Thursday 30 April 2009

ကၽြႏ္ုပ္၏ ရွိရင္းစြဲ သီအုိရီ

ကၽြႏု္ပ္သည္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္၏။ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ တိရစၦာန္သတၱ၀ါမ်ားထက္ အသိဥာဏ္ရွိ၏။ ထုိ႔ျပင္ လမ္းမွန္ေပၚေရာက္မွ လမ္းမေပ်ာက္ေစနဲ႔ ဟူေသာ ဆရာသမားတစ္ေယာက္၏ ၾသ၀ါဒကုိ ဦးထိပ္မွာပန္ဆင္ထားၿပီး (ကၽြႏု္ပ္အထင္)လမ္းေၾကာင္းမွန္မွန္ေလ်ာက္ေနသူလည္းျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္၏လမ္းေၾကာင္းအမွန္သည္ အျခားသူမ်ားအဖုိ႔ လမ္းမွားျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္၏။

နတ္သမီးတမွ်လွပသည့္ သူေယာင္မယ္တစ္ဦးက ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ၿပီး လမ္းမွားဘက္ ဆြဲေခၚသြားလ်င္လည္း ကၽြႏု္ပ္လုိက္ပါလိမ့္မည္မဟုတ္။ မင္းကုသလုိ ရုပ္ဆုိးသည့္သူတစ္ေယာက္က လမ္းမွန္ေပၚဆြဲေခၚသြားလ်င္မူလည္း ကၽြႏု္ပ္ ေတြေ၀စဥ္းစား အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမည္မဟုတ္။ အမွန္ဟု ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္ လက္ခံထားေသာ လမ္းကို ကၽြႏု္ပ္ တြင္တြင္ႀကီး ေလ်ာက္လွမ္းမည္သာတည္း။

လမ္းအမွန္ဟုယူဆ၍ လမ္းေၾကာင္းေပၚေလ်ာက္လွမ္းေနေသာ ကၽြႏု္ပ္သည္ လမ္းေပၚ၌ ခလုပ္တုိက္မိလ်င္ တုိက္မိသည့္ ခလုပ္ကုိ ျဖတ္ပစ္မည္။ ထုိ႔အတူ လမ္းမွားဘက္သုိ႔ နယ္ကၽြံသြားလ်င္ ေက်ာ္လြန္သြားသည့္ ကၽြႏု္ပ္၏ ေျခေထာက္ကုိ ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ ျဖတ္ပစ္မည္သာတည္း။

လူတစ္ေယာက္သည္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လူသတ္လက္နက္ကုိ ကုိင္ေဆာင္ထားၿပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အလြန္ေကာင္းမြန္သည့္ အစားအစာကုိေပးခဲ့ျငားအံ့။ ထုိအစားအစာကုိ ကၽြႏ္ုပ္သည္ မစင္ဘင္ပုပ္ထက္ရြံရွာ၏။ သတၱ၀ါအားလံုး အစာအဟာရအေပၚ မွီခုိေနရသည္ ဟူေသာ သီအုိရီကုိ ကၽြႏု္ပ္ ႏွလုံးသားထဲ ယုံယံုၾကည္ၾကည္လက္ခံ၏။ သုိ႔ေသာ္ အထက္က ေဖာ္ျပသည့္ အစားအစာကုိမူ ကၽြႏု္ပ္ အသက္ေသရမည္ထက္ ပုိေၾကာက္၏။ ပုိရြံရွာ၏။ ပုိေအာ့ႏွလုံးနာ၏။

ေစတနာသည္ ေကာင္းသည့္ဘက္မွာ ထားလ်င္ေကာင္း၏။ ဆုိးသည့္ဘက္မွာ ထားလ်င္ဆုိး၏။ အေကာင္းအဆုိးမကြဲသည့္ ေစတနာျဖင့္ ေကၽြးေမြးေသာ သဲတစ္ရွပ္ရွပ္ေရာေႏွာထားသည့္ ဆီတစ္၀င္း၀င္း ထမင္းဟင္းကုိ ကၽြႏု္ပ္မသုံးေဆာင္လုိ။ ပါးစပ္မွာ ယစ္ေသရည္ေပက်ံေနၿပီး စကားသံေလးေလးသြဲ႔သြဲ႔ နဲ႔ ေဟာေျပာေသာ သစၥာတရားကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္မနာၾကားလုိ။ သစၥာတရားသည္ အမွန္ျဖစ္၏။ ျဖဴစင္၏။ ၾကည္လင္၏။ သန္႔ရွင္း၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျဖဴစင္ ၾကည္လင္ သန္႔ရွင္းၿပီး အမွန္ျဖစ္ေသာ သစၥာတရားသည္ သူရူးသူမူးတုိ႔ထံ၌ တည္ရွိမေနေပ။

အမ်ားအားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ၿငိမ္ေနတတ္၏။ ၿငိမ္ေန၍ တိမ္လိမ့္မည္ဟု မထင္ေစလုိ။ နက္သထက္နက္၏။ ထက္သထက္ ထက္၏။ သြက္သထက္ သြက္၏။ လက္သထက္ လက္၏။ သုိ႔ေသာ္ နက္တာ ထက္တာ သြက္တာ လက္တာ စသည္တုိ႔ကို ကၽြႏု္ပ္ အနည္းငယ္မွ် စိတ္မ၀င္စား။ ကၽြႏု္ပ္စိတ္၀င္စားသည္မွာ လမ္းမွန္ဟု ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္ေနသည့္ လမ္းေပၚ ပုံမွန္တည့္တည့္ေလ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ျဖစ္၏။

ကၽြႏု္ပ္သည္ သိန္(သိဟ္)ရာသီတြင္ဖြား၏။ သိန္ရာသီဖြားမုိ႔ ဗီလိန္ဟု အျမင္မေရြ ႔ေစလုိ။ ကၽြႏ္ုပ္က အေမ့ရဲ ႔သား ျခေသၤ့။ ျမက္မစားဘူး။ သက္သတ္လြတ္မစားဘူး။ မလုိအပ္လ်င္ ေျခသည္းလက္သည္း ၀ွက္ထား၏။ လုိအပ္လ်င္ ထုတ္သုံး၏။ အင္အားကုိသုံး၏။ မ်က္လုံးကုိ အရွင္ထား၏။ ရင္ဘတ္ကုိ မတ္မတ္ထား၏။

အကယ္၍ ေသရည္ေသရက္အံဖတ္ဆုိ႔ေနေသာ သိၾကားမင္းက ၀ရဇိန္လက္နက္ကုိင္ထားၿပီး ကၽြႏု္ပ္ကုိ လမ္းမွားသုိ႔ အတင္းတြန္းပုိ႔ျငားအံ့။ ထုိသိၾကားမင္းသည္ ေရွ ့လာမည့္ သႀကၤန္ကာလ၌ လူ႔ျပည္သုိ႔ ဘာညာကုိင္ၿပီး ဆင္းသက္ခြင့္ရလိမ့္မည္မဟုတ္ေတာ့။ အကယ္၍ ထုိသိၾကားမင္းသည္ လာမည့္ႏွစ္ သႀကၤန္ကာလ၌ ဆင္းသက္ခြင့္ရခဲ့ျငားအံ့ ကၽြႏု္ပ္သည္ကား ၄င္းႏွစ္သႀကၤန္၌ တူးပုိ႔တူးပုိ႔ သႀကၤန္သီခ်င္းကုိ နားဆင္ခြင့္ရလိမ့္မည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။

သုိ႔ေသာ္.. ကၽြႏု္ပ္သည္ တက္က်ိဳးရင္ လက္ထုိးေလွာ္မည္ ဆုိသည့္ လူစားမ်ိဳးျဖစ္၏။ မဟာဇနကထုံးကုိ ႏွလုံးမူထား၏။ အင္အားမမွ် အေျခမလွၿပီး ခႏၶာကုိယ္ကုိ စြန္႔လြတ္ခဲ့ရလ်င္လည္း ၀ိညာဥ္ဘ၀ျဖင့္ ဆက္လက္တုိက္ပြဲ၀င္မည့္သူျဖစ္၏။ သိၾကားဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ားဘဲျဖစ္ျဖစ္ အလကားေကာင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြႏု္ပ္၏ အင္အားကုိ ေလ်ာ့သုံးလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထိ အားစုိက္ၿပီး လမ္းေၾကာင္းမွန္သုိ႔သာ ေလ်ာက္လွမ္းမည္ျဖစ္၏။

မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားသည့္ ေစတနာအတုေတြကုိ ေ၀ရာမဏိ၊ ေ၀းစြာ ေရွာင္မည္ျဖစ္၏။ မာယာ သာေဌယ် မာနတုိ႔ မပါသည့္ ေစတနာ အစစ္အမွန္တုိ႔ကုိ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ ရုိရုိေသေသ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္မည္ျဖစ္၏။
အကယ္၍ လူတစ္ေယာက္သည္ လက္၀ဲလက္ျဖင့္ ေစတနာအမွန္အကန္ကုိ ၿမဲၿမဲစြဲကုိင္ထားၿပီး လက္ယာလက္ျဖင့္ အႀကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေပးခဲ့လ်င္မူကား ကၽြႏု္ပ္သည္ ထုိေစတနာပုိင္ရွင္ အႀကံဥာဏ္ပုိင္ရွင္ကုိ ေျခသုတ္ပုဆုိး ေျမြစြယ္က်ိဳးသကဲ့သုိ႔ က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ ဦးအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ၿပီး ထုိသူေပးအပ္သည့္ အႀကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းတုိ႔ကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး လက္ခံပန္ဆင္မည္ျဖစ္ပါ၏။

လက္ရွိအခ်ိန္အခါ၌ ဗုဒၶ၏တရားေတာ္သည္ အမွန္ကန္ဆုံးျဖစ္၏ဟု ကၽြႏု္ပ္ယူဆထား၏။ ယူဆထားသည့္အေလ်ာက္ ဗုဒၶ၏တရားေတာ္မ်ားသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ အေသြးအသားထဲ စီးဆင္းစိမ့္၀င္ေန၏။ ႏွလုံးသားထဲ အနက္ရႈိင္းဆုံး ၀င္ေရာက္ေန၏။ ဦးေဏွာက္ထဲ ပ် ံ ့ႏွ႔ံေနရာယူထား၏။ သုိ႔ေသာ္.. သုိ႔ေသာ္.. အကယ္၍မ်ား ဤကမၻာေလာက၌ ဗုဒၶ၏သစၥာတရားေတာ္ထက္ ပုိ၍ပုိ၍မွန္ကန္တိက်ေသာ အျခားတရားေတာ္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့ျငားအံ့။ ထုိေန႔သည္ ေလာက၌ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ ယုတ္ေလ်ာ့ေသာ ေန႔ျဖစ္မည္ေသခ်ာ၏။ ထုိဗုဒၶဘာသာ၀င္သည္ကား ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ပင္ျဖစ္၏။

မွန္ကန္ေသာ အမွန္တရားကုိ ဦးထိပ္ပန္ဆင္လ်က္.....

...............

Tuesday 28 April 2009

ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ နယ္ခ်ဲ ႔ခဲ့ၾကတာကုိး

ၾကာၾကာ၀ါးမွ ခါးမွန္းသိ။
အေတြ႔အႀကဳံသည္ အေကာင္းဆုံးဆရာျဖစ္သည္။
ကုိယ္တုိင္ႀကဳံမွယုံမည္။
...စတဲ့....စတဲ့ စကားပုံေလးေတြဟာ အရမ္းမွန္ကန္တယ္။

ပထမတုန္းကေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ကမၻာအႏွံ႔နယ္ခ်ဲ ႔ ကုိလုိနီလုပ္ငန္းကုိ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ႀကီး ဘာျဖစ္လုိ႔ လုပ္ခဲ့ၾကသလဲဆုိတာကုိ သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ အခုမွ နဲနဲရိပ္မိလာတယ္။ အဂၤလန္ႏုိင္ငံမွာ ေနရထုိင္ရတာမွ အဆင္မေျပဘဲ။

အစားအေသာက္အေနနဲ႔ၾကည့္မလား။
အသား အသီးအႏွံ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စည္သြပ္ဗူး သစ္သီး၀လံ ပါကင္ထုပ္ ဘာတစ္ခုမွ ျပည္တြင္းျဖစ္မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပင္လယ္နဲ႔နီးတဲ့အတြက္ ပင္လယ္စာနဲနဲက်ဥ္းက်ဥ္းေတာ့ ထြက္ေလာက္ပါတယ္။ က်န္တာျပည္ပက သြင္းကုန္ေတြခ်ည္းဘဲ။ ျပည္တြင္းျဖစ္ကုိသာ အားေပးေနရရင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ လူစင္စစ္က အၿမီးေပါက္တာ ၾကာေရာေပါ့။

သယံဇာတအေနနဲ႔ၾကည့္ဦးမလား။
စိန္ ေၾကာင္ နီလာ ေရႊ ေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမား ဥႆဖယား ေဂါမုတ္ ျမ ဘာရတနာမွ အဂၤလန္က မထြက္ဘူး။ ဘာသယံဇာတေတြထြက္သလဲဆုိေတာ့ ေက်ာက္မီးေသြးဘဲထြက္တယ္တဲ့။ အခုေခတ္အေနအထားအရ ေက်ာက္မီးေသြးေတြကုိ ဘယ္ေနရာမွာ သြားအသုံးျပဳမွာလဲ။ ျပည္တြင္းထြက္ သယံဇာတေတြကုိသာ အစဥ္အၿမဲသုံးစြဲေနၾကမယ္ဆုိရင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဴးေတြ အသားေတာ္အေရာင္ထြက္ ေမွာင္နက္လုိ႔ မဲညိဳ ေထာင္ထြက္နဲ႔မကြဲလုိတယ္ သူ႔ရဲ ႔ ကုိယ္ဇာတိ ဆုိသလုိ ျဖစ္ေနေလာက္ေရာေပါ့။

ပထ၀ီေျမအေနအထားအေနနဲ႔ၾကည့္ျပန္ဦးမလား။
ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ ပင္လယ္ဘဲရွိတယ္။ ဘယ္ႏုိင္ငံနဲ႔မွ ဆက္ရက္မတည္ရွိဘူး။ ဥေရာပ အာရွ အေမရိက အာဖရိက ဘာတုိက္နဲ႔မွလဲ ဆက္စပ္တည္ရွိမေနဘူး။ ပင္လယ္ျပင္မွာ တစ္ကုိယ္တည္း ထီးထီးႀကီးျဖစ္ေနေလရဲ ႔။ ကၽြန္းအစုေလးေတြထဲမွာ ဟုိနားတစ္စု ဒီနားတစ္ခု ေနၾကရရွာတယ္။ နည္းပညာေတြသာ မတုိးတက္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ပင္လယ္ေပ်ာ္ဆလုံလူမ်ိဳးတုိ႔ ေတာင္တန္းေပ်ာ္နာဂလူမ်ိဳးတုိ႔ထက္ေတာင္ပုိဆုိးမွာ ေသခ်ာတယ္။ အေနဆင္းရဲ အစားဆင္းရဲ ျဖစ္ေနရေလာက္ၿပီ။

ရာသီဥတုအေနနဲ႔ၾကည့္လုိက္ပါဦး။
တစ္ႏွစ္မွာ ေႏြဦး ေႏြ ေဆာင္းဦး ေဆာင္း ဆုိၿပီး ေလးရာသီရွိတယ္ဆုိေပမဲ့ အမွန္တကယ္က တစ္ႏွစ္မွာ ေလးရာသီမဟုတ္ဘူး။ တစ္ရက္ထဲမွာေတာင္ ေလးရာသီရွိတာ။ အေရးထဲ ပင္လယ္ျပင္ႏွင့္ ေရခဲျပင္တုိ႔ကုိ ျဖတ္တုိက္ခတ္လာတဲ့ ေလသရမ္းကအဆုိးဆုံး။ ေက်ာထဲ အသည္းထဲေတာင္ စိမ့္၀င္သြားၿပီး ခုိက္ခုိက္တုန္ျဖစ္သြားတယ္။

ဒီေန႔မနက္ အေစာႀကီး အရမ္းေအးခဲ့တယ္။ တကယ္ဆုိ ေႏြဦးေပါက္ရာသီဘဲ။ သမရာသီျဖစ္သင့္တာေပါ့။ ခုေတာ့ ခ်မ္းလြန္းလုိ႔ အပူေပးစက္ေတာင္ ဖြင့္ေနရတယ္။ ခဏေနေတာ့ မုိးေတြ တစ္ေ၀ါ၀ါရြာခ်ပါေရာလား။ အျပင္ခဏထြက္ၿပီးလမ္းေလ်ာက္ဖုိ႔စဥ္းစားထားခဲ့တာ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္သြားတယ္။ ေန႔လည္တစ္နာရီေလာက္က်ျပန္ေတာ့ ေနက်ဲက်ဲပူပါေလေရာ။ ခ်မ္းလြန္းလုိ႔ ၀တ္ထားတဲ့ အေႏြးထည္အထပ္ထပ္ကုိ ျပန္ခၽြတ္ပစ္လုိက္ျပန္ရတယ္။

ေဟာ... အခု ေျပာရင္း ဆုိရင္းနဲ႔ မုိးအုံ႔လာျပန္ၿပီ။ မုိးအုံ႔လာၿပီဆုိကတည္းက အေအးဓါတ္က ပါလာျပန္ပါေရာ။ ခက္လုိက္ပါဘိ။ အေႏြးထည္ျပန္၀တ္ဦးမွဘဲ။ မဟုတ္ရင္ ခုိက္ခုိက္တုန္ေနျပန္ဦးမယ္။ Credit crunch, economic downturn ရက္ရက္စက္စက္ျဖစ္ေနလုိ႔ မလန္းရတဲ့အထဲ ရာသီဥတုက တစ္ရက္ ေလးရာသီ ျဖစ္ေနေလေတာ့ ပုိစိတ္ပိန္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဟူး... ဟူး... ဂစ္.. ဂစ္( ေအးလြန္းလုိ႔ ေမးရုိက္သံ)။ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ဘာအလုပ္မွ မရွိတာခ်င္းအတူတူ ေစာင္ၿခဳံၿပီးေကြးေနတာမွ ပုိေကာင္းဦးမယ္။ ကဲပါ။ ဆုိရုိးေလးတစ္ခုရွိတယ္။ သိလားေတာ့မသိဘူး။ တစ္ေရးႏုိးတဲ့အႀကံ တစ္သိန္းတန္(ေပါင္တစ္သိန္း)တဲ့။ ႏွပ္လုိက္ဦးမယ္။

ဒါေတြေၾကာင့္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ နယ္ခ်ဲ ႔ခဲ့ၾကတာ။


မွတ္ခ်က္။
က်ေနာ္အထင္ျဖင့္ ရမ္းတုပ္ျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။

........

