလာ့ေပၚ၌ ပိုု႔စ္တစ္ပုုဒ္ တင္ရမည္။

၃။ BPP-Challenge အလုပ္ခံရသူသည္ မိမိႏွစ္သက္ရာ ေခါင္းစဥ္၊ မိမိႏွစ္သက္ရာ အေၾကာင္းအရာတုုိ႔ကိုု ေရးႏိုုင္သည္။

၄။ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ပုုိ႔စ္ မတင္ႏိုုင္ပါက မိမိႏွစ္သက္ရာ  ပညာေရးလုုပ္ငန္းသုုိ႔ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၅၀၀၀ ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ သက္ဆုုိင္ရာေငြေၾကး အလွဴေငြကုုိ ေပးလွဴရမည္။ (ထုုိထက္ပုုိ၍ ေပးလွဴလုုိပါကလည္း လက္ခံပါသည္)။ (ျမန္မာမုုဒိတာအဖြဲ႔၀င္ပီပီ ဦးစြာအေနျဖင့္ ျမန္မာမုုဒိတာသုုိ႔ ေပးလွဴရန္ဟုု အႀကံျပဳခ်င္သည္)။ း)

၅။ လွဴဒါန္းမႈ ျပဳလုုပ္ၿပီးေသာ ဘေလာ့ဂါမ်ားကိုုလည္း ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္လြန္ပါက ထပ္မံ၍ BPP-Challenge လုုပ္ႏုုိင္သည္။

၆။-BPP-Challenge လုုပ္ျခင္းကိုု တစ္ခုုမက မ်ားစြာ ၿပိဳင္တူ ခံရလွ်င္ အားလုုံးအတြက္ ပုုိ႔စ္တစ္ပုုဒ္ ေရးၿပီးတုုန္႔ျပန္ပါက အလုုပ္ၿပီးေျမာက္သည္ဟုု မွတ္ယူပါမည္။ 

၇။-မိမိ BPP-Challenge လုုပ္ထားသူမ်ားကိုု အသိေပးရာ၌ တဂ္(Tag) လုုပ္ထားသည္ဟုု မသုုံးဘဲ ခ်ဲလင့္  (Challenge) လုုပ္ထားသည္ဟုု အသုုံးျပဳရန္ ျဖစ္ပါသည္။

၈။ ပုုိ႔စ္တင္ၿပီးေၾကာင္း အသိေပးရာ၌ ပိုုမုုိျမန္ဆန္စြာ စာဖတ္သူထံ အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ ေရာက္ရွိေစရန္ https://www.facebook.com/groups/mbcdays/ သုုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး အသိေပးေစလုုိပါသည္။ ထုုိေဖ့စ္ဘုုတ္ကိုုလည္း မိမိတုုိ႔ကိုုယ္ပိုုင္ ေဖ့စ္ဘုုတ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားေစလုုိပါသည္။

၉။ မိမိကတဖန္ ျပန္ၿပီး ခ်ဲလင့္ျပန္လုုပ္ရာတြင္ ခ်ဲလင့္လုုပ္ခံထားရသူမ်ား အခ်ိန္မီ သိရွိေစႏုုိင္ရန္အတြက္ အထက္ပါ ေဖ့စ္ဘုုတ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုုိသူတုုိ႔၏ ဘေလာ့စီေဘာက္စ္၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုုိသူတုုိ႔၏ ဘေလာ့ေနာက္ဆုုံးပုုိ႔စ္၌ ကြန္မင့္ေပး၍ေသာ္လည္းေကာင္း အသိေပးၾကေစလုုိပါသည္။

၁၀။=Ice-Bucket-Challenge ႏွင့္BPP-Challenge တုုိ႔၏ ကြာျခားခ်က္မွာ Ice-Bucket-Challenge အလုုပ္ခံရသူသည္ ျပန္လည္တုုန္႔ျပန္ႏုုိင္လွ်င္ ၁၀ ေဒၚလာ၊ မတုုန္႔ျပန္ႏုုိင္လွ်င္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ေပးလွဴရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း BPP-Challenge အလုုပ္ခံရသူမွာ ျပန္လည္တုုန္႔ျပန္ႏိုုင္လွ်င္ အလွဴေငြ ေပးလွဴရန္ မလုုိေပ။ မတုုန္႔ျပန္ႏုုိင္မွသာ ၅၀၀၀ က်ပ္ ေပးလွဴရန္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၁ ။ လုုိအပ္ပါက အမ်ားစုု သေဘာတူညီမႈျဖင့္ စည္းကမ္း အေလ်ာ့အတင္း ျပဳလုုပ္ႏိုုင္သည္။
.....


သူႀကီးမင္းအေနျဖင့္ ဦးစြာ ပထမ ေစ်းဦးေပါက္ ေအာက္ပါ ဘေလာ့ဂါမ်ားအား BPP-Challenge လုုပ္ပါသည္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ တုန္႔ျပန္ေပးၾကေစလုုိပါသည္။  


သေဘာမတူပါကလည္း မည္သုုိ႔မွ် စိတ္တြင္းမရွိပါ။ အတင္းအၾကပ္သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္သြားပါကလည္း ေတာင္းပန္ပါသည္။ ဘကုုန္းရြာေလး စည္ကားဖုုိ႔လုုိရင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

ေမတၱာျဖင့္
သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား)

.