Sunday 26 April 2009

ေတြ႔မွသိတယ္

အမွန္တကယ္
အရင္တုန္းက မသိခဲ့ပါဘူး
ေကာင္းကင္ႀကီးရဲ ႔ အေၾကာင္း
သစ္ပင္ေတြရဲ ႔ စိမ္းလန္းစုိေျပမႈအေၾကာင္း
ပန္းပြင့္ေတြရဲ ႔ အလွအပအေၾကာင္း။

ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ ခံစားသိရွိလာခဲ့တာ
မင္းေလးနဲ႔ေတြ႔မွပါ။

နံနက္မုိးေသာက္အလင္းေရာက္ရင္
စိတ္လႈပ္ရွားစရာနဲ႔ဆုံဆည္းခ်င္ခဲ့တာလဲ
မင္းေလးနဲ႔ေတြ႔မွပါ။

မနက္ဖန္တုိင္း အသက္ရွင္ေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တာလဲ
မင္းေလးပါဘဲ။

ခ်စ္လြန္းလုိ႔
မင္းေလးကုိ စုိက္ၾကည့္ေနရမွာေတာင္
ႏွေျမာမိတယ္။

.....

Thursday 23 April 2009

ဆက္ေလ်ာက္ဆဲ


မုိင္မ်ားဘယ္လုိပင္
ေ၀းေ၀းသြားလည္း
ရင္ခြင္ခ်င္းအပ္
လက္ထပ္ထားၿမဲ။

ခရီးၾကမ္းလမ္း
ဆုံရန္ခဲလည္း
အသည္းထဲ မင္းနာမည္
ေရးထြင္းထားဆဲ။

သံသရာလမ္း
ဘယ္လုိပင္က်ရႈံးလည္း
ႏွလုံးသားရပ္၀န္းထဲ
မင္းက ေနရာယူထားၿမဲ။

အခ်ိန္ေတြေျပာင္း
ေန႔ႏွင့္ညတုိ႔
တစ္လွည့္စီေရႊ ႔လည္း
အခ်စ္တုိ႔တည္ေနၿမဲ။

သတိရတုန္း
ကြပ္လပ္တုိ႔ ျဖည့္ရင္း
လြမ္းလ်က္နဲ႔
ငါ.... ဆက္ေလ်ာက္ေနဆဲ။ ။

.......

အံ့ၾသဖြယ္ က်ည္ကာအက်ၤ ီ


အီရတ္စစ္ပြဲ အာဖန္စစ္ပြဲစတဲ့ စစ္ပြဲေတြ ေပါင္းစုံအေၾကာင္းကုိ သတင္းစာေတြမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ရုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းေတြမွာ ၾကည့္ဖူးတယ္။ စစ္ပြဲဆင္ႏြဲေနၾကတဲ့ စစ္သားေတြမွာ bullet-proof vest လုိ႔ေခၚတဲ့ က်ည္ကာအက်ၤ ီေတြ၀တ္ဆင္ထားတာကုိေတြ႔ရတယ္။ စစ္သားတစ္ေယာက္
ေရွ ႔တန္းစစ္ေျမျပင္ကုိ သယ္ေဆာင္သြားရတဲ့ အေလးခ်ိန္က မနည္းဘူး။ ေရႏွင့္အစားအစာ၊ လက္နက္ခဲယမ္း၊ ဓါး၊ က်ည္ဆန္စတဲ့ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကုိတစ္ပါတည္း ယူေဆာင္သြားၾကရတယ္။

အဲဒီအေလးခ်ိန္ေတြအျပင္ က်ည္ကာအက်ၤ ီကုိပါ၀တ္ဆင္ထားရေတာ့ ပုိၿပီး၀န္ပိသြားတာေပါ့။
က်ည္ကာအက်ၤ ီသာ မ၀တ္ရရင္ သြားရလာရတာလဲ လြတ္လပ္မယ္။ ၀န္လဲေပါ့သြားမယ္။ ေျပးရလႊားရတာလဲ လြယ္ကူသြားမယ္။ အဲဒါဆုိ ပုိမေကာင္းဘူးလား။ သိပ္ေကာင္းတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တစ္ဘက္ရန္သူက ပစ္ခတ္လာတဲ့ က်ည္ဆန္ေတြကို ဘယ္လုိကာကြယ္မလဲ။ လြယ္လြယ္ေလးပါ။ နည္းစနစ္ရွိတယ္။
က်ည္ကာအက်ၤ ီအစားအက်ၤ ီခပ္ပါးပါးေလး တစ္ထည္၀တ္လုိက္ရုံပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအက်ၤ ီက ရွပ္အက်ၤ ီ ေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေသခ်ာမွတ္ထားလုိက္ဦး။ အမ်ိဳးသမီးေတြ၀တ္တဲ့ အတြင္းခံဘရာစီယာ တဲ့။

မေန႔တုန္းက အေမရိကန္ႏုိင္ငံ မာခ်ိဂန္ျပည္နယ္ ဒက္ထရုိက္တ္ၿမိဳ့မွာ ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ကုိ ေဖာက္ထြင္းသူတစ္ခ်ိဳ ႔ ထုိးေဖာက္၀င္ေရာက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္မွာ အခ်က္ေပးကိရိယာတပ္ဆင္ထားတဲ့အတြက္ အခ်က္ေပးသံေပၚထြက္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ရွင္က အိမ္မွာ မရွိဘူး။

အသက္ ၅၇ႏွစ္ရွိ တစ္ဘက္အိမ္က အိမ္ခ်င္းအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က အခ်က္ေပးသံၾကားလုိ႔ ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ၾကည့္လုိက္တယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကုိ ေဖာက္ထြင္းသူတစ္ေယာက္က ျမင္ၿပီး အသင့္ယူလာတဲ့ ေသနတ္နဲ႔ ဒုိင္းကနဲ ပစ္ထည့္လုိက္တယ္။ က်ည္ဆံက ျပတင္းေပါက္ကုိ ျဖတ္သန္းကုိ
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ ႔ ရင္ဘတ္တည့္တည့္ကုိ လာထိတယ္။ ပဲြခ်င္းၿပီးေသရမဲ့အေနအထားပါ။

ဒါေပမဲ့ သူမဟာ အေသးစားဒဏ္ရာေလးဘဲ ရသြားတယ္။ နီးစပ္ရာေဆးရုံကုိ တင္ပုိ႔ထားေပမဲ့လဲ အသက္ေသေစႏုိင္ေလာက္တဲ့ ဒဏ္ရာမဟုတ္ပါဘူး။ သူမကုိ ကယ္တင္လုိက္တဲ့အရာကေတာ့ စစ္သားေတြ ၀တ္ဆင္ေလ့ရွိတဲ့ က်ည္ကာအက်ၤ ီေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူမ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အတြင္းခံဘရာစီယာေလးပါဘဲ။ ဘရာစီယာေလးက ခုိင္ခန္႔က်စ္လစ္တဲ့အတြက္ က်ည္ဆန္က ေဖာက္ထြင္းႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့လုိ႔ပါ။

အဲဒီအမ်ိဳးသမီး၀တ္ဆင္ထားခဲ့ ဘရာစီယာတံဆိပ္ကေတာ့ နာမည္ႀကီးၿပီး အေရာင္းတက္သြားမွာ ေသခ်ာတယ္။ အေနာက္တုိင္းသားေတြရဲ ႔ ရူးသြပ္မႈကုိ အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူမရဲ ႔ ဘရာစီယာကုိ ေလလံတင္ေရာင္းခ်ရင္ အျမတ္အစြန္းရရွိဦးမွာ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ကုိ ေတြ႔ျမင္ၿပီးေနာက္ ဒက္ထရုိက္တ္ ရဲအရာရွိ Sgt. Eren Stephens Bell ကေတာ့ အခုလုိေျပာေလရဲ ႔။ ဒီလုိဘရာစီယာကေနျပဳလုပ္တဲ့ က်ည္ကာအက်ၤ ီမ်ိဳး က်ေနာ္တုိ႔ လုိအပ္ေနၿပီ တဲ့။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔
ခပ္ထူထူ ခပ္ေလးေလး က်ည္ကာအက်ၤ ီကုိ ၀တ္ဆင္ေနမဲ့အစား အဲဒီအမ်ိဳးသမီး၀တ္တဲ့ ဘရာစီယာမ်ိဳး ေရွ ႔တန္းထြက္စစ္သားေတြ ၀တ္ဆင္ခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ ပုိၿပီးအဆင္ေျပမယ္။ အေလးခ်ိန္လဲ သက္သာမယ္မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာမွာ သနပ္ခါး သုိ႔မဟုတ္ မိတ္ကပ္ေတြ မလိမ္းၾကဖုိ႔ေတာ့ ဥပေဒထုတ္ျပန္ထားသင့္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္စဥ္းစားမိေၾကာင္းပါခင္မ်ာ။ ။

မွတ္ခ်က္။
http://uk.reuters.com/article/oddlyEnoughNews/idUKTRE53L4Z920090422ကုိ ကုိးကားေဖာ္ျပပါတယ္။

..

Friday 17 April 2009

ရုိးရာမပ်က္ေစခ်င္

တစ္ႏွစ္မွာ ေလးရက္တိတိ(တစ္ခါတစ္ေလ ငါးရက္) ေရျဖဳန္းတီးတဲ့ပြဲေတာ္ႀကီး ၿပီးဆုံးသြားေခ်ၿပီ။ ႏုိင္ငံတကာမွာ ေရေခၽြတာေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာ ေရေတြကုိ ဒလေဟာျဖဳန္းတီးေနၾကေလရဲ ႔ ။ ျမန္မာသႀကၤန္ေရကစားပြဲေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ပန္မေလးတစ္ေယာက္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့တာ အမွတ္ရမိတယ္။ "ျမန္မာသႀကၤန္ပြဲကုိ မႀကိဳက္ဘူး။ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္။ ေရျဖဳန္းတီးရာေရာက္တယ္။ တစ္ၿမိဳ့လုံး ရႊံ ႔ညြန္ဗြက္ေတြနဲ႔ ညစ္ပတ္ကုန္တယ္" တဲ့။

ေျပာရင္လဲ ေျပာခ်င္စရာပါဘဲေလ။ ျမန္မာရဲ ႔ အတာသႀကၤန္ကုိ ဘယ္လုိပုံစံမ်ိဳးႏွင့္စတင္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ က်ေနာ္အတိအက်မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ဖတ္ဖူးမွတ္ဖူးထားတာကေတာ့ သႀကၤန္ကာလအတြင္းမွာ ေငြဖလား ေရႊဖလား သုိ႔မဟုတ္ ခြက္သန္႔သန္႔ကေလးထဲကုိ ေရၾကည္ၾကည္ေလးထည့္ၿပီး အေမႊးနံ႔သာႏွင့္ေရာေႏွာၿပီး ညင္ညင္သာသာ ေရေလာင္းေရကစားခဲ့ၾကတယ္တဲ့။ ဟုိေရွးေရွးတုန္းကပါ။ အခုေခတ္နဲ႔ေတာ့ တစ္ျခားစီပါဘဲ။

အခုေခတ္က်ေတာ့
ေရသန္႔မသန္႔စစ္ေဆးမေနၾကေတာ့ဘူး။ ေရကစားရဖုိ႔က အဓိကျဖစ္ေနၿပီေလ။ ေရအပက္ခံရတဲ့သူ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေရပက္ရဖုိ႔ ေပ်ာ္ရဖုိ႔က ပဓာနျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ေျမာင္းခ်ိဳေျမာင္းၾကားထဲက ဗြက္ေတြ အမႈိက္သရုိက္ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာေနတဲ့ ေရနဲ႔လဲကစားၾကတာဘဲ။ နံေစာ္ညစ္ပတ္ေနတဲ့ ေရနဲ႔လဲကစားၾကတာဘဲ။ ေျပာေတာ့ျဖင့္ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးေတြကုိ ေဆးေၾကာဖုိ႔တဲ့။ ပုိလုိ႔ေတာင္ ညစ္ပတ္သြားဦးမယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ ကေလးေပါက္စအရြယ္တုန္းကဆုိ ေရေတြကုိ ဗူေဖာင္းထဲ မႈတ္ထည့္ၿပီး ေရထည့္ထားတဲ့ ဗူေဖာင္းနဲ႔ လူေတြကုိ ပစ္ေပါက္ကစားတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိန္းခေလးေတြ ခံရတာပါဘဲ။ စဥ္းစားလုိ႔သာ ၾကည့္ၾကေပေတာ့။ ေရနဲ႔ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပက္တာေတာင္ လြန္လွပါၿပီ။ ဗူေဖာင္းနဲ႔ အသားကုန္ပစ္ေပါက္လုိက္ေတာ့ ခံရသူ ဘယ္ေလာက္ အသားနာက်င္သြားမလဲလုိ႔။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ထဲငုံၿပီးမွ ဗူေဖာင္းထဲေရကုိ မႈတ္ထည့္ရတာဆုိေတာ့ အာပုပ္ေစာ္လဲ ဘယ္ေလာက္နံမလဲ မသိဘူး။ ဗူေဖာင္းေတြ မ၀ယ္ႏုိင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာဆုိ ၾကြတ္ၾကြတ္အိပ္ထဲ ေရထည့္ၿပီး ပစ္ေပါက္ကစားၾကတယ္ေလ။ အေတာ္ေလး အက်ည္းတန္အရုပ္ဆုိးတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြပါ။ အခုေခတ္မွာေတာ့ အဲဒီလုိ မကစားၾကဖုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရက ပိတ္ပင္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ ေတာ္ေသးတာေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ခြက္ေစာင္းခုတ္တာတုိ႔ ေရပုိက္နဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုိးတာတုိ႔ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကုိေရပက္တာတုိ႔ မိန္းခေလးေတြရဲ ႔ အရွက္ကုိ ထိခုိက္ေစမဲ့ေနရာမ်ိဳးကုိမွ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေရပုိက္နဲ႔ထုိးကစားတာတုိ႔ဟာ အက်ည္းတန္ဆဲပါဘဲ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ဖီဆန္ၿပီး ေရကစားၾကတဲ့အတြက္ မလုိလားအပ္တဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ေရအပက္ခံရတဲ့သူက မေက်နပ္လုိ႔ ျပန္ေျပာတဲ့အခါမွာလဲ သႀကၤန္မုိ႔ ေရပက္တာ အျပစ္လားလုိ႔ ျပန္ေအာ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ အဆုိးဆုံးကေတာ့ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး ရန္ပြဲေတြခဏခဏျဖစ္ၾကတာပါဘဲ။

သႀကၤန္ကာလၿပီးဆုံးလုိ႔ အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ ၾကားရတဲ့သတင္းက မေကာင္းတဲ့သတင္း ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။ ရန္ပြဲေတြအေၾကာင္း၊ ေသၾကေၾကၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ အေအးမိဖ်ားနာၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ ခုိးရာလုိက္ေျပးသြားၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ လင္ေကာင္မေပၚဘဲကေလးရွိေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ေရွ ႔ႏွစ္သႀကၤန္ေရာက္ရင္သိမယ္ ဆုိၿပီး ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔ၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ စုံလုိ႔ စုံလုိ႔ပါဘဲ။

ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြ မလုပ္ခဲ့ၾကဘူးလားဆုိျပန္ေတာ့လဲ လုပ္ေတာ့လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္းသတင္းဟာ မေကာင္းသတင္းေလာက္ ပ်ံ ႔ႏံွ႔သြားတာ မျမန္ဘူးေလ။ လူေတြကုိယ္တုိင္က ေကာင္းသတင္းထက္ မေကာင္းသတင္းကုိ ပုိေျပာခ်င္ၾကတာမဟုတ္လား။

က်ေနာ္ ျမန္မာ့အတာသႀကၤန္ကုိ အျပစ္တင္ေ၀ဖန္ျပေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာ့ရုိးရာပြဲေတြကုိ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔အညီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ညင္ညင္သာသာ ဆင္ႏႊဲေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵရယ္ပါ။
က်ေနာ္မွမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ အတာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ကုိ ႀကိဳက္တဲ့သူေတြရွိၾကသလုိ မႀကိဳက္တဲ့သူေတြလဲ အသေခ်ၤအနႏၱပါဘဲ။ ရူးသြပ္စြာ ေပ်ာ္ခြင့္ပါးခြင့္ရခ်င္တဲ့သူေတြကေတာ့ သႀကၤန္ကုိ ႀကိဳက္ၾကတယ္။ အလုပ္ပ်က္အကုိင္ပ်က္ျဖစ္ၿပီး အႏၱရာယ္ကုိ စုိးရိမ္ၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ သႀကၤန္ကုိ ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး လစဥ္ျမန္မာ့ရုိးရာပြဲေတြ ရွိေနတာကုိ ဂုဏ္ယူတယ္။ ေက်နပ္တယ္။ ျမန္မာ့ဓေလ့ရုိးရာကုိ ျမတ္ႏုိးတယ္။ ဒါေပမဲ့ မူလစတင္ခဲ့တဲ့ ရုိးရာပြဲေတြရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ မေမ့ေပ်ာက္ေစခ်င္ဘူး။ ရုိးရာမပ်က္တဲ့ေျမမွာေနၿပီး ရုိးရာမပ်က္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ ေပ်ာ္ရႊြင္ဆင္ႏႊဲၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေကာင္းတကာ့အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။

ၾကည္လင္ေအးျမ လွပေ၀ဆာ ျပည္ျမန္မာ
ခ်မ္းသာသုခ ျပည့္၀ေစရန္ ေတာင္းဆုပန္၏။

....

ႏွစ္ဆန္းမွာ...

ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔။
မေန႔ကႏွင့္ဒီေန႔ မတူေတာ့ဘူး။ မေန႔က ၁၃၇၀။ ဒီေန႔က ၁၃၇၁။ တစ္ရွိန္ထုိးႀကီး အသက္ႀကီးသြားသလုိခံစားရတယ္။ Jump promotion ျဖစ္တဲ့အခါ ၀မ္းသာစရာေကာင္းေပမဲ့ အခုလုိမ်ိဳးႀကီး ေန႔ခ်င္းညခ်င္း အုိစာသြားရတာကုိေတာ့ နဲနဲေလးမွ မႏွစ္သက္မိဘူး။ အသက္ႀကီးမွ လူရာ၀င္မယ္ဆုိရင္လဲ မ၀င္ခ်င္ေနပေစေတာ့။ အသက္ႀကီးရမွာ ခပ္လန္႔လန္႔ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့လဲေလ ေလာကသဘာ၀ကကုိမွ မေသခ်င္ရင္ အုိရမယ္၊ မအုိခ်င္ရင္ ခပ္ေစာေစာေသရမယ္။ အဲဒီလုိ မဟုတ္လား။ ေရွာင္လြဲလုိ႔မရတဲ့ ေလာကဓံတရားေတြေပါ့ေလ။

မေန႔တုန္းက အကဲႀကီးကဲခဲ့ေလသမွ် ဒီေန႔ (ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔)မွာ ကုသုိလ္ပြဲေတြဆင္ႏႊဲေနၾကေရာေပါ့။ ငွက္ကေလးေတြကုိ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲကေနၿပီး ေဘးမဲ့ရာလြတ္ေပးၾကမယ္။ ငွားကေလးေတြကို ဇလားေတြထဲကေန ေရထဲကုိ ေဘးမဲ့လြတ္ေပးၾကမယ္။ ကၽြဲႏြားတိရစၦာန္ေတြ လြတ္ရာကၽြတ္ရာေနရာကုိ ေဘးမဲ့လြတ္ေပးၾကမယ္။ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြကုိ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကမယ္။ အဘုိးအဘြားေတြကို ေျခသည္းလက္သည္းလွီးေပးၾကမယ္။ ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ေပးၾကမယ္။ ဘုရားသြားၾကမယ္။ ေက်ာင္းတက္ၾကမယ္။ ဘုရားမွာ ဆြမ္းကပ္ၾကမယ္။ ေရႊသကၤန္းကပ္လွဴၾကမယ္။ ဖေယာင္းမီး လ်စ္စစ္မီး ဆီမီး အေမႊးတုိင္ ပူေဇာ္ၾကမယ္။ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ေတြကုိ ရြတ္ဆုိၾကမယ္။ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔ကို ဆြမ္းဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကမယ္။ ေ၀ယ်ာ၀စၥကုသုိလ္ေတြယူၾကမယ္။ အဲဒီလုိ မ်ားစြာ မ်ားစြာ ကုသုိလ္ပြဲေတြ ျမန္မာျပည္တစ္၀ွမ္းလုံး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ဆင္ႏႊဲေနၾကမွာ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။

သႀကၤန္ပြဲအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ ႔ တရားေတာ္ေလးကုိ သတိရမိတယ္။ အတာသႀကၤန္ဆင္ႏႊဲၿပီးရင္ ခႏၶာသႀကၤန္ဆင္ႏႊဲၾကပါတဲ့။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ညစ္ပတ္လာတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြကုိ အတာသႀကၤန္ေရႏွင့္ေဆးပစ္သလုိမ်ိဳးဘဲ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ညစ္ညဴးလာခဲ့တဲ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ စတဲ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကုိ ဒါန သီလ သမထ ၀ိပႆနာေရေအးနဲ႔ ေဆးေၾကာၾကပါတဲ့။ အေတာ္ေလး အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့ တရားတစ္ပုဒ္ပါ။

ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က ဆက္လက္ေဟာၾကားပါေသးတယ္။ သႀကၤန္ဆုိတာ သကၤႏၱဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလုံးကဆင္းသက္လာတာပါတဲ့။ ေျပာင္းလဲျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္တဲ့။ ေနလၿဂိဳဟ္နကၡတ္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားလာေနတဲ့အတြက္ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာတာပါတဲ့။ အလားတူဘဲ ခႏၶာကုိယ္ထဲရွိ ရုပ္တရားေတြလဲ စကၠန္႔မလပ္တစ္လစပ္ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္တဲ့။ ၿဂိဳဟ္နကၡတ္ေတြေျပာင္းလဲတာကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနမဲ့အစား မိမိခႏၶာကုိယ္ရုပ္တရားေတြရဲ ႔ ေျပာင္းလဲမႈကုိ သတိနဲ႔ေစာင့္ၾကည့္ေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီ၀ိႆနာဘဲတဲ့။ တကယ္ရွင္းတကယ္တိက်တဲ့ တရားေတာ္ပါဘဲ။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ဆရာေတာ္ရဲ ႔ တရားေတာ္အတုိင္း အတာေရသႀကၤန္ပြဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတာကုိ ျပန္စဥ္းစားအူျမဴးမေနၾကဘဲ ခႏၶာသႀကၤန္ပြဲကုိ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ဆင္ႏႊဲႏုိင္ၾကပါေစ၊ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ေပ်ာက္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကုိဆုိက္ေရာက္တဲ့ ႏွစ္ဆန္းပုိင္းကစလုိ႔ အခုဘ၀ တမလြန္ဘ၀ ႏွစ္ဌာနလုံး ၀မ္းေျမာက္ခ်မ္းသာရမဲ့ ကုသုိလ္တရားမ်ား အားလုံးရဲ ႔ ႏွလုံးသားထဲ ထုံမႊန္းႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ေတာင္းဆုျပဳလုိက္ရပါတယ္။

မဂၤလာရွိတဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္ၾကပါေစ။


.......

Thursday 16 April 2009

လမ္းႏွစ္သြယ္

အလင္းလမ္း ႏွင့္ အေမွာင္လမ္း
အထက္လမ္း ႏွင့္ ေအာက္လမ္း
အျဖဴလမ္း ႏွင့္ အမဲလမ္း
အႏုိင္လမ္း ႏွင့္ အရႈံးလမ္း
အၿပဳံးလမ္း ႏွင့္ အငုိလမ္း
အပါယ္လမ္း ႏွင့္ သုဂတိလမ္း
ကုသုိလ္လမ္း ႏွင့္ အကုသုိလ္လမ္း

အမည္ေတြကြဲျပားေပမဲ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္လုိက္ရင္ လမ္းႏွစ္သြယ္ဘဲ ရွိပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့လမ္းႏွင့္ မေကာင္းတဲ့လမ္းေပါ့။
သႀကၤန္ကာလအတြင္းမွာ လူေတြ ဒီလမ္းႏွစ္သြယ္ေပၚမွာေလ်ာက္လမ္းၾကတာမ်ားပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး အားလပ္ရက္အမ်ားဆုံးရတဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးသႀကၤန္ပြဲေတာ္ကာလဟာ ကုသုိလ္ျပဳလပ္ုခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ မဟာအခြင့္အေရးႀကီးျဖစ္သလုိဘဲ အကုသုိလ္ေတြကုိတုိးပြါးေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတဲ့သူေတြအဖုိ႔လဲ တကယ့္အခြင့္ေကာင္းႀကီးပါဘဲ။

ကုသုိလ္ေရးဘက္ကုိ စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ၿပီး တရားဘာ၀နာကုိ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၾကဖုိ႔ အခ်ိန္အမ်ားႀကီးရပါတယ္။ ေကာင္းမႈကုိ ျမတ္ႏုိး ေကာင္းမႈမွာေပ်ာ္ ေကာင္းမႈမွာ ေမြ႔ေလ်ာ္ၾကတဲ့ ေရႊျမန္မာေတြလဲ ဒုႏွင့္ေဒးရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တစ္၀ွန္းရွိ တန္ခုိးႀကီး ဘုရား၀င္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ သဒၶါရႊင္လန္း ေပးကမ္းလွဴဒါန္းေနၾကတဲ့ သူေတြလဲ အနႏၱပါဘဲ။ စတုဒိသာေကၽြးေမြးၾကတဲ့ အလွဴရွင္ေတြကလဲ ေပါမွေပါ။
အခြင့္ႀကဳံတုန္း ဒုလႅဘရဟန္း၀တ္ၿပီး ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္း ေနထုိင္က်င့္ႀကံၾကသူေတြလဲ အထင္အရွားရွိေနမွာပါ။
တကယ့္ဂုဏ္ယူစရာ ျပည္ျမန္မာပါဗ်ာ။

ဆန္႔က်င္ဘက္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ သႀကၤန္ခ်ိန္ခါအေတာအတြင္းမွာ အကုသုိလ္ေတြ တစ္သီႀကီးရလုိက္ၾကတဲ့သူေတြလဲ နည္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္ပါးမူးယစ္ေသာက္စားၾကမယ္။ အခ်င္းခ်င္း (သုိ႔) တစ္ဘက္အဖြဲ႔ႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြါးၾကမယ္။ မိန္းခေလးေတြကုိ ကာယိေျႏၵပ်က္ေအာင္ စၾကေနာက္ၾကမယ္။ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔ထားခဲ့တဲ့ ရန္ေၾကြးေတြဆပ္ၾကမယ္။ အမူးလြန္ၿပီး မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥေတြ ေမွာက္မွားၾကမယ္။ စုံလုိ႔ စုံလုိ႔ပါဘဲ။ ကန္ေတာ္ႀကီးကန္ထဲ ေရနစ္လုိ႔ ေသျပန္ၾကၿပီ၊ သာဓုကန္ထဲ ေရဆင္းကူးရင္း ေရထဲမွာ ေပ်ာက္သြားတယ္၊ အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္လုိ႔ ေသျပန္ၾကၿပီ စတဲ့ အမဂၤလာသတင္းဆုိးႀကီးေတြကုိလဲ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ၾကားသိေနက်ျဖစ္ေနၿပီ။ အကုသုိလ္ရဲ ႔ အက်ိဳးဆက္ေတြေပါ့ေလ။

ဒီကုသုိလ္လမ္းႏွင့္အကုသုိလ္လမ္းႏွစ္သြယ္ထဲက သႀကၤန္အတြင္း ဘယ္လမ္းကုိ ေလ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲဆုိတာကေတာ့ ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္သာ သိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ကုိယ္ဘဲသိၾကတာမဟုတ္လား။ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ၿပီး ေဒါသေတြတစ္ေထာင္းေထာင္းထြက္ေနၾကတဲ့သူေတြ ရွိသလုိ သႀကၤန္ေရကစားေပ်ာ္ပါးရင္းႏွင့္ ေမတၱာစိတ္ပြါးမ်ားေနၾကတဲ့သူေတြလဲ ရွိေနမွာပါ။ စိတ္ဆုိတာမ်ိဳးက ထိန္းေက်ာင္းရခက္တယ္မဟုတ္လား။
စိတ္က ေလာကႀကီးကို ဦးေဆာင္ေနတာဘဲေလ။

သႀကၤန္ေရကစားခ်ိန္လဲ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ဘ၀အတြက္ ဘယ္လုိသင္ခန္းစာေတြ ဘယ္လုိအေတြ႔အႀကဳံေတြ ဘယ္လုိ အက်ိဳးအျမတ္ေတြရခဲ့ၾကသလဲဆုိတာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
လမ္းႏွစ္သြယ္ထဲက ဘယ္လမ္းကုိ ေလ်ာက္ခဲ့သလဲဆုိတာလဲ ျပန္လည္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ အားလပ္ရက္အတြင္း ဘ၀အတြက္ ကုသုိလ္ေရးမွာ အခ်ိန္ကုိ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်ခဲ့ၾကတယ္ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္ နစ္နစ္ကာကာ စိတ္ထဲက သာဓုေခၚပါတယ္။

အဲ... ဒါေပမဲ့
က်ေနာ့္ကိုေတာ့ ဘယ္လမ္းကုိ ေလ်ာက္ခဲ့သလဲလုိ႔ မေမးၾကနဲ႔ေနာ္။ က်ေနာ္က ေရကစားလဲ မထြက္ခဲ့သလုိ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္ၿပီးလဲ ဥပုသ္သီလမယူခဲ့ရလုိ႔ပါ။

ေအးျမၾကည္ႏူးႏုိင္ၾကပါေစ။

....

သႀကၤန္အတက္ေန႔မွာ တက္ၾကတဲ့သူေတြ..

ဘာမွမၾကာလုိက္ဖူးထင္ရေပမဲ့ နာရီ မိနစ္ စကၠန္႔ေတြ အလီလီေျပာင္းလုိ႔ ဒီေန႔ဆို သႀကၤန္အတက္ေန႔ကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီေပါ့။ သိၾကာမင္းလဲ လူ႔ျပည္ခဏအလည္အပတ္လာေရာက္ရာကေန သႀကၤန္ယိမ္းမယ္ေလးေတြကို မခြဲခြါခ်င္ေပမဲ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္ရင္း ခြဲခြါရေတာ့မယ္။ သိၾကားမင္းရဲ ႔ လူ႔ျပည္Visit Visaက ဒီေန႔မွာ Expire ျဖစ္သြားၿပီေလ။

သူျပန္သြားေပမဲ့ သူလက္ထဲက ခပ္ထူထူမွတ္တမ္းေတြထဲ ဘယ္သူေတြရဲ ႔ နာမည္စာရင္းေတြပါသြားသလဲဆုိတာကေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး။ တမလြန္အကူးမွာ ယမင္းမင္းႀကီးက စာအုပ္လွန္ျပတဲ့အခါမွ... ေအာ္... ေအာ္.. ငါ့နာမည္လဲ ဒီမွတ္တမ္းႀကီးထဲမွာ ရွိပါလား..ဆုိၿပီး သိရမဲ့ကိစၥေတြ မဟုတ္လား။ ဟဲ ဟဲ။ ကေလးဘ၀တုန္းက အေတြးေလးေတြက အခုထိစြဲေနတုန္းေလ။ ၿပီးေတာ့ သႀကၤန္သီခ်င္းကလဲ ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။ သိၾကားမင္းသာ...... သိသြားရင္...... မွတ္ခ်က္ယူသြားမွာ...... သတိထားပါ... တဲ့။

သိၾကာမင္းႀကီးနတ္ျပည္ျပန္တက္သြားသလား မသြားဘူးလားဆုိတာကေတာ့ မျမင္ရတဲ့အျခင္းအရာ ျဖစ္ေလေတာ့ လက္ေတြ႔ မဆန္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း အတက္ေန႔မွာ တက္ၾကရတဲ့သူေတြကေတာ့ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲရွိေနၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

သူတုိ႔တက္တာက ဒီလုိမ်ိဳးတက္ၾကမွာပါ။
။သႀကၤန္မွာ အေပ်ာ္က်ဴးၿပီး မေတာ္တဆမႈေတြေၾကာင့္ ေဆးရုံတက္ၾကရျခင္း
။ေရအၾကာႀကီးကစားလုိ႔ အေအးမိၿပီး အဖ်ားတက္ေနၾကျခင္း
။မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ အသက္ဆုံးရႈံးသြားၾကရတ့ဲ သူေတြရဲ ႔ က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြလဲ ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ (ႏွလုံးေရာဂါအခံရွိရင္ ပုိဆုိး) ဂစ္.. ဂစ္.. ဂစ္ ဆုိၿပီး တက္ၾကျခင္း
။တစ္ႏွစ္လုံးမစားရက္မေသာက္ရက္စုေဆာင္းထားခဲ့တဲ့ ပုိက္ဆံေလးေတြနဲ႔ သႀကၤန္မွာ အေကာင္းစားေတြခ်ည္း ၀ယ္စားၿပီး ဇက္ေၾကာတက္ၾကျခင္း
။အငွားကားမစီးႏုိင္လုိ႔ ဘတ္စ္ကားကုိ အလုအယက္တက္စီးၾကျခင္း
။ဘတ္စ္ကားခေတြႏွင့္အတူ ကုန္ပစၥည္းေတြအားလုံးလဲ သႀကၤန္အတြင္း အဆမ်ားစြာ ထုိးတက္သြားျခင္း
။သႀကၤန္အတြင္းအဆင္ေျပသြားၾကတဲ့စုံတြဲေတြဟာ ဟုိတယ္ေတြ တည္းခုိခန္းေတြ ေကတီဗီေတြ ကာရာအုိေကခန္းမေတြမွာ တက္ေရာက္ အနားယူၾကျခင္း

မေကာင္းတာေတြခ်ည္းေရးျပေနရတာလဲ သိပ္ေတာ့ မႏွိပ္လွဘူး။ ေကာင္းကြက္ကေလးေတြ ရွာေဖြၾကည့္ဦးမွဘဲ။ က်ေနာ္ကလဲ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုေတာ့ ေကာင္းကြက္ေတြ အနႏၱရွိေနတယ္ဆုိတာ သိပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ႔ ခ်စ္စရာဓေလ့ေလးေတြက ဘုရား ေက်ာင္း တက္ၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳၾကျခင္းပါဘဲ။ ဘုရား (သုိ႔)မဟုတ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကုိ သြားေရာက္ၾကမဲ့ သူေတြရဲ ႔ မ်က္ႏွာဟာ အရမ္းကုိ ၾကည္လင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ အၿပဳံးကုိယ္စီနဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအၿပဳံးက ခ်စ္သူႏွင့္ေတြ႔ရတဲ့ အၿပဳံး အရက္ဘားေတြကုိ ခ်ီတက္ၾကတဲ့အၿပဳံး အေပ်ာ္အၾကဴးသြားၾကတဲ့အၿပဳံးေတြနဲ႔ ဘာမွ မဆုိင္ပါဘူး။ တကယ္ကို ေအးခ်မ္းမႈေဆာင္တဲ့ အၿပဳံးေလးေတြပါ။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သႀကၤန္အတက္ေန႔မွာ ဘုရား ေက်ာင္း တက္ၾကသူေတြလဲ အမ်ားႀကီးရွိမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ သႀကၤန္အတြင္း ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ၿပီး တရားအားထုတ္ေနၾကတဲ့သူေတြလဲ ဥာဏ္စဥ္ေတြတက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ တစ္ရွိန္ထုိး တုိးတက္မဲ့ကာလေလးေတြေပါ့။

သႀကၤန္အတက္ေန႔ဟာ ေရကစားခြင့္ရတဲ့ ေနာက္ဆုံးရက္ပါဘဲ။ ျမန္မာျပည္အႏံွ႔အျပား မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေပ်ာ္ၾကမဲ့ရက္ဆုိလဲ မမွားပါဘူး။ အစည္ကားဆုံးေန႔ျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလုိအေပ်ာ္မ်ိဳး ထပ္ရဖုိ႔ တစ္ႏွစ္ထပ္ေစာင့္ရဦးမွာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ရတဲ့ အခြင့္အေရးေလးေတြကုိ ေနာက္ဆုံးစကၠန္႔ထိ ရယူတတ္ၾကတာ ဓမၼတာပါဘဲေလ။

အားလုံး ေဘးကင္းတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ၾကပါေစ။

....

Wednesday 15 April 2009

ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ သႀကၤန္အၾကတ္

ဒီေန႔ သႀကၤန္အၾကတ္ေန႔။
ဘာျဖစ္လုိ႔ အၾကတ္ေန႔လုိ႔နာမည္ေပးထားမွန္း က်ေနာ္မသိတာအမွန္ပါ။ ကေလးဘ၀တုန္းကၾကားဖူးတာကေတာ့ သိၾကားမင္းဟာ ဘာညာသာရကာကုိင္ၿပီး သႀကၤန္အတြင္းလူ႔ျပည္ကုိ ဆင္းလာတယ္တဲ့။ အႀကိဳေန႔မွာ သိၾကားမင္းကုိ ႀကိဳဆုိရမယ္။ အက်ေန႔ေရာက္ေတာ့ သိၾကားမင္းလူ႔ျပည္ဆင္းလာတယ္။ အၾကတ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ လူေတြကုိ မေကာင္းမႈေတြမလုပ္ဖုိ႔ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ျပဳလုပ္တယ္။ အတက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ နတ္ျပည္ျပန္တက္သြားတယ္။ နတ္ျပည္ျပန္တက္သြားတဲ့အခါ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္သူစာရင္းေတြကုိ မွတ္တမ္းယူသြားတယ္။ အဲဒီလုိဘဲ ကေလးဘ၀တုန္းက ၾကားဖူးခဲ့တာပါ။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သႀကၤန္အတြင္းမွာ မေကာင္းမႈမလုပ္ရဘူး။ ေကာင္းတာဘဲလုပ္ရမယ္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ သိၾကားမင္းက ေခြး(သားေရ)ပုရပုိက္န႔ဲ မွတ္တမ္းေရးမွတ္သြားၿပီး ယမမင္းႀကီးဆီပုိ႔ေပးတယ္။ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူေတြရဲ ႔ စာရင္းကုိ ေရႊပုရပုိက္နဲ႔ ေရးမွတ္သြားတယ္။ အဲဒီ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူေတြကုိ ေသၿပီးတဲ့အခါ နတ္ျပည္ကုိ ေခၚေဆာင္သြားမယ္။ အဲဒီလုိဘဲ အဘုိးအဘြားေတြဆီက ၾကားခဲ့ဖူးတာပါ။

သၾကၤန္အတြင္း သူ႔အသက္ကုိ မသတ္ရဘူး။ သူမ်ားပစၥည္းမခုိးရဘူး။ သစ္ပင္မတက္ရဘူး။ ေရမကူးရဘူး။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မခူးရဘူး။ ရုိင္းရုိင္းစုိင္းစုိင္းစကားမေျပာရဘူး။ သူတစ္ပါးကုိ မဆဲရဘူး။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ မေကာင္းတာ ဘာမွမလုပ္ရဘူး။

က်ေနာ္ကေလးဘ၀က ရြာဦးေက်ာင္းမွာ အၾကာႀကီးေနဖူးတယ္။ ကုိရင္ေက်ာင္းသားေတြ အရမ္းမ်ားလုိ႔ ရြာဦးေက်ာင္းမွာ ခ်ဥ္စူးစူးအနံ႔ေတြ လႈိင္ေနေလရဲ ႔။ မွက္ ျခင္ ယင္ ၾကမ္းပုိးေတြကလဲ ေပါမွေပါ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ျခင္ ၾကမ္းပုိးတုိ႔ကုိ သတ္ေနတာေတြ႔ရင္.. မင္းကုိ သိၾကားမင္းက ေခြးပုရပုိက္နဲ႔ မွတ္တမ္းယူသြားၿပီး မင္းေသရင္ အ၀ီစိငရဲကုိ ပုိ႔ပစ္လိမ့္မယ္.. ဆုိၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာေလ့ရွိခဲ့ၾကတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ သႀကၤန္ေရာက္ရင္ အရမ္းေၾကာက္ၾကတယ္။ ဘာမွမေကာင္းတာမလုပ္ရဲဘူး။
ကေလးေတြမွ မေကာင္းတာမလုပ္ရဲတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူႀကီးေတြလဲ ဒီအယူအဆကုိ ဥပါဒါန္စြဲေနၾကတာထင္တယ္။ သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ကစၿပီး ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔အထိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ ေနထုိင္ၾကၿပီး ဥပုသ္သီတင္း ေဆာက္တည္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အရပ္ေဒသရဲ ႔ ရုိးရာက ဥပုသ္ေစာင့္ရင္ အိမ္မွာ ေစာင့္ေလ့မရွိၾကဘူး။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာအိပ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲ စားၾကရတယ္။ အရုဏ္စာ ေန႔လည္စာကုိ သက္ဆုိင္ရာ မိသားစု၀င္ေတြက လာပုိ႔ၾကတယ္။ ဆရာေတာ္ေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္ကုိ လုိက္နာမွတ္သားရင္း တစ္ပုိင္တစ္ႏုိင္ တရားရႈမွတ္ၾကတာေပါ့ေလ။
က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ဥပုသ္မေစာင့္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့အလုပ္ဟာ ကေလးေတြအလုပ္မဟုတ္ဘူး။ လူႀကီးေတြရဲ ႔ အလုပ္သာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ က်ေနာ့္စိတ္ထဲစြဲကပ္ေနတာလဲ ပါတာေပါ့ေလ။

သႀကၤန္အၾကပ္ေန႔ေတာ့ ေရာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ။
သိၾကားမင္းဆင္းၿပီး ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ ပုရပုိက္နဲ႔ မွတ္မမွတ္ေတာ့ မသိဘူး။ ရန္ကုန္ မႏၱေလးစတဲ့ ၿမိဳ့ႀကီးေတြမွာကေတာ့ သႀကၤန္ေရကစား ေပ်ာ္ပါးေနၾကတဲ့သူေတြကုိ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေစဖုိ႔ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေတြ ၾကပ္မတ္ေနၾကရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

.....

Tuesday 14 April 2009

ထမင္းခ်က္ရဦးမယ္

ျမန္မာမွာ
မေန႔က ေရပက္ ဒီေန႔လဲ ထပ္ပက္
ၾကည့္ရင္းနဲ႔ အေပ်ာ္တစ္၀က္ကူးစက္ခဲ့ၿပီး
တပ္မက္စရာမရွိတဲ့ ဒီလန္ဒန္ေျမဟာ
ေသခ်ာအေျဖရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေသရြာျပန္အသူရကာယ္ေတြရဲ ႔ ေနရာမ်ားျဖစ္ေလေရာ့သလား။


ပိေတာက္ေတြနဲ႔အတူ အျပတ္ကဲေနၾကမဲ့ ေရႊျမန္မာ
က်ေနာ္သာ ရန္ကုန္မွာရွိေနရင္
ဒဂုံေျမမွာ အေပ်ာ္က်ဴးသူတစ္ေယာက္ထပ္တုိးဦးမွာ ေသခ်ာတယ္။


ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရတဲ့ေမတၱာႏွင့္
ၾကင္သာၾကင္ မျမင္ရတဲ့ ေမတၱာ
ဘယ္ဟာမွ သစၥာမမည္ေပဘူး။


ျမန္မာတီဗီဖန္သားျပင္ေပၚ
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ သႀကၤန္ယိမ္းအကေတြ ေနရာယူေနခိုက္
ကမၻာတစ္၀ုိက္က ျပစ္မႈ ဆူပူမႈ ေသေၾကမႈေတြ အစီအရီ
ဘီဘီစီ သတင္းက႑မွာ ေနရာယူထားၾကေလရဲ ႔။


BurmeseClassic ေပၚတက္ၿပီး သႀကၤန္လွပ်ိဳျဖဴေလးေတြကုိ ရႈစားရင္း
အတင္းတုိး၀င္လာတဲ့ ေလျပင္းေလးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္
ျဖတ္ကနဲ သတိရမိတာက
ထပ္တစ္လဲလဲ အာဟာရေတြအတြက္
(က်ေနာ္တစ္ေယာက္)
ညေနစာ ထမင္းခ်က္ရဦးမွာပါလား။

...

လြမ္းလ်က္ပါ.. သႀကၤန္

သႀကၤန္အက်ေန႔ေရာက္ခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ စိတ္ေတြက လန္ဒန္မွာ မရွိေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ျပည့္ ေရႊျမန္မာ၀န္းက်င္တစ္၀ုိက္မွာဘဲ ေယာင္လည္လည္ျဖစ္ေနတယ္။ သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ရင္း တစ္ခုခု အလုိမက်သလုိျဖစ္ေနမိတယ္။ ငုိခ်င္သလုိလုိ ရယ္ခ်ယ္သလုိလုိ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္ခ်င္သလိုလုိ ခံစားေနရတယ္။ ဗမာလူမ်ိဳးဆုိေတာ့လဲ ဗမာ့သံစဥ္ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကုိ ၾကားရင္ ဒီလုိဘဲ ခံစားေလ့ရွိတတ္ၾကတာထင္ပါရဲ ႔။

အြန္လုိင္းေပၚက သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္ၿပီး သႀကၤန္အကေလးေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ဘဲ ေရႊျမန္မာကုိ လြမ္းတဲ့စိတ္ကုိ ေျဖသိပ္ေနရတယ္။ ေနရာေဒသခ်င္းက မတူေလေတာ့ သႀကၤန္ရဲ ႔ အေငြ႔အသက္ကေလးေတာင္ ရွဴရႈိက္ခြင့္မရပါဘူး။ အခုေနအခါမ်ား မုတ္သုန္ေလမတုိက္ဘဲ အေရွ ႔ အရပ္ကေနၿပီး အေနာက္အရပ္ကုိ တုိက္ခတ္ေပးတဲ့ ေလေျပေလျပင္းေလးေတြ ရွိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ။ ျမန္မာျပည္က ပန္းပိေတာက္ရနံ႔ႏွင့္ သႀကၤန္ေရစင္အနံ႔ေလးေတြကုိ မက္မက္ေမာေမာ ရွဴရႈိက္ခ်င္လုိ႔ပါ။

လန္ဒန္ရဲ ႔ ေလးရက္ဆက္တုိက္ ေဟာလီးေဒးလဲ မေန႔က Expire ျဖစ္သြားပါၿပီ။ မေန႔ကေတာ့ ျမန္မာသႀကၤန္အလြမ္းေျပ ၿမိဳ့ထဲ ေလ်ာက္လည္ျဖစ္တယ္။ ရွာပုံေတာ္မင္းသားသြားလုပ္တာ မလုပ္ပါဘူး။ ေရပက္မဲ့သူရွိဖုိ႔ေနေနသာသာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ တစ္ခ်က္ေလး လွည့္ၾကည့္တဲ့သူေတာင္ မရွိပါဘူး။ သႀကၤန္ႏွင့္လန္ဒန္ ဘာမွမဆုိင္တာကတစ္ေၾကာင္း မႏွစ္ကေပးထားတဲ့ လိပ္စာမရွိတာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ေရေတြရႊဲလုိ႔ ပ်က္စီးမွာလဲ ပူစရာမလုိဘူးေလ။

ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။ အခု အခ်ိန္ဆုိ ရန္ကုန္က အင္းယားကန္ ကန္ေတာ္ႀကီးဥယ်ာဥ္ႀကီးေတြထဲ ကဲၾကသူေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနမွာကုိ။ တကယ္ကုိ လြမ္းေမာ တမ္းတေနမိတယ္ဗ်ာ။ ဒီမွာ ေနထုိင္ရတာ ေရလာေလာင္းမဲ့သူ မရွိသလုိ လာၿပီးေရအေလာင္းခံမဲ့သူလဲ နတၳိပါဘဲ။

လန္ဒန္ၿမိဳ့မွာ ေက်းငွက္သာရကာသံေတြ မ်ိဳးစုံၾကားခြင့္ရေပမဲ့ ေရႊျမန္မာကနား၀င္ခ်ိဳလွတဲ့ ဥၾသေအာ္သံ ခ်ိဳးကူသံေတြကုိသာ တစ္သြင္သြင္ၾကားေယာင္ေနမိလ်က္ပါဘဲ။ ခ်စ္သူေရ.. ခုဆုိ မင္း ဘယ္ေရာက္ေန... လို႔သာ အားရပါးရ ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ ေအာ္... ေမွ်ာ္ရပါေၾကာင္း ေႏြ မုိး ေဆာင္း ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ရာသီေတြ အလီလီေျပာင္းၿပီးမွဘဲ လန္ဒန္ေတာရပ္ၿမိဳင္ႀကီးကုိ ခြဲခြါခြင့္ရမယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့မွ အားေပးေဖာ္ရတဲ့ ခ်စ္သူေလးနဲ႔ ဆုံခြင့္ရႏုိင္မွာမဟုတ္လား။

တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ အေရာက္ျပန္လာမွာပါ ေရႊျမန္မာေရ။ အခုေတာ့ သႀကၤန္သီခ်င္းနားေထာင္ဖုိ႔ Play ခလုပ္ကေလးကို ႏွိပ္ၿပီး (ခ်စ္သူကုိ) ႀကိတ္ေဆြးေလးဘဲ ေဆြးေနလုိက္ပါေတာ့မယ္။

ရႊင္လန္းၾကည္ႏူးႏုိင္ၾကပါေစ။ ။

.....

Monday 13 April 2009

သႀကၤန္... သႀကၤန္... သႀကၤန္

ဒီေန႔
သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ျပန္ၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္ေပၚ အြန္လုိင္းေပၚ အင္တာနက္ေပၚမွာ အ၀ါေရာင္ေတြ သန္းေနၿပီေလ။ ပန္းပိေတာက္ေတြရဲ ႔ ႀကီးစုိးေနရာယူမႈေၾကာင့္ေပါ့။ ရာသီစက္ရဟတ္တစ္ပတ္လည္တာ အရမ္းျမန္ေနသလုိပါဘဲ။ ဘာမွမယ္မယ္ရရ လက္ဆုပ္လက္ကုိင္မျပႏုိင္ေပမဲ့ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္တိတိက်က်ေျပာရဲတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးသြားျခင္းပါဘဲ။

ညီငယ္ ညီမငယ္ အမမ်ား တစ္ဗြမ္းဗြမ္းေရေလာင္းသံေတြက က်ေနာ့္ကုိ ျမန္မာသႀကၤန္ကုိ ပုိအမွတ္ရေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အြန္လုိင္းေပၚက သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြကုိ ဖြင့္ၿပီးနားေထာင္ျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ၀ါ၀ါရဲ ႔ ဘေလာ့ဂ္ေလးကုိ လည္ျဖစ္ျခင္းပါဘဲ။ သူက ရာသီအလုိက္ သီခ်င္းေလးေတြ ခူးၿပီးသား ခပ္ၿပီးသား စီစဥ္ထားတတ္တယ္ေလ။ က်ေနာ္ထင္ထားတဲ့အတုိင္းပါဘဲ။ သူက သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြ အဆင္သင့္နားေထာင္ႏုိင္ေအာင္လုပ္ထားေပးတယ္။ က်ေနာ္ သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြ အၾကာႀကီးနားေထာင္ရင္း စိတ္အစဥ္ေလးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေရာက္ေနေလရဲ ႔။

အခုရာသီက လန္ဒန္မွာ ေႏြဦးေပါက္ရာသီေလ။ ေႏြဦးေပါက္ဆုိေပမဲ့လဲ ရန္ကုန္ေဆာင္းထက္ အဆမ်ားစြာ ေအးပါတယ္။ အေႏြးထည္ေတြကို ကုိယ္ေပၚက မခ်ရေသးပါဘူး။ တစ္ဗြမ္းဗြမ္းအသံကုိ ၾကားရုံနဲ႔တင္ က်ေနာ္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္လွပါၿပီ။ ခ်မ္းလြန္းလုိ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အရမ္းေက်နပ္ပါတယ္။ တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာ အထီးက်န္စြာ ေနထုိင္ေနရတ့ဲ က်ေနာ့္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေရေလာင္းေပးလုိ႔။

ယူေကတစ္ခြင္လုံးေနထုိင္ၾကသူေတြအားလံုး ေရေအးေအးေလးနဲ႔ တစ္ခါမွ ေရခ်ိဳးဖူးၾကမယ္မထင္ပါဘူး။ အၿမဲတမ္း ေရေႏြးနဲ႔ခ်ိဳးေနၾကတာကုိး။ က်ေနာ္ေတာင္မွ လန္ဒန္ေရာက္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး တစ္ခါမွ ေရေအးနဲ႔ ေရမခ်ိဳးဖူးေတာ့ဘူး။ မေတာ္လုိ႔မ်ား ျမန္မာက သႀကၤန္သာ လန္ဒန္မွာ လာက်ရင္ သႀကၤန္အတြင္း လူဦးေရ အေတာ္ေလးေလ်ာ့သြားမွာ ေသခ်ာတယ္။

အခုရာသီက ေႏြဦးေပါက္ဆုိေတာ့ လန္ဒန္မွာ ပန္းေပါင္းစုံခတဲ့ ရာသီေပါ့ဗ်ာ။ တကယ့္နတ္ဥယ်ာဥ္ထဲ ေရာက္သြားရသလုိပါဘဲ။ ေနရာတုိင္းမွာ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြရွိေနတယ္။ အပင္တုိင္းနီးပါး အပြင့္ေတြ ငြါးငြါးစြင့္လုိ႔။ တစ္ခ်ိဳ ႔ အပင္ေတြဆုိ အရြက္မထြက္ခင္ အဖူးအပြင့္ေတြ အရင္ထြက္လာၾကတယ္။ ပန္းေတြ အလွခ်င္းၿပိဳင္ၾကတဲ့ ရာသီေပါ့။ ေဆာင္းရဲ ႔ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ လန္ဒန္ၿမိဳ့ႀကီးဟာလဲ ပန္းေပါင္းစုံပြင့္ၿပီး လွပစုိေျပလ်က္ရွိေနပါၿပီ။ ဥယ်ာဥ္ေတြ အရမ္းေပါတဲ့ လန္ဒန္မွာ ပန္းေတြကလဲ စုံလင္ပါဘိ။ ေျမေပၚက ပန္းပင္ပိစိေလးေတြကအစ သစ္ပင္ႀကီးႀကီးမားမားအထိ အပြင့္ေတြေ၀ေနတာကုိ ေဆြမ်ိဳးဥာတိ မိတ္သဂၤဟတုိ႔ကုိသာ ျပလုိက္ခ်င္ပါဘိေတာ့တယ္။ အရွင္ကာဠဳဒါယီမ်ား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိဦးမယ္ဆုိရင္ ဂါထာ ေျခာက္ဆယ္ပ်ိဳ ႔ မဟုတ္ဘဲ ဂါထာေျခာက္ေထာင္ပ်ိဳ ႔ ေရးဖြဲ ႔ သီက်ဴးမွာ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။

ဒါေပမဲ့.. ဒါေပမဲ့.. က်ေနာ္က ျမန္မာလူမ်ိဳးေလ။ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ လွပေနပေစ ေရႊျမန္မာက ပန္းပိေတာက္ ငု၀ါ ပ်ဥ္းမပန္းေတြ လႈိင္လႈိင္ပြင့္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေလာက္ မမက္ေမာပါဘူးဗ်ာ။ ျမန္မာစစ္စစ္မိဘႏွစ္ပါးက ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္တစ္ကုိယ္လုံးမွာ ဗမာေသြးေတြ စီးဆင္းေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ျမန္မာကုိဘဲ ခ်စ္တယ္။ ျမန္မာကုိဘဲ ျမတ္ႏုိးတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အခုခ်က္ခ်င္း ျမန္မာကုိေတာင္ ျပန္ခ်င္ေနမိတယ္ဗ်ာ။

*ပန္းေပါင္းစုံတဲ့ စုံန႔ံသာၿမိဳင္ထဲကုိေရာက္ေနေပမဲ့ ျမန္မာက ေရႊ၀ါေရာင္ပန္းပိေတာက္ကုိဘဲ တမ္းတေနမိတယ္။

*ေခတ္ေပၚအဆင့္ျမင့္ေတးဂီတေတြယစ္မူးေလာက္ေပမဲ့ ျမန္မာက တူးပို႔တူးပုိ႔သႀကၤန္သံစဥ္ေလးကုိဘဲ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးေနမိတယ္။

*ေန႔စဥ္ေရေႏြးေႏြးေလးကုိ စိမ္ခ်ိဳးေနရေပမဲ့ ျမန္မာက ေမတၱာသႀကၤန္ေရစင္ေအးေလးကုိဘဲ လြမ္းေမာေနမိတယ္။

*ဥမၼာ ဒႏၱီဆန္ဆန္လွပေနၾကတဲ့ အေနာက္တုိင္းသူ လွပ်ိဳျဖဴေလးေတြ အရမ္းေပါေပမဲ့ ျမန္မာက သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားနဲ႔ ခ်စ္သူေလးဆီကုိဘဲ စိတ္ကေရာက္ေနတယ္။

*ေျမေပၚေျမေအာက္ေျပးဆြဲေနတဲ့ အဆင့္ျမင့္ရထား ဘတ္စ္ကားေတြ စီးေနရေပမဲ့ ျမန္မာက သႀကၤန္အငွားကားေလးကုိဘဲ လြမ္းလ်ေနမိတယ္။
....

ကဲ.. ကဲ
ဘာဘဲေျပာေျပာဗ်ာ.. ေရေႏြးေႏြးေလးထဲ စိမ္ၿပီး သႀကၤန္သီခ်င္းကုိ နားေထာင္ရင္း ေရႊျမန္မာက သႀကၤန္ျမင္ကြင္းေလးကုိ ပုံေဖာ္လုိက္ပါဦးမယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးႏုိင္ၾကပါေစ။

....

Sunday 12 April 2009

အ၀ါေတြနဲ႔အၿပိဳင္


ခ်စ္သူေရ
သၾကန္လက္ေဆးမိုး ပက္ဖ်န္းစရာ မလိုပါဘဲ
ဒီဧၿပီမွာ
ငု၀ါေတြလႈိင္ေနၿပီေလ
ၾကည္႔ေလရာျမင္ေလရာမွာ ငု၀ါေတြေျမခေႀကြက်ေပမဲ့
ငု၀ါရနံ႔ကေတာ့ မူးေမ႔သြားမတတ္ပါဘဲ။


ခ်စ္သူေရ
ငု၀ါနဲ႔အၿပိဳင္
ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ပြင့္ေနတဲ့ ပန္းပိေတာက္ေတြလည္း
ဖ်န္းပက္ေနတဲ့ တၿဖိဳက္ၿဖိဳက္မိုးစက္ေတြၾကား
အေျပးးအလြား ၾကည္ႏူးလႈပ္ရွားၿပီး
ႏွစ္အကူးမွာ အျဖစ္ထူးစြာ ခယ၀ပ္တြားလ်ွက္ပါဘဲ
ေစာင္႔ေမ်ွာ္ေနတဲ့ ပိေတာက္ရနံ႔ေတြလည္း
သင္းပ်ံ ့ပ်ံ ့ ရနံ႔သစ္ကေလးေတြကုိ မွ်ေ၀ေပးေနၾကေလရဲ့။


ခ်စ္သူေရ
အ၀ါေရာင္ေတြၾကားထဲက သႀကၤန္ပြဲႏွင့္အတူ
မင္းေလးလဲ ကုိ႔ရင္ထဲမွာ ႏြယ္လ်ွက္ရွိေနၿမဲပါဘဲ။


ခ်စ္သူေရ
စြယ္ေတာ္ပြင္႔ဖတ္လႊာေလးေတြ
ရန္ကုန္မွာ
ဆီးႏွင္းေတြေျမမက်ေပမဲ့ ပြင္႔ဆဲပြင့္ၿမဲ ပြင့္ေနလ်က္ပါဘဲဆုိတာ သိေနတယ္
စြြယ္ေတာ္ရနံ႔ေတြလည္း
တမ္းတမႈေတြနဲ႔အတူ
မေမ႔ႏုိင္ေအာင္ လိႈင္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။


ခ်စ္သူေရ
လြမ္းေမာၿခင္း အမွတ္တရအျဖစ္
အခ်စ္သစ္ပင္ေလး ကုိစိုက္ခဲ႔တယ္
အခန္းေထာင့္ေဘးက ေတးသံသာထြက္ေပၚလာတဲ့အခါ
ခ်စ္ေလျပင္းေလး ေက်းဇူးနဲ႔
ခ်စ္သစ္ပင္ကညာအလွ ယိမ္းကလုိ႔ ေနေလရဲ့။

...

Saturday 11 April 2009

Usage of English 28 (အဂၤလိပ္စာအသုံးအႏႈန္း ၂၈)

အဂၤလိပ္စာက အေတာ္ေလးစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မထင္မွတ္တဲ့ေနရာမွာ ဒီ Inversion ေတြကို ေတြ႔ရတတ္တယ္။ သိထားၿပီးရင္ေတာ့ ဘာသာျပန္ရတာ လြယ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မသိေသးရင္ေတာ့ ခပ္ခက္ခက္ဘဲ။


Inversion 2


(A)

အျငင္းသေဘာကုိေဆာင္တဲ့ ႀကိယာ၀ိေသသနပုဒ္စုေတြရဲ ႔ေနာက္မွာ Inversion ကုိသုံးပါတယ္။
အထူးအားျဖင့္ Fomal ၀ါက်ႏွင့္ Literary language ေတြမွာ ၀ါက်အစမွာ အျငင္းႀကိယာ၀ိေသသနတုိ႔ကုိ သုံးေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ ကတၱားႏွင့္ႀကိယာဟာ Inversion ျဖစ္သြားပါတယ္။


အခ်ိန္ျပ ႀကိယာ၀ိေသသနေတြျဖစ္တဲ့ never (before), rarely, seldom, barely, hardly/ scarcely.... when/ before, no sooner.... than ေတြရဲ ႔ ေနာက္မွာ Inversion ကုိသုံးတတ္တယ္။

Seldom do we have goods returned to us because they are faulty. (not seldom we do...)
ကုန္ပစၥည္းေတြ အရည္အေသြးညံ့ေနလုိ႔ တစ္ခါတစ္ရံ က်ေနာ္တုိ႔ဆီျပန္ပုိ႔ၾကတယ္။

Hardly had I got onto the motorway when I saw police cars following me.
ရဲကားေတြ က်ေနာ့္ေနာက္လုိက္ေနတာကုိေတြ႔ျမင္ၿပီး ခက္ခဲစြာဘဲ က်ေနာ္ အေ၀းေျပးလမ္းေပၚေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္။


Only+အခ်ိန္ေဖာ္ျပခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ only after, only later, only once, only then, only when ေတြရဲ ႔ ေနာက္မွာ Inversion ကုိ သုံးေလ့ရွိၾကတယ္။

She bought a newspaper and some sweets at the shop on the corner. Only later did she realise that she'd been given the wrong change.
လမ္းေဒါင့္ကဆုိင္မွာ သတင္းစာႏွင့္သၾကားလုံးကုိ သူမ၀ယ္ခဲ့တယ္။ မၾကာခင္မွာဘဲ သူမကုိ အေၾကြအမ္းတာ မွားမွန္း သူမ သေဘာေပါက္ခ့ဲတယ္။

Only once did I go to the opera in the whole time I was in Italy.
က်ေနာ္ အီတလီမွာ ရွိေနစဥ္တစ္ခ်ိန္လုံး ျပဇာတ္ရုံကုိ တစ္ႀကိမ္ထဲသြားခဲ့တယ္။


Only by, only in, only with စတဲ့ ၀ိဘတ္ပုဒ္စုေတြရဲ ႔ေနာက္မွာ Inversion ကုိ အသုံးျပဳေလ့ရွိတယ္။

Only by chance had Jameson discovered where the birds were nesting.
မထင္မွတ္ဘဲ ဂ်ိမ္းဆမ္ဟာ ငွက္ေတြ အသုိက္လုပ္ေနတဲ့ေနရာကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တယ္။

Mary had to work at evenings and weekends. Only in this way was she able to complete the report by the deadline.
ေမရီဟာ ညေနခင္းႏွင့္စေန တနဂၤေႏြေတြမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ဒါမွသာ သူမရဲ ႔ အစီရင္ခံစာကုိ ေနာက္ဆုံးရက္မတုိင္မီ ၿပီးဆုံးႏုိင္မွာပါ။


အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ Preposition+no....(at no time, in no way, on no account, under/in no circumstances..etc) ေတြနဲ႔ေဖာ္ျပတဲ့အခါမွာလဲ Inversion ကုိ သုံးတတ္တယ္။

At no time did they actually break the rules of the game.
သူတုိ႔ဟာ တကယ္တမ္းဆုိေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္မွာမွ ကစားပြဲစည္းကမ္းကုိ မခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ၾကပါဘူး။

Under no circumstances are passengers permitted to open the doors themselves.
ဘယ္လုိအေျခအေနမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခရီးသည္ေတြဟာ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ တံခါးကုိ ဖြင့္ခြင့္မရွိပါဘူး။


အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ Not...(not only, not until, not+object) ႏွင့္တြဲၿပီးေဖာ္ျပတဲ့အခါမွာလဲ Inversion ကုိသုံးေလ့ရွိတယ္။

Not until August did the government order an inquiry into the accident.
ၾသဂုတ္လအထိ အစုိးရဟာ မေတာ္တဆမႈကုိ စုံစမ္းစစ္ေဆးဖုိ႔ အမိန္႔မထုတ္ျပန္ခဲ့ေသးပါဘူး။

Not a single word had she written since the exam had started.
စာေမးပြဲစၿပီးခ်ိန္ကစလုိ႔ သူမဟာ စာတစ္လုံးမွ မေရးရေသးဘူး။


အျငင္းသေဘာကုိေဆာင္တဲ့ Little ရဲ ႔ ေနာက္မွာလဲ inversion ကုိ သုံးတတ္တယ္။

Little do they know how lucky they are to live in such a wonderful house.
အခုလုိ ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အိမ္မွာ ေနထုိင္ရတာကုိ သူတုိ႔ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းမွန္း မသိၾကဘူး။

Little did I then realise the day would come when Michael would be famous.
မုိက္ကယ္ နာမည္ႀကီးလာမဲ့ေန႔ကုိ က်ေနာ္နားမလည္ႏုိင္ဘူး။ (နာမည္ႀကီးလာမယ္မထင္ဘူး)။


Only after, if, when, not until စကားလုံးေတြနဲ႔စတဲ့ ၀ါက်(clause)ေတြရဲ ႔ ေနာက္မွာလဲ Inversion ကုိ သုံးတတ္တယ္။

Only when the famine gets worse will world governments begin to act.
ကပ္ေရာဂါ ပုိဆုိးလာမွသာ အစုိးရက အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ စတင္တယ္။

Not until the train pulled into Euston Station did Jim find that his coat had gone.
ဂ်င္မ္ဟာ သူ႔ကုတ္အက်ီ ၤေပ်ာက္မွန္း ရထား ယူစတန္ဘူတာထဲ မ၀င္ခဲ့မခ်င္း မသိဘူး။



(B)
So+adjective...that: Such+be...that: Neither..../nor... ေတြရဲ ႔ ေနာက္မွာလဲ Inversion ကုိ သုံးပါတယ္။

Her business was so successful that Marie was able to retire at the age of 50.
So successful was her business, that Marie was able to retire at the age of 50.
အလုပ္အရမ္းေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ ေမရီဟာ အသက္ငါးဆယ္မွာ အၿငိမ္းစားရႏုိင္ခဲ့တယ္။

The weather conditions became so dangerous that all mountain roads were closed.
So dangerous did weather conditions become, that all mountain roads were closed.
ရာသီဥတုအေျခအေန အရမ္းဆုိးတဲ့အတြက္ ေတာင္ေပၚလန္းေတြအားလုံး ပိတ္ကုန္ၾကတယ္။


အကြာအေ၀း အဆင့္အတန္းကုိ အေလးအနက္ေဖာ္ျပတဲ့အခါ ၀ါက်အစမွာ Such+be ကုိသုံးတယ္။ အဲဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ကတၱားႏွင့္ႀကိယာကုိ Inversion အေနနဲ႔သုံးေလ့ရွိတယ္။

Such is the popularity of the play that the theatre is likely to be full every night.
The play is so popular that the theatre is likely to be full every night.
ျပဇာတ္က နာမည္ႀကီးတဲ့အတြက္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညတုိင္း ဇာတ္ရံုျပည့္တယ္။


၀ါက်အစမွာ Neither ႏွင့္ nor ကုိသုံးရင္ အဲဒီစကားလုံးေတြရဲ ႔ ေနာက္မွာရွိတဲ့ ကတၱားႏွင့္ႀကိယာကုိ Inversion အေနနဲ႔ သုံးေလ့ရွိတယ္။

For some time after the explosion Jack couldn't hear, and neither could he see.
ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာထိ ဂ်က္ဟာ ၾကားလဲမၾကားႏုိင္ဘူး။ ျမင္လဲ မျမင္ႏုိင္ဘူး။

The council never wanted the new supermarket to be built, nor did local resident.
ေကာင္စီက ေစ်းအသစ္ေဆာက္ဖို႔ မႀကိဳက္ဖူး။ ေနထုိင္ၾကသူ(ျပည္သူ)ေတြလဲ မႀကိဳက္ဖူး။


မွတ္ခ်က္။
Martin Hewings ေရးတဲ့ Advanced Grammar in Use စာမ်က္ႏွာ ၂၄၀ ကုိ ကုိးကားေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။


.....

Usage of English 27 (အဂၤလိပ္စာအသုံးအႏႈန္း ၂၇)

ဒီတစ္ခါေတာ့ အဂၤလိပ္စာမွာ မ်က္စိလည္တတ္ေလ့ရွိတဲ့ Inversion အသုံးအႏႈန္းေလးေတြကို တင္ျပပါမယ္။
ဒီေနရာမွာ Inversion ဆုိတာ ေျပာင္းျပန္သုံးႏႈန္းတာကုိ ေျပာတာပါ။


Inversion (1)

(A)
ပုံမွန္အားျဖင့္ ကတၱားၿပီးရင္ ႀကိယာလုိက္ေလ့ရွိတဲ့ အဂၤလိပ္စာသဒၵါမွာ Inversion အေနနဲ႔ သုံးရင္ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႔ၾကရပါ့မယ္။

Her father stood in the doorway.> In the doorway stood her father.
သူမအေဖဟာ တံခါးေပါက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ခဲ့တယ္။

He had rarely seen such a sunset.> Rarely had he seen such a sunset.
သူ ဒီလုိမ်ိဳး ေန၀င္ဆည္းဆာကုိ ျမင္ရခဲတယ္။

He showed me his ID card. I only let him in then.> Only then did I let him in.
သူ က်ေနာ့္ကုိ သူ႔ရဲ ႔ အုိင္ဒီကဒ္ကုိ ျပခဲ့တယ္။ သုိ႔မွသာ က်ေနာ္ သူ႔ကုိ ၀င္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။
....


(B)
Direction, Place ေတြကုိ ေဖာ္ျပတဲ့ ၾကိယာ၀ိေသသနပုဒ္စုေတြရဲ ႔ေနာက္မွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ Inversion ကုိ သုံးတတ္ေလ့ရွိတယ္။

Dave began to open the three parcels. Inside the first was a book of crosswords from his Aunt Alice. (or inside the first there was a book of crosswords...)
ေဒ့ဗ္က ပါဆယ္ထုပ္သုံးခုကုိ စတင္ဖြင့္လုိက္တယ္။ ပထမပါဆယ္ထုပ္ရဲ ႔ အထဲမွာ သူ႔အေဒၚ အဲ့လစ္ ဆီကပုိ႔တဲ့ စကားလုံးပေဟဠိစာအုပ္ ရွိတယ္။


Place, movement ေတြကုိ ေဖာ္ျပတဲ့ climb, come, fly, go, hang, lie, run, sit, stand စတဲ့ ႀကိယာေတြကုိ ရံခါ Inversion အေနနဲ႔ သုံးတတ္တယ္။

Above the fireplace was a portrait of the Duke. (not... a portrait of the Duke was.)
(နံရံေဖာက္ [အခုက်ေနာ္ေနတဲ့အခန္းထဲမွာ အဲဒီလုိမ်ိဳး မီးဖုိရွိတယ္။ အသုံးေတာ့မျပဳေတာ့ပါဘူး])မီးဖုိရဲ ႔ အေပၚတည့္တည့္(နံရံေပၚ)မွာ ဒုက္ရဲ ႔ ပုံတူ(ပန္းခ်ီကား)ရွိတယ္။

In an armchair sat his mother. (rather than..... his mother sat)
ကုလားထုိင္မွာ သူ႔အေမ ထုိင္တယ္။


ဒါေပမဲ့ ကတၱားက နာမ္စားျဖစ္ေနရင္ Inversion ကုိ မသုံးပါဘူး။
In an armchair sat she.(ဒီလုိမသုံးပါဘူး)
.....


(C)
Speech ေပးတဲ့အခါေတြမွာ here, there ႏွင့္ back, down, in, off, up, round စတဲ့ ႀကိယာ၀ိေသသနေတြရဲ ႔ ေနာက္မွာ Inversion ကုိ သုံးတတ္ပါတယ္။

Here comes Sandra's car.
စျႏၵရဲ ႔ ကားလာၿပီ။

I lit the fuse and after a few seconds up went the rocket.
က်ေနာ္ျဖဴးစ္ကုိ မီးညွိလုိက္ၿပီး မၾကာခင္မွာ ဒုံးက်ည္ အေပၚတက္သြားတယ္။
.......


(D)
Inversion ကုိ Conditional sentence ေတြမွာ သုံးတတ္ပါတယ္။

It would be a serious setback, if the talks were to fail.
It would be a serious setback, were the talks to fail.
ေဆြးေႏြးပြဲပ်က္သြားရင္ အေျခအေနေတြ ပုိဆုိးလာလိမ့္မယ္။

If you should need more information, please telephone our main office.
Should you need more information, please telephone our main office.
အခ်က္အလက္ ပုိလုိအပ္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ဖုန္းဆက္ပါ။

If Alex had asked, I would have been able to help.
Had Alex asked, I would have been able to help.
တကယ္လုိ႔ အလက္စ္သာ အကူအညီေတာင္းခဲ့ရင္ က်ေနာ္ အကူအညီေပးႏုိင္ခဲ့မွာပါ။


Inversion ကုိ Negative အေနနဲ႔သုံးရင္ Contracted form ကုိ မသုံးရပါဘူး။

Had he not resigned, we would have been forced to sack him. (not Hadn't he..)
သူမႏႈတ္ထြက္ခဲ့ရင္ သူ႔ကုိ အလုပ္ျဖဳတ္ဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ဖိအားေပးခံရခဲ့လိမ့္မယ္။
......


(E)
Inversion ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္မႈေတြကို ျပတဲ့ As ႏွင့္Than တုိ႔ႏွင့္ တစ္ခါတစ္ခါ တြဲသုံးတတ္တယ္။

The cake was excellent, as was the coffee. (or.. as the coffee was.)
ေကာ္ဖီေကာင္းသလုိ ကိတ္မုန္႔ကလဲ ဂြတ္ရွယ္ဘဲ။

I believed, as did my colleagues, that the plan would work. ( or... as my colleagues did...)
က်ေနာ့္လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဘက္ေတြလုပ္ခဲ့သလုိဘဲ ဒီအစီအစဥ္ဟာ အလုပ္ျဖစ္မယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ ယုံၾကည္တယ္။

Research shows that children living in villages watch more television than do their counterparts in inner city areas. (or.. than their counterparts do...)
သုေတသနဌာနက ေဖာ္ျပတယ္။ ရြာမွာေနၾကတဲ့ ကေလးေတြဟာ ၿမိဳ့တြင္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ရြယ္တူကေလးေတြထက္ ရုပ္ျမင္သံၾကားပုိၾကည့္ေလ့ရွိၾကတယ္တဲ့။


မွတ္ခ်က္။
Martin Hewings ေရးတဲ့ Advanced Grammar in Use စာမ်က္ႏွာ ၂၃၈ ကုိ ကုိးကားေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

....

Friday 10 April 2009

ဆြမ္းခံရင္းငွက္သင့္

ျဖစ္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္က တစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္တဲ့သူပါ။ လူေတြန႔ဲ ေသာေကာေရာေကာေနထုိင္ရတာကုိ က်ေနာ္မႏွစ္သက္ဘူး။ လူမ်ားရင္ ျပႆနာမ်ားတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီျပႆနာကို က်ေနာ္ အေၾကာက္ဆုံးဘဲ။ ျပႆနာစလာရင္ ၿပီးျပတ္ဖုိ႔က ခက္ခဲတယ္ေလ။ အားလုံး စိတ္ႏွင့္ကုိယ္န႔ဲ တည္ေဆာက္ထားၾကတဲ့ လူေတြမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ ရုိးရုိးက်င့္ (ျမင့္ျမင့္ေတာ့သိပ္မႀကံရဲပါဘူး) ေနလာခဲ့တာပါ။ ဒါျဖင့္ရင္ ဘုန္းႀကီး၀တ္ၿပီး ေတာထြက္ပါေတာ့လားဆုိျပန္ေတာ့လဲ က်ေနာ္က ပုထုဇဥ္စစ္စစ္ႀကီးျဖစ္ေနတာကုိးဗ်။ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ။ သမုဒယေတာမွာ အႏုအလွေလးေတြက ကႏုကလ်ဆုိေတာ့ အခက္သား။

တရားတစ္ပုဒ္နာဖူးတယ္။ ကုသုိလ္တရားဟာ အျပစ္မရွိဘူး။ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးကုိေပးတယ္ တဲ့။
အကုသုိလ္တရားဟာ အျပစ္ရွိၿပီး မေကာင္းက်ိဳးကုိ ေပးတယ္တဲ့။ ဒါက ဘုရားေဟာအစစ္အမွန္ေတြပါ။
ခက္တာက ကုသုိလ္ေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ရင္း သူမ်ားေတြ အျပစ္ျမင္တတ္ၾကတယ္ေလ။ ဆြမ္းခံရင္း ငွက္သင့္ဆုိသလုိေပါ့။

က်ေနာ္က ဘာကိစၥဘက္မွာမွ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္မရွိတာအမွန္ပါ။ ဘုရားစူးရပါေစရဲ ႔။ ဒါေပမဲ့လဲ ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ကေလးကေတာ့ သိထားနားလည္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ ခက္ကုန္တာေပါ့။ မတတ္သလုိလုိ တတ္သလိုလုိဆုိေတာ့ အားလုံး လုိလုိ လုိလုိ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ္ လက္ႏွိပ္စက္သင္တန္းတက္ဖူးတယ္။
ဆရာမက အသင္အျပေကာင္းလုိ႔ က်ေနာ္ လက္ႏွိပ္စက္ကုိ မ်က္ႏွာလြဲရုိက္တတ္လာခဲ့ပါတယ္။ တစ္မိနစ္မွာ အလုံးေရ ေလးဆယ္ေက်ာ္ရုိက္ႏုိင္ၿပီး သင္တန္းကုိ ေအာင္ျမင္စြာန႔ဲ ၿပီးဆုံးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ ဆရာမကုိ ေက်းဇူးတင္လုိ႔ မဆုံးပါဘူး။

ေျပာရဦးမယ္။ က်ေနာ့္ကုိ လက္ႏွိပ္စက္သင္ေပးတဲ့ ဆရာမတုိ႔အိမ္မွာ ဆရာမတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လက္ႏွိပ္စက္အေဟာင္းေတြကုိ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ ေရာင္းေပးတယ္။ ၀ယ္သူလဲ၀မ္းသာ ေရာင္းသူလဲ ရႊင္ၿပဳံးေပါ့ေလ။ က်ေနာ္လဲ က်ေနာ့္ဆရာမကုိ ေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ႔ လက္ႏွိပ္စက္ အေသးစားေလးတစ္လုံး ၀ယ္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ လက္ႏွိပ္စက္အလုိရွိရင္ ေျပာပါ။ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ ရမယ္ဆုိၿပီး ေၾကာ္ျငာ၀င္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။

အခန္႔သင့္စြာဘဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လက္ႏွိပ္စက္လုိခ်င္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လဲ ၀မ္းသာတာေပါ့ေလ။ ဆရာမတုိ႔မိသားစုလဲအဆင္ေျပ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းလဲ အုိေကဆုိေတာ့။ ဒါနဲ႔ ဆရာမတုိ႔အိမ္မွာ လက္ႏွိပ္စက္တစ္လုံးထပ္၀ယ္လုိက္တယ္။ အဲဒီလက္ႏွိပ္စက္ကုိ ဂၽြတ္ဂၽြတ္အိတ္ႏွစ္ထပ္သုံးထပ္ထဲ ထုိးထည့္ၿပီး တစ္မုိင္ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးကုိ ဆြဲယူလာခဲ့တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ လက္ႏွိပ္စက္လက္ကြက္ခလုပ္ေပၚမွာ ထဆင္ထူးနဲ႔ နံပါတ္ က ပ်က္စီးေနတယ္။ အိမ္ေရာက္မွ သိရေတာ့ က်ေနာ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ဆရာမတုိ႔ဆီ လွစ္ရျပန္တာေပါ့ဗ်ာ။

ဆရာမရဲ ႔ အမ်ိဳးသားက လက္ႏွိပ္စက္ျပင္ဆင္တတ္တဲ့သူဆုိေတာ့ ဘာမွပူစရာမလုိဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႔ သူတုိ႔ဆီမွာ အပ္ထားခဲ့တယ္။ သူတုိ႔က ေျပာတယ္ မနက္ဖန္လာယူပါတဲ့။ ေနာက္တစ္ေန႔ က်ေနာ္သြားတယ္။ လက္ႏွိပ္စက္ မျပင္ရေသးဘူး။ ေနာက္တစ္ရက္.. ေနာက္တစ္ရက္... တစ္လနီးနီးၾကာသြားတယ္။ လက္ႏွိပ္စက္ကုိ မျပင္ရေသးဘူး။ အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔တဲ့။ ဆရာမကုိေတာ့ အားနာပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ကတိမတည္တဲ့ သူ႔အမ်ိဳးသားကုိ က်ေနာ္ စိတ္မရွည္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ခဏခဏသြားရဖန္မ်ားေတာ့ က်ေနာ္လဲ ရွက္လာၿပီေလ။

သူငယ္ခ်င္းကလဲ ေျပာေနၿပီ။ လက္ႏွိပ္စက္မရႏုိင္ရင္ ေပးထားတဲ့ ပိုက္ဆံကိုဘဲ ျပန္ေပးပါေတာ့တဲ့။ ကဲ မခက္ေခ်ဘူးလား။ က်ေနာ္က ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ ဥစၥာ။ အခုေတာ့ ႏွစ္ဘက္လုံး က်ေနာ့္ကုိ ညဳိညင္စရာေတြ ျဖစ္ေနၿပီေလ။ က်ေနာ္လဲ စိတ္တိုတုိနဲ႔ ဆရာမတုိ႔အိမ္ကုိ သြားတယ္။ သူ႔အမ်ိဳးသားကုိ ေတြ႔ရင္ အျပတ္ႏွိပ္ကြပ္မယ္ဆုိၿပီး အားတင္းလုိ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ကုိ ေရာက္ေတာ့ ဆရာမကုိလဲ မေတြ႔ရဘူး။ သူ႔အမ်ိဳးသားကုိလဲ မေတြ႔ရဘူး။ သူတုိ႔ရဲ ႔ သမီးေလးကုိဘဲ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ မထူးေတာ့ဘူးဆုိၿပီး.. ညီမ.. ညီမရဲ ႔ အေဖကုိ ေျပာလုိက္ပါ။ မနက္ဖန္ ညေန ေလးနာရီမွာ လက္ႏွိပ္စက္ႏွင့္ပုိက္ဆံ တစ္ခုခုကုိ ျပန္ယူမယ္...လုိ႔ တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္႔ေပးထားခဲ့တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ က်ေနာ္သြားေတာ့ ဆရာမန႔ဲေတြ႔တယ္။ လက္ႏွိပ္စက္က ေကာင္းေနၿပီ။ က်ေနာ္ယူျပန္ရုံေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ဆရာမပါးစပ္က စကားလုံးေလးေတြ ထြက္က်လာတယ္။ သင္ေပးလုိက္တာမွ ဘာမွ မၾကာေသးဘူး။ ေက်းဇူးကန္းလုိက္တာ တဲ့။ ဆရာမစကားေၾကာင့္ က်ေနာ္တကယ္ဘဲရင္နာလုိ႔ မဆုံးပါဘူး။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေကာင္းေစခ်င္လုိ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာကုိ တစ္လြဲအထင္ခံရတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဆရာမနဲ႔ လုံး၀ အဆက္ျပတ္သြားတယ္။ ဒီေန႔အထိပါဘဲ။

သူမ်ားကုိ ကူညီတာ ကုသုိလ္ဆုိရင္ က်ေနာ္ စိတ္သန္႔သန္႔နဲ႔ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာဟာလဲ ကုသုိလ္ေတြပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ကုိ ေကာင္းက်ိဳးမေပးဘူးေလ။ အျပစ္ဘဲ အတင္ခံရတယ္။
...............

ေနာက္တစ္ခုရွိေသးတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာကိစၥေလ။ က်ေနာ္က ကြန္ပ်ဴတာကုိ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္မဟုတ္ေပမဲ့ သိသင့္သေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ ကြန္ပ်ဴတာ၀ယ္ခ်င္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိရင္ က်ေနာ္အခ်ိန္ေပးၿပီး လုိက္၀ယ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ မွန္တာေျပာရရင္ က်ေနာ္ ရန္ကုန္က KMD ကြန္ပ်ဴတာဆုိင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ကြန္ပ်ဴတာ ၁၀ လုံးေက်ာ္ေက်ာ္၀ယ္ေပးဖူးတယ္။ ၀ယ္တဲ့အေရတြက္ မ်ားလာတာေၾကာင့္ ဆုိင္၀န္ထမ္းေတြက က်ေနာ့္ကုိ Discount ခ်ၿပီး ေရာင္းေလ့ရွိတယ္။

တစ္ေန႔မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကြန္ပ်ဴတာ၀ယ္ခ်င္လုိ႔ဆုိၿပီး လာေျပာတယ္။ က်ေနာ္လဲ လုိက္၀ယ္ေပးလုိက္တယ္။ ရန္ကုန္ထုံးစံအတုိင္း ၀ယ္ၿပီးတစ္ခါထဲ ယူမသြားရဘူး။ ေနာက္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ေလာက္ၾကာမွ ဆုိင္၀န္ထမ္းေတြကုိယ္တုိင္ အိမ္အေရာက္ လာတပ္ဆင္ေပးေလ့ရွိၾကတယ္ေလ။
ဘယ္ကြန္ပ်ဴတာကုိဘဲ ၀ယ္၀ယ္ တစ္ႏွစ္အာမခံႏွင့္ သုံးႏွစ္အခမဲ့ ျပင္ဆင္ေပးမယ္ဆုိတဲ့ ၀န္ခံခ်က္ပါပါတယ္။

သူ႔ကြန္ပ်ဴတာ အိမ္ေရာက္ၿပီး မၾကာလုိက္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ပါ၀ါမၿငိမ္တာေၾကာင့္ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ လုံး၀ကုိ ဖြင့္လုိ႔မရေတာ့တာ။ အဲဒီမွာတင္ ျပႆနာက တက္ၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းကုိယ္တုိင္က က်ေနာ္လုိက္၀ယ္ေပးတဲ့ ေစတနာကုိ နားလည္ေပမဲ့ သူ႔ဦးေလးက က်ေနာ္ လူလည္က်ၿပီး မေကာင္းတာ လုိက္၀ယ္ေပးတယ္လုိ႔ယူဆၿပီး က်ေနာ့္ကုိ လာဆဲဆုိတယ္။ မခက္ပါလားဗ်ာ။ က်ေနာ္က ပြဲစားမွ မဟုတ္ဘဲ။ ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ လုိက္၀ယ္ေပးရုံသက္သက္ရယ္ပါ။

အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ အဲဒီေန႔က သူငယ္ခ်င္းကုိ ၂၀၀၀ေက်ာ္တန္ ပစၥည္းတစ္ခု မရည္ရြယ္ဘဲ လွဴလုိက္ရေသးတယ္။ က်ေနာ္က စီဒီအလြတ္ တစ္ဗူး၀ယ္တယ္။ အဲဒီမွာတင္ သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ ကြန္ပ်ဴတာအတြက္ Filter လုိမွန္းသိလုိ႔ Filter ကုိပါ၀ယ္လိုက္တယ္။ ေဘာက္ခ်ာျဖတ္ေတာ့ ေပါင္းျဖတ္လုိက္တာေပါ့။ က်ေနာ္ဘဲ ရွင္းလုိက္ရတယ္ေလ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူျပန္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မ်ားတဲ့ ေငြမဟုတ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ လွဴလုိက္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။

က်ေနာ့္ကုိ နားလည္မေပးႏုိင္တဲ့ သူ႔ဦးေလးက က်ေနာ့္ကုိ ကြန္ပ်ဴတာလာၾကည့္ခုိင္းတယ္။ က်ေနာ္ သြားၾကည့္တယ္။ အေျခအေနမေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဆုိင္ျပန္ပုိ႔ရုံေပါ့။ ခက္တာမွတ္လုိ႔။ တစ္ႏွစ္အတြင္း ဘာပ်က္ပ်က္ ပစၥည္းအသစ္ အစားေပးမွာဘဲေလ။ ကြန္ပ်ဴတာ၀ယ္တဲ့သူတုိင္း Service ဌာနကုိ ေရာက္ဖူးၾကစၿမဲဘဲမဟုတ္လား။ အထူးအဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။

အဲဒီလုိ အဲဒီလုိေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ကုသုိလ္မ်ားရမလားလုိ႔ အခမဲ့ အခ်ိန္ကုန္ခံ အပင္ပန္းခံၿပီး ကူညီေပးခဲ့တာကုိ ကုသုိလ္မရဘဲနဲ႔ အကုသုိလ္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ၀င္လာၾကတယ္။ အလားတူ ကိစၥမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး က်ေနာ့္မွာ ရွိပါေသးတယ္။ သူမ်ားကုိ ကူညီေပးရင္း အထင္လြဲခံခဲ့ရတဲ့ ကိစၥေတြေပါ့။

က်ေနာ္ ျဖစ္ေနတာက တရားေတာ္နဲ႔ ေျပာင္းျပန္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူမ်ားကုိ ကူညီေပးရင္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ဒုကၡေရာက္တာမ်ားတယ္။ အဲ.. ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ အကုသုိလ္အလုပ္လုပ္ရင္ေတာ့ ကူညီမဲ့သူေတြ ေပၚလာတတ္တယ္ဗ်။ ေျပာရဦးမယ္။ တစ္ခါတုန္းက သႀကၤန္တစ္ခုမွာ ကန္ေတာ္ႀကီး ဥယ်ာဥ္ထဲ သြားၿပီး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ကဲျဖစ္တယ္။ သုရာေမရယကံႀကီးကုိ အျပတ္အသတ္က်ဴးလြန္တာေပါ့ဗ်ာ။ လူမွန္းသူမွန္းေတာင္မသိေလာက္ေအာင္ပါဘဲ။

ေန႔လည္ပုိင္းကထဲက ကန္ေတာ္ႀကီးထဲေရာက္ေနတာ အမူးလြန္ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး။ ညဘက္ကုိ လူႏွင္ဂလုိင္ေခါက္ေတာ့မွ သတိျပန္ရလာတယ္။ ဒါေတာင္မွ ဥယ်ာဥ္လုံၿခဳံေရးက လာေျပာလုိ႔။ ညီတုိ႔.. အခ်ိန္ေစ့သြားၿပီ။ ပိတ္ေတာ့မယ္။ ျပန္ၾကေတာ့တဲ့။
က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သား ဒယီးဒယုိင္နဲ႔ ဥယ်ာဥ္အျပင္ဘက္ကုိ ထြက္လာခ့ဲၾကတယ္။

အမူးသမားဆုိ ဘယ္သူမွ မကူညီခ်င္ၾကဘူးထင္ေနတာ။ ညီတုိ႔.. လာ..လာ ဆုိက္ကားေပၚအျမန္တက္ .. ပလိပ္နဲ႔ေတြ႔ရင္ ရစ္ေနဦးမယ္.. ပုိက္ဆံမပါလဲ ကိစၥမရွိဘူး.. ေစတနာနဲ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးမယ္ ဆုိၿပီး ဆိုက္ကားဆရာက အိမ္အေရာက္က်ေနာ္တုိ႔ကိုတြဲၿပီး ကူညီလုိက္ပုိ႔ေပးခ့ဲတယ္ဗ်ာ။ ပုိက္ဆံလဲ ေပးသေလာက္ဘဲယူသြားတယ္။ ေက်းဇူးအရမ္းတင္စရာေကာင္းတယ္။

အဲဒီလုိ မဟုတ္တာလုပ္ရင္ေတာ့ ကူညီမဲ့သူက ေပၚလာတတ္တယ္။ အဲ... ဟုတ္တာလဲ လုပ္ေရာ.. နားလည္မႈမေပးတဲ့အျပင္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။ ကဲ.. ကဲ.. မိတ္ေဆြတို႔ေကာ ဆြမ္းခံရင္း ငွက္သင့္ဖူးပါသလား။ ေျပာျပေပးၾကပါလား။ သိခ်င္လြန္းလို႔။ ။
အထူးသျဖင့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းပန္းကဗ်ာေရ.. ဆြမ္းခံရင္းငွက္သင့္ ဆုိတာေလး ထပ္ဆက္ေပးပါလား။ ဗဟုသုတျဖစ္ေပါ့။

......

Good Friday= ဘုရားသခင္ရဲ ႔ေသာၾကာ



ဒီေန႔ ယူေကတစ္ႏုိင္ငံလုံး ေဟာလီးေဒးရၾကတယ္။ ဘာေဟာလီးေဒးလဲလုိ႔ေတာ့ မေမးပါနဲ႔။ အားလုံးသိၿပီးသားဘဲ။ Good Friday တဲ့။ ျမန္မာမွာ ေနစဥ္တုန္းက တစ္ခါမွ မၾကားဖူးတဲ့ ေဟာလီးေဒးတစ္ခုပါဘဲ။ အစပထမကေတာ့ Good Friday ဆုိတာကုိ က်ေနာ္က တစ္မ်ိဳးနားလည္ခဲ့မိတယ္။ စေန တနဂၤေႏြဆုိရင္ ရုံးပိတ္ရက္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အဲဒီ ရုံးပိတ္ရက္ေတြ မေရာက္ခင္ ေသာၾကာေန႔မွာ ႀကဳိတင္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလုိ႔ Good Friday လုိ႔ ေခၚတယ္ထင္ေနခဲ့တာ။
ဟဲ ဟဲ က်ေနာ္ထင္ရင္ လြဲခဲတယ္... အဲ.. အဲ... မွန္ခဲတယ္ေလ။

စုံေထာက္ေက်ာ္ ဦးစံရွားစကားနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့... မွားတဲ့အခါလဲ မွားေပမေပါ့။ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ ကုိယ္ကုိး။
က်ေနာ္ထင္ခဲ့တာေတြအားလံုး ဘာမွ မဆုိင္ေရးခ် မဆုိင္ပါဘဲ။ တကယ္အျဖစ္မွန္က ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ ႔ ေအာက္ေမ့ေၾကကြဲဖြယ္ေန႔တစ္ေန႔လုိ႔ ေျပာရမွာပါ။ သူတုိ႔ရဲ ႔တမန္ေတာ္ႀကီး ဂ်ီးဇပ္စ္ခရုိက္ကုိ လက္၀ါးကပ္တုိင္တင္ၿပီး ကြပ္မ်က္တဲ့ေန႔ကုိ အမွတ္ရေအာက္ေမ့ဖြယ္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အလုပ္အားရက္ ေပးေနတာကုိး။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ Good Friday ဆုိတာ God's Friday ကဆင္းသက္လာတာပါတဲ့။ ဘုရားသခင္ရဲ ႔ ေသာၾကာေန႔ေပါ့။
အလားတူပါဘဲ။ Goodbye ဆုိတာကလဲ God be with ye(you)!!! ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူရွိပါေစ လုိ႔ ဆုေတာင္းေပးတာပါတဲ့။ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ႏႈတ္ဆက္စကားအေနနဲ႔ဘဲ အသုံးျပဳေနၾကတာပါ။ Good morning, Good afternoon, Good evening, Good night စတဲ့ ေ၀ါဟာရေတြလဲ သူတုိ႔ရဲ ႔ God ဆုိတဲ့ေ၀ါဟာရကေန ဆင္းသက္လာပုံရတယ္။ ။ သူတုိ႔ဘာသာ သူတုိ႔စကားဆုိေတာ့လဲ သုံးရတာေပါ့ဗ်ာ။ အမွန္တကယ္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ Goodbye အစား Budbye=Buddha be with you!!! ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူရွိပါေစ လုိ႔ ေျပာသင့္တာေပါ့။ မိတ္ေဆြ(ဗုဒၶဘာသာ၀င္)တုိ႔လဲ ခြဲခြါခါနီးမွာ ဂြတ္ဘုိင္လုိ႔ မေျပာဘဲ ဘုတ္ဘုိင္လုိ႔ ေျပာၾကည့္ၾကပါလား။

Good Friday ဟာ ပုံမွန္ရက္ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိပါဘူး။ ႏွစ္စဥ္ရက္အေျပာင္းအလဲရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ခုႏွစ္ကစၿပီး Good Friday ကုိ စတင္က်င္းပခဲ့ၾကတယ္ဆုိတဲ့ သမုိင္းအေထာက္အထားလဲ သူတုိ႔မရွိၾကပါဘူး။ ေလးရာစုႏွစ္အထိ မက်င္းပခဲ့ၾကပါဘူးတဲ့။

Good Friday မွာ အမ်ားျပည္သူအားလုံး ေဟာလီးေဒးရၾကတယ္။ အခ်ိဳ ႔ခရစ္ယာန္ေတြ အစာမစားဘဲ ဥပုသ္ေစာင့္ၾကတယ္။ အခ်ိဳ ႔ ခရစ္ယာန္ေတြ လက္၀ါးကပ္တုိင္ကုိင္ၿပီး စီတန္းလမ္းေလ်ာက္ၾကတယ္။ အခ်ိဳ ႔ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ က်မ္းစာဖတ္ျခင္း ဓမၼေတးသီဆုိပူေဇာ္ျခင္းစတဲ့ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာေတြကုိ သုံးနာရီတိတိျပဳလုပ္ၾကတယ္။ ဂ်ီးဇပ္စ္ခရုိက္ကုိ ေအာက္ေမ့တမ္းတတဲ့အေနနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းေတြကုိ အလွမဆင္ထားၾကဘူး။ ပုံေတာ္တုိ႔ ရုပ္တုတုိ႔ကုိ ဖုံးအုပ္ထားၾကတယ္။

အဲဒီ Good Friday ေန႔မွာ ရုိးရာမုန္႔ျဖစ္တဲ့ Hot cross buns လုိ႔ေခၚတဲ့ ေပါင္မုန္႔ (သုိ႔) ကိတ္မုန္႔ကုိ စားေလ့ရွိၾကတယ္။
အဲဒီေပါင္မုန္႔ (သုိ႔) ကိတ္မုန္႔ရဲ ႔အေပၚမွာ လက္၀ါးကပ္တုိင္ပုံစံျပဳလုပ္ထားတယ္။
အဲဒါက ဂ်ီးဇပ္စ္ခရုိက္ကုိ ကားစင္တင္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ လက္၀ါးကပ္တုိင္ကုိ အမွတ္အသားျပဳထားတာပါ။

က်ေနာ္လက္လွမ္းမီသေလာက္တင္ျပရျခင္းဘဲျဖစ္ပါတယ္။ အက်ယ္သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာသာ ဆက္ရႈေပေတာ့။

လူေတြကေတာ့ ဂ်ီးဇပ္စ္ကုိ သတိရၿပီး လြမ္းဆြတ္ေနပုံမေပၚၾကပါဘူး။ ေဟာလီးေဒးရလုိ႔ အရမ္းေပ်ာ္ေနၾကတာဘဲ ေတြ႔ရတယ္။ ေလ်ာက္လည္မယ္။ ေလ်ာက္စားမယ္။ ေလ်ာက္သြားမယ္။ ဂ်ီးဇပ္စ္ ဘာျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ သူတုိ႔အေရးမဟုတ္သလုိလုိပါဘဲ။ ဒါကလဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလ။ က်ေနာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာမွာလဲ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ေန႔မွာ အတီးအမႈတ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲက်င္းပေနၾကဆဲဘဲ မဟုတ္လား။
ၿပီးေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္သူရဲေကာင္းေတြက်ဆုံးခဲ့တဲ့ အာဇာနည္ေန႔မွာလဲ ပန္းၿခံထဲျပည့္ၾကပ္ေနေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနၾကတယ္မဟုတ္ပါလား။

ဒါေတြထားလုိက္ပါေတာ့ေလ။ အလုပ္ေတြပိလုိ႔ Stress ေတြ အရမ္းမ်ားေနတဲ့သူေတြအဖုိ႔ ေဟာလီးေဒးက လုိအပ္တယ္မဟုတ္လား။ Good Friday ၿပီးရင္ စေန၊ Easter Sunday ႏွင့္ Easter Monday ဆက္တုိက္ ေဟာလီးေဒးရမွာမုိ႔ အမ်ားျပည္သူတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေလရဲ ႔။

ယူေကမွာ ေဟာလီးေဒးေလး ၄ ရက္ရတာေလာက္ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္လုိ႔ သီခ်င္းဟစ္ေၾကြးရေတာ့မလုိလုိျဖစ္ေနၿပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏွစ္သစ္ကူး ေဟာလီးေဒး ၁၁ ရက္တိတိေပးထားလုိ႔ေလ။ အဲဒါမွ တကယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ။ နယ္မွာရွိတဲ့ မိဘ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြ ဆရာသမားေတြဆီ အလည္အပတ္သြားႏုိင္တယ္ေလ။

ျမန္မာေဟာလီးေဒးရက္အတြင္း ေအးေအးေဆးေဆး ကမၻာပတ္လုိ႔ရတယ္။ ၁၁ ရက္ႀကီးမ်ားေတာင္မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ တစ္ခ်ိဳ ႔ဘာသာျခားေတြ တီးတုိးေျပာေနသံၾကားရေလရဲ ႔။ ဘာတဲ့။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးဘဲ ျဖစ္လုိက္ခ်င္တယ္။ ေဟာလီးေဒးေတြ အမ်ားႀကီးရေလ့ရွိလုိ႔တဲ့။

Good Friday ဆုိေပမဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မဂြတ္ႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ။ ဒီေန႔ တစ္ေန႔လုံး မုိးရြာေနတယ္။ အျပင္ကုိ နဲနဲေလးေတာင္မွ မထြက္လုိက္ရဘူး။ အဆုိးဆုံးကေတာ့ အပတ္တုိင္းေသာၾကာေန႔မွာ အမႈိက္လာေကာက္တဲ့ စည္ပင္သာယာေတြ ဒီေန႔ Good Friday ျဖစ္ေနလုိ႔ လာမယူၾကဘူး။ အိမ္အတြင္း ႀကိဳတင္ထုပ္ပုိးထားတဲ့ အမႈိက္နံ႔က ဆုိးလွပါဘိေတာ့တယ္။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ အက်ိဳးအျမတ္ရတာတစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ Good Friday မွာ Good Friday အေၾကာင္း Post တစ္ခု တင္ျဖစ္လုိက္ျခင္းပါဘဲ။


...

Thursday 9 April 2009

Usage of English 26 (အဂၤလိပ္စာအသုံးအႏႈန္း ၂၆)

အေျခခံ အဂၤလိပ္စာေလးေတြ တင္မယ္တင္မယ္နဲ႔ မတင္ျဖစ္တာ အေတာ္ေလးၾကာသြားၿပီ။ အခု ျပန္တင္လုိက္ဦးမယ္။ ပုိ႔စ္လဲတင္ရင္း က်ေနာ္လဲ ျပန္ေႏြးရင္းေပါ့။ လုိအပ္တဲ့သူေတြလဲ လုိအပ္သလုိ ၾကည့္ႏုိင္ေအာင္ေပါ့။

တတ္ေျမာက္ႏုိင္ၾကပါေစ။
........

Any of
None of
The majority of + an uncountable noun + singular verb
A lot of
Plenty of
All (of)
Some (of)


Is there any of that lemon cake left?
အဲဒီမွာ သံပုရာကိတ္က်န္ေသးလား။

None of my hair is blonde.
ငါ့ဆံပင္တစ္ပင္မွ ေရႊအုိေရာင္မဟုတ္ဘူး။

The majority of rice is from Asia.
ဆန္အမ်ားစုဟာ အာရွကျဖစ္တယ္။

There is a lot of sugar inside the bottle.
အဲဒီပုလင္းထဲမွာ သၾကားေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။

There is plenty of food in the kitchen.
မီးဖုိခန္းထဲမွာ အစားအစာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။

All the furniture was destroyed in the fire.
ပရိေဘာကအျမားအျပား မီးေလာင္သြားၿပီ။

Here's some news you might be interested in.
ဒီမွာ မင္းစိတ္၀င္စားေကာင္းစိတ္၀င္စားမဲ့ သတင္း။
.....

Each + singular noun + singular verb
Every

Every room has its own bathroom.
အခန္းတုိင္း အပုိင္ေရခ်ိဳးခန္းရွိတယ္။

Each answer is worth 20 points.
အေျဖတစ္ခုကုိ အမွတ္ ၂၀ တန္တယ္။
............

Everyone
Everybody
Everything + singular verb
Any--
Some---
No---

Practically everyone thinks that john should be given the job.
ဂၽြန္ကုိ အလုပ္ေပးသင့္တယ္လုိ႔ လက္ေတြ႔က်က် လူတုိင္း စဥ္းစားတယ္။

Everybody knows who stole it, but they're all afraid to tell anyone.
လူတုိင္းဘယ္သူခုိးတယ္ဆုိတာသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ မေျပာရဲၾကဘူး။

Everything in the capital is now quiet.
အခု ၿမိဳ့ထဲမွာ အရာအားလုံး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။

Anyone is there?
အဲဒီမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိပါသလား။

Someone is inside the house.
အိမ္ထဲမွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရွိတယ္။

Noone is helpful for me.
ဘယ္သူမွ ငါ့အတြက္ အကူအညီမျဖစ္ဘူး။

......

ပိေယဟိ အပိၸေယဟိ

က်ေနာ္လဘက္ရည္ခပ္က်က် အရမ္းႀကိဳက္တယ္။
ဒါေပမဲ့
မုန္းတဲ့သူရဲ ႔ မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ၿပီး လဘက္ရည္ေသာက္ရတာထက္
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ၿပီး အဆိပ္တစ္ခြက္ေသာက္ရတာကုိ ပုိခုံမင္တယ္။


က်ေနာ္ ဟာသအရမ္းႀကိဳက္တယ္။
ဒါေပမဲ့
မႏွစ္သက္တဲ့သူရဲ ႔ ျပက္လုံးေကာင္းေကာင္းထက္
ႏွစ္သက္သူရဲ ႔ ရုိးရုိးစကားလုံးေလးကုိဘဲ ရယ္ေမာခ်င္တယ္။


က်ေနာ္ ခရီးသြားရတာ အရမ္း၀ါသနာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့
မလုိလားသူႏွင့္ လွပသာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲ အလည္အပတ္သြားရတာထက္
လုိလားသူႏွင့္ပန္းၿခံငယ္ထဲ ေလ်ာက္လည္ရတာကုိ ပုိၾကည္ႏူးတယ္။


က်ေနာ္ စကားလုံးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကုိ အရမ္းျမတ္ႏုိးတယ္။
ဒါေပမဲ့
မာယာမ်ားသူရဲ ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာစကားလုံးလွလွေလးေတြကုိ နားေထာင္ရတာထက္
ရုိးသားသူရဲ ႔ တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ စကားလုံးေလးေတြကုိ ပုိမက္ေမာတယ္။


က်ေနာ္ အိပ္မက္လွလွေလးေတြကုိ အရမ္းမက္ခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့
လွည့္ပတ္လွည့္စားတတ္သူႏွင့္အတူ အိပ္မက္ေကာင္းေကာင္းမက္ရတာထက္
ျဖဴစင္သူႏွင့္အတူ အိပ္မက္ဆုိးမက္ရတာကုိ ပုိတမ္းတမိတယ္။

.....

Wednesday 8 April 2009

အလုိအပ္ဆုံးအရာ

အေကာင္းဆုံးအလုပ္ဟာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္စက္ျခင္းပါဘဲ။
အိပ္တယ္ဆုိတာ အေျပာလြယ္သေလာက္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ တကယ္ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ ခဏေလးအတြင္း စကားေျပာရင္းနဲ႔ ေဟာက္သံေပးၿပီး အိပ္စက္တတ္ၾကတဲ့သူေတြကုိေတြ႔ရင္ အားက်မိတယ္။ သူတုိ႔လုိ ျဖစ္ခ်င္တယ္။

အၿမဲႏုိးၾကားမႈရွိလုိ႔ဘဲလား ဒါမွမဟုတ္ အတိတ္ဘ၀က သူမ်ားအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခါ ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့မိလုိ႔ ၀ဋ္လည္တာလားေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ဘဲ အိပ္ေမာက်ေနေန အသံေလးတစ္သံၾကားလုိက္ရင္ က်ေနာ္ ျဖတ္ကနဲႏုိးလာတတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္အိပ္ရင္လဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္တတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ကုိ က်ေနာ္ အေတာ္ေလးစိတ္တုိမိတယ္။

အိပ္ေပ်ာ္လြယ္ေအာင္ျပဳလုပ္တဲ့ နည္းေတြလဲ အေတာ္ေလးက်င့္သုံးၿပီးပါၿပီ။ တစ္ခုမွ အစပ္မတည့္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ကေန တစ္ေထာင္အထိ အိပ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲက ေရတြက္ၾကည့္ဖူးတယ္။ တစ္ေထာင္သာေက်ာ္သြားတယ္။ အိပ္လုိ႔မေပ်ာ္ဘူး။ ေမတၱသုတ္ကုိလဲ တစ္ေခါက္ၿပီးတစ္ေခါက္ရြတ္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထုိနည္းလည္းေကာင္းပါဘဲ။ အဆင္မေျပဘူး။ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ ႔ အႀကံေပးမႈေၾကာင့္ ထြက္ေလ၀င္ေလကုိလဲ ႀကိဳးစားမွတ္ဖူးပါတယ္။ အဲဒါလဲ အသုံးမတည့္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ တကယ္လုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ကုိကုိေမာင္ေရ.. မင္းအလုိခ်င္ဆုံးအရာက ဘာပါလဲ လုိ႔ ေမးလာရင္ က်ေနာ္ အလုိခ်င္ဆုံးအရာဟာႏွစ္သက္စြာ အိပ္စက္ျခင္းကုိပါဘဲ လုိ႔ မဆုိင္းမတြ ေျဖဆုိျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အိပ္ေရးပ်က္တဲ့ညေတြ အရမ္းမ်ားခဲ့တာကိုး။

ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ အခန္းထဲမွာ အိပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေလ့အထက ရိွေလေတာ့ တစ္ခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ သုံးေယာက္စုအိပ္ၾကရင္ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္တတ္ေတာ့ဘူး။ ယုတ္စြအဆုံး တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ ႔ အသက္ရွဴသံကုိ ၾကားေနရရင္ က်ေနာ္ အိပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူး။ အိပ္ေဟာက္တတ္တဲ့သူပါလာရင္ ပုိဆုိးေရာေပါ့။

ေျခနင္းသံ တံခါးဖြင့္သံ ကုတင္တက်ိက်ိျမည္သံ အရာ၀တၳဳတစ္ခုခုကုိပစ္ခ်သံ ေရကုိဂလုဂလုျမည္ေအာင္ေသာက္သံ ေခ်ာင္းဆုိးသံ ႀကိဳ့ထုိုးသံ ႏွာခ်ီသံ ခၽြဲခပ္ထုတ္သံ ေလလည္သံစတဲ့ အသံေတြလဲ က်ေနာ့္ရဲ ႔ အိပ္စက္ျခင္းကုိ ပ်က္ျပားေစပါတယ္။

ဒါေတြေရးျပေနလုိ႔ က်ေနာ့္အခန္းေဖာ္ေတြကုိ အျပစ္တင္ေနတယ္လုိ႔ မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ က်ေနာ့္ကုိက်ေနာ္ဘဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာပါ။ သူမ်ားေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ က်ေနာ္လဲ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္တယ္။ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္စက္ျခင္းမွ ႏုိးထလာတဲ့အခါ စိတ္က အရမ္းလန္းဆန္းေနတတ္တယ္မဟုတ္လား။

အိပ္စက္ျခင္းကုိ အျပည့္အ၀လုိလားတဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္လဲ က်ေနာ္ ဘာအသံမွ မျမည္ေအာင္ သတိထားၿပီးေနပါတယ္။ ဘ၀ဆက္တုိင္း ၀ဋ္လည္မွာ အရမ္းေၾကာက္ေနၿပီ။ အိပ္မေပ်ာ္တုိင္း ႀကိဳးစားၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားတယ္။ ႀကိဳးစားေပမဲ့ အိပ္မေပ်ာ္ရင္ က်ေနာ့္ကုိက်ေနာ္ အရမ္းစိတ္တုိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ညလုံး အိပ္ရာေပၚမွာ ဟုိလိွမ့္ဒီလွိမ့္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္တတ္တယ္။ ဟုိအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္း မစဥ္းစားဘဲ ေခါင္းထဲေရာက္လာၿပီး အေတြးယာဥ္ေၾကာေနာက္ ပါပါသြားတတ္တယ္။

ေသခ်ာပါတယ္။ ဟုိအရင္ဘ၀က က်ေနာ္ သူမ်ားေတြကုိ အေတာ္ေလးဒုကၡေပးခဲ့ပုံရတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူမ်ားေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ ေပးခဲ့မိတာျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ဋ္လည္ေနတာ။

ဒါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြတုိ႔ကုိလဲ သူမ်ားေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ လန္႔ႏုိးလာေအာင္ မစၾကမေႏွာက္ၾကဖုိ႔ အႀကံေပးလုိပါတယ္။ အိပ္မေပ်ာ္တတ္တဲ့ေရာဂါဟာ အဆုိး၀ါးဆုံးေရာဂါတစ္ခုပါဘဲ။ ေခါင္းအုံးေပၚေခါင္းခ်လုိက္ရင္ အိပ္ေပ်ာ္တတ္ၾကတဲ့သူေတြက အိပ္စက္ျခင္းကုိ အေလးမထားေပမဲ့ တကယ္အိပ္မရတဲ့အခါက်ရင္ အိပ္စက္ျခင္းရဲ ႔ တန္ဖုိးကုိ သိလာမွာေသခ်ာပါတယ္။ တကယ္ကုိ ေနရထုိင္ရခက္ပါတယ္။ စိတ္လဲ မရႊင္လန္းဘူး။ စိတ္တုိျမန္လာတတ္တယ္။ အရာတုိင္းကုိ အလုိမက်တတ္ဘူး။ ကုိယ့္ကုိကုိယ္လဲ စိတ္တုိင္းမက်တတ္ဘူး။

တကယ္လို႔ မိတ္ေဆြတုိ႔ဆီမွာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္စက္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေပၚေစတတ္တဲ့ နည္းစနစ္ကေလးေတြရွိရင္ က်ေနာ့္ကုိ မွ်ေ၀ေပးၾကေစလုိပါတယ္။ က်ေနာ္ တကယ္လုိအပ္ေနလုိ႔ပါ။

က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ ႔ အလုိအပ္ဆုံးအရာဟာ အိပ္စက္ျခင္းပါဘဲဗ်ာ။

.....

Sunday 5 April 2009

ကာလံေဒသံ နားလည္တတ္ဖုိ႔လုိတယ္

ဒီေန႔ညေနတုန္းကေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပန္ေရာက္လာလုိ႔ Heathrow ေလဆိပ္ကုိ သြားႀကိဳဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ေလဆိပ္ကုိ သြားဖုိ႔ ေျမေအာက္ရထားဘူတာရုံကုိ သြားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ဘူတာရုံမေရာက္ခင္ သူစီးလာတဲ့ ေလယာဥ္က ဆင္းလာၿပီ။
သူ႔ဆီက ဖုန္းလာတယ္။ ေလဆိပ္ကုိ မလာခဲ့နဲ႔ေတာ့တဲ့။ Check in ၀င္ရမွာလဲ ၾကာမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ကားမွတ္တုိင္ကဘဲ ေစာင့္ေနပါေတာ့တဲ့။

လန္ဒန္ေလဆိပ္ကေန ေျပးဆြဲတဲ့ ဘတ္စ္ကားေတြရွိတယ္။ ဘတ္စ္ကားဆုိေပမဲ့ အငွားကားေတြထက္ေတာင္ ပုိအဆင္ေျပပါေသးတယ္။ ကားအစီးေရမ်ားတဲ့အတြက္ ထုိင္ခံုေတြ အမ်ားႀကီးလြတ္ေနေလ့ရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းစီးရတယ္။ တစ္ထပ္ဘတ္စ္ကားေရာ ႏွစ္ထပ္ဘတ္စ္ကားေရာရွိတယ္။ အငွားကားသြားစီးရင္ အနည္းဆုံး ၁၀ ေပါင္ေလာက္ကုန္ဦးမယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးေတာ့ တစ္ေပါင္ဘဲကုန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေလဆိပ္ကေန ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ျပန္မယ္ဆုိရင္လဲ အစစအရာရာအဆင္ေျပပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ့ထဲကေနၿပီး ေလဆိပ္ထဲအထိ ေျမေအာက္ရထားလမ္းရွိေသးတယ္။ အဲဒီေျမေအာက္ရထားနဲ႔စီးၿပီး ျပန္လာခဲ့ရင္လဲရတယ္။ သက္သက္သာသာပါဘဲ။ ေစ်းႏႈန္းကေတာ့ ဇုန္ကြားျခားမႈေပၚမွာဘဲ မူတည္တယ္။ အနည္းဆုံး ၁ ေပါင္ကေန အမ်ားဆုံး ၇ ေပါင္ေပါ့။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ အထူးExpress ဆုိလား ဘာဆုိလား အျမန္ရထားရွိေသးတယ္။ ေလဆိပ္ကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ အထူးရထားပါ။ ေစ်းအရမ္းႀကီးတယ္တဲ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မစီးဖူးေသးပါဘူး။ (ေနာက္လဲ စီးျဖစ္မယ္မထင္ပါဘူး)။

က်ေနာ္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပန္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကုိ ကားမွတ္တုိင္ကေနၿပီး ထုိင္ေစာင့္ေနၾကတယ္။ နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ထုိင္ေစာင့္တယ္။
ေလဆိပ္ကထြက္လာတဲ့ ဘတ္စ္ကားေတြကလဲ တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္းေရာက္လာၿပီးၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းက ေရာက္မလာေသးဘူး။ သူ႔ဆီက ဖုန္းထပ္လာတယ္။ ေလဆိပ္ထဲမွာ ထြက္ေပါက္ေပ်ာက္ေနလုိ႔ နဲနဲေနာက္က်မယ္တဲ့။ ဟုတ္တယ္ ေလဆိပ္က လမ္းညြန္ေတြတိက်ေပမဲ့ မ်က္စိလည္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔လဲ ထပ္ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။

လူတစ္စု ကားမွတ္တုိင္ကုိေရာက္လာၾကတယ္။ ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ပါ။ မ်က္ႏွာေတြက ကုလားဆင္ေတြပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ အျဖဴေလးပါ။ ဥေရာပလူမ်ိဳးျဖစ္ဖုိ႔မ်ားပါတယ္။

ကုလားဆင္နဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္က က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ခဏခဏခုိးၾကည့္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က မ်က္ႏွာစိမ္းေတြကိုး။ အာရွရုပ္ဆုိေတာ့ သူတုိ႔ႏွင့္မတူလို႔ ထူးဆန္းေနပုံရတယ္။ ဒီအုပ္စု က်ေနာ္တုိ႔ကုိ စိတ္၀င္စားေနတယ္ဆုိတာ က်ေနာ္သိေနတယ္။

သူတုိ႔ကုိ ဂရုမစုိက္ဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ စကားေျပာေနျဖစ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔က က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ ေဘးတုိက္အေနအထားမွာရွိတယ္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ သူတုိ႔ထဲက အျဖဴေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္အနားကပ္ၿပီး ေမးခြန္းတစ္ခုလာေမးတယ္။

"How long have you been here?"
ဒီေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။

က်ေနာ္ကလဲ ေခသူမွမဟုတ္ဘဲ။ ဒီေကာင္ ငါတုိ႔ကုိ စိတ္၀င္စားလုိ႔ တကူးတကူ လာေမးတာဘဲ၊ မွင္ေသေသနဲ႔ေျဖမွ ေတာ္ရာက်မယ္ လုိ႔ စိတ္ႀကီး၀င္ၿပီး--

"One year" (တစ္ႏွစ္) လုိ႔ တုိတုိတုတ္တုတ္ဘဲ ေျဖလုိက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ က်ေနာ္တုိ႔ လန္ဒန္ေရာက္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးဘဲ ရွိေသးတဲ့ ဥစၥာ။

"No".. "no"... "no"

သူတုိ႔ အားလုံး တစ္ႏိုးထဲ ႏုိးေနၾကတယ္။ ဘာမ်ားအမွားလုပ္မိလုိ႔ပါလိမ့္။ ေသခ်ာေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ ဒီဘတ္စ္ကားမွတ္တုိင္မွာ ေစာင့္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားၿပီလဲလုိ႔ေမးတာပါတဲ့။ ညေနပုိင္းမွာ တစ္ခ်ိဳ ႔ ဘတ္စ္ကားေတြ ဖ်က္သိမ္းတယ္ၾကားလုိ႔ ဒီဘတ္စ္ကားလုိင္းေရာ ဖ်က္သိမ္းတဲ့အထဲ ပါမလားလုိ႔ပါ။ ဒီမွာ ေစာင့္ေနတာ အရမ္းၾကာၿပီး ဘတ္စ္ကားတစ္စီးမွ မလာရင္ ဖ်က္သိမ္းတာ ေသခ်ာပါတယ္ တဲ့။

"သူတုိ႔ဆုိလုိတာက ဂလုိကုိး"

ေအာ္... ကာလံ ေဒသံၾကည့္ၿပီး နားမလည္လုိက္တာကုိက က်ေနာ့္အျပစ္ရယ္ပါ။ ဘတ္စ္ကားမွတ္တုိင္မွာ ထုိင္ေနတဲ့သူကုိ ဘာမေျပာညာမေျပာ လန္ဒန္ေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲလုိ႔ ဘယ္သူေမးပါ့မလဲ။
ရွက္စရာႀကီးဗ်ာ။ အဂၤလိပ္စကားႏွင့္ပတ္သက္လုိ႔ အခုထက္ထိခံေနရတုန္းပါဘဲလား။

ဘတ္စ္ကား ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရာက္မလာလို႔ အဲဒီအုပ္စု လမ္းေလ်ာက္ထြက္သြားၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ေလဆိပ္က လာမဲ့သူငယ္ခ်င္းကုိ ဆက္ေစာင့္ရင္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး တစ္၀ါး၀ါး ရယ္လုိ႔ မဆုံးေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။

အဂၤလိပ္စာ သင္ယူလာခဲ့တဲ့ သက္တမ္းလဲ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ဖူးတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားေတြလဲ ရာဂဏန္းနီးနီးရွိၿပီ။ ဒါေပမဲ့.. အဂၤလိပ္စာ အဂၤလိပ္စကားနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အခုထက္ထိ အရွက္ကြဲရကိန္းရွိေနတုန္းပါဘဲ။ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အဂၤလိပ္စာကုိ က်က်နနတတ္ေျမာက္ပါ့မလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ သိၿပီးသားစကားလုံးေလးေတြေတာင္မွ ကာလေဒသ မခြဲျခားတတ္လုိ႔ အခုလုိေလး ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ ခံလုိက္ရတာ မဟုတ္ပါလား။ ။

...

Wednesday 1 April 2009

ေအပရယ္ဖူးလ္မွာ....

သတင္းအမွန္အကန္ပုံစံန႔ဲ
ဒဏ္ရာအရမ္းျပင္းထန္ၿပီး
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
အတြင္းလူနာအျဖစ္နဲ႔ေနရတယ္
(ေဆးရုံကုိ) အလည္လာခဲ့ပါဦး တဲ့။

စိတ္ေတြပူၿပီး ရတက္မေအးလုိ႔
ေဆးရုံကုိ တကယ္သြားမယ္ႀကံေတာ့မွ
သူတုိ႔ ၀ုိင္းဟားတာ ခံခဲ့ရတယ္
မွတ္ထားကြယ္
ေအပရယ္ဖူးလ္တဲ့။

ေအပရယ္မတုိင္ခင္တစ္ရက္
မနက္ဖန္ဆုိ ေအပရယ္ေပါ့
ႏြယ္ဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔
ေအပရယ္ဖူးလ္ အေၾကာင္းေျပာရင္း
ေဟာင္းအတိတ္ဆီက ေအပရယ္မွာ
သူ တကယ္ အရူးလုပ္ခံခဲ့ရတယ္တဲ့။

အခုလဲ
အကုိေရ... တကယ္ေျပာမယ္ဆုိၿပီး
ၾကယ္ျဖဴစင္တစ္ေယာက္
လင့္ခ္ေလးတစ္ခုကုိ ေကာက္ေရးကာ
ျမန္မာအေရာက္ ဖုန္းအခမဲ့ ေခၚလုိ႔ရေနၿပီ
ဒီေန႔တစ္ေန႔ထဲဘဲေနာ္တဲ့။

လင့္ခ္ေလးထဲ ၀င္ၾကည့္ၿပီး
မျမင္ေတြ႔ရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့
ေရႊျမန္မာကခ်စ္သူေလးရဲ ့ နံပါတ္ကုိ ေကာက္ႏွိပ္
ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားတဲ့စိတ္နဲ႔အတူ
တိတ္တိတ္ကေလး တစ္ျခားဘက္ လွစ္ကူးရင္း
(က်ေနာ္လဲ)
ေအပရယ္ဖူးလ္မွာ အရူးလုပ္ခံလုိက္ရၿပီ။

.....